Saboter: «Παρθενογένεση δεν υπήρξε ποτέ στη μουσική»

Κάθε τέλος αποτελεί και μια νέα αρχή και στην περίπτωση των Saboter, οι σημαντικές αλλαγές που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στο άμεσο μέλλον δεν έχουν σκοπό να σβήσουν τη σπουδαία πορεία των τελευταίων πέντε χρόνων εντός του εγχώριου μεταλλικού underground. Έτσι, με αφορμή την επερχόμενη εμφάνιση τους στη σκηνή του Κυττάρου, παρέα με τους Sacral Rage, βρήκαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τον τραγουδιστή τους, Αντώνη Βάιλα, και να μιλήσουμε για όλα όσα αφορούν τα έως τώρα πεπραγμένα τους.

Με μεγάλη μου χαρά σας καλωσορίζω στις σελίδες του Rocking. Πραγματικά, είναι σπουδαίο που έχουμε την ευκαιρία για αυτήν την κουβέντα σε μια πολύ καλή φάση της πορείας σας. Οπότε, χωρίς άλλη χρονοτριβή από πλευράς μου, συστηθείτε... Ποιοι είναι και τί πρεσβεύουν οι Saboter ;

Γειά χαρά και από εμένα. Οι Saboter αρχικά δημιουργηθήκαν το 2014 στην Αθήνα έχοντας ως κύριο στόχο να παίξουμε ένα κράμα heavy και thrash metal. Στη συνέχεια πολλά άλλαξαν στη σύνθεση των μελών και στο ύφος και τον χαρακτήρα της μουσικής μας.

Ξεκινήσατε ως ένα σχήμα που είχε ως εικόνισμα τον αιχμηρό ήχο των Judas Priest, έχοντας το πλεονέκτημα να μπορεί να υποστηρίξει την αναπαραγωγή του ιδεατά, έχοντας τόσο τη φωνή, όσο και τις τεχνικές δεξιότητες για κάτι τέτοιο. Όλα αυτά μέχρι την κυκλοφορία του "Architects Of Evil", που φανέρωσε ένα διαφορετικό, αρκετά πιο σκοτεινό και πολύπλοκο πρόσωπο. Πώς προέκυψε αυτή η δημιουργική στροφή όμως; Είχε σχέση με την είσοδο του Απόστολου Παπαδημητρίου και του Γιάννη Βότση στο σχήμα;

Η είσοδος νέων μελών πάντα επηρεάζει ένα μουσικό σχήμα και πόσο μάλλον ένα σχήμα με ιδιαίτερα έντονη ανάγκη και τάση εξέλιξης και πειραματισμού. Παρ’όλα αυτά, προϋπήρχε μεγάλο συνθετικό μέρος ήδη στη φαρέτρα μας και ένα φλερτ με τον ακραίο ήχο. Αμέσως μετά τον πρώτο μας δίσκο ξεκίνησαν οι συνθέσεις και μαζί η τάση να ξεφύγουμε από τις μουσικές μας ρίζες, όσο αυτό είναι δυνατόν.Οπότε, δουλεύοντας με τα δυο νέα μέλη, στη συνέχεια υπήρχε άριστο δέσιμο και σύμπνοια στον σκοπό, δεδομένου ότι προέρχονται και οι δυο καθαρά από τον ακραίο metal χώρο.

Το νέο υλικό θα είναι σαφώς πιο ακραίο, με τα στοιχεία του black metal να κυριαρχούν σε πολλές συνθέσεις

Αναλύοντας λίγο παραπάνω το πώς προέκυψε το τελευταίο σας άλμπουμ, ποιες θα ανάφερες ως τις επιρροές εκείνες που διαδραμάτισαν σημαντικότερο ρόλο από τις όποιες υπόλοιπες; Προσωπικά, ακούω αρκετό από το riffing των πρώτων τριών Iced Earth άλμπουμ, βρίσκω περάσματα από Mercyful Fate/King Diamondαλλά και Jag Panzer, αλλά και μια τάση προς το ακραίο metal που ευελπιστώ σύντομα να γίνει ακόμη πιο έντονη... Πέφτω καθόλου μέσα;

Σίγουρα, με τη λογική ότι η παρθενογένεση δεν υπήρξε ποτέ, μπορεί κανείς να ακούσει πολλές από τις επιρροές μας και σίγουρα σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και οι παραπάνω που ανέφερες, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Πάντως, έπεσες 100% μέσα στο ότι το νέο υλικό είναι σαφώς πιο ακραίο, με τα στοιχεία του black metal να κυριαρχούν σε πολλές συνθέσεις.

