Trivium: «Στηρίζοντας τις νέες μπάντες θα μεγαλώσει η metal μουσική»

Ο Matt Heafy μας μίλησε για το νέο άλμπουμ, την ως τώρα πορεία και τι σημαίνει να αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 18/11/2021 @ 14:33

Οι Trivium είναι μια από τις σημαντικότερες και καλύτερες σύγχρονες metal μπάντες. Η φρεσκάδα και η νέα πνοή που έδωσαν στη metal μουσική με αλμπουμάρες όπως το "Ascendancy", το "The Crusade", το "Shogun" και το "In Waves" έκαναν πολλούς να μιλάνε για το επόμενο μεγάλο όνομα στο χώρο, σε μια συζήτηση που δεν έχει ιδιαίτερο νόημα στις εποχές που ζούμε. Μετά την έλευση του drummer Alex Bent το 2017, οι Trivium σαν να μπήκαν ξανά σε μια τροχιά εκτόξευσης και μέσα σε τέσσερα χρόνια έχουν κυκλοφορήσει τρεις δισκάρες: το "The Sin And The Sentence", το "What The Dead Men Say" και πριν λίγο καιρό τη δέκατη στούντιο δουλειά τους, το καταπληκτικό "In The Court Of The Dragon", δείχνοντας πως είναι μάλλον στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας τους. Ο ιθύνων νους, τραγουδιστής και κιθαρίστας Matt Heafy είναι μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα και κυρίως ένας καταπληκτικός τύπος, όπως θα διαπιστώσετε και στην παρακάτω κουβέντα που είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε μαζί του. Το πάθος του για τη heavy metal μουσική, ο θαυμασμός του για τη χώρα μας και ο υγιής τρόπος σκέψης του σε κάνουν να αναγνωρίσεις πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Και κυρίως η επιτυχία των Trivium.

Trivium

Γειά σου Matt! Πώς είσαι;

Είμαι πολύ καλά! Εσύ πως είσαι;

Καλά είμαι κι εγώ! Και πολύ χαρούμενος πως ως οπαδός της μπάντας εδώ και παραπάνω από 15 χρόνια έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε για πρώτη φορά!

Υπέροχα, σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου! Εκτιμώ όλα αυτά τα χρόνια της στήριξης!

Αυτήν τη στιγμή είμαστε οι καλύτεροι Trivium που έχουν υπάρξει ποτέ

Θα ήθελα να σε συγχαρώ τόσο για όσα έχεις πετύχει με τους Trivium ως τώρα, αλλά κυρίως για το νέο σας άλμπουμ, το "In The Court Of The Dragon", το οποίο είναι φανταστικό και μια εξαιρετική προσθήκη στη δισκογραφία σας. Πως νιώθεις εσύ για αυτό;

Ω φίλε, δεν θα μπορούσες να τα πεις καλύτερα! Σε ευχαριστώ τόσο πολύ! Το εκτιμώ!

Είμαστε πολύ χαρούμενοι σε αυτή τη φάση. Η ζωή πάει καλά. Ξέραμε πως οι οπαδοί μας θα το αγαπήσουν αυτό το άλμπουμ, διότι εμείς οι ίδιοι το αγαπάμε. Το θέμα με εμάς κατά την άποψή μου είναι πως την καλύτερη μουσική τη γράφουμε, προσεγγίζοντάς την και γράφοντας ως τη μουσική που θέλουμε εμείς οι ίδιοι να ακούμε, ως τη μουσική που μας κάνει να αισθανόμαστε ωραία όταν την παίζουμε. Και νιώθω πως όταν κινούμαστε με βάση αυτήν την ειλικρίνεια, όταν εμείς πρώτοι από όλους - και δυστυχώς σε ένα βαθμό εγωιστικά - σκεφτόμαστε «Τι είναι αυτό που θέλουμε πρώτιστα εμείς;» και «Τι είναι αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε ωραία, αυθόρμητα;», όταν το θέσουμε αυτό και διασφαλίσουμε πως αυτό που κάνουμε είναι κάτι που αγαπάμε, τότε κι οπαδοί μας θα το αγαπήσουν.

