Brutus, Their Methlab @ Gagarin 205, 29/04/23

Πόσο συχνά είμαστε εκεί όταν διαδραματίζονται ιστορικές στιγμές;

Από την ανακοίνωσή της, η πρώτη συναυλία των Brutus στη χώρα μας σημαδεύτηκε σε πάσης φύσεως ημερολόγιο. Μέχρι να φτάσει στο περσινό, συγκλονιστικό "Unison Life", τον δίσκο της χρονιάς για το Rocking, η τριάδα από το Βέλγιο φρόντιζε με κάθε δισκογραφικό και συναυλιακό της βήμα να οικοδομεί ένα όνομα που προορίζεται να αφορά όλο και περισσότερο κόσμο. Μια εβδομάδα πριν γέμιζαν με χαρακτηριστική άνεση την κεντρική σκηνή του Roadburn. Η, φύσει και θέση, ηγέτιδα του σχήματος, Stefanie Mannaerts, στη συνέντευξή που μας παραχώρησε, μας εξομολογήθηκε πως το συγκρότημα έχει δουλέψει πολύ την ζωντανή μεταφορά των κομματιών του. Όλα, λοιπόν, ήταν έτοιμα το βράδυ του Σαββάτου για μια συναυλία από αυτές που επιζητούμε διακαώς να βλέπουμε στη χώρα μας. Οι Brutus, όπως μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω, ήρθαν, είδαν και κατέκτησαν, γεμίζοντας το σχεδόν sold out Gagarin με χαμόγελα, συγκίνηση, και γνώρισαν την αποθέωση. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.

Τον ρόλο του opener, με το venue ήδη σε μεγάλο βαθμό γεμάτο, είχαν οι Their Methlab. Το ανερχόμενο εγχώριο post-rock σχήμα για τα επόμενα 40 περίπου λεπτά ανέλαβε να ζεστάνει το κλίμα και να συντονίσει το παρευρισκόμενο κοινό σε ό,τι θα ακολουθούσε. Μπορεί οι ομιλίες να προκαλούσαν ένα διαρκή θόρυβο, που σε συνδυασμό με το έντονο κάπνισμα εμπόδιζε τον συντονισμό με τις ατμοσφαιρικές μουσικές της τριάδας, αλλά όσο περνούσε η ώρα το σχήμα, που απολάμβανε στο έπακρο τη συναυλία, έβρισκε τα πατήματά του, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.

Their Methlab

Το υλικό από τα "The Last Second" και "Tsunami" φάνηκε πως σε συναυλιακό πλαίσιο διαθέτει αρκετό όγκο και fuzz-άρισμα ώστε να διατηρήσει την προσοχή αμείωτη. Τα αναμενόμενα, λόγω του ηχητικού φάσματος που κινείται η μπάντα, μακροσκελή χτισίματα και τραβήγματα, έβρισκαν τα επιθυμητά ξεσπάσματα, ενώ η guest εμφάνιση του Σταύρου από Sadhus "The Smoking Community" και Last Rizla στα φωνητικά προς το τέλος της εμφάνισής της μπάντας, της έδωσε τον αναζητούμενο τόνο λάσπης ώστε να ηχήσει ακόμη πιο ορμητική και αποφασιστική. [Α.Ζ.]

Their Methlab

Λίγο μετά τις 22:00, με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού, και αφού είχαν κάνει το soundcheck τους, οι Brutus ανέβηκαν στη σκηνή. Με φόντο μόνο ένα λευκό πανί, που έμελλε να χρωματίζεται με φωτεινές προβολές και να εντείνει την ατμόσφαιρα, η τριάδα έλαβε τις θέσεις της πάνω στο σανίδι. Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος, και αυτό αντανακλούσε θετικά στα πρόσωπα των μουσικών. Με λιτή παρουσία, άρχισαν να παίζουν οι πρώτες ambient νότες εισαγωγή του "Liar", και με το πρώτο break του μπάσου είχαμε ήδη χάσει κάθε φίλτρο αυτοσυγκράτησης. Παρ’ όλο που το setlist δεν έκρυβε εκπλήξεις, το συναίσθημα κατέκλεισε αμέσως ολόκληρο το χώρο του Gagarin, και ο δυναμισμός των Brutus μας είχε πιάσει για τα καλά από τα μούτρα. Στον ύμνο που ακούει στο όνομα "War", η Stefanie Mannaerts μας καθήλωσε με τις φωνητικές της ικανότητες, και με κλειστά στόματα παρακολουθούσαμε την αδιαμφισβήτητη περσόνα του συγκροτήματος να κουβαλά στις πλάτες της μία από τις πιο ηλεκτρισμένες βραδιές της φετινής συναυλιακής πραγματικότητας. Το τι ακολούθησε με το «τούπα τούπα» στα τύμπανα και τις στριγγλιές της κιθάρας δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, κι όταν η επιβράδυνση διαδέχεται το κοπάνημα, και γεμίζουν οι καρδιές μας με ένα λυτρωτικό συναίσθημα, τότε σιγουρευόμαστε για τα καλά πως γινόμαστε μάρτυρες μίας ιστορικής περφόρμανς.

