Sahara Hotnights

Χωρίς να με διακατέχει καμία τάση φαλλοκρατίας, δε μπορώ παρά να παραδεχτώ πως δυσκολεύομαι να πάρω στα σοβαρά μία μπάντα που αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες. Από την άλλη, θα έλεγα ψέματα αν έγραφα πως ο νέος δίσκος των Sahara Hotnights με αφήνει εξίσου αδιάφορο.

Τι είναι λοιπόν αυτό το συγκρότημα με το όνομα soft τσόντας; Τέσσερις ωραίες Σουηδέζες τύπισσες (αν και τώρα που το σκέφτομαι, το «ωραίες» μπροστά από το «Σουηδέζες» είναι πλεονασμός), που φέτος κυκλοφόρησαν τον τέταρτό τους δίσκο, με τον παπακαλιάτικο τίτλο "What If Leaving Is A Loving Thing", και μας εξέπληξαν θετικά.

Ωσάν νόθες κόρες της Debbie Harry, οι «Καυτές Νύχτες στη Σαχάρα» πατάνε πάνω στην καθαγιασμένη μουσική των Blondie, δηλαδή new wave / punk, στραβοκοιτάζουν προς Αμερική μεριά σε στιγμές (έχοντας μια αύρα από Fleetwood Mac, Shania Twain και Dixie Chicks), αλλά ως γνήσιες Σουηδέζες αποτίουν ταυτόχρονα και φόρο τιμής στα δύο pop καμάρια της γενέτειράς τους: Τους Roxette (κυρίως) και τους ABBA (λιγότερο).

Το αποτέλεσμα; Ένα πολύ όμορφο άλμπουμ εναλλακτικής retro pop, αποτελούμενο αποκλειστικά από up-tempo, πιασάρικα κομμάτια, που αν μη τι άλλο ακούγονται πολύ ευχάριστα και άνετα, παρά τους ενίοτε νοσταλγικούς στίχους.

Μια πολύ καλή εναλλακτική πρόταση λοιπόν για όσους πιστεύουν στη γυναικεία πλευρά της pop / rock μουσικής. Για τη Σουηδία ρε γαμώτο!