Συνέντευξη Sanctuary (Warrel Dane)
«Το αλκοόλ ήταν αυτό που κατέστρεψε τους Nevermore»
Από τον Κώστα Πολύζο, 16/09/2011 @ 11:58
Στο άκουσμα του νέου πως είχε προγραμματιστεί συνένετυξη με τον Warrel Dane ειλικρινά ενθουσιάστικα. Τον θεωρώ από τις πολύ σημαντικές μορφές στο χώρο, ενώ το timing (πάγωμα των Nevermore - επαναδραστηριοποίηση των Sanctuary) προμήνυε μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση. Διαβάστε τι μας είπε για τις δύο μπάντες, τη σχέση του με τους πρώην και νυν συνεργάτες του αλλά και για την επεκείμενη επίσκεψη των Sanctuary στη χώρα μας.
Καλησπέρα Warrel, πώς τα πας, τι λέει το Seattle;
Καλησπέρα Κώστα(ς), ο καιρός είναι λίγο χάλια σήμερα, αλλά κατά τα άλλα είμαι καλά.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Στις αρχές του χρόνου ανακοινώσατε την επαναδραστηριοποίηση των Sanctuary, προκαλώντας ενθουσιασμό στους οπαδούς σας. Γνωρίζοντας πως θα κυκλοφορήσετε νέα studio δουλειά, θες να μας πεις σε ποιο στάδιο βρίσκεστε;
Αυτή τη στιγμή έχουμε για το άλμπουμ τον προσωρινό τίτλο "The Day The Sun Die" και βρισκόμαστε στη διαδικασία συγγραφής των καινούριων τραγουδιών, δουλεύοντας τις όποιες ιδέες μας έρχονται, χωρίς να πιέζουμε τα πράγματα, γιατί δε θέλουμε να βιαστούμε να τελειώσουμε τη σύνθεση και να μπούμε στο studio. Θέλουμε το αποτέλεσμα να είναι τέλειο.
Άρα να υποθέσω θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμη μέσα στο 2012;
Οπωσδήποτε.
Για πες μου, βασιζόμενοι σε ό,τι έχετε γράψει έως τώρα, πώς θα ακούγεται ο νέος δίσκος; Κλασικοί Sanctuary ή θα διαφοροποιήσετε το ύφος, προσθέτοντας νέα στοιχεία;
Νομίζω πως ακούγεται σα μια φυσική εξέλιξη του "Into The Mirror Black", με κάποιες νέες και κάποιες παλιότερες ιδέες, και θα είναι συναρπαστικό να δούμε πώς θα εξελιχτούν τα κομμάτια. Δε νομίζω πως θα απογοητευτεί κανένας και αν ναι, τότε μάλλον θα είνα τρελός. (γέλια)
Δηλαδή θα είναι ο κλασικός power/thrash ήχος του παρελθόντος, αλλά κάπως πιο progressive;
Όχι απαραίτητα πιο progressive, αλλά σίγουρα με κάποια progressive στοιχεία. Ίσως κάποιοι το χαρακτηρίσουν μοντέρνο thrash (σ.σ.: «contemporary thrash»), αλλά λίγο progy, ενώ κάποιοι άλλοι ίσως απλά το περιγράψουν ως creepy metal. (γέλια)
Να σε ρωτήσω κάτι που προφανώς θα ακούς σε κάθε συνέντευξη που δίνεις: Στο νέο άλμπουμ θα τραγουδήσεις με τον τρόπο του παρελθόντος, δηλαδή με τα χαρακτηριστικά ουρλιαχτά, ή θα έχουμε μια πιο Nevermore προσέγγιση;
Ω ναι, θα υπάρχουν τα ουρλιαχτά, έτσι και αλλιώς παίζουμε το παλιό υλικό, οπότε έχω ήδη ξεκινήσει να ουρλιάζω. Ξεκίνησα να μπω στη διαδικασία να χρησιμοποιήσω πάλι εκείνη τη φωνή. Για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν την χρησιμοποιούσα, αλλά, πίστεψε με, υπάρχει...
