Συνέντευξη: Spiritual Beggars

20/06/2005 @ 08:58
Oι Spiritual Beggars επέστρεψαν μετά από ένα διάστημα 3 χρόνων με έναν καταπληκτικό καινούριο δίσκο και μια αλλαγή στο line-up. Δε γνώριζα ότι ο Sharlee D' Angelo είχε αντικαταστήσει τον Roger Nilsson στο μπάσο, οπότε για μένα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Ο τύπος, εκτός από σπουδαίος μπασίστας, είναι και κορυφαία προσωπικότητα κι έτσι το Rocking.gr δεν έχασε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί του για πολλά και διάφορα.

Πώς αποφάσισες να ενταχθείς στο συγκρότημα;
Βασικά είμαι οπαδός της μπάντας από το 1994 που προτοξεκίνησαν και πριν ένα χρόνο ο Mike με ρώτησε αν θα ήθελα να τζαμάρω μαζί τους και να δούμε πως θα πάει, μιας και είχαν χάσει τον προηγούμενο μπασίστα. Αποφάσισα να πάω, μιας και ήμουν οπαδός της συγκεκριμένης μουσικής και γενικότερα των '70 ies, Deep Purple, Uriah Heep, Black Sabbath, εξάλλου με αυτή τη μουσική μεγάλωσα, και μου φάνηκε σα μια ιδανική ευκαιρία να παίξω λίγη "βρώμικη" μουσική. Και έτσι έγινε η πρώτη πρόβα, ήμασταν μόνο ο Mike, εγώ και ο Ludwig, με τον οποίο ταιριάξαμε μουσικά σχεδόν αμέσως, υπήρχε χημεία μεταξύ μας, και να που τώρα είμαι εδώ να σου μιλάω.


Μιας και είσαι μέλος των Arch Εnemy, ποιά είναι τα στοιχεία που γουστάρεις στη μουσική της κάθε μπάντας;
Nαι, καταλαβαίνω τι εννοείς, είναι σαν 2 ξεχωριστοί κόσμοι. Στους Arch Enemy η μουσική είναι πιο aggressive, με μια μεγάλη δόση μελωδίας και είναι πιο "in your face". Από την άλλη στους Beggars τα πράγματα είναι πιο χαλαρά και μπορείς να παίξεις όπως γουστάρεις και, κατά ένα περίεργο τρόπο, να ακούγεται πάντα καλά. Το κοινό στοιχείο που έχουν και οι 2 μπάντες είναι ότι απαρτίζονται από πολύ καλούς μουσικούς, οι οποίοι ξέρουν τι θέλουν, ας πούμε στους Beggars έχω την τύχη να συνεργάζομαι με έναν από τους καλύτερους οργανίστες και αυτό είναι ένα όνειρο που είχα για πολλά χρόνια. Ο Wiberg (προφέρεται Βίμπεργκ) είναι γαμώ τους τύπους και μπορεί να παίξει σχεδόν τα πάντα, αν του ζητήσω μπορεί να ακουστεί πχ σαν τον Jon Lord να παίζει το "Fireball" και μετά να του πω να ακουστεί εντελώς διαφορετικά, θα το κάνει. Αν ας πούμε ζητήσω απο τον Jb να κάνει τη φωνή του να μοιάζει με του Coverdale θα μου πεί "Oκ έγινε".

Το καινούριο album σου δίνει την αίσθηση ενός μεγάλου τζαμαρίσματος, σε αντίθεση με το "On Fire" που ήταν πιο προσεγμένο και ως ένα σημείο του λείπει το συναίσθημα. Που οφείλεται αυτό;
Ναι έχεις δίκιο μάλλον. Βασικά πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει γιατί το "On Fire" είχε ολοκληρωθεί σα δίσκος πριν καν η μπάντα μπει στο studio για να ηχογραφήσει. Τα κομμάτια είχαν δουλευτεί πολύ καιρό πριν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ακούγονται πολύ "τέλεια", ενώ αντίθετα το "Demons" γεννήθηκε από τα τζαμαρίσματα της μπάντας. Όλα τα όργανα -κιθάρα, μπάσο, drums, πλήκτρα- είναι ηχογραφημένα live και μετά απλά προσθέσαμε κάποια κιθαριστικά μέρη καθώς και τα φωνητικά. Και αυτό ήταν. Οι ηχογραφήσεις δεν κράτησαν παραπάνω από μια βδομάδα, 9 μέρες αν θυμάμαι καλά.

