Συνέντευξη Gazpacho

Δε γνωρίζω πόσος κόσμος έχει πάρει χαμπάρι τους Gazpacho... Θέλω να πιστεύω περισσότερος απ’ όσος φαίνεται... Όπως και να ‘χει, αντί προλόγου θα προσπαθήσω να κάνω μια γενικότατη εισαγωγή στην εξαιρετική αυτή μπάντα από τη Νορβηγία, πλέκοντας ταυτόχρονα και δίχως ενδοιασμούς το εγκώμιό της.

"Gazpacho" είναι, καταρχάς, το όνομα κομματιού των πολυαγαπημένων τους Marillion. Τα τρία αρχικά μέλη των Gazpacho ανήκουν στο σκανδιναβικό fan club τους, άλλωστε. Κάπως έτσι τους γνώρισαν και βοηθήθηκαν αρκετά εξ' αρχής ώστε να ανοίξουν τα φτερά τους. Gazpacho είναι όμως και το όνομα μιας Ανδαλουσιανής σούπας που φτιάχνεται από μια μίξη πάρα πολλών λαχανικών, όπως ακριβώς και η συνονόματη μπάντα ρίχνει αφειδώς τα ετερόκλητα συστατικά στο μουσικό της καζάνι για να μαγειρέψει μεγάλους δίσκους σαν το "Night" του 2007 και το "Tick Tock" του 2009, τον πέμπτο και έκτο δίσκο τους, αντίστοιχα. Το στοιχειωτικά όμορφο μείγμα neo-prog με alternative που έχει ως γνώμονα τη δημιουργία ατμόσφαιρας και αιθέριων μελωδιών, δίχως πολυπλοκότητες και λοιπούς τεχνικούς πλατειασμούς ξαναέφτασε σε κορυφές με το φετινό τους πόνημα, "March Of Ghosts", έπειτα από τη μικρή παράκαμψη του "Missa Atropos", που ήταν όμορφο μεν, έδειχνε σημάδια τέλματος δε.

Συνεπαρμένος από το "March Of Ghosts", δεν έχασα την ευκαιρία να μιλήσω με τον πληκτρά και ιδρυτικό μέλος της μπάντας, Thomas Andersen. Ορίστε τι είχε να μας πει:

Καλησπέρα Thomas.
Καλησπέρα!

Καταρχάς, συγχαρητήρια για το "March Of Ghosts". Θα ήθελες να μας παρουσιάσεις κομμάτι ανά κομμάτι τη θεματολογία του;
Σαφώς...
Το "Hell Freezes Over I" αφορά στον κύριο χαρακτήρα, ο οποίος κοιτάζει επίμονα στο κενό για να λάβει μια εντύπωση, μια αίσθηση από τα φαντάσματα που πρόκειται να τον επισκεφτούν.
Το "Hel Freezes Over II" αφορά σε μια γυναίκα που βλέπει μόνο φαντάσματα. Καθόλου αληθινούς ανθρώπους.
Το "Black Lily" αφορά στην κατάσταση του να προσπαθήσεις να προσεγγίσεις κάποιον ο οποίος μάχεται με την κατάθλιψη και συνεπώς έχει γίνει κάτι σαν φάντασμα.
Το "Gold Star" αφορά σε έναν εγκληματία πολέμου από την Αϊτή, ο οποίος έχει γίνει μεσίτης και δουλεύει με τα πρώην θύματά του, αφ’ ότου μετακόμισε στις Η.Π.Α. Ένα φάντασμα από το παρελθόν τους.
Το "Hel Freezes Over III" αφορά σε μια γυναίκα που αντιμετωπίζει τα φαντάσματα του παρελθόντος της.
Το "Mary Celeste" αφορά σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που τείνουν να γλιστρούν μέσα στους τοίχους και να γίνονται αόρατοι, ακόμα και όταν είναι εκεί. Όπως έγινε και με το πλήρωμα αυτού του διάσημου πλοίου...
Το "What Did I Do?" αφορά σε έναν Άγγλο συγγραφέα κωμωδιών ο οποίος είχε κατηγορηθεί αδίκως για προδοσία όταν είχε βγει στο ραδιόφωνο του Βερολίνου κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι το φάντασμά του που κάθεται και ακούει τις ηχογραφήσεις από τη ραδιοφωνική του μετάδοση και προσπαθεί να εντοπίσει που βρίσκεται η «προδοσία» στις αστείες ιστορίες του.
Το "Golem" αφορά σε έναν Αμερικανό στρατιώτη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που γυρνάει σαν φάντασμα στην πόλη που γεννήθηκε για να ακούσει να παίζουν εμβατήρια προς τιμήν του στο τοπικό γήπεδο. Επιστρέφει στη δικιά μας εποχή μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι για αυτόν η δικιά μας εποχή είναι το φάντασμα.
Το "The Dumb" αφορά σε γονείς που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους εξαιτίας ψυχολογικών ή σωματικών προβλημάτων και την περίπλοκη αγάπη που έχουν γι’ αυτά.
Το "Hell Freezes Over IV" αφορά στον κύριο χαρακτήρα που επιστρέφει στη φυσιολογική νοητική κατάστασή του και ανακαλύπτει ότι αυτή έχει πια αλλάξει.