Το πιο τρελό από όλα είναι όταν βλέπουμε την ανταπόκριση του τύπου και την ανταπόκριση που έχουμε από άλλες μπάντες. Και μόνο το γεγονός ότι μας κάλεσαν οι Metallica και μας είπαν «ελάτε να ανοίξετε τη συναυλία μας στη Florida» είναι τρελό και δείχνει ότι τους αρέσει αυτό που κάνουμε.

Θεωρώ πως αυτή τη στιγμή είμαστε η καλύτερη μπάντα τόσο ζωντανά όσο και στο στούντιο που έχουμε υπάρξει ποτέ στην καριέρα μας. Και η απόδειξη βρίσκεται στο live video από το Hangar μας, την οποία διαθέσαμε ελεύθερα στο youtube, όπου παίζουμε το "In The Court Of The Dragon" (σ.σ.: το τραγούδι). Δεν τίθεται καν ερώτημα, είμαστε οι καλύτεροι Trivium που έχουν υπάρξει ποτέ αυτή τη στιγμή κι αυτό είναι υπέροχο.

Δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι πωλήσεις, ούτε τα λεφτά. Απλά βγάλτε τον δίσκο

Θα έλεγα πως συμφωνώ με αυτό, καθώς όπως είπα και πριν σας ακολουθώ πολλά χρόνια και μοιάζετε να βρίσκεστε όντως σε εξαιρετική κατάσταση. Αλήθεια, αυτή την περίεργη και δύσκολη εποχή με τον Covid που ζούμε, εκεί που οι περισσότερες μπάντες εμφανίζονται διστακτικές στο να κυκλοφορήσουν μια νέα δουλειά, εσείς κυκλοφορήσατε δύο: μια πέρσι (σ.σ.: "What The Dead Men Say") και μια τώρα. Σα να είδατε κάποια ευκαιρία εκεί που οι άλλοι έβλεπαν τη δυσκολία. Πως νιώθεις τώρα για αυτή την επιλογή σας; Θεωρείς ότι λειτούργησε καλά;

Απολύτως! Θέλω να πω πως αγαπάμε τόσο πολύ αυτό που κάνουμε, που όταν κάποια πράγματα όπως οι περιοδείες δεν ήταν εφικτό να γίνουν, δεν είπαμε «ας περιμένουμε να δούμε πως θα πάει». Είπαμε «τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;». Είχαμε έτοιμο το "What The Dead Men Say" ακριβώς πριν ξεσπάσει η πανδημία, κι όταν τελικά αυτή ξέσπασε η εταιρεία μας είπε «Παιδιά, καλό θα ήταν να καθυστερήσετε την κυκλοφορία του δίσκου. Κανείς δεν πρόκειται να το αγοράσει, διότι δεν μπορούμε να κόψουμε βινύλια, ούτε μπορούμε να κόψουμε CD, οπότε θα πρέπει να περιμένετε». Η απάντησή μας ήταν «Δεν μας ενδιαφέρει». «Δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι πωλήσεις, ούτε τα λεφτά. Απλά βγάλτε τον δίσκο». Οπότε, στην πραγματικότητα κυκλοφορήσαμε τους δίσκους μας δωρεάν.

Ξέραμε πως δεν μπορούσαμε να δώσουμε συναυλίες και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ακόμα το εμβόλιο, αλλά συνεχίσαμε να δουλεύουμε. Την περίοδο εκείνη, ο Alex έμενε ακόμα στην California κι ο Paolo στο Illinois, οπότε έπρεπε να πετάξουν ως τη Florida για να είμαστε όλοι μαζί. Φοράγαμε τις μάσκες μας και κρατάγαμε τις αποστάσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση παίζαμε μουσική όλοι μαζί. Στη συνέχεια προέκυψαν τα τεστ για COVID και οι μετρήσεις θερμοκρασίας, οπότε συνεχίσαμε να παίζουμε μαζί, μέχρι που κάναμε ένα live με παρακολούθηση επί πληρωμή (σ.σ.: pay per view), το οποίο πήγε απίστευτα καλά. Πήραμε, λοιπόν, τα έσοδα από αυτό το σόου κι αγοράσαμε ένα υπόστεγο αεροπλάνων (σ.σ.: hangar) για να φτιάξουμε τα κεντρικά των Trivium (σ.σ.: τα Trivium HQ), το οποίο ολοκληρώνουμε επιτέλους αυτήν την περίοδο και είναι διαθέσιμο. Κι έπειτα επιστρέψαμε στις πρόβες.

