700 Machines, Down And Out, Acid Baby, Universe 217, Absent Mindead
06/07/2005 @ 07:38
03/07/05, AN Club, Αθήνα
Doing It Live λοιπόν. Χαμηλή είσοδος (μόλις 6 ευρώ), 5 μπάντες, Κυριακή βραδάκι άρα μιλάμε για ιδανικές συνθήκες. Μπράβο στα παιδιά που διοργάνωσαν τη βραδιά. Είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις να γίνονται τέτοιες προσπάθειες. Βέβαια οι συναυλίες που γίνονται αυτό τον καιρό στην πρωτεύουσα είναι πολλές και γι' αυτό η προσέλευση του κοινού στο ΑN ήταν μικρή, συν του ότι έχουμε ήδη μπει στον Ιούλιο και αρκετοί μάλλον κάνουν διακοπές. Αυτοί χάνουν...
Τη βραδιά άνοιξαν οι Absent Mindead τους οποίους είχα δει πριν 2 μήνες περίπου στο Rodeo. Αυτή τη φορά ο ήχος τους ήταν πολύ καλύτερος και τους βοήθησε να αποδώσουν καλύτερα το υλικό τους. Δυνατές συνθέσεις, φλεγματικά φωνητικά που είτε τα γουστάρεις είτε τα μισείς και σκηνική παρουσία που δε σε αφήνει αδιάφορο. Η μπάντα δίνει συνέχεια live τον τελευταίο καιρό και δείχνει να έχει πάρει το αέρα του όλου πράγματος. Στο τελευταίο κομμάτι, δε ,ο τραγουδιστής έπεσε κάτω και τα έδωσε όλα. Πάντα τέτοια παίδες. Setlist: "Intro", "Trapped Sick", "Marketing", "Proza(c)k", "Servant Song", "This Is The Song", "Girlfriend Rita".
Σειρά είχαν οι Universe 217, στη δεύτερη μόλις live εμφάνιση τους. Η μπάντα έχει κυκλοφορήσει ένα cd με τίτλο "Obscene / Chapters Of Despair" (το οποίο και θα σας παρουσιάσουμε τις αμέσως επόμενες μέρες στο rocking) και δουλεύει πάνω σε νέο υλικό. Στα του live τώρα. Η τραγουδίστρια τους Τάνια (που τραγουδάει και στους Liquidust) προετοίμασε το έδαφος, ανάβοντας λιβάνια (!) πριν ξεκινήσει το show. Θεατρική ατμόσφαιρα, doomy περάσματα, ταξιδιάρικα αρπίσματα και κορυφαία φωνητικά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των Universe 217. Πιστεύω πως όταν σε λίγο καιρό έρθει και το αναγκαίο δέσιμο τότε η μπάντα θα δείξει τις πραγματικές της δυνατότητες, μέρος των οποίων απολαύσαμε το βράδυ της Κυριακής.
Επόμενη μπάντα οι Acid Baby. Δεν ήξερα τι ακριβώς θα άκουγα, καθώς έχω διαβάσει διάφορες απόψεις για τις live εμφανίσεις τους. Πέρα από αυτό πάντως σημειώνω πως ένα κομμάτι τους που είχα ακούσει από τη συλλογή "In The Junkyard" δε με είχε ενθουσιάσει. Δυστυχώς δε νομίζω πως μπορώ να βγάλω κάποιο συμπέρασμα που να αντέχει σε κριτική γιατί ο ήχος ήταν αρκετά χάλια. Οι θαμένες κιθάρες και τα φωνητικά που πάλευες να τα ακούσεις με ζόρισαν αρκετά. Ελπίζω όταν τους ξαναδώ ζωντανά να μπορέσω να τους ακούσω καλύτερα. Πάντως τα παιδιά το πάλεψαν όσο μπορούσαν και έκαναν και τον χαβαλέ τους μοιράζοντας μια μπλούζα και ένα string (μακριά από εμάς, κορίτσια ΜΗΝ το φοράτε). Setlist (ελπίζω να μην το γράφω λάθος): "Shedding The Skin", "Stillborn", "Keerie L. Lation", "Fortune and Fame", "Cross", "Spacedance", "Paperback Writer" (διασκευή σε Beatles), "See Me Slither".