Παρόλο που το "Missa Atropos" ήταν ένας καλός δίσκος, με το "March Of Ghosts" καταφέρατε κατά τη γνώμη μου να φτάσετε επίπεδα "Night" και "Tick Tock". Τι διαφορετικό κάνατε στη συνθετική διαδικασία αυτήν τη φορά;
Ευχαριστώ πάρα πολύ. Η διαδικασία της σύνθεσης των κομματιών είναι πάνω-κάτω η ίδια. Ο Mikael, ο Jon Arne κι εγώ μαζευόμαστε και τζαμάρουμε. Έπειτα, χρησιμοποιώντας αυτόν το μουσικό αχταρμά σαν ραχοκοκαλιά, μας παίρνει περίπου ένα χρόνο που χτίζουμε πάνω σε αυτήν τη βάση, προσθέτοντας ενέσεις νέων ιδεών καθώς αυτές μας έρχονται. Πρόκειται για μια έκρηξη μουσικής δημιουργικότητας η οποία ακολουθείται από αμέτρητες ώρες γυαλίσματος και αλλαγών στο υλικό μέχρι αυτό να είναι όπως πρέπει.

Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το folk στοιχείο στη μουσική σας είναι πιο εμφανές από ποτέ στο "March Of Ghosts". Πώς κι έτσι; Είναι κάτι που έγινε εσκεμμένα;
Όχι. Όποτε γράφουμε μουσική ακολουθούμε την αρχή ότι πρέπει να δίνουμε στο τραγούδι ότι το ίδιο το τραγούδι χρειάζεται. Απ' ό,τι φαίνεται, αυτά τα κομμάτια ήθελαν πιο πολλά folk σημεία σε σχέση με τα προηγούμενά μας.

Είστε μία από τις μπάντες που έχουν δουλέψει πολύ σκληρά για να «φτιάξουν» το όνομά τους. Πιστεύεις ότι το "March Of The Ghosts", με το στυλ του που στηρίζεται περισσότερο σε μεμονωμένα κομμάτια και έχει πιο περιορισμένη prog νοοτροπία είναι ικανό να σας κάνει γνωστούς σε μεγαλύτερο και λιγότερο εξειδικευμένο ως προς τα ακούσματά του κοινό;
Το αστείο είναι ότι δεν προσπαθήσαμε πολύ ώστε να αποκτήσουμε κάποιου είδους φήμη. Ίσως το κάναμε στην αρχή, αλλά η επιτυχία ήρθε όταν τα παρατήσαμε και ξεκινήσαμε να κάνουμε ακριβώς αυτό που θέλαμε, εν αντιθέση με το να κάνουμε αυτό που νομίζουμε ότι θέλει ο κόσμος. Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτό, να πω ότι όντως πιστεύω πως το "March Of The Ghosts" μπορεί να μας συστήσει σε μεγαλύτερο κοινό, το οποίο δεν είναι συνηθισμένο στα μακροσκελή κομμάτια που είναι χαρακτηριστικά της τυπικής prog μουσικής.