Στους τρεις τελευταίους δίσκους δεν πήγαμε με τη λογική «ας γράψουμε έναν δίσκο». Αντιθέτως, είχε να κάνει με το ότι είχαμε πολλή έμπνευση...

Όπως καταλαβαίνεις, δεν σταματάμε ποτέ. Δεν θέλουμε να σταματήσουμε, γιατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Τι να πω… Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος που γράφει μουσική δεν το απολαμβάνει… (γέλια). Είναι κάτι το φοβερό το να έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις.

Εμείς, πάντως, νιώθαμε πολύ εμπνευσμένοι. Στους τρεις τελευταίους δίσκους ποτέ δεν πήγαμε με τη λογική «ας γράψουμε έναν δίσκο». Αντιθέτως, είχε να κάνει με το ότι νιώθαμε τόση έμπνευση, που απλώς είχαμε κάποια καλά riff και λέγαμε «πάμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά». Μια φράση που χρησιμοποιώ και θεωρώ ότι λέει πολλά για αυτόν τον δίσκο είναι πως «μπαίναμε τρομερά προβαρισμένοι». Μελετάμε όλοι με θρησκευτική ευλάβεια την τέχνη μας. Έτσι, όταν βρισκόμαστε μαζί, έχουμε τον σκελετό από κάποια riff ή έναν πρώτο χάρτη του πως θα κινηθούμε και από εκεί και πέρα είναι ένας οργανικός αυτοσχεδιασμός. Ολοκληρώνουμε το κάθε τραγούδι πολύ αβίαστα, πολύ εύκολα και πολύ διασκεδαστικά, διότι γράφουμε υλικό το οποίο μας αρέσει να το ακούμε εμείς οι ίδιοι.

Οπότε, ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε όλη αυτή την κατάσταση σαν κάτι που θα μπορούσε να μας επιβραδύνει ή να μας σταματήσει. Την προσεγγίσαμε λέγοντας «θα συνεχίσουμε για τους εαυτούς μας και θα συνεχίσουμε για τους οπαδούς μας».

Φάγαμε όλη μας την καριέρα να ψάχνουμε έναν τύπο σαν τον Alex και τώρα που τον έχουμε, είμαστε οι Trivium που θα έπρεπε πάντα να ήμασταν

Trivium - In The Court Of The Dragon

Αυτά που αναφέρεις, εν μέρει απαντούν και την επόμενη ερώτησή μου. Διότι, θεωρώ ότι είναι «παράσημο» για το νέο άλμπουμ αλλά και για τους Trivium το ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που το θεωρεί ίσως το καλύτερο σας άλμπουμ. Ξέρεις, δεν είναι πολλές οι μπάντες που μπορούν να ισχυριστούν πως το δέκατο άλμπουμ είναι το καλύτερό τους, και ειδικά όταν έχετε έναν τόσο δυνατό κατάλογο ήδη, ο ανταγωνισμός είναι δυνατός. Ποιο θα έλεγες ότι είναι το μυστικό πίσω από τη συνέπεια που δείχνουν οι Trivium και τι είναι αυτό που σας κρατάει σε τόση εγρήγορση, πέραν της αγάπης για τη μουσική που ανέφερες ήδη;

Πρώτα από όλα, σε ευχαριστώ πολύ και πάλι. Θα έλεγα πως είναι το lineup. Είναι αυτοί οι τέσσερεις άνθρωποι. Είμαστε τέσσερεις στους τέσσερεις που όλοι μας αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε. Μας αρέσει να δουλεύουμε παρέα ο ένας με τον άλλο, μας αρέσει που είμαστε μαζί.

