Asphyx, Necrovorous, Mallediction @ ΑN Club, 12/05/12

Δεν ξέρω τι περισσότερο μπορεί να περιμένει κάποιος από μια συναυλία. Αυτό που μας προσέφεραν οι μεγάλοι Asphyx θα έλεγα ότι συγκεντρώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που ένας οπαδός αναζητά σε ένα live. Το σίγουρο είναι ότι όσοι βρέθηκαν στο ΑΝ το Σάββατο το βράδυ έζησαν μοναδικές στιγμές.

Πριν περάσουμε στην εξιστόρηση των γεγονότων θα ήθελα να καταθέσω μια δόση γκρίνιας. Ο κόσμος που βρέθηκε στο χώρο ήταν λίγος σε σχέση με το βάρος του ονόματος που μας έκανε την τιμή να μας επισκεφτεί. Σε σημαντικό βαθμό αυτό οφείλεται στο μάλλον κακό promotion και στην ελλιπέστατη ενημέρωση σχετικά με την συγκεκριμένη συναυλία και δυστυχώς είναι κάποια πράγματα που παρατηρούνται και σε άλλες περιπτώσεις.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Mallediction στις 21:30. Επιδίδονται σε death metal με πολύ groove. Παρουσιάστηκαν αρκετά καλοί, δεμένοι, με ικανοποιητικό ήχο και ενέργεια. Αρκετά καλή και η διασκευή τους στο "Killchain" των Bolt Thrower. Οι μετρημένοι στα δάκτυλα μέχρι εκείνη τη στιγμή παραβρισκόμενοι τους προσέφεραν ένα ζεστό χειροκρότημα.

Για τη συνέχεια την σκυτάλη πήραν οι επίσης Έλληνες Necrovorous. Death metal σε υψηλές σχετικά ταχύτητες και χωρίς περιττά στολίδια και μελωδίες. Εξαιρετική η παρουσία τους, με σοβαρή σκηνική παρουσία και σαρωτική διάθεση. Νομίζω ότι έχουν δυνατότητες για περισσότερα πράγματα και αφήνουν πολλές ελπίδες για το μέλλον.

Λίγο πριν τις 23:30 οι Asphyx ανέβηκαν στην μικρή σκηνή του ΑΝ και μετά από ένα σύντομο soundcheck, άρχισαν την διαδικασία βασανισμού του κοινού και ισοπέδωσης του χώρου στον οποίο το γεγονός λάμβανε χώρα. Μετά το εισαγωγικό "The Quest Of Absurdity" έρχεται το "Into The Timewaste" για να μας δώσει μια πρώτη εικόνα του τι μας περιμένει και να ζεστάνει το κοινό. Ακολουθούν τα "Scorbutics", "M.S. Bismarck" και "Deathhammer" και το ΑΝ σείεται από τους ήχους και τις αντιδράσεις του κοινού πού από την πρώτη στιγμή έχει δείξει τη διάθεση να ανταποκριθεί απόλυτα στο κάλεσμα των Ολλανδών. Η μπάντα παρουσιάζεται σε εξαιρετική κατάσταση, γεμάτη ενέργεια, με πολύ καλή διάθεση, δείχνει να διασκεδάζει, να ευχαριστιέται την κάθε στιγμή και απολαμβάνει τις αντιδράσεις του κόσμου.

Η συνέχεια ήταν το ίδιο σαρωτική και μεγαλειώδεις και ενώ οι επιλογές προέρχονται από τα άλμπουμ που συμμετείχε ο Van Drunen, κομμάτια από τα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας είναι αυτά που πυροδοτούν ένα ασταμάτητο headbanging και moshing. Κομμάτια όπως τα "Vermin", "Asphyx (Forgotten War)", "Last One On Earth", "The Rack" αρκούσαν για να προκαλέσουν ρίγος, ανατριχήλα και να εκτινάξουν την αδρεναλίνη στο κόκκινο.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι επιλογές από τα δύο τελευταία εξαιρετικά άλμπουμ δεν βρήκαν ανταπόκριση. Αντιθέτως. Αλλά είναι διαφορετικό  το συναίσθημα όταν γνωρίζεις ένα τραγούδι μερικούς μήνες και διαφορετικό όταν το ακούς για είκοσι χρόνια. Ο Martin Van Drunen άνετος και ιδιαίτερα επικοινωνιακός και φιλικός κράτησε με άνεση την επαφή της μπάντας με τον κόσμο που δεν σταμάτησε να της το ανταποδίδει και να της δείχνει την αφοσίωσή του.

Ο ογκώδης και βαρύς ήχος σε συνδυασμό με τα αργόσυρτα κατά βάση τραγούδια των Asphyx δημιουργούσαν μια αίσθηση που μπορεί να παρομοιαστεί με την εικόνα της λάβας η οποία ισοπεδώνει και καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά της. Αυτό αισθάνθηκα ότι συνέβη στο ΑΝ. Ενώ η ώρα πλησίαζε στη 01:00 το βράδυ, οι Ολλανδοί μας τίμησαν με ένα encore που περιελάμβανε το "Abomination Echoes" (ένα από τα παλιότερα τραγούδια τους, ειδικά για το ελληνικό κοινό), "Death The Brutal Way" και "Pages In Blood" και μας άφησαν διαλυμένους αλλά και εκστασιασμένους από αυτό που βιώσαμε.

Όλα αυτά και πολλά άλλα συνέθεσαν μια συγκλονιστική κυριολεκτικά βραδιά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί οι λίγοι που βρεθήκαμε σε αυτή τη συναυλία ζήσαμε μεγάλες στιγμές που μας προσέφερε απλόχερα μια εμβληματική death metal μπάντα και θα τις μνημονεύουμε για πολλά ακόμα χρόνια.

Ολοκληρώνοντας αυτό το κείμενο θα ήθελα να καταθέσω κάτι επί προσωπικού, το οποίο νομίζω ότι εκφράζει αρκετούς. Πολλά από αυτά που επιλέγουμε σε αυτή τη ζωή οφείλονται σε σύμπτωση και σε συγκυρίες. Έρχονται ωστόσο στιγμές που αισθάνεσαι δικαιωμένος για αυτές τις επιλογές σου και ευλογημένος που είχες την τύχη να βρεθούν στο δρόμο σου.

Setlist:

The Quest Of Absurdity
Into The Timewaste
Scorbutics
MS Bismarck
Deathhammer
Food For The Ignorant
We Doom You To Death
Eisenbahnmorser
Wasteland Of Terror
Vermin
Asphyx (Forgotten War)
Der Landser
Minefield
Last One On Earth
The Rack
----------
Abomination Echoes
Death the Brutal Way
Pages In Blood