Είναι γνωστό ότι έχετε ισχυρούς δεσμούς με τους θρυλικούς Marillion. Πιστεύεις ότι δε θα τα είχατε καταφέρει αν δεν ήταν αυτοί και η βοήθειά τους;
Οπωσδήποτε ήταν μεγάλη η βοήθειά τους στην αρχή. Στις πρώτες μας περιοδείες υπήρχαν περισσότερες μπλούζες Marillion στο κοινό από οτιδήποτε άλλο, οπότε ναι, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να μας ανοίξουν οι πόρτες.

Γνωρίζω ότι είστε μεγάλοι οπαδοί τους, αλλά δεν αισθάνεστε κάπως αδικημένοι όταν κάθε αναφορά του ονόματός σας ακολουθείται από μια αναφορά στους Marillion; Θέλω να πω ότι, εν τέλει, έχετε το δικό σας ήχο, παρά τις όποιες ομοιότητες…
Είμαι ακόμα μεγάλος οπαδός της μουσικής τους και πιστεύω ότι ο συσχετισμός μας με το όνομά τους είναι καλός γιατί θα στείλει τους ανθρώπους που βρίσκουν ενδιαφέροντες τους Marillion σε εμάς. Δεν πιστεύω ότι πια ο ήχος μας μοιάζει με αυτόν των Marillion καθώς έχουμε δημιουργήσει τον δικό μας, πολύ ιδιαίτερο ήχο. Παρ’ όλα αυτά, οτιδήποτε δημιουργεί ενδιαφέρον για το υλικό μας είναι ευπρόσδεκτο.

Η δεύτερη μπάντα που θα αναφερθεί όταν μιλάμε για τους Gazpacho είναι οι Radiohead… Θα ήθελα όμως να μου πεις εσύ ποιές μπάντες και καλλιτέχνες θεωρείς υπεύθυνους για τον πανέμορφο ήχο σας.
Μερικές από τις μπάντες που αποτέλεσαν επιρροή μας είναι νομίζω οι εξής: Tool, Kate Bush, Roger Waters/Pink Floyd, Tangerine Dream, Fantomas και πολύ ακόμα υλικό από τον Mike Patton καθώς επίσης και αρκετή κλασική μουσική... Ειδικά τους Ρώσους μάστορες του είδους. Ακόμα, έχουμε στοιχεία από την πρώιμη μουσική και τις χορωδίες της Βουλγαρίας. Τέλος κάπου εκεί μέσα υπάρχουν οι Ultravox και η μουσική consort (σ.τ.μ.: αγγλική μουσική του 16ου και 17ου αιώνα).

Ποιά είναι η γνώμη σου για τη μουσική σκηνή στις μέρες μας;
Νομίζω ότι η μουσική σκηνή είναι η ίδια όπως πάντα. Χωρισμένη στην εμπορική μουσική για το μέσο ακροατή και τις εξειδικευμένες μπάντες που φτιάχνουν πιο ετερόκλητη μουσική. Κάποια από αυτήν τη μουσική είναι καλή, κάποια όχι. Θα ήθελα να τραβήξω την προσοχή στη Νορβηγίδα καλλιτέχνιδα Susanne Sundfør η οποία έβγαλε έναν ιδιοφυή δίσκο που ονομάζεται "The Silicone Veil" και κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα.