Επίσης, έχουμε μερικούς από τους καλύτερους οπαδούς. Οκ, δεν έχουμε τους περισσότερους οπαδούς στον κόσμο, αλλά με σιγουριά μπορώ να πω ότι έχουμε μερικούς από τους καλύτερους οπαδούς στον κόσμο. Αυτούς τους 18 μήνες που ο κόσμος είχε σταματήσει, φρόντισα να διασφαλίσω να λειτουργεί το κανάλι μου στο Twitch και να διασφαλίσω την επικοινωνία μου με τους οπαδούς των Trivium που ήθελαν να είναι εκεί για εμάς. Φροντίσαμε να κυκλοφορούμε υλικό, όπως αυτό με το "In The Court Of The Dragon" που βγάλαμε χτες στο youtube. Ένας ακόμα λόγος για τον οποίο δεν θέλουμε να σταματήσουμε είναι διότι είναι οι οπαδοί μας που μας κράτησαν ζωντανούς όλη αυτή την περίοδο. Πρόκειται για μια κυκλική σχέση, καθώς κι εμείς από την πλευρά μας θέλουμε να τους κρατήσουμε ζωντανούς. Η μουσική μας τους κάνει να νιώθουν καλά, τους κάνει να ξεχνάνε τα προβλήματά τους, να απαλλάσσονται από το άγχος της ζωής και αυτή είναι η σχέση που έχουμε μαζί τους.

Αυτό είναι κάτι που μας κρατάει διαρκώς εμπνευσμένους. Δεν θέλω να προτρέχω, ούτε πρόκειται να ξεκινήσουμε να ηχογραφούμε το άλμπουμ ν.11 σύντομα, αλλά έχω ήδη γράψει μερικά riff που μου αρέσουν πολύ και τα οποία πιθανότατα θα καταλήξουν στο 11ο άλμπουμ μας. Άκουγα και τον Paolo να παίζει κάποια πολύ ωραία θέματα στην πρόβα τις προάλλες. Αυτό συμβαίνει όταν αγαπάς αυτό που κάνεις και όταν αγαπάς τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου, τους συμπαίκτες σου... Φάγαμε όλη μας την καριέρα να ψάχνουμε έναν τύπο σαν τον Alex και τώρα που τον έχουμε, είμαστε οι Trivium που θα έπρεπε πάντα να ήμασταν.

Δες το video του "In The Court Of The Dragon" που ανεβάσαμε στο youtube… δεν τίθεται ερώτημα ότι είμαστε μια καλύτερη live μπάντα από ότι ήμασταν ποτέ. Και το γεγονός ότι έχουμε ανθρώπους σαν κι εσένα, που υποστηρίζουν τους Trivium εδώ και δεκαπέντε χρόνια, σε όλο τον κόσμο, να λένε πως ο δέκατός δίσκος μας είναι ο καλύτερός μας, αυτό είναι τρελό! Διότι, όπως ανέφερες κι εσύ, συνήθως ακούς τον κόσμο να μιλάει για τον πρώτο, τον δεύτερο, άντε τον τρίτο δίσκο, σίγουρα όχι όμως για τον δέκατο ως τον καλύτερο ενός συγκροτήματος. Αυτό είναι υπέροχο! Και συμφωνώ πως περιλαμβάνει κάποιο από το καλύτερο υλικό που έχουμε γράψει και όπως είπα πως είμαστε καλύτεροι ζωντανά από ποτέ. Όλα, πάντως, έχουν να κάνουν με τις πρόβες. Προβάρουμε ασταμάτητα σε ατομικό επίπεδο και επίσης προβάρουμε πάρα πολύ ως μπάντα. Κι όταν βάζεις όλη αυτήν την ποσότητα της προετοιμασίας σε κάτι που αγαπάς, τότε καταλήγεις να το κάνεις πολύ καλά.

