Svartidaudi

Το όνομά τους στα ισλανδικά σημαίνει μαύρος θάνατος, το ίδιο όνομα με το οποίο βαφτίστηκε η έξαρση της επιδημίας της πανώλης που έπληξε την Ευρώπη κατά τον δέκατο τέταρτο αιώνα μ.Χ. Αν και οι Ισλανδοί υφίστανται σαν συγκρότημα από το 2002, το "Revelations Of The Black Sword" είναι μόλις ο δεύτερος full length δίσκος που κυκλοφορούν μετά το εντυπωσιακό "Flesh Cathedral" του 2012. Παρά την φαινομενική τους απραξία, στο underground έχουν παραμείνει ιδιαίτερα ενεργοί και ηγήθηκαν και μιας έξαρσης στην black metal σκηνή της Ισλανδίας που εμφανίζεται ιδιαιτέρως ενεργή και άκρως ποιοτική κατά την τρέχουσα δεκαετία, με κύριους εκπροσώπους συγκροτήματα όπως οι Wormlust, οι Misþyrming με το συγκλονιστικό "Söngvar Elds Og Oreiðu" του 2015 (μέλη τους συμμετάσχουν και στο διεθνές super group Martröð), οι Toska, οι Sinmara και οι Naðra μεταξύ άλλων.

Τα μουσικά μονοπάτια στα οποία κινούνται οι Svartidauði είναι αυτά του τεχνικού και προοδευτικού black metal. Ξεκινώντας από μια παράδοση που στον αιώνα μας είχε σταθμό τους τρομερούς Γάλλους Deathspell Omega, επιδίδονται στην σύνθεση περίπλοκων και πολυεπίπεδων τραγουδιών γεμάτων με δυσαρμονίες, εναλλαγές ρυθμών και πολυσχιδή φωνητικά. Είναι το περίφημο, avante-garde black metal και, παρά το γεγονός πως υπάρχουν αρκετοί μιμητές των τεχνοτροπιών που εδραίωσαν οι DsO, οι Ισλανδοί είναι από τα συγκροτήματα που κατάφεραν να αποκτήσουν μια ταυτότητα και να επηρεάσουν, σε μικρότερο φυσικά βαθμό, δεκάδες άλλες μπάντες.

Το "Revelations Of The Red Sword" διαρκεί 48 λεπτά και διαθέτει έξι τραγούδια. Τα δύο αυτά στοιχεία φανερώνουν εκ πρώτης όψεως μια αλλαγή στην κατεύθυνση από τον προηγούμενο δίσκο. Φαινομενικά λοιπόν ο συνολικός χρόνος έχει μειωθεί αισθητά όπως και οι διάρκειες των κομματιών ενώ και η παραγωγή είναι πιο καθαρή αν και δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Αυτά τα στοιχεία, ύστερα και από τις πρώτες ακροάσεις, καθιστούν σαφές πως το συγκρότημα φρόντισε να δαμάσει την τεχνική και την έμπνευσή του και να επιδοθεί σε μια ουσιαστικότερη συγγραφή κομματιών.

Ευτυχώς, όμως, για τους ίδιους μα και τους οπαδούς, η ποιότητα και τα στοιχεία που τους ξεχωρίζουν στον ωκεανό μιμητών υπάρχουν εδώ σε πιο ολοκληρωμένη μορφή. Μπορεί να μην υπάρχουν έπη σε διάρκεια και εντάσεις όπως το "Psychoactive Sacraments" που κλείνει τον προηγούμενο δίσκο, υπάρχει όμως ένα συγκλονιστικό "Reveries Of Conflagation" που στα εννέα λεπτά του συμπυκνώνει ουσιαστικά όλο το νόημα και τους στόχους αυτού του δίσκου.

Είναι ένας δίσκος που δεν σε αφήνει στιγμή να ηρεμήσεις, δεν προσπαθεί δευτερόλεπτο ώστε να χαλαρώσει τις εντάσεις και την ψυχολογική πίεση που ασκεί, καθώς, ακόμη και όταν πέφτουν οι ρυθμοί, τα ηχητικά τοπία που σχηματίζονται φροντίζουν να τονώνουν την αγωνία και όχι να σε καθησυχάζουν από τις μουσικές επιθέσεις που είχαν προηγηθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμά, οι κιθάρες στο "Wolves Of The Red Sun" όπου εκπέμπουν μέσω των μελωδιών τους μια απαισιόδοξη ατμόσφαιρα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σε πνίξει.

Οι Svartidauði κατάφεραν να βρουν την χρυσή τομή ανάμεσα στην δομή με τις τακτικές επιθέσεις ανελέητου black metal, και την τεχνική έξαρση με τα χαοτικά φωνητικά. Διαφοροποιούνται από το "Flesh Cathedral" όχι αρκετά όμως ώστε να μεταλλαχθούν σε κάτι που θα τους απομάκρυνε από την ελίτ με την οποία συνδιαλέγονται. Η εναρκτήρια επίθεση του "Sol Ascending" ανοίγει πανηγυρικά ένα δίσκο που δεν πέφτει από τα ποιοτικά στάνταρ σχεδόν ποτέ καθ’ όλη την διάρκεια του. Κορυφές όπως το τρομακτικό "The Howling Of Cynocephali" ή το "Burning Words Of Excrement" του οποίου η μικρή διάρκεια σε ξεγελάει για το τι διαδραματίζεται στην σύνθεση και στα φωνητικά του, φαντάζουν απροσπέλαστες για δεκάδες black metal συγκροτήματα ακόμη και σε μια χρονιά γεμάτη σαν τη φετινή.

Το "Revelations Of The Black Sword", κυκλοφορεί μήνα Δεκέμβριο, σε ένα σημείο που η πλειοψηφία των μουσικόφιλων έχει κατασταλάξει στις φετινές της προτιμήσεις και έχει αφιερώσει προσωπικό χρόνο στους δίσκους που ξεχώρισε. Αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη του νίκη. Θα αναγκάσει ίσως, αρκετούς, να αναθεωρήσουν σχετικά με τις φετινές τους προτιμήσεις, ενώ θα επιβληθεί δια του ηχητικού του εξτρεμισμού στα ηχεία εκτοπίζοντας φαινομενικά καλύτερες κυκλοφορίες.