Συνέντευξη Pretty Maids (Ronnie Atkins)

Η ζωή κάποιες φορές είναι πολύ άδικη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Pretty Maids. Οι Δανοί, έχουν κλείσει τρείς δεκαετίες στο κουρμπέτι και όποιον σχετικό με τον μελωδικό rock/metal ήχο και να ρωτήσεις, θα έχει σίγουρα να σου  πει τουλάχιστον ένα καλό λόγο. Παρά τον αναμφίβολο σεβασμό τον μουσικόφιλων όμως και τη σταθερή λίγο-πολύ ποιότητα της δισκογραφικής τους παρουσίας, η μεγάλη και καθολική επιτυχία που θα τους καθιέρωνε στην πρώτη εμπορικά γραμμή δεν έχει επέλθει ακόμα. Ευτυχώς πάντως, δεν έχουν δείξει να πτοούνται, μιας και τα τελευταία χρόνια έχουν χτυπήσει με έμφαση το χέρι στο τραπέζι, με δύο συνεχόμενες κυκλοφορίες ("Pandemonium" και "Motherland") οι οποίες -χωρίς να φέρουν το πολυπόθητο breakthrough- αποτελούν χρυσή τομή μεταξύ των καλύτερων στοιχείων του κλασικού τους ήχου και μιας φρέσκιας και ειλικρινώς μοντέρνας προσέγγισης. Για αυτό, την ανεξήγητη «γκαντεμιά», το παρελθόν και το μέλλον του σχήματος αλλά και για πολλά άλλα, συζητήσαμε με τον frontman του, Ronnie Atkins. Ιδού...

Αρχικά, θα ήθελα να μιλήσουμε για την πιο πρόσφατη δισκογραφική σας προσπάθεια, το "Motherland". Θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με το πως φτάσατε στη δημιουργία του υλικού, έπειτα στην ηχογράφησή του και γενικότερα πως το όλο άλμπουμ πήρε την τελική του μορφή;
Βασικά, αρχίσαμε να γράφουμε γι’ αυτό το άλμπουμ πέρσι, τον Μάρτιο. Έτσι, γράφαμε σποραδικά μέσα στην άνοιξη. Το καλοκαίρι είχαμε ήδη δεσμευτεί να εμφανιστούμε σε μερικά φεστιβάλ οπότε κάναμε αναγκαστικά ένα διάλειμμα από την σύνθεση του νέου υλικού. Τελικά, λίγο πριν τις προγραμματισμένες ηχογραφήσεις, βρεθήκαμε και τελειώσαμε το μεγαλύτερο μέρος του. Τώρα, η διαδικασία της ηχογράφησης αυτή καθαυτή κύλησε ομαλότατα εξ αρχής, όμως κατά τη διάρκεια του Σεπτέμβρη έπρεπε να κάνουμε κάποιες συναυλίες, οπότε τα πράγματα άρχισε να μας πιέζει κάπως ο χρόνος. Βρεθήκαμε μάλιστα μια περίοδο να ηχογραφούμε σε τρία διαφορετικά μέρη, έτσι ήταν λίγο μπερδεμένη η κατάσταση. Αλλά εντέλει όλα τα κομμάτια μπήκαν στη θέση τους για να δημιουργηθεί το "Motherland".

Τι σας έκανε να δώσετε αυτόν τον τίτλο στον δίσκο αλήθεια; Υπάρχει μήπως κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα που θα θέλατε να περάσετε;
Η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε αποφασίσει ποιος θα είναι ο τίτλος του δίσκου κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Αυτός που επιμελήθηκε το εξώφυλλο του άλμπουμ, αυτός ήταν που σκέφτηκε τον τίτλο. Όλοι πιστεύαμε ότι ήταν ένας καλός τίτλος, αλλά δεν μπορούσαμε να τον βάλουμε σε κανένα από τα κομμάτια που είχαμε ήδη γράψει. Έτσι δημιουργήθηκε το "Motherland" (σ.σ.: το τραγούδι), στο στούντιο. Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα, πέρα απ’ ότι λένε οι στίχοι.

Λαμβάνοντας υπόψη πως έχετε τώρα δεκατρία άλμπουμ στη δισκογραφία σας, νιώθετε ακόμα αυτό το πάθος του να δημιουργείς και να ηχογραφείς μουσική; Έχει αλλάξει καθόλου η συνθετική σας προσέγγιση από τις εποχές του "Red, Hot And Heavy"; Αν ναι, πώς;
Από τότε που αρχίσαμε να γράφουμε για το "Pandemonium", η επιθυμία του να παίζουμε, να συνθέτουμε και να ηχογραφούμε μουσική πραγματικά επανήλθε. Ξαφνικά, το παλιό «πνεύμα» είχε επιστρέψει κατά κάποιο τρόπο και έχει παραμείνει αμετάβλητο από τότε. Πίσω, στις μέρες του "Red, Hot And Heavy", κάναμε πολύ περισσότερες πρόβες και έτσι το μεγαλύτερο μέρος του τότε υλικού δημιουργούταν κατά τη διάρκεια και μέσω αυτών. Τώρα πια, τα μέλη της μπάντας είναι διασκορπισμένα σε όλη την Ευρώπη οπότε, όπως φαντάζεσαι, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Ο Ken (Hammer) κι εγώ γράφουμε αρκετά χωριστά και είτε στέλνουμε μερικές ιδέες ο ένας στον άλλον είτε συναντιόμαστε κάπου με δύο ακουστικές κιθάρες, για να γράψουμε παρέα.