Ναι και η αλήθεια είναι πως κάποιοι είχαν αρχίσει να υποψιάζονται πως δεν το έχεις πια, αλλά φαντάζομαι πως απλά δεν ταίριαζε με το ύφος των Nevermore.
Ακριβώς.
Να μιλήσουμε λίγο για τη στιχουργική κατεύθυνση του δίσκου. Θα είναι σκοτεινοί και πολιτικοποιημένοι οι στίχοι, όπως στο παρελθόν;
Δεν έχω γράψει πολλά πράγματα ακόμη, αλλά θα είναι στίχοι Sanctuary. Θα είναι διαφορετικοί από αυτούς των Nevermore και διαφορετικοί από την προσωπική μου δουλειά... αρκεί να μπορέσω να καταλάβω με ποιο ακριβώς project θα έχω να κάνω. (γέλια)
Θες να πεις πως θα πρέπει να αντιληφθείς πως είσαι με τους Sanctuary και θα πρέπει να γράψεις διαφορετικά πράγματα από ό,τι έκανες έως τώρα;
Αυτό κάνω ακριβώς, είναι αρκετά εύκολο για εμένα να γίνομαι μια διαφορετική προσωπικότητα, ξέρεις μπορώ και το κάνω, μου βγαίνει πολύ φυσικά αυτό.
Σχετικά με τη σύσταση της μπάντας, από όσο γνωρίζω είστε σχεδόν όλοι εκτός από τον Blosl. Πώς συνέβη αυτό, απλά δεν ήθελε να συμμετάσχει;
Όχι, δεν ήθελε να συμμετάσχει...
Δεν ενδιαφέρεται για αυτού του είδους τη μουσική πλέον ή υπάρχει διαφορετικός λόγος;
Παίζει πλέον διαφορετική μουσική. Αν τον ψάξεις στο internet θα βρεις την ιστοσελίδα του όπου παίζει... ε... περίεργη μουσική, θέλω να πω δεν είναι κακή, αλλά σίγουρα δεν είναι metal και δε νομίζω πως ενδιαφέρεται πλέον για το metal. Μάς έδωσε πάντως την «ευλογία» του να κάνουμε το reunion με κάποιον άλλον στη θέση του, δεν τον ένοιαζε και δεν ήθελε να αναμειχθεί σε όλο αυτό.
Ο μουσικός που τον αντικαθιστά λοιπόν ήταν κάποιος γνωστός σας ή περάσατε από τη διαδικασία της audition για να τον διαλέξετε;
Ο νέος μας κιθαρίστας έπαιζε σε μια μπάντα από το Seattle, τους Forced Entry, τον λένε Brad Hull και είχε περιοδέψει με τους Sanctuary χρόνια πίσω, όταν ο Sean εγκατέλειψε τη μπάντα, οπότε τον ξέρουμε πολύ καλά, δουλεύουμε μαζί του αυτή τη στιγμή και όλα πάνε μια χαρά.
Να σε ρωτήσω τώρα, τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτό το reunion και ποιές είναι οι προσδοκίες σας από αυτό;
Λοιπόν, πραγματικά δε σκοπεύαμε να επανασυνδεθούμε, εγώ, ο Lenny (σ.σ.: Rutledge) και ο Jim (σ.σ.: Sheppard) αρχίσαμε να βρισκόμαστε συχνά και να μιλάμε συνέχεια και στην ουσία ξαναγίναμε φίλοι, οπότε πολύ φυσικά κάποια στιγμή είπαμε «γιατί να μη γράψουμε καινούριο υλικό;». Δεν ήταν πως είπαμε... «χρειαζόμαστε χρήματα, πρέπει να το κάνουμε», γιατί ειλικρινά δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Το κάνουμε για τους σωστούς λόγους, γιατί γράφουμε καλή μουσική μαζί.
