Akrotheism

Ο προ πενταετίας πρώτος δίσκος των Akrotheism, "Behold The Son Of Plagues", ήταν από τις κυκλοφορίες που είχα ξεχωρίσει ιδιαίτερα και επισκέπτομαι τακτικά στην περίοδο που διαμεσολάβησε μέχρι την φετινή δεύτερή τους κυκλοφορία. Μια πρώτη εικόνα για το τι συμβαίνει στο "The Law Of Seven Deaths", δόθηκε πρόσφατα. Οι Akrotheism, επιδίδονται σε ένα σύγχρονο black metal, με κοφτερά riff και αρκετά επιθετικό ως προς τους ρυθμούς και τις ατμόσφαιρές του. Στην δεύτερη δουλειά τους, καταφέρνουν να εκμεταλλευτούν ιδιαιτέρως το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε και τις εμπειρίες που απέκτησαν.

Το "The Law Of Seven Deaths", ηχογραφήθηκε και αυτό στα Studio Emissary. Οι συνέπειες που είχε η παραγωγή στον ήχο είναι εμφανείς συγκριτικά με τον πρώτο τους δίσκο. Τα μπάσα είναι ενισχυμένα, ο ήχος των τυμπάνων είναι πιο οργανικός αλλά όχι ψηλά στην μίξη. Οι κιθάρες, με ένα πιο λεπτό ήχο, λειτουργούν πιο πολύ εντείνοντας την ατμόσφαιρα, παρά κόβοντας την στα δυο όπως προηγουμένως. Τα φωνητικά τέλος, παρουσιάζουν συγκριτικά τη σημαντικότερη διαφοροποίηση, αφού πλέον υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία με την συμβολή και του Acherontas V. Priest, επιλέγοντας πιο ορθόδοξα μονοπάτια.

Η εκκίνηση γίνεται με το "Typhonean Serpents". Ευθύς εξαρχής, η οπτική της μπάντας γίνεται αντιληπτή, με δαιδαλώδεις μελωδίες και ερμηνείες που θυμίζουν συγκροτήματα όπως τους Nightbringer, Acherontas, Aoratos. Οι ταχύτητες προς την μέση του κομματιού πέφτουν, οι κραυγές αναδύονται, τα κρουστά δημιουργούν μια τελετουργική ατμόσφαιρα, μέχρι ένα riff από τα έγκατα της Γης να διαταράξει τα ηχεία. Το τραγούδι ολοκληρώνεται με κατάλληλο ρυθμικό ξέσπασμα. Μια ουσιώδης διαφορά στο "The Law Of Seven Deaths", είναι πως οι συνθέσεις είναι μεγαλύτερες σε διάρκεια και πιο μεγαλεπίβολες.

Το "Maniphesting Tartarus" που ακολουθεί, φαντάζει σαν νοητή συνέχεια του προηγούμενου. Εδώ, ένα πιο παραδοσιακό αλλά επικίνδυνο riff, εισάγει τον ακροατή σε μια mid tempo παράνοια. Ο ήχος θυμίζει εντονότερα τους Sinmara, ενώ η δουλειά στα πολυεπίπεδα φωνητικά απογειώνει το κομμάτι, αφού οι μουσικές εναλλαγές δένουν τέλεια με τις φωνητικές. Φορτωμένο συνθετικά, δεν χάνει στιγμή το ενδιαφέρον του σε μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.

Το "Law Of Seven Deaths" θα συνεχίσει σε όλη την διάρκεια των 55 λεπτών του με τις ίδιες εντάσεις. Δεν γίνεται στιγμή εύκολο για πέψη, και δεν φοβάται να πιστέψει στον σκοπό του και να μην διστάζει να τολμάει. Στην μέση του δίσκου, το "Virtue Of Satyr", παρότι συγκριτικά doomy, γίνεται υπνωτικό με την μουσική να ξεφεύγει από ορθόδοξα μονοπάτια προς πιο ατμοσφαιρικά. Με τους περίτεχνους ρυθμούς του, μετατρέπει τον περίγυρο σε δωμάτιο μιας απόκοσμης τελετής.

Μπορεί ο δίσκος έπειτα από αυτό το σημείο να περιλαμβάνει δυο ambient συνθέσεις, με την δεύτερη να ολοκληρώνει την εμπειρία, η πραγματική κορύφωση όμως που λειτουργεί και ως φινάλε είναι το "Skeptomorphes (The Origin Of I)". Για ακόμη μια φορά, οι εναρκτήριες μελωδίες μαζί με το εκπληκτικό drumming δημιουργούν ένα φορτωμένο συνθετικά αποτέλεσμα, που ο όγκος και η προσέγγιση του δεν θα φοβηθούν να επικαλεστούν τους φοβερούς Ulcerate. Τα φωνητικά προσδίδουν πάνω στις κιθάρες επικές διαστάσεις όπως στο τελευταίο Sulphur Aeon.Το γεγονός δε, πως από την μέση και μετά το κλίμα αλλάζει άρδην μέχρι να διακοπεί από ένα συγκλονιστικό riff μέχρι το παγανιστικό κλείσιμο, δεν είναι παρά δείγμα της ποιότητας των Akrotheism.

Το "Law Of Seven Deaths", δεν είναι εύκολος δίσκος. Οι Akrotheism, έχουν αλλάξει επίπεδο, και σίγουρα και μουσικό όραμα. Μεγαλώνοντας τις διάρκειες, επαναπροσδιορίζοντας την παραγωγή και ενσωματώνοντας τόσα διαφορετικά στοιχεία, δημιουργούν ένα αποτέλεσμα άξιο προσοχής. Θα μπορούσαν σε σημεία να έχουν αναδείξει είτε παραπάνω κάποιες μελωδίες, είτε να μην αφήσουν τους ρυθμούς των drums να χάνονται στο βάθος παρά το γεγονός πως αποτελούν κινητήριο δύναμη. Αν μάλιστα κάποιες διάρκειες ήταν προσαρμοσμένες κατάλληλα ώστε να συνδέονται καλύτερα με τα ambient περάσματα, σίγουρα η γενικότερη εικόνα θα ήταν ισχυρότερη. Προς το παρόν, οι Akrotheism με το "Law Of Seven Deaths", συνθέτουν ακραία μουσική, που απαιτεί αφοσίωση και καθαρό μυαλό για να εκτιμηθεί.

Bandcamp