Ακολουθούν οι Down And Out. Το τρίο μοιάζει σα να ήρθε κατευθείαν από την Alabama ενώ τζάμαρε με τους Lynyrd Skynyrd και τους Almann Brothers. Αυτό ακριβώς το γεγονός, είτε το δέχεσαι χωρίς πολλά πολλά, είτε αρχίζεις σκέψεις του στυλ "μα αυτοί είναι Αθηναίοι, τι southern και καραγκιοζιλίκια είναι αυτά". Μέση λύση δε νομίζω να υπάρχει. Εμένα προσωπικά μου άρεσαν οι Down And Out τους οποίους είδα για πρώτη φορά live. Έχουν ένα σκοπό στο μυαλό τους, να περνάνε καλά και να παίζουν southern boogie rock 'n' roll. Άποψη μου είναι πως το κάνουν καλά. Όχι, δεν είναι το νέο μεγάλο όνομα στον χώρο αλλά περνάς καλά ακούγοντας τη μουσική τους. Πολλά είπα όμως. Ride on παίδες. Setlist: "Train-Train", "Dirty Billy", "High-Heeled Shoes", "Wishing Well", "Brown Sugar", "Kentucky Straight Bourbon Boogie", "The Gambler".
Τελευταία μπάντα οι 700 Machines που έκαναν το ιδανικό ζέσταμα για το επερχόμενο φεστιβάλ στην Αντίπαρο (τι θα πει ποιο φεστιβάλ...). Όντας η πιο έμπειρη μπάντα της βραδιάς, κατάφεραν να έχουν και τον καλύτερο ήχο συγκριτικά με τα άλλα συγκροτήματα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο το rocking τους πότιζε μπύρα καθ'όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους. Rock 'n' roll παίδες και τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα είναι περιττά. Λίγοι μείναμε βέβαια (εργάσιμη η επόμενη μέρα βλέπεις) και τους παρακολουθήσαμε, αλλά νομίζω πως μας αποζημίωσαν με τη διάθεση που έδειξαν οι 700 Machines. Πιο πολλά δε θυμάμαι να γράψω καθώς η κατάσταση κάπου ξέφυγε. Την άλλη φορά υπόσχομαι ότι θα είμαι νηφάλιος... Ορίστε όμως το setlist: "Ramblin' Rose" (διασκευή MC5), "My Fist...Your Face", "Maybe", "Have You Seen My Baby" (διασκευή Flamin' Groovies), "Think About You", "Doom Town" (διασκευή Wipers), "Certified Notion", "Burning Rubber", "Fast Train", "Can't Explain".
Doing It Live λοιπόν. Χαμηλή είσοδος (μόλις 6 ευρώ), 5 μπάντες, Κυριακή βραδάκι άρα μιλάμε για ιδανικές συνθήκες. Μπράβο στα παιδιά που διοργάνωσαν τη βραδιά. Είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις να γίνονται τέτοιες προσπάθειες. Βέβαια οι συναυλίες που γίνονται αυτό τον καιρό στην πρωτεύουσα είναι πολλές και γι' αυτό η προσέλευση του κοινού στο ΑN ήταν μικρή, συν του ότι έχουμε ήδη μπει στον Ιούλιο και αρκετοί μάλλον κάνουν διακοπές. Αυτοί χάνουν...
Τη βραδιά άνοιξαν οι Absent Mindead τους οποίους είχα δει πριν 2 μήνες περίπου στο Rodeo. Αυτή τη φορά ο ήχος τους ήταν πολύ καλύτερος και τους βοήθησε να αποδώσουν καλύτερα το υλικό τους. Δυνατές συνθέσεις, φλεγματικά φωνητικά που είτε τα γουστάρεις είτε τα μισείς και σκηνική παρουσία που δε σε αφήνει αδιάφορο. Η μπάντα δίνει συνέχεια live τον τελευταίο καιρό και δείχνει να έχει πάρει το αέρα του όλου πράγματος. Στο τελευταίο κομμάτι, δε ,ο τραγουδιστής έπεσε κάτω και τα έδωσε όλα. Πάντα τέτοια παίδες. Setlist: "Intro", "Trapped Sick", "Marketing", "Proza(c)k", "Servant Song", "This Is The Song", "Girlfriend Rita".