Ο λόγος που διαλύσατε τη μπάντα πίσω στις αρχές των '90s ήταν η όλη φάση με το grunge ή υπήρχαν και άλλες αιτίες;
Μπορείς να πεις πως έπαιξε το ρόλο του το grunge και η έλλειψη ενδιαφέροντος από τον κόσμο, αλλά ήταν και το ότι δε συμφωνούσαμε... Κοίτα, ήμασταν παιδιά τότε και τσακωνόμασταν συνέχεια και το πώς τελείωσε ήταν πολύ άσχημο, αφού καταλήξαμε να χτυπάει ο ένας τον άλλο σε κάποιο πάρτυ. Τώρα έχουμε μεγαλώσει και κοιτάμε την προοπτική και αυτός ήταν ο λόγος που ξεκινήσαμε να ξαναμιλάμε και να κάνουμε παρέα. Αντιληφθήκαμε πως υπάρχουν ακόμα οπαδοί οι οποίοι θέλουν να ακούσουν καινούρια μουσική, οπότε γιατί να μην το δοκιμάσουμε;
Πιστεύεις πως η επαναδραστηριοποίηση των Sanctuary έπαιξε ρόλο στην τωρινή κατάσταση των Nevermore; Μετά τη φυγή του Jeff Loomis και του Van Williams, ποιό είναι το μέλλον της μπάντας;
Αυτή τη στιγμή έχω επικεντρωθεί στους Sanctuary, αλλά οι Nevermore εξακολουθούν να υπάρχουν ως μπάντα, ο Jeff και ο Van δεν εμπλέκονται πλέον, αλλά συνεχίζουμε. Μπορεί να είναι δύσκολο να αντικαταστήσουμε τον Jeff, αλλά θα διαλέξουμε τον αντικαταστάτη του πολύ προσεκτικά, καθώς το κενό που άφησε είναι μεγάλο. Θα πρέπει να το κάνουμε με το σωστό τρόπο και πιστεύω πως θα πάρει κάποιο χρόνο μέχρι να γίνει αυτό.
Οπότε να μην περιμένουμε καινούριο υλικό από τους Nevermore σύντομα;
Θα δούμε τι θα γίνει. Πρώτα θα κυκλοφορήσουμε το νέο Sanctuary άλπμουμ, στη συνέχεια θα δουλέψω στο καινούριο προσωπικό μου δίσκο και μετά θα επικεντρωθούμε στους Nevermore. Είναι ενδιαφέρον να αλλάζω συνέχεια (σ.σ.: «put all these different hats»)...
Και φοράς συνεχώς καπέλα τώρα τελευταία...
(Γέλια) Ναι έχεις δίκιο. Μού είναι πολύ εύκολο να δουλεύω με τόσες διαφορετικές φωνητικές προσεγγίσεις, αφού και η μουσική είναι τόσο διαφορετική. Αισθάνομαι τυχερός να σου πω την αλήθεια.
Οι λόγοι που ο Jeff και o Van έφυγαν από τους Nevermore έχουν να κάνουν με το ότι δεν ενδιαφέρονταν πλέον ή ήταν πιο προσωπικοί; Τι συνέβη πραγματικά;
Ναι, δεν ήταν πως βαρέθηκαν τη μουσική, αλλά δεν είναι κάτι που θέλω να συζητήσω είναι η αλήθεια.
Ok, καταλαβαίνω...
Ήταν πολλοί οι λόγοι. Κατά κάποιο τρόπο είμαι χαρούμενος που εξελίχτηκαν έτσι τα πράγματα, γιατί είχα κουραστεί να αντιμετωπίζω κάποιες καταστάσεις... Ξέρεις, όλοι πίναμε πολύ και κάποιος μπορεί να πει πως ήμουνα ο χειρότερος, ενώ εγώ να πω πως κάποιος άλλος ήταν ο χειρότερος, αλλά όλοι πίναμε πάρα πολύ και πραγματικά το αλκοόλ ήταν αυτό που κατέστρεψε τους Nevermore.
