Συνέντευξη Samsara Blues Experiment (Chris Peters)

«Κατά βάθος τραγουδάω ερωτικά τραγούδια»

Από τον Κώστα Σακκαλή, 03/12/2013 @ 11:10
Σε σύντομο χρονικό διάστημα οι heavy psych, 70s retro, stoner, raga rockers, ή όπως αλλιώς και να θέλετε να τους πείτε, Samsara Blues Experiment έγιναν όχι μόνο αγαπημένοι αλλά και θεωρούνται ηγέτες μίας σκηνής. Ο δε φετινός δίσκος τους, "Waiting For The Flood", τους βρίσκει όχι μόνο να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί αλλά πιθανότατα να μας δείχνουν και το καλύτερό τους πρόσωπο μέχρι τώρα. Όλα αυτά είναι κάτι παραπάνω από κατάλληλοι λόγοι για μία συνομιλία με τον Chris Peters, κιθαρίστα και τραγουδιστή τους.

Samsara Blues ExperimentΣυγχαρητήρια για τον νέο σας δίσκο, βρίσκω ότι είναι ο καλύτερός σας μέχρι τώρα. Είσαι ικανοποιημένος με το “Waiting For The Flood”; Πού σκοπεύατε με αυτή την κυκλοφορία;
Ναι, θα μπορούσα να πω ότι είμαι ευχαριστημένος. Όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες θα λέγανε, υπάρχουν πιθανότατα κάποια σημεία εδώ κι εκεί τα οποία θα μπορούσαν να είχαν γίνει καλύτερα, αλλά στο σύνολο είμαι ευχαριστημένος με αυτό το άλμπουμ. Δεν στοχεύαμε κάπου ιδιαίτερα πέρα από την έκφραση του εαυτού μας. Θέλω να πω ότι κάθε δίσκος είναι κατά μία έννοια μία σύγχρονη δήλωσή μας. Κάποιοι στίχοι αντιπροσωπεύουν τις καταστάσεις που έζησα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο της ζωής μου.

Πολύς κόσμος έχει προσέξει μία πιο εστιασμένη προσοχή στα φωνητικά και ιδιαίτερα τις μελωδίες στο δίσκο. Έγινε συνειδητά;
Τα φωνητικά είναι πολύ σημαντικά για μένα. Υπάρχουν φορές που νιώθω έντονη την ανάγκη να μιλήσω για πράγματα. Κάποια από αυτά δε θα μπορούσα να τα πω ανοιχτά σε μία συζήτηση πράγμα το οποίο είναι περίεργο γιατί τώρα τα τραγουδάω σε χιλιάδες αυτιά. Αλλά ναι, αυτά τα πράγματα έπρεπε να ειπωθούν.

Samsara Blues Experiment - Waiting For The FloodΤα τραγούδια από το "Waiting For The Flood" είναι μεγάλα και με διάφορες free form στιγμές. Πόσα από αυτά έχουν προέλθει από τέσσερις τύπους που τζαμάρουν και πόσα συντέθηκαν «στο χαρτί»;
Τίποτα δεν συνθέτουμε «στο χαρτί» και πολύ λίγα από jams. Σχεδόν δεν τζαμάρουμε καθόλου, είναι σχεδόν αδύνατον με τέσσερεις τύπους και κάποιους εγωισμούς να συγκρούονται. Τα περισσότερα από τα licks και τα riff έρχονται από ένστικτο. Είναι κάπως δύσκολο να το εξηγήσω, φαντάσου κάποιον να έχει μία ιδέα και να προσπαθούμε να την κολλήσουμε σε ένα τραγούδι μέχρι το σημείο όπου να μοιάζει ολοκληρωμένο. Εγώ έχω τον τελευταίο λόγο στο τι μπαίνει και τι όχι.

Ηχογραφείτε «ζωντανά» στο στούντιο;
Ναι, όλα τα βασικά κομμάτια είναι ζωντανά στο στούντιο με μερικά overdubs μόνο.

Η ανατολίτικη / ινδική επιρροή είναι πάντα παρούσα. Σχεδιάζετε να τις εξερευνήσετε περισσότερο; Έχω στο μυαλό μου για παράδειγμα το "Different Realities" των Siena Root.
Αν ήμουν καλύτερος στο σιτάρ από ότι είμαι, θα ήθελα σίγουρα να το πάω πιο μακριά, αλλά το να παίζεις σιτάρ απαιτεί βαθιές και αφοσιωμένες σπουδές. Δεν έχω το χρόνο για αυτό και υπάρχουν και τόσα ακόμα γαμάτα όργανα να παίξεις. Είναι κατά κάποιο τρόπο ένας συμβιβασμός που πρέπει να κάνω όλη την ώρα. Αυτή τη στιγμή θα προτιμούσα να μελετήσω λίγο περισσότερο πιάνο/πλήκτρα.

Samsara Blues ExperimentΠες μου σε παρακαλώ έναν καλλιτέχνη που θεωρείς μεγάλη επιρροή αλλά κανείς δεν το έχει αναφέρει ή αναγνωρίσει στη μουσική σου μέχρι τώρα.
Ο Frank Sinatra. Μπορεί να σου φαίνεται περίεργο αλλά τον ακούω αυτή τη στιγμή. Ο τρόπος που τραγουδάει μπορεί και να είχε μεγάλη επίδραση, χωρίς πλάκα. Κατά βάθος τραγουδάω κάτι σαν ερωτικά τραγούδια.