Σειρά είχαν οι Universe 217, στη δεύτερη μόλις live εμφάνιση τους. Η μπάντα έχει κυκλοφορήσει ένα cd με τίτλο "Obscene / Chapters Of Despair" (το οποίο και θα σας παρουσιάσουμε τις αμέσως επόμενες μέρες στο rocking) και δουλεύει πάνω σε νέο υλικό. Στα του live τώρα. Η τραγουδίστρια τους Τάνια (που τραγουδάει και στους Liquidust) προετοίμασε το έδαφος, ανάβοντας λιβάνια (!) πριν ξεκινήσει το show. Θεατρική ατμόσφαιρα, doomy περάσματα, ταξιδιάρικα αρπίσματα και κορυφαία φωνητικά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των Universe 217. Πιστεύω πως όταν σε λίγο καιρό έρθει και το αναγκαίο δέσιμο τότε η μπάντα θα δείξει τις πραγματικές της δυνατότητες, μέρος των οποίων απολαύσαμε το βράδυ της Κυριακής.
Επόμενη μπάντα οι Acid Baby. Δεν ήξερα τι ακριβώς θα άκουγα, καθώς έχω διαβάσει διάφορες απόψεις για τις live εμφανίσεις τους. Πέρα από αυτό πάντως σημειώνω πως ένα κομμάτι τους που είχα ακούσει από τη συλλογή "In The Junkyard" δε με είχε ενθουσιάσει. Δυστυχώς δε νομίζω πως μπορώ να βγάλω κάποιο συμπέρασμα που να αντέχει σε κριτική γιατί ο ήχος ήταν αρκετά χάλια. Οι θαμένες κιθάρες και τα φωνητικά που πάλευες να τα ακούσεις με ζόρισαν αρκετά. Ελπίζω όταν τους ξαναδώ ζωντανά να μπορέσω να τους ακούσω καλύτερα. Πάντως τα παιδιά το πάλεψαν όσο μπορούσαν και έκαναν και τον χαβαλέ τους μοιράζοντας μια μπλούζα και ένα string (μακριά από εμάς, κορίτσια ΜΗΝ το φοράτε). Setlist (ελπίζω να μην το γράφω λάθος): "Shedding The Skin", "Stillborn", "Keerie L. Lation", "Fortune and Fame", "Cross", "Spacedance", "Paperback Writer" (διασκευή σε Beatles), "See Me Slither".
Ακολουθούν οι Down And Out. Το τρίο μοιάζει σα να ήρθε κατευθείαν από την Alabama ενώ τζάμαρε με τους Lynyrd Skynyrd και τους Almann Brothers. Αυτό ακριβώς το γεγονός, είτε το δέχεσαι χωρίς πολλά πολλά, είτε αρχίζεις σκέψεις του στυλ "μα αυτοί είναι Αθηναίοι, τι southern και καραγκιοζιλίκια είναι αυτά". Μέση λύση δε νομίζω να υπάρχει. Εμένα προσωπικά μου άρεσαν οι Down And Out τους οποίους είδα για πρώτη φορά live. Έχουν ένα σκοπό στο μυαλό τους, να περνάνε καλά και να παίζουν southern boogie rock 'n' roll. Άποψη μου είναι πως το κάνουν καλά. Όχι, δεν είναι το νέο μεγάλο όνομα στον χώρο αλλά περνάς καλά ακούγοντας τη μουσική τους. Πολλά είπα όμως. Ride on παίδες. Setlist: "Train-Train", "Dirty Billy", "High-Heeled Shoes", "Wishing Well", "Brown Sugar", "Kentucky Straight Bourbon Boogie", "The Gambler".
Τελευταία μπάντα οι 700 Machines που έκαναν το ιδανικό ζέσταμα για το επερχόμενο φεστιβάλ στην Αντίπαρο (τι θα πει ποιο φεστιβάλ...). Όντας η πιο έμπειρη μπάντα της βραδιάς, κατάφεραν να έχουν και τον καλύτερο ήχο συγκριτικά με τα άλλα συγκροτήματα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο το rocking τους πότιζε μπύρα καθ'όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους. Rock 'n' roll παίδες και τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα είναι περιττά. Λίγοι μείναμε βέβαια (εργάσιμη η επόμενη μέρα βλέπεις) και τους παρακολουθήσαμε, αλλά νομίζω πως μας αποζημίωσαν με τη διάθεση που έδειξαν οι 700 Machines. Πιο πολλά δε θυμάμαι να γράψω καθώς η κατάσταση κάπου ξέφυγε. Την άλλη φορά υπόσχομαι ότι θα είμαι νηφάλιος... Ορίστε όμως το setlist: "Ramblin' Rose" (διασκευή MC5), "My Fist...Your Face", "Maybe", "Have You Seen My Baby" (διασκευή Flamin' Groovies), "Think About You", "Doom Town" (διασκευή Wipers), "Certified Notion", "Burning Rubber", "Fast Train", "Can't Explain".
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