Είσαι πολύ ειλικρινής και το σέβομαι.
Αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς.
Να μιλήσουμε λίγο για τις επερχόμενες συναυλίες των Sanctuary στην Ελλάδα. Είναι μέρος κάποιας περιοδίας ή αποκλειστικά για το κοινό σας στη χώρα μας;
Όχι, είναι δύο μοναδικές εμφανίσεις εκεί. Θέλαμε να είναι κάτι ξεχωριστό με την όλη φάση του reunion και θυμόμασταν από την εμφάνισή μας εκεί πριν πολλά χρόνια, με τους Fates Warning, πως είχαμε πολλούς οπαδούς στην Ελλάδα, οπότε είπαμε ας δοκιμάσουμε να κάνουμε κάποιες εμφανίσεις και να δώσουμε τη χαρά σε αυτούς οι οποίοι μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, ό,τι και να κάναμε. Οι Έλληνες οπαδοί είναι από τους καλύτερους στον κόσμο, οπότε είμαστε πολύ ανυπόμονοι να έρθουμε στη χώρα σου.
Είναι αλήθεια πως υπάρχει σκληρός πυρήνας οπαδών σας εδώ και γνωρίζω πως ανυπομονούν να ακούσουν τα κλασικά Sanctuary κομμάτια. Υπάρχει περίπτωση να συμπεριλάβετε και καινούριο υλικό στο set list;
Θα παίξουμε τουλάχιστον ένα καινούριο τραγούδι, ίσως δύο. Θα εξαρτηθεί από το πώς θα εξελιχτούν οι πρόβες. Θα δούμε πώς θα πάει, αλλά θα ακούσετε σίγουρα ένα. Τα καινούρια τραγούδια ακούγονται πραγματικά πολύ καλά και είμαι σίγουρος πως όλοι αυτοί που γουστάρουν τα αλμπουμ των Sanctuary, δε θα απογοητευτούν. Θα υπάρχουν τα ουρλιαχτά, θα υπάρχουν τα thrash riff... (γέλια)
Έχετε παίξει live μετά το reunion ή θα είναι αυτή η πρώτη σας φορά;
Παίξαμε ζωντανά μια φορά στο Seattle το Φεβρουάριο και δώσαμε άλλες δύο συναυλίες σε εκείνη την κρουαζιέρα που λεγόταν "70,000 Tons of Metal", που ξεκίνησε από το Miami και έφτασε μέχρι το Μεξικό, με το πλοίο γεμάτο από μπάντες και οπαδούς, ήταν εντελώς τρελό σκηνικό και είχε πλάκα. Οπότε έχουμε δώσει τρεις συναυλίες μέχρι τώρα.
Πώς αντέδρασε ο κόσμος;
Ήταν τρελό, ήταν φανταστικό. Ο κόσμος έδειχνε να το ευχαριστιέται, ειδικά στο Seattle ήταν πολύ έντονο...
Φαντάζομαι πως θα βλέπατε γνωστές φυσιογνωμίες χωρίς μακριά μαλλιά πλέον, ίσως και με λίγη καράφλα, μαζί με τα παιδιά τους ίσως...
Ήταν αυτό ακριβώς, όπως το λες. Βλέπαμε γνωστούς από το παρελθόν μαζί με τα παιδιά τους, τα οποία φορούσαν Sanctuary μπλουζάκια... (γέλια) Είναι πολύ ωραίο όλο αυτό, να μεγαλώνεις τα παιδιά σου και αυτά να γουστάρουν τη μουσική που εσύ ακούς. Υπάρχει εκεί έξω μια ολόκληρη γενιά από εφήβους, οι οποίοι ακούνε metal γιατί τους άρεσαν αυτά που άκουγαν οι γονείς τους. Τουλάχιστον δεν ακούνε rap. (γελια)
Ok, για να κλείσουμε, τι έχεις να πεις στους Έλληνες οπαδούς και τι θα πρέπει να περιμένουμε από εσάς στις δύο επερχόμενες συναυλίες σας;
All I have to say is prepare for the onslaught, cause the battle is still raging (σ.σ.: αμετάφραστο!).