Το προηγούμενο σας πόνημα, "Pandemonium", σημείωσε επιτυχία τόσο στους οπαδούς όσο και στους κριτικούς. Τι σκεφτόσασταν τότε, σχετικά με το πως θα έπρεπε να ηχεί το επόμενό σας άλμπουμ; Βρήκαν ενδεχομένως κάποιες από αυτές τις ιδέες το δρόμο τους προς το "Motherland";
Γνωρίζαμε πως θα ήταν δύσκολο να προσφέρουμε κάτι αντίστοιχο με το "Pandemonium" και πως οι προσδοκίες ήταν πολλές. Έτσι, δεν επιχειρήσαμε να βρούμε τρόπους να το ξεπεράσουμε. Το έχουμε δοκιμάσει αυτό στο παρελθόν. Αντί να προσπαθήσουμε να αντιγράψουμε αυτά που κάναμε στο "Pandemonium", είπαμε απλά: «ας γράψουμε ό,τι μας έρθει». Κι αυτό κάναμε. Αλλά και πάλι, υπάρχουν μερικές ομοιότητες, αφού πρόκειται για σχεδόν το ίδιο line-up και τον ίδιο παραγωγό.

Πώς θα σύγκρινες το "Motherland" με το "Pandemonium"; Ποιά είναι τα νέα στοιχεία που πιστεύεις πως φέρνει το πρώτο στη δισκογραφία των Pretty Maids;
Θεωρώ πως αυτά τα δύο άλμπουμ είναι απ' τα καλύτερα που έχουμε κυκλοφορήσει. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια. Νομίζω πως και τα δύο στέκονται στο ίδιο «ύψος». Το "Pandemonium" είναι πιθανότατα λίγο πιο βαρύ, ενώ το "Motherland" είναι κάπως πιο μελαγχολικό, σκοτεινό και μελωδικό. Αυτά είναι πιστεύω τα νέα στοιχεία που προσφέρει. Ακόμα, πιστεύω ακράδαντα πως η συνεργασία μας με τον Jacob Hansen (σ.σ.: παραγωγός) μας ωφέλησε πολύ. Έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στον εκσυγχρονισμό του ήχου μας.

Αυτό είναι αλήθεια. Οπότε λαμβάνοντας υπόψη πως σε αυτούς τους δύο τελευταίους δίσκους προσανατολιστήκατε προς μία πιο μοντέρνα προσέγγιση στην παραγωγή, τί σας έκανε να στραφείτε προς τα κει; Πώς πιστεύεις ό,τι δένει με τα τραγούδια σας και εσάς, ως συγκρότημα;
Δεν το είχαμε σχεδιάσει. Η προσθήκη στην ομάδα του Jacob και ενός μόνιμου πληκτρά για πρώτη φορά έπειτα από είκοσι χρόνια, χρησίμευσε ως «ξυπνητήρι» και μας έδωσε μια δεύτερη νιότη κατά μια έννοια. Πήραμε πίσω το «μάτι της τίγρης», μιας και όλοι μας είμαστε πολύ καλά τόσο στα μουσικά όσο και στα προσωπικά μας ζητήματα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Το να συνυπάρχεις αρμονικά με τους άλλους και να μην έχεις μεγάλα προβλήματα στη ζωή σου έχει πραγματικά ύψιστη σημασία όταν αποτελείς μέλος ενός συγκροτήματος.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας σας, έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε το δικό σας προσωπικό μουσικό ύφος. Το να διατηρείτε αυτό τον διακριτό ήχο είναι μια συνειδητή απόφαση ή συμβαίνει ενστικτωδώς;
Νομίζω πως δημιουργήσαμε τον ήχο μας πίσω στα 80s, ειδικότερα με τα "Red, Hot And Heavy" και "Future World". Μετά από εκείνη την περίοδο, προσπαθούσαμε πάντα σχεδόν να μείνουμε πιστοί σε αυτό τον ήχο, να παραμείνουμε στο ίδιο μουσικό μονοπάτι, θα μπορούσες να πεις. Ακόμα όμως και όταν προσπαθούσαμε να κάνουμε κάτι λίγο διαφορετικό, πάντα καταλήγαμε να ακουγόμαστε σαν Pretty Maids. Κι αυτό τελικά δεν είναι και τόσο κακό υποθέτω.