Το "Demons" είναι πιο up-tempo, συγκριτικά με το doomy ύφος του "On Fire". Αυτό είναι κάτι που είχατε αποφασίσει πριν μπείτε στο studio ή απλά έτσι σας βγήκε;
Όχι, όχι, δεν το είχαμε κανονίσει απο πριν, βασιστήκαμε στην έμπνευση της στιγμής. Αν υπήρχε ένα καλό riff το συνεχίζαμε, αν δεν μας άρεσε τζαμάραμε πάνω σε κάτι άλλο. Γενικότερα οδηγηθήκαμε από το συναίσθημα και η μουσική ανέλαβε τα υπόλοιπα. Το μόνο πράγμα που είχαμε συζητήσει από πριν είναι το γεγονός ότι το "On Fire" είχε υπερβολική μελωδία σε βαθμό που η μπάντα να ακούγεται πολύ διαφορετική. Θέλαμε λοιπόν να κάνουμε μερικά βήματα πιο πίσω, στον ήχο του "Ad Astra", και στη βαρύτητα που πάντα μας χαρακτήριζε σα συγκρότημα. Και αυτός είναι και ο λόγος που αυτός ο δίσκος είναι πολύ πιο κιθαριστικός από τον προηγούμενο.

Γιατί άργησε τόσο πολύ η κυκλοφορία του "Demons" στην Ευρώπη;
Αυτό έγινε γιατί έχουμε διαφορετικό label στην Ιαπωνία από ότι στην Ευρώπη και καταφέραμε να το κυκλοφορήσουμε σχεδόν αμέσως στην Ιαπωνία. Και αυτό μας έδωσε την ευκαιρία να διαπραγματευτούμε ένα καλύτερο συμβόλαιο στην Ευρώπη. Καταφέραμε να βρούμε μια καλή εταιρεία, την Inside Out, η οποία κυκλοφόρησε το δίσκο και πλέον δεν ανήκουμε στο δυναμικό της Music For Nations. Αυτό που μας έκανε να υπογράψουμε με την Inside Out είναι ότι τα παιδιά της εταιρείας έδειξαν πολύ ενθουσιασμένοι με το album. Και παρότι ασχολούνται κυρίως με τον progressive ήχο, ήθελαν κάτι διαφορετικό και από τη στιγμή που τους άρεσε πολύ ο δίσκος, δεν υπήρχε λόγος να μην συμφωνήσουμε μαζί τους.

Ποιος ήταν ο λόγος που ο διάδοχος του "On Fire" κυκλοφόρησε μετά από 3 χρόνια;
Νομίζω ότι έχει να κάνει με τις αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας και με το γεγονός ότι όλοι μας είμαστε μέλη και σε άλλα σχήματα. Ο Mike και εγώ είμαστε στους Arch Enemy, O Per είναι στους Opeth, o Ludwig είναι στους Firebird, o Jb είναι στους Grand Magus και είναι λίγο δύσκολο να βρούμε ελεύθερο χρόνο. Οπότε αποφασίσαμε ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναμαζευτούμε και να φτιάξουμε κάτι καινούριο.