Warrel, σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου.
Εγώ σε ευχαριστώ, τα λέμε σύντομα.
Κώστας Πολύζος
Καλησπέρα Warrel, πώς τα πας, τι λέει το Seattle;
Καλησπέρα Κώστα(ς), ο καιρός είναι λίγο χάλια σήμερα, αλλά κατά τα άλλα είμαι καλά.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Στις αρχές του χρόνου ανακοινώσατε την επαναδραστηριοποίηση των Sanctuary, προκαλώντας ενθουσιασμό στους οπαδούς σας. Γνωρίζοντας πως θα κυκλοφορήσετε νέα studio δουλειά, θες να μας πεις σε ποιο στάδιο βρίσκεστε;
Αυτή τη στιγμή έχουμε για το άλμπουμ τον προσωρινό τίτλο "The Day The Sun Die" και βρισκόμαστε στη διαδικασία συγγραφής των καινούριων τραγουδιών, δουλεύοντας τις όποιες ιδέες μας έρχονται, χωρίς να πιέζουμε τα πράγματα, γιατί δε θέλουμε να βιαστούμε να τελειώσουμε τη σύνθεση και να μπούμε στο studio. Θέλουμε το αποτέλεσμα να είναι τέλειο.
Άρα να υποθέσω θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμη μέσα στο 2012;
Οπωσδήποτε.
Για πες μου, βασιζόμενοι σε ό,τι έχετε γράψει έως τώρα, πώς θα ακούγεται ο νέος δίσκος; Κλασικοί Sanctuary ή θα διαφοροποιήσετε το ύφος, προσθέτοντας νέα στοιχεία;
Νομίζω πως ακούγεται σα μια φυσική εξέλιξη του "Into The Mirror Black", με κάποιες νέες και κάποιες παλιότερες ιδέες, και θα είναι συναρπαστικό να δούμε πώς θα εξελιχτούν τα κομμάτια. Δε νομίζω πως θα απογοητευτεί κανένας και αν ναι, τότε μάλλον θα είνα τρελός. (γέλια)
Δηλαδή θα είναι ο κλασικός power/thrash ήχος του παρελθόντος, αλλά κάπως πιο progressive;
Όχι απαραίτητα πιο progressive, αλλά σίγουρα με κάποια progressive στοιχεία. Ίσως κάποιοι το χαρακτηρίσουν μοντέρνο thrash (σ.σ.: «contemporary thrash»), αλλά λίγο progy, ενώ κάποιοι άλλοι ίσως απλά το περιγράψουν ως creepy metal. (γέλια)
Να σε ρωτήσω κάτι που προφανώς θα ακούς σε κάθε συνέντευξη που δίνεις: Στο νέο άλμπουμ θα τραγουδήσεις με τον τρόπο του παρελθόντος, δηλαδή με τα χαρακτηριστικά ουρλιαχτά, ή θα έχουμε μια πιο Nevermore προσέγγιση;
Ω ναι, θα υπάρχουν τα ουρλιαχτά, έτσι και αλλιώς παίζουμε το παλιό υλικό, οπότε έχω ήδη ξεκινήσει να ουρλιάζω. Ξεκίνησα να μπω στη διαδικασία να χρησιμοποιήσω πάλι εκείνη τη φωνή. Για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν την χρησιμοποιούσα, αλλά, πίστεψε με, υπάρχει...
Ναι και η αλήθεια είναι πως κάποιοι είχαν αρχίσει να υποψιάζονται πως δεν το έχεις πια, αλλά φαντάζομαι πως απλά δεν ταίριαζε με το ύφος των Nevermore.
Ακριβώς.