Συνεχίζοντας το θέμα των επιρροών, πόσο βαρυσήμαντο και τιμητικό είναι να σε συγκρίνουν με μουσικούς σου ήρωες; Μιλάω προφανώς για τα φωνητικά σου και τις διάφορες αναφορές σε ονόματα όπως ο Harry Conklin, ο Rob Halfordκαι ο Eric Adams για να τα περιγράψουν επιτυχώς, τα οποία και αποτελούν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σας στοιχεία σαν μπάντα...

Είναι ιδιαίτερη τιμή να ακούς τέτοια λόγια και ταυτόχρονα δημιουργούν την ανάγκη να πας τον πήχη ακόμα πιο ψηλά σε όλα τα επίπεδα, γνωρίζοντας φυσικά ως τραγουδιστής και frontman πώς πέρα από τεράστιοι μουσικοί οι αναφερόμενοι είναι και attitude beasts, πράγμα πολύ πιο δύσκολο από το καθαρά μουσικοτεχνικό ή το ταλέντο.

Οι περισσότεροι από εσάς έχουν ένα παρελθόν σε πιο ακραία παρακλάδια του σκληρού ήχου, καταλήγοντας, ωστόσο να εκφράζεστε μέσω των Saboter σε, ας πούμε, πιο κλασικούς metal ήχους. Αυτό το γεγονός, βέβαια, το βλέπουμε συχνά πυκνά, με μουσικούς του ακραίου χώρου να το «γυρίζουν», είτε μιλάμε για τον Bjorn Strid που «τρέχει» ταυτόχρονα τους Soilwork και τους Night Flight Orchestra, είτε τον Mike Amott με τους Arch Enemy και τους Spiritual Beggars είτε για οποιονδήποτε άλλο. Έρχομαι, λοιπόν, να ρωτήσω, κατά πόσον αυτή η «προϋπηρεσία» σας βοηθάει να έχετε μια πιο διευρυμένη μουσική οπτική και με ποιον τρόπο;

Αναφέρθηκα και πρωτύτερα σε αυτό, οπότε θα προσθέσω μόνο ότι θεωρώ ότι βοηθάει κάπως η προϋπηρεσία στον πειραματισμό που επιθυμούμε και σίγουρα στο attitude να είναι πιο επιθετικό και μοχθηρό σε σχέση με την ακίνδυνη και άοσμη σκηνή της αστείας αναβίωσης/κόπιας του NWOTHM.

Οι ζωντανές εμφανίσεις λέγεται πως είναι η πραγματική εικόνα της δυναμικής μιας μπάντας και των συνθέσεων της, αφού δίχως τη στουντιακή «προστασία» εμφανίζονται όλες οι πτυχές της, καλές ή κακές. Σε αυτόν τον τομέα, οφείλω να ομολογήσω πως αποτελείτε ένα πραγματικά ενδιαφέρον act, ακόμη καλύτερων επιδόσεων μουσικά, αλλά και με στήσιμο και μικρά επί μέρους σημεία που σας διαφοροποιούν και δίνουν χαρακτήρα στο stage performance σας. Ως προς αυτό, πόσο σημαντικό θεωρείτε εσείς αυτό το χαρακτηριστικό για ένα σχήμα ώστε να ξεχωρίσει;

Είναι, θεωρούμε, τρομερά σημαντικό να αποδίδεις τα μέγιστα σε όλα τα live. Η σκηνική παρουσία σφραγίζει με αξιοπιστία το αληθές της στουντιακής δουλειάς μίαςμπάντας.

Γι’αυτό εργαζόμαστε και δίνουμε τεράστια βάση στο θεατρικό στοιχείο και στην επικοινωνία με το κοινό μας.