Ποιες είναι οι αντιδράσεις των οπαδών σας μέχρι στιγμής σχετικά με το "Demons";
Για να είμαι ειλικρινής οι μόνοι με τους οποίους έχουμε έρθει σε επαφή μέχρι στιγμής είναι οι οπαδοί μας από την Ιαπωνία. Η περιοδεία μας εκεί τελείωσε πριν από μία βδομάδα και έδειξαν να γουστάρουν πολύ τα καινούρια κομμάτια. Με όσους μιλήσαμε, εκφράστηκαν για το "Demons" με τα καλύτερα λόγια και κατά τη διάρκεια των εμφανίσεων, ο μεγαλύτερος χαμός έγινε κατά τη διάρκεια των νέων κομματιών. Άρα αυτό κάτι πρέπει να σημαίνει.

Πως ήταν αλήθεια να εμφανίζεστε ως support σε ένα θρύλο όπως είναι ο Dio;
Eίναι κάπως αγχωτικό, είναι ένας καλλιτέχνης που ακούμε από μικρά παιδιά και ήταν τρομερή εμπειρία. Ξέρεις, καθόμασταν πίσω από τη σκηνή την πρώτη μέρα και ο Dio έκανε soundcheck στο μικρόφωνο και είχαμε ανατριχιάσει όλοι. Η φωνή του είναι μεγαλειώδης και είχαμε πάθει όλη την πλάκα μας, σκέφτεσαι όλα αυτά που έχει κάνει και τι έχει προσφέρει στη μουσική αυτός ο μικροκαμωμένος τύπος και μετά μιλάς μαζί του και βλέπεις πόσο καλός και προσγειωμένος έιναι, βλέπεις ότι αφιερώνει χρόνο να μιλήσει με τους οπαδούς του, δεν υπάρχει ίχνος από σταριλίκι επάνω του.

Ακούγοντας τώρα το "Demons" θα άλλαζες κάτι σε αυτό αν σου δινόταν η ευκαιρία;
Ναι, ίσως υπάρχουν κάποια πράγματα που θα αλλάζαμε στην τελική μίξη, θα θέλαμε ο ήχος να είναι λίγο πιο δυνατός, αλλά πάντα αυτό συμβαίνει με κάθε καινούριο δίσκο. Όλοι έχουμε κάποια μέρη που γουστάρουμε περισσότερο σε διαφορετικά όργανα, ξέρεις αυτό θα έπρεπε να είναι πιο δυνατά κτλ. αλλά νομίζω ότι σε τελική ανάλυση ο δίσκος είναι πολύ καλός.


Το "Demons" κατά την προσωπική μου άποψη είναι ένα από τα πιο ποικιλόμορφα albums σας. Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι συνεισφέρετε μουσικά;
Χαίρομαι που το βλέπεις αυτό. Μάλλον είναι γιατί δουλέψαμε το κάθε κομμάτι ξεχωριστά και δεν ακούσαμε όλο το δίσκο παρά μόνο κατά τη διάρκεια της μίξης. Η όλη φάση ήταν πολύ χαλαρή και δεν καταλάβαμε ότι υπήρχαν διαφορές στο ύφος των κομματιών, γιατί κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων ήμασταν αφοσιωμένοι στην σύνθεση νέου υλικού. Και αυτό λειτούργησε θετικά σε όλους μας, για παράδειγμα είναι η πρώτη φορά που ως μπασίστας είχα την απόλυτη ελευθερία να κάνω ότι θέλω, δεν υπήρχε κανένα άγχος και αυτό πιστεύω φαίνεται ακούγοντας το δίσκο.

Ποιες είναι οι μπάντες που εμπνέουν τους Beggars;
Είναι τόσες πολλές, έχεις 2 ώρες; Deep Purple, Uriah Heep, Black Sabbath, Vanilla Fudge, Atomic Rooster.