Να μιλήσουμε λίγο για τη στιχουργική κατεύθυνση του δίσκου. Θα είναι σκοτεινοί και πολιτικοποιημένοι οι στίχοι, όπως στο παρελθόν;
Δεν έχω γράψει πολλά πράγματα ακόμη, αλλά θα είναι στίχοι Sanctuary. Θα είναι διαφορετικοί από αυτούς των Nevermore και διαφορετικοί από την προσωπική μου δουλειά... αρκεί να μπορέσω να καταλάβω με ποιο ακριβώς project θα έχω να κάνω. (γέλια)
Θες να πεις πως θα πρέπει να αντιληφθείς πως είσαι με τους Sanctuary και θα πρέπει να γράψεις διαφορετικά πράγματα από ό,τι έκανες έως τώρα;
Αυτό κάνω ακριβώς, είναι αρκετά εύκολο για εμένα να γίνομαι μια διαφορετική προσωπικότητα, ξέρεις μπορώ και το κάνω, μου βγαίνει πολύ φυσικά αυτό.
Σχετικά με τη σύσταση της μπάντας, από όσο γνωρίζω είστε σχεδόν όλοι εκτός από τον Blosl. Πώς συνέβη αυτό, απλά δεν ήθελε να συμμετάσχει;
Όχι, δεν ήθελε να συμμετάσχει...
Δεν ενδιαφέρεται για αυτού του είδους τη μουσική πλέον ή υπάρχει διαφορετικός λόγος;
Παίζει πλέον διαφορετική μουσική. Αν τον ψάξεις στο internet θα βρεις την ιστοσελίδα του όπου παίζει... ε... περίεργη μουσική, θέλω να πω δεν είναι κακή, αλλά σίγουρα δεν είναι metal και δε νομίζω πως ενδιαφέρεται πλέον για το metal. Μάς έδωσε πάντως την «ευλογία» του να κάνουμε το reunion με κάποιον άλλον στη θέση του, δεν τον ένοιαζε και δεν ήθελε να αναμειχθεί σε όλο αυτό.
Ο μουσικός που τον αντικαθιστά λοιπόν ήταν κάποιος γνωστός σας ή περάσατε από τη διαδικασία της audition για να τον διαλέξετε;
Ο νέος μας κιθαρίστας έπαιζε σε μια μπάντα από το Seattle, τους Forced Entry, τον λένε Brad Hull και είχε περιοδέψει με τους Sanctuary χρόνια πίσω, όταν ο Sean εγκατέλειψε τη μπάντα, οπότε τον ξέρουμε πολύ καλά, δουλεύουμε μαζί του αυτή τη στιγμή και όλα πάνε μια χαρά.
Να σε ρωτήσω τώρα, τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτό το reunion και ποιές είναι οι προσδοκίες σας από αυτό;
Λοιπόν, πραγματικά δε σκοπεύαμε να επανασυνδεθούμε, εγώ, ο Lenny (σ.σ.: Rutledge) και ο Jim (σ.σ.: Sheppard) αρχίσαμε να βρισκόμαστε συχνά και να μιλάμε συνέχεια και στην ουσία ξαναγίναμε φίλοι, οπότε πολύ φυσικά κάποια στιγμή είπαμε «γιατί να μη γράψουμε καινούριο υλικό;». Δεν ήταν πως είπαμε... «χρειαζόμαστε χρήματα, πρέπει να το κάνουμε», γιατί ειλικρινά δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Το κάνουμε για τους σωστούς λόγους, γιατί γράφουμε καλή μουσική μαζί.