Αυτή θα είναι η τελευταία μας εμφάνιση ως Saboter

Επιστρέφοντας στα των δίσκων σας, και οι δύο κοσμούνται από μια χαρακτηριστική ρομποτική φιγούρα, η οποία πιθανολογώ πως είναι η «μασκότ» του σχήματος. Ποια η σημασία της παρουσίας της και τι παραπάνω μπορούμε να μάθουμε για αυτήν;

Στο “Architects Of Evil” δεν είναι ρομπότ αλλά δαίμονας και φοράει πανοπλία. Χρησιμοποιήσαμε το ίδιο μοτίβο στο κράνος ώστε να γίνει κατανοητό ότι είναι μια μασκότ, η οποία ακούει στο όνομα Impaler και είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο κομμάτι του πρώτου δίσκου. Κατά μεγάλο ποσοστό, δεν σκοπεύουμε να τον χρησιμοποιήσουμε ξανά στο μέλλον.

Η επόμενη ερώτηση ίσως είναι κάπως αφελής, μα ποια είναι η σημασία αυτού του “Last Show” που συνοδεύει το όνομά σας στην αφίσα της επερχόμενης εμφάνισης σας; Να υποθέσουμε τα χειρότερα ή ο λόγος που υπάρχει είναι λιγότερο προφανής;

Σίγουρα να μην υποθέσετε τίποτα κακό. Είναι η τελευταία εμφάνιση μας ως Saboter, όπως και γράφουμε. Τα υπόλοιπα την ώρα της τελετουργίας.

Για άλλη μια φορά συμπράττετε συναυλιακά με τους Sacral Rage, με τους οποίους σας συνδέουν έντονοι φιλικοί δεσμοί. Αλήθεια, σε ένα υποθετικό μελλοντικό split, ποιο θα ήταν εκείνο το τραγούδι τους που θα θέλατε να διασκευάσετε και ποιο δικό σας πιστεύετε θα ταίριαζε να διασκευάσουν εκείνοι και γιατί;

Η αλήθεια είναι πως με τον Δημήτρη Καρτάλογλου είχαμε κάποτε μια συζήτηση μπας και βγάζαμε ένα κοινό τραγούδι αλλά προς το παρόν έχει μείνει στο ράφι.

Για εμάς θα επέλεγα το “En Cima Del Mal” γιατί είναι ακριβώς στις metal φόρμες που λατρεύω να τραγουδάω και είναι και πολύ πολύ μακράν το αγαπημένο μου κομμάτι τους.

Τώρα για τα γαλαξιακά τέρατα Sacral Rage θα ήθελα να τα ακούσω να διασκευάζουν το Sword Of The Guardian” γιατί θεωρώ ότι με ιντριγκάρει αρκετά να τους ακούσω στις γρήγορες σκοτεινές και μοχθηρές φόρμες που καθορίζουν το δικό μας παίξιμο.

Με τη δεκαετία των ‘10s να φτάνει στο τέλος της, ποια είναι εκείνα τα 5 άλμπουμ που κυκλοφόρησαν κατά τη διάρκεια της, τα οποία θα ξεχώριζες;

Βάζεις δύσκολα και απαντάω για εμένα σε τυχαία σειρά .

1. Ghost - Opus Eponymous

2. Power Trip - Nightmare Logic

3. Judas Priest - Firepower

4. Crypt Sermon - The Ruins Of Fading Light

5. Eternal Champion - The Armor Of Ire

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις απαντήσεις σου Αντώνη. Κλείσε τη συνέντευξη όπως θέλεις...

Ευχαριστούμε και εμείς για την ωραία αυτή συνέντευξη.

Καλούμε τις Αθηναϊκές Λεγεώνες του θανάτου να περάσουν τις πύλες του Κυττάρου στις 5 Γενάρη, στη θριαμβευτική μας τελετή θανάτου αναγέννησης, να μεταλάβουν το ιερό αίμα της εωσφορικής κατάνυξης.

The seed enters the Pantheon, Nereids carrying a message from Mars.

Revenge, War… MEDITERRANEAN WRATH