Ok, ok, φτάνουν (τρελά γέλια, το παλικάρι ήταν έτοιμο να μου αναφέρει όλες τις μπάντες της δεκαετίας του '70). Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αρκετές μπάντες να γυρίζουν στον ήχο των '70s. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Πιστεύω ότι γίνεται επειδή αν κοιτάξεις όλες αυτές τις μπάντες, απαρτίζονται κυρίως απο νέους ανθρώπους, οι οποίοι δεν ήταν εκεί όταν συνέβη αυτή η μουσική επανάσταση. Είναι όπως ακριβώς η αναβίωση των '70s στη μόδα με τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια, τις καμπάνες και όλα αυτά. Και επειδή η όλη φάση ήταν πολύ cool, πολλοί άνθρωποι νιώθουν έτσι ακόμη και τώρα και θέλουν να την ξαναζήσουν. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τους νέους μουσικούς, πάρε για παράδειγμα τον Nicke Anderson που έπαιζε στους Entombed. Ξεκίνησε παίζοντας extreme μουσική και ξαφνικά κοίταξε πίσω και ανακάλυψε όλη αυτή τη μουσική της δεκαετίας του '70 και αποφάσισε να δημιουργήσει μια νέα μπάντα, τους Hellacopters. Κάπως έτσι συνέβη και με τον Michael (Amott), ξεκίνησε από την extreme μουσική (Carnage, Carcass) και αφού κουράστηκε από όλα αυτά δημιούργησε μια μπάντα με τη μουσική που γούσταρε πραγματικά. Ξεκίνησε ακούγοντας καφρίλες και ξαφνικά ανακάλυψε τους Deep Purple και άλλαξε η ζωή του. Αυτός είναι ο λόγος στον οποίο πιστεύω ότι οφείλεται η αναβίωση των '70s.

Eσύ έχοντας παίξει σε αρκετές μπάντες, Mercyful Fate, Witchery, Arch Enemy κτλ. ποιο είδος μουσικής είναι αυτό που σου θέτει τους λιγότερους περιορισμούς;
Δε νομίζω ότι είναι το είδος της μουσικής που με περιορίζει, μάλλον μόνος μου θέτω τους περιορισμούς μου. Για παράδειγμα στους Arch Enemy σκέφτομαι "τι μπορώ να προσφέρω για να κάνω τον ήχο πιο δυνατό;", ενώ στους Beggars σκέφτομαι "τι μπορώ να προσφέρω για να κάνω τον ήχο πιο μελωδικό, ή πιο ρευστό;" (free floating ήταν η ακριβής έκφραση που χρησιμοποίησε ο Sharlee). Όπως καταλαβαίνεις υπάρχει ελευθερία στο μπάσο όσων αφορά τους Beggars και αυτό γίνεται γιατί υπάρχει έντονο το στοιχείο του ρυθμού.

Αυτό ακριβώς ήθελα να σε ρωτήσω, στη δεκαετία του '70 το rhythm section ήταν πολύ καθοριστικό για τις περισσότερες μπάντες. Πιστεύεις ότι ο ρυθμός είναι το σημαντικότερο μουσικό συστατικό; Άσχετα με το είδος μουσικής.
Πιστεύω πως ναι, γιατί ακόμη και στο death metal που είναι ένα είδος μουσικής που βασίζεται κατά κύριο λόγο στις κιθάρες, ο λόγος που ακούγεται τόσο απίστευτα heavy είναι ο ρυθμός και συγκεκριμένα τα drums. Και η αλήθεια είναι πως είχα την τύχη να συνεργαστώ με μερικούς καταπληκτικούς drummer και επειδή ως μπασίστας δε μπορείς να κάνεις τίποτα αν παίζεις με ένα κακό drummer. Επειδή τα riffs είναι εκεί, το rhythm section είναι αυτό που θα τα κάνει μελωδικότερα ή βαρύτερα. Και έτσι είναι και ο τρόπος που σκέφτομαι, δεν ακούω την κιθάρα αλλά ακούω τα drums.

Ποια είναι η άποψη σου για τη μουσική σκηνή της εποχής μας; Έχεις ακούσει κάποιο νέο συγκρότημα που να σου τράβηξε την προσοχή;
Να σου πω την αλήθεια δεν ακούω καινούρια πράγματα, γιατί ασχολούμαι κυρίως με τις μπάντες στις οποίες συμμετέχω. Αυτό που άκουσα τώρα τελευταία και μου άρεσε πολύ ήταν το καινούργιο album των Clutch, οι τύποι είναι δοσμένοι σε αυτό που κάνουν και το κάνουν πολύ πολύ καλά. Έχουν αυτό το '70s feedback και η μουσική τους είναι πολύ έντονη. Ξέρεις, είναι η μουσική που σε κάνει να πας να αγοράσεις μπύρες.