Ο λόγος που διαλύσατε τη μπάντα πίσω στις αρχές των '90s ήταν η όλη φάση με το grunge ή υπήρχαν και άλλες αιτίες;
Μπορείς να πεις πως έπαιξε το ρόλο του το grunge και η έλλειψη ενδιαφέροντος από τον κόσμο, αλλά ήταν και το ότι δε συμφωνούσαμε... Κοίτα, ήμασταν παιδιά τότε και τσακωνόμασταν συνέχεια και το πώς τελείωσε ήταν πολύ άσχημο, αφού καταλήξαμε να χτυπάει ο ένας τον άλλο σε κάποιο πάρτυ. Τώρα έχουμε μεγαλώσει και κοιτάμε την προοπτική και αυτός ήταν ο λόγος που ξεκινήσαμε να ξαναμιλάμε και να κάνουμε παρέα. Αντιληφθήκαμε πως υπάρχουν ακόμα οπαδοί οι οποίοι θέλουν να ακούσουν καινούρια μουσική, οπότε γιατί να μην το δοκιμάσουμε;
Πιστεύεις πως η επαναδραστηριοποίηση των Sanctuary έπαιξε ρόλο στην τωρινή κατάσταση των Nevermore; Μετά τη φυγή του Jeff Loomis και του Van Williams, ποιό είναι το μέλλον της μπάντας;
Αυτή τη στιγμή έχω επικεντρωθεί στους Sanctuary, αλλά οι Nevermore εξακολουθούν να υπάρχουν ως μπάντα, ο Jeff και ο Van δεν εμπλέκονται πλέον, αλλά συνεχίζουμε. Μπορεί να είναι δύσκολο να αντικαταστήσουμε τον Jeff, αλλά θα διαλέξουμε τον αντικαταστάτη του πολύ προσεκτικά, καθώς το κενό που άφησε είναι μεγάλο. Θα πρέπει να το κάνουμε με το σωστό τρόπο και πιστεύω πως θα πάρει κάποιο χρόνο μέχρι να γίνει αυτό.
Οπότε να μην περιμένουμε καινούριο υλικό από τους Nevermore σύντομα;
Θα δούμε τι θα γίνει. Πρώτα θα κυκλοφορήσουμε το νέο Sanctuary άλπμουμ, στη συνέχεια θα δουλέψω στο καινούριο προσωπικό μου δίσκο και μετά θα επικεντρωθούμε στους Nevermore. Είναι ενδιαφέρον να αλλάζω συνέχεια (σ.σ.: «put all these different hats»)...
Και φοράς συνεχώς καπέλα τώρα τελευταία...
(Γέλια) Ναι έχεις δίκιο. Μού είναι πολύ εύκολο να δουλεύω με τόσες διαφορετικές φωνητικές προσεγγίσεις, αφού και η μουσική είναι τόσο διαφορετική. Αισθάνομαι τυχερός να σου πω την αλήθεια.
Οι λόγοι που ο Jeff και o Van έφυγαν από τους Nevermore έχουν να κάνουν με το ότι δεν ενδιαφέρονταν πλέον ή ήταν πιο προσωπικοί; Τι συνέβη πραγματικά;
Ναι, δεν ήταν πως βαρέθηκαν τη μουσική, αλλά δεν είναι κάτι που θέλω να συζητήσω είναι η αλήθεια.
Ok, καταλαβαίνω...
Ήταν πολλοί οι λόγοι. Κατά κάποιο τρόπο είμαι χαρούμενος που εξελίχτηκαν έτσι τα πράγματα, γιατί είχα κουραστεί να αντιμετωπίζω κάποιες καταστάσεις... Ξέρεις, όλοι πίναμε πολύ και κάποιος μπορεί να πει πως ήμουνα ο χειρότερος, ενώ εγώ να πω πως κάποιος άλλος ήταν ο χειρότερος, αλλά όλοι πίναμε πάρα πολύ και πραγματικά το αλκοόλ ήταν αυτό που κατέστρεψε τους Nevermore.
Είσαι πολύ ειλικρινής και το σέβομαι.
Αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς.