Λένε ότι για κάθε συγκρότημα, η δημιουργία του πρώτου δίσκου είναι εύκολη γιατί περιλαμβάνει το υλικό που συγκέντρωναν όλα τα προηγούμενα χρόνια ενώ το δεύτερο είναι δυσκολότερο γιατί πρέπει να ολοκληρωθεί σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Ένιωσες έτσι με το "Revelation & Mystery";
Βασικά είχαμε πολύ λίγο χρόνο για το υλικό του “Long Distance Trip” και αυτός ο δίσκος έγινε κλασικός. Πήραμε περισσότερο χρόνο για το δεύτερο δίσκο και ελάχιστοι τον κατάλαβαν κάν, νομίζω. Είναι πιο περίπλοκο. Το πρώτο ήταν βασισμένο πολύ στη διαίσθηση, χωρίς πολύ σκέψη.

Samsara Blues ExperimentΠώς και σκεφτήκατε να κυκλοφορήσετε ένα live δίσκο με μόλις δύο studio δίσκους;
Κοίτα από την τωρινή οπτική μου, ο πρώτος δίσκος ηχογραφήθηκε πολύ νωρίς. Τα τραγούδια δεν παίχτηκαν πολύ καλά, το τραγούδι μου δε μου άρεσε καθόλου (δεν τραγουδούσα στην πραγματικότητα πιο  πριν παρά μόνο στο σχολείο ή όταν ήμουν μεθυσμένος)και ένιωσα την ανάγκη να παρουσιάσω τα τραγούδια αυτά υπό καλύτερο φως. Η συναυλία στο Rockpalast ήταν μία καλή ευκαιρία να αποδείξουμε ότι μπορούμε και καλύτερα και ότι είμαστε συγκρότημα συναυλιακό. Μόνο τότε νιώθεις πραγματικά την ενέργεια που πλέει μέσα και γύρω μας.

Σκέφτομαι ότι μερικές φορές, ειδικά στο είδος του heavy psych, παραβλέπουμε συχνά ότι ίσως να ζούμε στην καλύτερη περίοδο του είδους από άποψη συνδυασμού ποιότητας και ποσότητας, παραμερίζοντας το θέμα της ιστορικής σημασίας των δίσκων στα τέλη 60s και αρχές 70s. Η άποψή σου;
Είναι αφελές να εύχεσαι να ζούσες τη δεκαετία του 60 ενώ τώρα έχουμε πολύ περισσότερες δυνατότητες. Κοιτάζοντας τους οπαδούς μας, «εξαρτόμαστε» πολύ από το internet. Κοιτάζοντας τις δυνατότητες αυτοελέγχου, του να ηχογραφείς και να προωθείς τη μουσική σου, δε θα ήμασταν πουθενά στα 60s. Ακόμα χειρότερα στα 70s. Είναι ωραίο να κοιτάς τις εποχές αυτές υπό ένα λαμπερό φως αλλά βάζω στοίχημα ότι αυτές οι εποχές δεν ήταν και τόσο πιο λαμπερές από τη σημερινή ζωή μας εκτός από το ότι η mainstream μουσική είχε πολύ καλύτερη ποιότητα από ότι η σημερινή χάλια διασκέδαση.

Samsara Blues ExperimentΠόσο εύκολο είναι για ένα συγκρότημα του δικού σου είδους μουσικής να γίνει γνωστό και σεβαστό σε παραδοσιακές χώρες-παραγωγούς rock μουσικής όπως η Μ. Βρετανία και οι ΗΠΑ; Έχετε λάβει κάποια βοήθεια από τον Τύπο εκεί;
Ας το θέσουμε ως εξής, όταν κυκλοφόρησε το “Long Distance Trip” δεν λάβαμε καμία ανταπόκριση από το mainstream, τίποτα από τα έντυπα περιοδικά, πουθενά, εκτός από την κοινότητα του internet. Και να που εκεί υπήρξε μία παγκόσμια αναγνώριση από σχεδόν όλο το πλανήτη. Τώρα φαίνεται να λαμβάνουμε κάποια αναγνώριση από metal περιοδικά κτλ αλλά ακόμα όχι πολλά πράγματα από άλλες Ηπείρους, επίσης επειδή οι δομές τους φαίνεται να είναι αρκετά παλιομοδίτικες. Πρέπει να ξέρεις τον κατάλληλο άνθρωπο ή να έχεις λεφτά για να μπεις στα περιοδικά. Δεν εξαρτάται στην πραγματικότητα από το ταλέντο σου ή κάτι ανάλογο. Περισσότερο είναι το να είσαι στην «κατάλληλη δισκογραφική». Το ίδιο και με ορισμένα φεστιβάλ.

Πόσο σημαντική είναι η δισκογραφική Electric Magic για σένα; Φαντάζομαι ότι ξεκίνησε για να εξυπηρετεί τις ανάγκες σας αλλά τώρα υπογράφει και προμοτάρει κι άλλα συγκροτήματα επίσης.
Από τη μία είναι ο καλύτερος τρόπος να κυκλοφορήσουμε τη μουσική μας. Έχουμε την ελευθερία να λαμβάνουμε το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος και αυτό δε θα συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη συμφωνία με δισκογραφική όπου παίρνεις το 15% από την τιμή της λιανικής το οποίο είναι περίπου 1,5 ευρώ ανά δίσκο σε σχέση με τα 10-15 ευρώ τα οποία τώρα παίρνουμε και δικαιούμαστε. Από την άλλη προσπαθώ να ενισχύσω συγκροτήματα που γουστάρω και νιώθω ότι χρειάζονται βοήθεια. Αυτή τη στιγμή είναι όλα περισσότερο κάτι σαν ένα χόμπυ που ακολουθώ με πάθος παρά κάτι στο οποίο μπορώ να βασίζομαι και να έχω εισόδημα.
  • SHARE
  • TWEET