Αν οι νέες μπάντες πάνε καλά, τότε όλοι μπορούμε να πάμε καλά

Συμφωνώ απολύτως! Θα χαρακτήριζα τη μουσική που παίζεται στο νέο άλμπουμ ως το τέλειο παράδειγμα του πως θα έπρεπε να ακούγεται η metal μουσική του σήμερα. Από μια μπάντα που γνωρίζει το παρελθόν αυτής της μουσικής, αλλά κοιτάζει μπροστά κι όχι πίσω. Είναι αυτό κάτι που προσπαθείτε να επιτύχετε ή απλά είναι κάτι που προκύπτει;

Σίγουρα το θέλουμε. Ξέρεις, πάντα ήμασταν μια μπάντα που απέδιδε τα δέοντα εκεί που πρέπει. Πάντα μιλάγαμε για τους ήρωές μας, πάντα μιλάγαμε για τις μπάντες που αγαπάμε. Από την πρώτη φορά που ο κόσμος είδε φωτογραφίες μας, πάντα φορούσαμε t-shirt συγκροτημάτων. Παράλληλα, προωθούμε τη νέα γενιά metal συγκροτημάτων που αγαπάμε. Θεωρώ πως είναι ευθύνη μας για δύο λόγους.

Αφενός, διότι φυσικά κι όλος ο κόσμος ξέρει τους Metallica, αλλά υπάρχει και η σκηνή του Gothenburg (σ.σ.: In Flames, Dark Tranquility, Soilwork κλπ) και είναι κι αυτή σημαντικό μέρος από το οποίο αποτελούμαστε. Ή εσύ που είσαι από την Ελλάδα. Η ελληνική μυθολογία και η ελληνική κουλτούρα αποτελούσε πάντα τεράστια έμπνευση για τη μπάντα μας κι αυτό είναι κάτι που θέλω να το γνωρίζει ο κόσμος. Θέλω να γνωρίζουν όλες τις ρίζες από τις οποίες προερχόμαστε.

Αφετέρου, για να δείξουμε που πηγαίνουμε, πάντα θέλουμε να αναδεικνύουμε, να υποστηρίζουμε και να μιλάμε για την επόμενη γενιά συγκροτημάτων. Διότι, θέλουμε όλες οι μπάντες να πηγαίνουν καλά και ελπίζουμε πως μιλώντας για τις αγαπημένες μας μπάντες θα τις γνωρίσουν και κάποια νέα παιδιά. Όπως για παράδειγμα όταν μιλάμε για τους Fit For An Autopsy ή για τον Ihsahn. Όταν κι αυτοί πάνε καλά, τότε όλοι μπορούμε να πάμε καλά και να μεγαλώσουμε όλοι μαζί.

Υπάρχει συχνά μια πολύ εγωιστική συμπεριφορά, λες κι όταν κάποιος κάνει επιτυχία πρέπει να την κρατήσει για τον εαυτό του, μην του την πάρει κάποιος άλλος

Αρκετά υγιής τρόπος σκέψης και δεν είμαι σίγουρος ότι είναι και πολύ κοινός…

(γέλια). Ναι, δυστυχώς, δεν ξέρω στην Ελλάδα, αλλά εδώ στην Αμερική υπάρχει συχνά μια πολύ εγωιστική συμπεριφορά, λες κι όταν κάποιος κάνει επιτυχία πρέπει να την κρατήσει για τον εαυτό του, μην του την πάρει κάποιος άλλος. Δεν είναι αυτός ο τρόπος σκέψης με τον οποίο μεγάλωσα εγώ. Για μένα το ζήτημα είναι πάντα να μεγαλώνουμε όλοι μαζί και να πηγαίνουμε όλοι καλά, ώστε να πηγαίνει κι ο καθένας από εμάς καλά. Πάντα αντιμετώπιζα με αυτό τον τρόπο τα πράγματα.

