Agatus
The Eternalist
Δισκάρα απίστευτη. Συνθέσεις, ήχος παίρνουν σχεδόν άριστα
Μου μοιάζει παράξενο και συνάμα παράδοξο σχήματα όπως οι Agatus και το «αδελφικό» Zemial να μην έχουν λάβει την αναγνώριση που τους αρμόζει ειδικά στην Ελλάδα. Το γεγονός της σποραδικής δισκογραφικής παρουσίας ή της διαδρομής τους σε underground κυρίως εταιρίες θα μπορούσε να ήταν μια προφανή απάντηση αλλά νομίζω ότι είναι μακριά από την πραγματικότητα. Είναι τόσο έκδηλη η ποιότητα τους, η διαυγής έμπνευσή τους, ο ξέχωρος χαρακτήρας τους που προσωπικά με φέρνει σε δύσκολη θέση όταν σε συζητήσεις με «φίλους» της ελληνικής 'σκηνής' λαμβάνω μια απορία στην αναφορά των ονομάτων τους. Σαφώς και υπάρχει αρκετό following στα δύο αυτά group, αλλά ταπεινά δηλώνω ότι είναι δυσανάλογα λίγο σε σχέση με το μέγεθος τους.
Η διαδρομή των Agatus αρχίζει το 1993 με το "A Night Of The Dark Ages" demo όπου ακούσαμε μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του Storm Studio. Μια top κασέτα, ακόμα δεν έχουμε συνέλθει από το "Sodomazing Bloodshed Under A Frozen Blaze Of A Catachtonian Land". Η συνέχεια με το "Dawn Of Martyrdom" LP ήταν εξίσου ανάλογης ποιότητας και γενικά θα λέγαμε ότι μπαίνουν με άνεση σε οιαδήποτε λίστα must have άλμπουμ ελληνικού black metal.
Έξι χρόνια αργότερα, αφού και τα δύο αδέρφια που απάρτιζαν το συγκρότημα (το group είναι προσωπικό όχημα έκφρασης του Eskarth με βοήθεια στα τύμπανα από τον Vorskaath) είχαν μετακομίσει στην Αυστραλία θα βγει το "The Weaving Fates". Το black υπάρχει αλλά διαφαίνεται ένα καθαρά heavy metal πρόσωπο με κάποιες ελάχιστες prog αναφορές. Αυτά θα συντελέσουν σε ένα ακόμα αριστούργημα, ενώ οι έντονες κλασσικές μέταλ επιρροές θα βγουν τελείως στην επιφάνεια με το "Gilgamesh" εφτάρι του 2012. Εκεί στην τελευταία κυκλοφορία των Agatus πριν έρθει το τρίτο ολοκληρωμένο δισκάκι "The Eternalist" θα ακούσουμε δύο συνθέσεις που μας έβαλαν για τα καλά στην πρίζα.
Ευτυχώς η αναμονή θα λήξει και με την έλευση του πρώτου ομότιτλου κομματιού θα γίνει αντιληπτό ότι αυτή η στροφή σε κλασσικούς ήχους έχει πάρει τα πρωτεία. Μαζί με κάποια πλήκτρα που φέρνουν προς γερμανικά prog πεδία του '70 θα μπούμε σ’ έναν κόσμο ονειρικό, άλλοτε ενδοσκοπικό και άλλοτε καθαρτήριο. Το «μαύρο» παρελθόν θα εμφανιστεί στο "The Invisible", ο Quorthon τραγουδάει από τη Valhalla στο "Gods Of Fire", ρεφρέν εξαιρετικής αισθητικής θα ακουστούν στα "The Oath" και "At Dusk I Was Born" ενώ η επανεκτέλεση του "Gilgamesh" και η παρουσία του βιολιού θα ξεπεράσουν το παλαιότερο. Προσθέστε και σαφείς επιρροές από Socrates στις κιθάρες μαζί με κάποιες εκπληκτικές μελωδίες σε ακουστικές και θα αντιληφθείτε για τι αλμπουμάρα μιλάμε.
Βοηθός στα τραγούδια είναι και το drumming του Vorskaath. Δεν οργιάζει, είναι μεστό και περιεκτικό και ειδικά κάποιες «τσαχπινιές» (βλέπε "Gilgamesh" κ.α.) δίνουν βάθος στις συνθέσεις. Οι οποίες είναι δουλεμένες πραγματικά στην εντέλεια. Δίχως πολλά επαναλαμβανόμενα μέρη, ο Eskarth δίνει βάρος στις λεπτομέρειες και στη ροή των ιδεών του χωρίς πολλές σκέψεις. Μοιάζουν απλά κάποια πράγματα, αλλά φαίνεται ότι έχουν τελειοποιηθεί με την πάροδο αρκετού χρόνο και δουλειάς. Κατασταλαγμένο είναι το "The Eternalist", αυτή νομίζω ότι είναι η καταλληλότερη λέξη. Κατασταλαγμένο και με δική του ταυτότητα. Η δε παραγωγή του, αναλογική και ζεστή, ταιριάζει στο υλικό. Στην αρχή θα ακούγεται αδύναμη αλλά αρμόζει τέλεια στο ταξίδι των δέκα συνολικά τραγουδιών του "The Eternalist". Σίγουρα σε βινύλιο θα είναι ακόμα καλύτερο.
Προ κάποιων χρόνων οι Agatus έδωσαν ένα εκπληκτικό live μαζί με τους Primordial. Στην πρώτη τους εμφάνιση τότε σε ελληνικό έδαφος έδειξαν ότι είναι καλοί και στο σανίδι όπως και στους δίσκους. Με άλμπουμ όπως αυτό όμως δείχνουν ότι δεν είναι απλά ένα ωραίο, cult, συγκρότημα αλλά πραγματικά μεγάλο μέγεθος. Συνδυασμός προσωπικότητας σε συνθέσεις, ήχο και παιξίματος είναι σπάνιος στην εποχή μας. Ο δε συγκερασμός heavy, epic, black και prog στο νέο δίσκο το κάνει ιδανικό για ακρόαση σε πλειάδα φίλων της κιθαριστικής μουσικής και δη metal. Δώστε βάση, υπάρχουν δείγματα στο internet, youtube για να μπείτε στο νόημα και ειλικρινά μια ενδελεχής ακρόαση (σε κανονικό μέσο, όχι υπολογιστή ή αρπακολατζίδικα) θα σας πείσει.