Έχεις παίξει σε πολλές μπάντες, αυτό σημαίνει ότι τον περισσότερο καιρό τον περνάς περιοδεύοντας ή ηχογραφώντας. Έχεις νιώσει ποτέ ότι κουράστηκες;
Όλοι μας έχει τύχει να πούμε κάποιες στίγμες "σήμερα θα προτιμούσα να πάω σπίτι" και μερικές φορές όταν είσαι σε περιοδεία θέλεις απλά να ανοίξεις την πόρτα του δωματίου και να γυρίσεις σπίτι. Αλλά αμέσως το μετανοιώνεις και μόλις ανεβαίνεις στη σκηνή τα ξεχνάς όλα. Όταν είσαι καιρό στο δρόμο κάπου κουράζεσαι, αλλά το να είσαι στη σκηνή δε συγκρίνεται ούτε με το καλύτερο ναρκωτικό. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφάσισα να ζω με αυτόν τον τρόπο και το αποφάσισα πολύ καιρό πριν. Σίγουρα υπάρχουν μέρες που σκέφτομαι να τα παρατήσω αλλά και να τα παρατούσα, μόλις θα γύρναγα σπίτι, μετά από 2 δευτερόλεπτα θα σκεφτόμουν "τι κάνω εδώ;". Ζω πολλά χρόνια με αυτό τον τρόπο και πλέον τον έχω συνηθίσει.

Ως μουσικός προτιμάς να παίζεις live ή να είσαι στο studio;
Kαι τα 2, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω φυσικά θα προτιμούσα να είμαι στη σκηνή και να παίζω ζωντανά. Πολλές φορές το studio μοιάζει σα μια αναγκαστική στάση με σκοπό να βγάλεις καινούριο δίσκο για να ξαναβγείς σε περιοδεία. Αλλά κατά τη διάρκεια που γράφεις καινούρια κομμάτια και δημιουργείς κάτι από το τίποτα, είναι κάτι σα μαγική στιγμή όταν συμβαίνει. Το να είναι 5 άνθρωποι σε ένα δωμάτιο και όλοι να κουνάνε τα κεφάλια τους και να γουστάρουν και οι 5 κάτι που μόλις δημιουργείται, δεν περιγράφεται. Το να ακούς πχ ένα solo κιθάρας να γεννιέται είναι κάτι συγκλονιστικό. Πολλές φορές μετά από πρόβες δε μπορώ να κοιμηθώ, περπατάω μέσα στο σπίτι γεμάτος ενέργεια.

Τι πιστεύεις ότι είναι σημαντικότερο για ένα συγκρότημα, η τεχνική κατάρτιση ή η χημεία μεταξύ των μελών;
Σίγουρα είναι και τα 2, αλλά η μουσική είναι κυρίως η ικανότητα να μπορείς να συνενοηθείς με τον άλλον και να μπορεί η μπάντα να είναι μαζί, για να δουλέψει σε βάθος χρόνου. Και για να συμβεί αυτό πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει χημεία. Εξάλλου για να δημιουργήσεις μουσική σε μια μπάντα, πρέπει πρώτα απ' όλα να υπάρχει μουσική χημεία. Δηλαδή ένα σημείο αναφοράς που να είναι κοινό για όλους και να μπορείς να το χρησιμοποιείς σα βάση για να συνεννοείσαι με τους υπόλοιπους.