Brutus

Προφανώς το βαρύ πυροβολικό του συγκροτήματος ήταν το "Unison Life", ο τελευταίος τους δίσκος, ακόμη ζεστός από το καμίνι του. Παρ’ όλα αυτά, χώρεσαν αρκετές προσθήκες από τα δύο εξαιρετικά πρώτα άλμπουμ τους, και το κοινό έδειχνε να έχει αγκαλιάσει όλη την ως τώρα πορεία τους, ευελπιστώντας μάλιστα να ακούσει και κάποια ακόμη παλαιότερα κομμάτια (δυστυχώς δεν μας έκαναν τη χάρη ούτε στο "Fire", ούτε στο "Techno", στερώντας μας με το τελευταίο και την ευκαιρία για ένα αναμενόμενο λογοπαίγνιο). Με τα ιντερλούδια/εισαγωγές ως διαλείμματα για λίγες πολύ αναγκαίες ανάσες, η τριάδα συνέχισε ακάθεκτη χωρίς ίχνος κόπωσης, με το "Brave" να μπουκάρει με την κιθαριστική του μελωδία και να προσκαλεί να κατεδαφίσουμε το χώρο. Η ταχύτητα έπεσε, όχι όμως και η απόδοση, με το "What Have We Done", ενώ το "Desert Rain" υπήρξε ένα tour de force, με το συγκρότημα να κάνει απότομη παύση λίγο πριν ολοκληρώσει το κομμάτι για να κορυφώσει την ένταση, σημείο στο οποίο μας έπιασαν τόσο πολύ εξαπίνης, που για αρκετά δευτερόλεπτα δεν ακούστηκε ούτε κιχ.

Brutus

Προς το τέλος, όμως, έμελλε να έρθει η απόλυτη συγκινησιακή φόρτιση, με το "Dust" να μας ξεσηκώνει και να δημιουργεί από την αρχή πανικό και σηκωμένες γροθιές (τα έλεγε ο Μαρίνης στην κριτική για το εν λόγω έπος), και δίχως έλεος ακολούθησε ο ογκόλιθος του οκτάλεπτου "Sugar Dragon" για να προσφέρει απλόχερα ανατριχίλα. Με το εκτυφλωτικό φως να λούζει τη σκηνή, οι κραυγές της Mannaerts, τα ξεσπάσματα με wall of sounds, το βαρύγδουπο μπάσο, και η εκτροχιασμένη κιθάρα μας έσφιξαν τις καρδιές, και μας άφησαν να στέκουμε εκεί με αποσβολωμένο ύφος, γνωρίζοντας ότι μέσα σε αυτήν την συναυλία της μίας ώρας και κάτι, χώρεσε τόσο συναίσθημα, ενέργεια, πάθος, και ταλέντο, που έφτανε να βάλουμε και στις τσέπες μας.

Brutus

Οι Brutus έφεραν εις πέρας το live με ήχο ακέραιο, λακωνική σκηνική παρουσία, και ακρίβεια, αφήνοντας τα λογής παραφερνάλια στην άκρη, και επιλέγοντας να μιλήσουν μέσω της μουσικής και του αψεγάδιαστου υλικού τους. Σκυμμένοι πάνω από τις πεταλιέρες τους, οι Stijn Vanhoegaerden και Peter Mulders επέλεξαν την διακριτικότητα, γνωρίζοντας ότι θα ήταν μάλλον αδύνατο να συναγωνιστούν την Stefanie Mannaerts, η οποία έμοιαζε να μαγνητίζει όλο το φως των προβολέων. Με ήχο κρύσταλλο (παρά την μπουκωμένη κιθάρα στην αρχή), φωνή που ακόμη κι όταν έσπαγε και παρέκλινε προκαλούσε ρίγη, και με απόδοση πολλών οκτανίων, οι Brutus στην παρθενική τους επίσκεψη στη χώρα μας άφησαν ένα βαρύ αποτύπωμα. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιο άτομο, επισκέπτη κατά τύχη ή μακροχρόνιο οπαδό, που παρευρέθηκε στη συναυλία και έφυγε ανικανοποίητο. Μέχρι την επόμενη φορά, θα θυμόμαστε τα σπαστά αγγλικά τους, ένα ντέφι να εκτοξεύεται, και τον ωκεανό από reverb, ως λεπτομέρειες ενός πραγματικού συναυλιακού γεγονότος, και θα αναλογιζόμαστε την τύχη μας να δούμε ζωντανά τους Brutus στα ντουζένια τους.

Brutus

Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά

SETLIST

Liar Intro
Liar
Horde II
War
Victoria
Justice de Julia II
(Miles Away Interlude) 
Miles Away 
Brave
Storm
What Have We Done
Desert Rain
(Space Interlude) 
Space
Dust 
Sugar Dragon

  • SHARE
  • TWEET