Ναι είναι μια δουλειά. Αλλά είναι μια γαμάτη δουλειά το να μπορείς να γράφεις και να παίζεις το είδος της μουσικής που σου αρέσει και να τη μοιράζεσαι με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο

Πάντα μου άρεσε το γεγονός ότι μιλάγατε για τις επιρροές σας και τους καλλιτέχνες που σας ενέπνευσαν. Την ίδια στιγμή, όμως, παρατηρώ ότι πολλοί μουσικοί ξεχνάνε ότι ξεκίνησαν κι αυτοί ως οπαδοί και σταματάνε να ακούνε μουσική από ένα σημείο και μετά ή να ενδιαφέρονται για αυτή. Το καταλαβαίνω ως ένα βαθμό, αλλά ομολογώ πως με ενοχλεί ορισμένες φορές. Εσύ τι σκέφτεσαι επί αυτό; Και τι κρατάει τη δική σου φλόγα για τη metal μουσική αναμμένη μετά από τόσα χρόνια που ακούς και γράφεις αυτή τη μουσική και είσαι μέρος της βιομηχανίας της;

Είναι ότι την αγαπάμε τόσο πολύ. Και καταλαβαίνω ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάς. Υπάρχουν πολλές μπάντες που τα μέλη τους, ακόμα και μπάντες με τις οποίες μεγάλωσα ακούγοντάς τες, δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τη heavy μουσική πλέον. Λένε «δεν την ακούω αυτή τη μουσική», πως δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με αυτή, πως τους αρέσουν άλλα πράγματα πλέον ή πως δεν τους αρέσει να παίζουν μουσική γενικότερα. Αυτό είναι κάτι που με τρελαίνει, γιατί ναι είναι μια δουλειά, αλλά είναι μια γαμάτη δουλειά το να μπορείς να γράφεις και να παίζεις το είδος της μουσικής που σου αρέσει να γράφεις και να παίζεις και να τη μοιράζεσαι με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Για μας τουλάχιστον είναι. Πάντα ήμασταν μαθητές του metal και αντλούσαμε έμπνευση από τα πάντα.

Αφού παίξαμε, κατεβήκαμε όλοι μαζί ως μπάντα κάτω και παρακολουθήσαμε τους Metallica, τραγουδήσαμε και ήπιαμε μπύρες μαζί με το υπόλοιπο κοινό. Αυτό είναι το νόημα της ζωής

Όπως σου είπα και πριν, μας κάλεσαν να ανοίξουμε τη συναυλία των Metallica και αφού παίξαμε, κατεβήκαμε όλοι μαζί ως μπάντα κάτω και παρακολουθήσαμε τους Metallica, τραγουδήσαμε και ήπιαμε μπύρες μαζί με το υπόλοιπο κοινό. Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Είναι πολύ μικρή για να μην περνάς και καλά. Οπότε δεν μπορώ να κατανοήσω πως προκύπτει αυτή η συμπεριφορά από κάποιους, αλλά όσον αφορά εμάς είμαι ευγνώμων που και τα τέσσερα μέλη της μπάντας πραγματικά αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Μας αρέσει πολύ η μουσική που γράφουμε παρέα ως μπάντα και δεν βλέπω να τελειώνει αυτό. Όχι! Θέλω να το κάνω αυτό για πάντα.

Οι Metallica με εμπνέουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έκαναν όταν ήμουν 12 χρονών. Είναι τρομερό!

Δεν ξέρω αν θα καταφέρει η μπάντα να μας να γίνει κάποια μέρα τόσο μεγάλη όσο οι Metallica, πολύ θα το ήθελα βέβαια αυτό... (γέλια). Αλλά, ξέρεις κάτι; Υπάρχουν πάντα πολλά πράγματα από τα οποία μπορείς να εμπνευστείς. Άκουσα πρώτη φορά Metallica όταν ήμουν 12 χρονών και πλέον είμαι σχεδόν 36. Το ότι ακόμα με εμπνέουν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο που το έκαναν όταν ήμουν 12 χρονών είναι κάτι το τρομερό! Ακόμα κι όταν οδηγούσαμε, πηγαίνοντας να παίξουμε, άκουγα metal στο αμάξι όλη την ώρα. Άκουγα Powerwolf, Angra, και Soilwork. Κάνω απλά αυτό που μου αρέσει. Πως μπορεί κάποιος να μην είναι χαρούμενος με αυτό; (γέλια). Είμαστε ακόμα οπαδοί του ιδιώματος και είμαστε οπαδοί αυτού που κάνουμε και θέλουμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε.