Μετά την αποχώρηση του Spice πολλοί πίστεψαν ότι οι Beggars ίσως έχαναν την ταυτότητα τους, αλλά η μπάντα μας εξέπληξε όλους διαλέγοντας τον Jb των Grand Magus, ο οποίος έχει περισσότερες δυνατότητες από τον Spice.
Ναι αυτό νομίζω και εγώ, ο Spice είχε σαφώς περισσότερο attitude και η όλη του παρουσία ήταν επιβλητική, αλλά ο Jb έχει σίγουρα καλύτερη φωνή και μπορεί να τραγουδήσει πολλά διαφορετικά είδη.

Συμφωνώ απόλυτα και πιστεύω ότι αν κάποιος δεν ξέρει ότι ο Jb είναι μέλος και των Grand Magus αλλά και των Beggars θα δυσκολευτεί να τον αναγνωρίσει.
Ναι συμφωνώ, ο Jb ακούγεται πολύ πιο evil στους Grand Magus.

Συνέβη κάτι αστείο κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων που θα ήθελες να μοιραστείς με τους οπαδούς;
Κοίτα, συνέβησαν πολλά και είναι λογικό γιατί αν βάλεις 5 χαζούς τύπους μέσα σε ένα studio και έχεις σαν παραγωγό τον Fredrik Nordstrom που είναι και αυτός χαζός, τότε καταλαβαίνεις τι μπορεί να γίνει. Απλά δε μπορώ να θυμήθω κάτι που να αξίζει να το αναφέρω.


Απ' ότι φαίνεται δεν είσαι άτομο που παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά, πως εξηγείς το ότι μερικοί άνθρωποι μόλις γίνουν πετυχημένοι καβαλάνε το καλάμι;
Κοίτα, όταν κάποιος γίνει πολύ πετυχημένος, πιστεύω ότι η ζωή αρχίζει και γίνεται πολύ δύσκολη γι' αυτόν. Μπορείς να φανταστείς ας πούμε να είσαι σαν τον Axl Rose το 1993; Πρέπει να είναι φρίκη. Δε μπορείς να πας πουθενά, δε μπορείς να κάνεις τίποτα και το λογικό ήταν να γίνει παράξενος, όπως και έγινε. Πιστεύω ότι η πίεση που τους ασκείται είναι αφόρητη. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που δεν επηρεάζονται, κοίτα ας πούμε τον Robbie Williams, έχει παραμείνει αστείος και ας αναγκάζεται όταν κατεβαίνει από τη σκηνή να κρύβεται. Γιατί δε μπορεί να πάει σε ένα club, δε μπορεί να πάει σε ένα bar και να μεθύσει, γιατί όλοι θα τον αναγνωρίσουν. Άρα είναι δύσκολο για αυτούς τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια φυσιολογική ζωή. Και από αυτή την άποψη είμαστε ευλογημένοι κατά κάποιο τρόπο, γιατί είμαστε κάπου στη μέση, μπορούμε να βγάλουμε αρκετά χρήματα από τη μουσική για πληρώσουμε το νοίκι, αν και δεν είμαστε πλούσιοι, απλά βγάζουμε τα χρήματα για να μπορούμε να συνεχίσουμε να παίζουμε μουσική. Αλλά από την άλλη, έχω μια κανονική ζωή, στη Σουηδία ας πούμε κανείς δεν ξέρει ποιος είμαι και είναι πολύ ωραίο το γεγονός ότι μπορώ να πάω παντού. Αντίθετα, στην Ιαπωνία ας πούμε δε μπορούμε να κυκλοφορούμε ελεύθερα στους δρόμους, γιατί υπάρχει πολύ κόσμος τριγύρω που περιμένει για ένα αυτόγραφο ή μια φωτογραφία.

Και αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό μερικές φορές.
Κοίτα, το εκτιμώ ιδιαίτερα, ειλικρινά, αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν χρήματα για να αγοράσουν το δίσκο μας και αφιέρωσαν χρόνο για να ακούσουν αυτό που εμείς φτιάξαμε. Και εκτιμώ το γεγονός ότι περιμένουν έξω από το ξενοδοχείο για ώρες και δε μπορείς να μη βγεις να υπογράψεις αυτόγραφα και να βγάλεις φωτογραφίες μαζί τους, αλλά μερικές φορές χρειάζεσαι λίγες στιγμές με τον εαυτό σου.