Δεν θα διαφωνήσω. Τώρα, οποιοσδήποτε έχει ακούσει μερικά σας άλμπουμ γνωρίζει ότι οι στίχοι αποτελούν σημαντικό κομμάτι των τραγουδιών σας. Έχετε την ικανότητα να γράφετε εξαιρετικές rock & roll συνθέσεις και power ballads, ενώ παράλληλα προβαίνετε σε οξεία κοινωνική κριτική σχετικά με την πολιτική, τη διαφθορά κ.ά. Πώς συνυπάρχουν αυτές οι δύο πλευρές; Πού σταματά η μία και πού ξεκινά ή άλλη;
Πραγματικά δεν ξέρω. Τις περισσότερες φορές η μουσική είναι αυτή που υποδεικνύει τι ύφος θα έχουν οι στίχοι ενός τραγουδιού. Συχνά, γράφονται τελευταίοι, κάποιες φορές στο στούντιο, ενώ τους τραγουδώ. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν επιδίωξα να γράψω για την πολιτική. Απλώς, πάντα προτιμούσα να ασχολούμαι με τα πράγματα από μια ανθρώπινη οπτική γωνία. Προσπαθούσα και προσπαθώ να γράφω πράγματα με τα οποία οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν. Είμαι σίγουρος πως πολλοί μπορούν να ταυτιστούν με το νόημα τραγουδιών όπως το "Mother Of All Lies" ή το "To Fool A Nation". Το ότι τυχαίνει να έχουν σχέση με την σημερινή πολιτική κατάσταση, αυτό είναι απλά ένα γεγονός και όχι αυτοσκοπός. Το "Sad To See You Suffer" για παράδειγμα, έχει πολύ προσωπικούς στίχους και ένα τελείως διαφορετικό νόημα.

Μιας και έχετε ηχογραφήσει κάποιες πολύ καλές διασκευές, με πιο επιτυχημένη το "Please Don't Leave Me" του John Sykes, φαντάζομαι πως οι μουσικές σας επιρροές παίζουν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της συνθετικής σας διαδικασίας. Ποιοί ήταν λοιπόν οι καλλιτέχνες που επηρέασαν τον ήχο των Pretty Maids και ποιοί ήταν αυτοί που έκαναν εσένα προσωπικά τον μουσικό που είσαι σήμερα;
Ο Ken λάτρευε ανέκαθεν να κάνει διασκευές. Εμένα δεν με ξετρελαίνει η ιδέα. Προτιμώ να γράφω τη δικιά μου μουσική για να είμαι ειλικρινής. Έτσι, όπως θα φαντάζεσαι, είχαμε μερικές συζητήσεις αναφορικά με το εν λόγω θέμα. Όσον αναφορά το θέμα των επιρροών, ο Ken γούσταρε τους Thin Lizzy, τους Kiss, τους Purple, τέτοια πράγματα. Μου αρέσουν κι εμένα, αλλά εγώ γούσταρα πάντα περισσότερο τους παλιούς Black Sabbath, τους Zeppelin και τους Queen. Υποθέτω πως έχουμε αρκετή ποικιλομορφία σχετικά με τα μουσικά μας γούστα. Αλλά για εμάς, ένα καλό τραγούδι είναι ένα καλό τραγούδι. Τόσο απλά. Είτε είναι rock, pop ή οτιδήποτε.

Οι Pretty Maids βρίσκονται στο προσκήνιο εδώ και τριάντα χρόνια και είναι δίχως αμφιβολία ένα εκ των πιο αξιοσέβαστων σχημάτων εκεί έξω. Η αλήθεια είναι όμως πως το μεγάλο breakthrough δεν έχει γίνει ακόμα. Δεδομένης της ποιότητας του υλικού σας, ποιός είναι νομίζεις ο λόγος;
Αυτό που έφταιξε είναι η ατυχία και μερικές λάθος αποφάσεις. Τόσο απλά.

Εάν κάνατε τα πρώτα σας βήματα ως μπάντα τώρα, πιστεύεις πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά;
Προσωπικά, υπάρχουν σίγουρα πολλά πράγματα που δεν θα έκανα. Πολλές παγίδες τις οποίες θα απέφευγα, εάν μου δινόταν εκ νέου η ευκαιρία. Αναφέρομαι στο επιχειρηματικό μέρος.