Trivium

Σε καταλαβαίνω, είμαι κι εγώ κάπως έτσι… σκέτο οπαδός βέβαια, χωρίς το μουσικό ταλέντο…

(γέλια)

Θέλαμε να επισκεφθούμε την Ελλάδα όσο υπάρχουμε ως συγκρότημα και ειλικρινά δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν έχει συμβεί ακόμα

Λοιπόν, πριν μερικές ημέρες βάλαμε στα νέα μας ένα απόσπασμα από μια άλλη συνέντευξη που είχες δώσει και στην οποία ανέφερες ότι σκοπεύεις να γράψεις ένα παιδικό βιβλίο. Τα πρώτα σχόλια επί του θέματος ήταν «πείτε στον Matt να αφήσει τα παιδικά βιβλία και να έρθει στην Ελλάδα για καμία συναυλία». Και να που είμαι εδώ να στο πω…

(γέλια) Φίλε, θέλαμε να επισκεφθούμε την Ελλάδα όσο υπάρχουμε ως συγκρότημα και ειλικρινά δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν έχει συμβεί ακόμα. Το ελληνικό φαγητό είναι ένα από τα αγαπημένα μου στον κόσμο. Η ελληνική μυθολογία είναι ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο στηρίζεται μια καλή εξιστόρηση του πολιτισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχουμε τέσσερα, πέντε ή έξι τραγούδια με επίκεντρο την ελληνική μυθολογία. Θα ήθελα να έρθουμε εκεί κάποια στιγμή...Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αργεί τόσο.

Κι έχει σχέση με αυτό που θέλω να κάνω. Διότι, εμπνεύστηκα από την ελληνική μυθολογία για να μετατρέψω την ιαπωνική μυθολογία με τρόπο ώστε να μπορεί να γίνει πιο γνωστή. Για αυτό το παιδικό μου βιβλίο θα καταπιάνεται με Ιαπωνικές ιστορίες για Θεούς, Θεές και τέρατα της ιαπωνικής κουλτούρας, αλλά με έναν τρόπο που θα είναι ενδιαφέρον για τα παιδιά ώστε να το διαβάσουν. Είμαι πεπεισμένος πως ο ενθουσιασμός μου γύρω από την ελληνική μυθολογία στο γυμνάσιο και στο λύκειο ήταν καθοριστικός παράγοντας για αυτό.

Θέλω να κάνουμε πολλές συναυλίες, όσες περισσότερες γίνεται και θέλω να έχω και κάποιες μέρες ρεπό για να μπορέσω να φάω πολύ φαγητό!

Κάτι πρέπει να κάνουμε για να έρθετε εδώ. Σας έχω δει σε Ευρωπαϊκά φεστιβάλ και ήσασταν τρομεροί, αλλά πιστεύω πως ένα σόου εδώ θα είναι το κάτι άλλο…

Ανυπομονώ! Πρέπει να πούμε με κάποιο τρόπο σε όλους στην Ελλάδα να απαιτήσουν από κάποιον promoter να μας φέρει. Αλλά, δεν θέλω να έρθω μόνο για μια εμφάνιση. Θέλω να κάνουμε πολλές συναυλίες, όσες περισσότερες γίνεται και θέλω να έχω και κάποιες μέρες ρεπό για να μπορέσω να φάω πολύ φαγητό!

Έλα και θα σε πάμε και σε λιγότερο γνωστά/τουριστικά μέρη για φαγητό, που πιστεύω θα τα εκτιμήσεις…

Μέσα σε όλα!