Τι σημαίνει η λέξη επιτυχία για σένα; Σημαίνει εμπορική καταξίωση ή απλά σημαίνει να έχεις τη δυνατότητα να κάνεις αυτό που γουστάρεις χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε κανέναν;
Για μένα η λέξη επιτυχία σημαίνει ότι έκανα κάτι, μουσικά, που ακούν μερικοί άνθρωποι και διασκεδάζουν. Αυτός είναι ο ορισμός της επιτυχίας για μένα. Επίσης αν θα μπορούσα να βγάζω αρκετά χρήματα για να έχω ένα σπίτι να ζω και φαγητό να τρώω, τότε ακόμη καλύτερα. Γιατί δε θα χρειάζεται να έχω μια κανονική δουλειά και θα μπορώ να αφοσιώνομαι κυρίως στη μουσική, αυτό είναι επιτυχία για μένα.

Όταν ξεκίνησες να παίζεις μουσική τι όνειρα είχες; Πιστεύεις ότι τα έχεις πραγματοποιήσει;
Δε μπορώ να πω ότι τα έχω πραγματοποιήσει, εξάλλου όταν ξεκίνησα με τη μουσική ήθελα να μοιάσω στον Gene Simmons, να γίνω θεός και να είμαι ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης του κόσμου, αλλά αυτά σκέφτεσαι όταν είσαι παιδί. Οι στόχοι σου αλλάζουν με το πέρας του χρόνου. Σίγουρα έχω ακόμη δρόμο και θέλω να πετύχω και άλλα πράγματα στη ζωή μου, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος με όσα έχω καταφέρει μέχρι τώρα. Δεν είμαι σε φάση "ωχ δεν είμαι πολύ πετυχημένος" ή "ωχ δεν έχω πολλές ξανθιές γκόμενες τριγύρω μου και δεν είμαι πνιγμένος στην κόκα" ή τέτοιου είδους κόμπλεξ. Είμαι χαρούμενος γιατί μπορώ να κάνω μουσική και να την ακούει ο κόσμος και μπορώ να πληρώνω το νοίκι. Και πολλοί άνθρωποι παλεύουν για να φτάσουν σε αυτό το σημείο, οπότε είμαι πολύ ευγνώμων που είμαι εδώ που είμαι. Απλά θα ήθελα να μπορούσε περισσότεερος κόσμος να έχει πρόσβαση στη μουσική μου.

Μιας και το ανέφερες, ποια είναι η γνώμη σου για το internet και την ελεύθερη διακίνηση της μουσικής;
Είναι δίκοπο μαχαίρι, μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ, γιατί το internet έχει αντικαταστήσει, κατά κάποιο τρόπο, το tape trading και αυτός είναι ο τρόπος για να μάθει ο κόσμος την underground μουσική, αλλά το tape trading ήταν πολύ περιορισμένο, ενώ τώρα είναι προσβάσιμο από τον καθένα. Σίγουρα αν κάποιος ενδιαφέρεται να κατεβάζει μόνο τα κομμάτια μας και δεν αγοράζει το album αυτό μας επηρεάζει σα μπάντα, γιατί είμαστε μια μπάντα χαμηλού επιπέδου (προφανώς εννοεί όσων αφορά τη δημοτικότητα έτσι, μην τρελαθούμε). Και χρειαζόμαστε κάθε δεκάρα που μπορούμε να κερδίσουμε, γιατί δε μπορούμε να επιβιώσουμε διαφορετικά, πρέπει να ζήσουμε. Από την άλλη, το internet είναι ένας πολύ καλός τρόπος να διαδίδεται η μουσική και πιστεύω ότι στο μέλλον θα είναι η κύρια πηγή διακίνησης της μουσικής. Πιστεύω ότι τα cd θα πεθάνουν, ήδη υπάρχουν πάρα πολλά νόμιμα sites που πληρώνεις για να κατεβάζεις τα κομμάτια και έτσι πιστεύω ότι θα γίνει στο τέλος. Απλά εγώ έχω μεγαλώσει με τα βινύλια τα οποία ήταν πραγματικά μεγάλα και μετά ήρθε το cd και έλεγα "μπα, δε μου αρέσει", σίγουρα έχει πλεονεκτήματα το cd, όμως το artwork είναι για μένα πολύ σημαντικό. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός καθόμουν και περιεργαζόμουν τα εξώφυλλα των δίσκων και όλα αυτά μου έχουν αφήσει πολύ όμορφες αναμνήσεις και δυστυχώς τα σημερινά παιδιά δεν το ζουν αυτό και σίγουρα χάνουν ένα μεγάλο μέρος της μαγείας.