Αλήθεια, πιστεύεις ότι είναι ευνοϊκή χρονική συγκυρία για έναν καλλιτέχνη να επιχειρήσει να βγει στο προσκήνιο, να δημιουργήσει μια μπάντα, να το παλέψει κ.ο.κ.;
Να σου πω την αλήθεια, δεν πιστεύω ότι υπάρχει καλή ή κακή εποχή να ξεκινήσεις μια καριέρα, ό,τι είδος μουσικής κι αν παίζεις. Αν είναι καλό το αποτέλεσμα, τότε είναι καλό.

Πιστεύεις ότι ο μουσικός οφείλει να περνάει κάποιο μήνυμα μέσα από την τέχνη του ή αρκεί να φτιάξει κάτι που να είναι αισθητικά όμορφο;
Είμαι της γνώμης ότι οι μουσικοί δεν πρέπει να περνάνε καθόλου μηνύματα. Η φιλοσοφία μας είναι ότι σκοπός της μουσικής είναι να ξυπνά συναισθήματα του ακροατή τα οποία προέρχονται από τη ζωή του και τις αναμνήσεις του. Είναι κυριολεκτικά τροφή για την ψυχή. Επίσης πιστεύω ότι κάτι που είναι αισθητικά ωραίο, άσχετα από το πόσο απλό είναι, μπορεί να μεταφέρει κάτι σημαντικό.

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Θα ξεκινήσουμε να γράφουμε ακόμα ένα δίσκο πριν το καλοκαίρι και το πλάνο μας είναι να τον κυκλοφορήσουμε με το που είναι έτοιμος. Μετά από αυτόν, θα γράψουμε άλλον ένα και θα συνεχίσουμε έτσι για όσο καιρό αυτό έχει πλάκα.

Πριν από δέκα χρόνια, ίσως και περισσότερα, δουλεύατε πάνω σε έναν concept δίσκο που θα είχε το όνομα "Random Access Memory" και που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Πρόκειται να τον τελειώσετε ποτέ και να τον κυκλοφορήσετε;
Δεν ήμασταν έτοιμοι για αυτό το project την εποχή που το γράφαμε και το να το κάνουμε τώρα δε θα ήταν τόσο ενδιαφέρον για μας όσο το να γράφουμε νέο υλικό. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι μπορείς να πεις πως το concept του μοιάζει αρκετά με αυτό του "March Of The Ghosts", οπότε υπό μία έννοια ολοκληρώθηκε, απλά με διαφορετική μορφή.

Ποιές είναι οι φιλοδοξίες σας σαν μπάντα;
Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα μείνουμε στην Kscope η οποία κάνει εξαιρετική δουλειά για μας και θα συνεχίσουμε να γράφουμε δίσκους. Ίσως να μην μπορούμε να τους υποστηρίζουμε με περιοδείες για πάντα, αλλά δεν βλέπω το λόγο να μη βγάζουμε έναν δίσκο τη χρονιά για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Έχουμε καμιά ελπίδα να σας δούμε στην Ελλάδα;
Δεν ξέρω. Θέλουμε πολύ να έρθουμε στην Ελλάδα, αλλά καθότι πρέπει να σιγουρευτούμε ότι δε θα χάσουμε λεφτά με το να έρθουμε εκεί, πρέπει να ξέρουμε ότι θα ερχόταν αρκετός κόσμος στη συναυλία. Έχουμε νέο manager που κλείνει τις συναυλίες μας, οπότε ποτέ δεν ξέρεις. Ίσως στην επόμενη περιοδεία!

Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου για να πεις οτιδήποτε επιθυμείς στους ανθρώπους που θα διαβάσουν αυτήν τη συνέντευξη…
Αν δεν έχετε ακούσει το υλικό μας, ρίχτε του μια αυτιά μήπως σας αρέσει. Έχει γραφτεί για να σας δώσει την ευκαιρία να ονειρευτείτε και να πάτε σε μέρη για τα οποία ενδεχομένως να μην είχατε κάτσει να σκεφτείτε εδώ και πολύ καιρό.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Συνεχίστε να φτιάχνετε τόσο υπέροχη μουσική…
Εγώ ευχαριστώ. Ελπίζω να σας δω σύντομα στην Ελλάδα…