Να μιλήσουμε λίγο για τις επερχόμενες συναυλίες των Sanctuary στην Ελλάδα. Είναι μέρος κάποιας περιοδίας ή αποκλειστικά για το κοινό σας στη χώρα μας;
Όχι, είναι δύο μοναδικές εμφανίσεις εκεί. Θέλαμε να είναι κάτι ξεχωριστό με την όλη φάση του reunion και θυμόμασταν από την εμφάνισή μας εκεί πριν πολλά χρόνια, με τους Fates Warning, πως είχαμε πολλούς οπαδούς στην Ελλάδα, οπότε είπαμε ας δοκιμάσουμε να κάνουμε κάποιες εμφανίσεις και να δώσουμε τη χαρά σε αυτούς οι οποίοι μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, ό,τι και να κάναμε. Οι Έλληνες οπαδοί είναι από τους καλύτερους στον κόσμο, οπότε είμαστε πολύ ανυπόμονοι να έρθουμε στη χώρα σου.
Είναι αλήθεια πως υπάρχει σκληρός πυρήνας οπαδών σας εδώ και γνωρίζω πως ανυπομονούν να ακούσουν τα κλασικά Sanctuary κομμάτια. Υπάρχει περίπτωση να συμπεριλάβετε και καινούριο υλικό στο set list;
Θα παίξουμε τουλάχιστον ένα καινούριο τραγούδι, ίσως δύο. Θα εξαρτηθεί από το πώς θα εξελιχτούν οι πρόβες. Θα δούμε πώς θα πάει, αλλά θα ακούσετε σίγουρα ένα. Τα καινούρια τραγούδια ακούγονται πραγματικά πολύ καλά και είμαι σίγουρος πως όλοι αυτοί που γουστάρουν τα αλμπουμ των Sanctuary, δε θα απογοητευτούν. Θα υπάρχουν τα ουρλιαχτά, θα υπάρχουν τα thrash riff... (γέλια)
Έχετε παίξει live μετά το reunion ή θα είναι αυτή η πρώτη σας φορά;
Παίξαμε ζωντανά μια φορά στο Seattle το Φεβρουάριο και δώσαμε άλλες δύο συναυλίες σε εκείνη την κρουαζιέρα που λεγόταν "70,000 Tons of Metal", που ξεκίνησε από το Miami και έφτασε μέχρι το Μεξικό, με το πλοίο γεμάτο από μπάντες και οπαδούς, ήταν εντελώς τρελό σκηνικό και είχε πλάκα. Οπότε έχουμε δώσει τρεις συναυλίες μέχρι τώρα.
Πώς αντέδρασε ο κόσμος;
Ήταν τρελό, ήταν φανταστικό. Ο κόσμος έδειχνε να το ευχαριστιέται, ειδικά στο Seattle ήταν πολύ έντονο...
Φαντάζομαι πως θα βλέπατε γνωστές φυσιογνωμίες χωρίς μακριά μαλλιά πλέον, ίσως και με λίγη καράφλα, μαζί με τα παιδιά τους ίσως...
Ήταν αυτό ακριβώς, όπως το λες. Βλέπαμε γνωστούς από το παρελθόν μαζί με τα παιδιά τους, τα οποία φορούσαν Sanctuary μπλουζάκια... (γέλια) Είναι πολύ ωραίο όλο αυτό, να μεγαλώνεις τα παιδιά σου και αυτά να γουστάρουν τη μουσική που εσύ ακούς. Υπάρχει εκεί έξω μια ολόκληρη γενιά από εφήβους, οι οποίοι ακούνε metal γιατί τους άρεσαν αυτά που άκουγαν οι γονείς τους. Τουλάχιστον δεν ακούνε rap. (γελια)
Ok, για να κλείσουμε, τι έχεις να πεις στους Έλληνες οπαδούς και τι θα πρέπει να περιμένουμε από εσάς στις δύο επερχόμενες συναυλίες σας;
All I have to say is prepare for the onslaught, cause the battle is still raging (σ.σ.: αμετάφραστο!).
Warrel, σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου.
Εγώ σε ευχαριστώ, τα λέμε σύντομα.
Κώστας Πολύζος