Σκεφτόμουν πόσο τρελό είναι όλο αυτό, που μπάντες χωρίς τις οποίες δεν θα υπήρχαμε γνωρίζουν ποιοι είμαστε. Κι όχι μόνο γνωρίζουν ποιοι είμαστε, αλλά μας θεωρούν κι αρκετά καλούς

Δυο ερωτήσεις ακόμα, καθώς τελειώνει ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας. Πρώτον, αναφορικά με την εμφάνισή σας με τους Metallica την προηγούμενη εβδομάδα, ήθελα να ήξερα πως είναι το να είναι προσωπική επιλογή των Metallica το να παίξει η μπάντα σου μαζί τους; Πως νιώθεις όταν μαθαίνεις κάτι τέτοιο;

Είναι τρελό! Ξέρεις, είχαμε κάτσει και ετοιμαζόμασταν να βάλουμε μια ταινία με τα παιδιά μου, όταν ο manager μας έστειλε παράλληλο μήνυμα σε όλους, λέγοντας «οι Metallica θέλουν να ξέρουν αν θα ανοίξετε τη συναυλία τους την επόμενη εβδομάδα». «Ναι, φυσικά!».

Είναι απλά τρελό. Ήταν το 2006 αν θυμάμαι καλά που οι Metallica αποφάσισαν να μας έχουν μαζί τους σε φεστιβάλ και οι Iron Maiden αποφάσισαν να μας πάρουν μαζί τους σε περιοδεία.

Έχω και μια ιστορία με τον Bruce Dickinson που έλεγα και νωρίτερα και με μια εμφάνιση που παίζαμε μαζί με τους Heaven And Hell όπου μιλούσα με τον Ronnie James Dio… Κάτσε να θυμηθώ τη σειρά των πραγμάτων. Λοιπόν, πρώτα γνωρίσαμε τον Bruce Dickinson, καθώς μας είχε καλέσει για συνέντευξη στη ραδιοφωνική εκπομπή του. Τον ρώταγα κάποια πράγματα σχετικά με τα φωνητικά, σχετικά με την τεχνική μου κι ο Bruce Dickinson μου είπε «κρίνοντας από τη φωνή σου, μια μέρα θα έχεις φωνή σαν αυτή του Ronnie James Dio". Κι εγώ τρελάθηκα, είπα «ευχαριστώ πολύ!». Μερικά χρόνια αργότερα είπα την ιστορία αυτή στον Ronnie James Dio και άρχισε να γελάει και γυρνάει και μου λέει «Επιτέλους ο Bruce παραδέχθηκε ότι είμαι κι εγώ ένας από τους ήρωές του». Και σκεφτόμουν πόσο τρελό είναι όλο αυτό, που μπάντες χωρίς τις οποίες δεν θα υπήρχαμε γνωρίζουν ποιοι είμαστε. Κι όχι μόνο γνωρίζουν ποιοι είμαστε, αλλά μας θεωρούν κι αρκετά καλούς. Είναι απίστευτο συναίσθημα. Αλήθεια είναι.

Το black metal project με τον Ihsahn θα κυκλοφορήσει πιστεύω στο δεύτερο τρίμηνο του επόμενου έτους

Και πριν κλείσουμε θα ήθελα να μου πεις αν έχεις κάποια νέα που μπορείς να μοιραστείς για το black metal project που ετοιμάζετε με τον Ihsahn...

Είναι τρομερό! Είναι έτοιμο εδώ και κάποιο καιρό. Θα κυκλοφορήσει πιστεύω στο δεύτερο τρίμηνο του επόμενου έτους. Πρέπει να περιμένουμε λίγο γιατί το νέο άλμπουμ των Trivium βγήκε λίγο νωρίτερα του αναμενομένου οπότε το Ibaraki πρέπει να πάει λίγο πιο μετά. Η μουσική των Ibaraki είναι πολύ εμπνευσμένη από και εστιάζει στους Ιαπωνικούς πολέμους, σε Θεούς, Θεές και τέρατα. Είναι black metal, αλλά είναι διαφορετικό. Βασικά, είναι πολύ διαφορετικό και νομίζω πως ο κόσμος μπορεί να ενθουσιαστεί μαζί του.

  • SHARE
  • TWEET