Επειδή και εγώ γουστάρω πολύ τα βινύλια, ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχει πιθανότητα να κυκλοφορήσει το "Demons" και σε βινύλιο.
Ναι, νομίζω θα βγει αλλά δε μπορώ να σου πω ακόμη με σιγουριά.

Νιώθετε καθόλου άγχος όταν είστε στο studio και ηχογραφείτε; Εννοώ άγχος για το αν θα αρέσει στον κόσμο κτλ.
Ναι αυτό συμβαίνει, συνήθως όταν τελειώνουμε κάποιο κομμάτι σκεφτόμαστε ότι "εμάς μας αρέσει αλλά είναι όντως καλό;". Συνήθως όταν ακούμε κάποιο κομμάτι ολοκληρωμένο μας αρέσει περισσότερο απ' ότι την ώρα της πρόβας γιατί δεν έχουμε αυτοπεποίθηση εκείνη την ώρα. Μόλις όμως το ακούσουμε ολοκληρωμένο συνήθως μένουμε έκπληκτοι με το πόσο καλό ακούγεται.

Ποια είναι η γνώμη σου για τη μουσική βιομηχανία;
Υπάρχουν πολλοί καρχαρίες εκεί έξω οι οποίοι είναι πολύ επικίνδυνοι για τις άπειρες μπάντες που ξεκινούν σε νεαρή ηλικία. Όταν είσαι νέος θες απλά να ηχογραφήσεις και να κυκλοφορήσεις το δίσκο και αυτοί οι τύποι είναι έτοιμοι να σε κατασπαράξουν με σκοπό να βγάλουν χρήματα. Υπάρχουν καλές και κακές εταιρείες, αλλά όπως και να το κάνουμε αυτοί υπάγονται στον όρο βιομηχανία, αυτό ξέρουν να κάνουν. Εμείς κάνουμε τη μουσική και αυτοί κάνουν επιχειρήσεις, οπότε δε μπορείς να περιμένεις κάτι διαφορετικό. Και δε μπορείς να τους αποφύγεις, αυτό που μπορούν να κάνουν οι νέες μπάντες πριν υπογράψουν το πρώτο τους συμβόλαιο είναι να πάρουν ένα καλό δικηγόρο. Όσο και αν κοστίσει θα βγουν κερδισμένες στο τέλος.


Κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να δώσεις στα νέα παιδιά που σκέφτονται να ξεκινήσουν τώρα;
Εμ, μην το κάνετε! Θα είστε πιο ευτυχισμένοι διαλέγοντας ένα άλλο επάγγελμα.

Και ένα μήνυμα για τους οπαδούς σας;
Σας ευχαριστούμε που αγοράσατε το δίσκο μας, ξοδεύοντας κάποια από τα χρήματα σας. Ελπίζω να σας ευχαριστήσει και ελπίζω να τα πούμε από κοντά σε κάποια συναυλία ("live environment" είπε ο τύπος!).

To ελπίζουμε κι εμείς Sharlee. Γεια χαρά!

  • SHARE
  • TWEET