Σχετικά με αυτό, ποιά είναι η άποψή σου για τη μουσική βιομηχανία του σήμερα; Έχουν την ευκαιρία οι rock καλλιτέχνες και μπάντες να κυριαρχήσουν πια στα charts ή μήπως κάτι τέτοιο έχει περάσει πλέον στο παρελθόν;
Η σημερινή μουσική βιομηχανία είναι χάλια. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Υπάρχουν πολλά πράγματα λάθος σε αυτή. Και μεγάλο μέρος αυτού του προβλήματος είναι αυτή η καταραμένη φάση με το παράνομο downloading. Δεν ξέρω που θα οδηγήσει όλο αυτό, για να σου πω την αλήθεια. Αν δεν έκανα ό,τι έκανα λόγω της αγάπης μου για τη μουσική, θα τα παράταγα.

Ποιά είναι λοιπόν η γνώμη σου για το ίντερνετ; Θεωρείς πως έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις στη μουσική ή μήπως βλέπεις κάποια αχτίδα φωτός στο όλο θέμα;
Για να είμαι δίκαιος έχει προφανώς τόσο τις καλές όσο και τις κακές του πλευρές. Αλλά όπως σου είπα, όπως το βλέπω εγώ, έχει καταστρέψει τη βιομηχανία και τις ζωές πολλών μουσικών. Όπως φαίνεται όμως, έχει έρθει για να μείνει, οπότε νομίζω πως εμείς όλοι, μαζί με τη μουσική βιομηχανία θα πρέπει να σκεφτούμε προοδευτικά και να βρούμε μια από κοινού αποδεκτή λύση.

Μέσα σε όλα αυτά, οι Pretty Maids είναι ακόμα εδώ. Ποιό νομίζεις ότι είναι το μυστικό της διαχρονικότητάς σας; Πώς βλέπεις το παρελθόν; Υπάρχει κάτι που θα άλλαζες αν μπορούσες;
Η αγάπη για τη μουσική, οι φίλοι μας και οι πάντοτε πιστοί μας οπαδοί σε όλη την υφήλιο. Αυτά μας κρατάνε «ζωντανούς». Τώρα σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, υπάρχουν πολλά πράγματα που θα έκανα διαφορετικά, αλλά αυτό έχει να κάνει με την επιχειρηματική πλευρά του θέματος. Σκεφτόμενος το παρελθόν, δεν θα άλλαζα τα τριανταδύο μου χρόνια στο rock & roll για τίποτα στον κόσμο! Μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω τα παιδικά μου όνειρα και το θεωρώ αυτό τεράστιο προνόμιο.

Κατά τη διάρκεια των διαφόρων περιοδειών σας όλα αυτά τα χρόνια, είμαι βέβαιος πως συμβαίνουν εκατοντάδες πράγματα τόσο πάνω όσο και κάτω απ’ τη σκηνή. Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές που έχεις ζήσει περιοδεύοντας;
Δυστυχώς δεν μπορώ. Ό,τι συμβαίνει στο λεωφορείο μένει στο λεωφορείο.

Κατανοητό. Θα ήθελα να σε ρωτήσω επίσης για τη συμμετοχή σου στο "Mystery Of Time" των Avantasia. Ο Tobias Sammet μας είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του για το πως προσπαθούσε να σε πείσει να συμμετάσχεις σε ένα άλμπουμ των Avantasia. Τι σε έκανε να απαντήσεις θετικά αυτή τη φόρα; Πώς ήταν να δουλεύεις έξω απ’ τους Pretty Maids και ποιές είναι οι σκέψεις σου για την περιοδεία με ονόματα όπως αυτά των Bob Catley, Eric Martin και Michael Kiske;
Συνάντησα πέρσι τον Toby στην Καραϊβική και μου φάνηκε πολύ καλός τύπος. Ήπιαμε μερικές μπύρες αλλά δεν μιλήσαμε βασικά καθόλου για τους Avantasia. Αληθεύει πως μου ζήτησε χρόνια πριν να λάβω μέρος στο συγκεκριμένο project, αλλά μάλλον δεν ήξερα για ποιον επρόκειτο τότε και εκτός αυτού δεν ήθελα να εμπλακώ σε τίποτα εκτός των Pretty Maids εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Οπότε όταν μου έκανε και πάλι πρόταση τον περασμένο Οκτώβριο, του ζήτησα να μου στείλει το τραγούδι στο οποίο ήθελε να συμμετάσχω. Μου φάνηκε εξαιρετικό και μπορούσα να με φανταστώ να το τραγουδάω. Μετά απ’ αυτό, όταν μου ζήτησε να πάρω μέρος στην περιοδεία, αρχικά ήμουν σκεπτικός διότι δεν είχα ξαναπεριοδεύσει χωρίς το συγκρότημα ποτέ στο παρελθόν. Αλλά αφού οι Pretty Maids δεν είχαν σχέδια για περιοδεία μέσα στην άνοιξη, δεσμεύτηκα να το κάνω και δεν το μετανιώνω καθόλου. Η περιοδεία είναι απίστευτα ευχάριστη, πραγματικά. Άκρως ευγενικοί άνθρωποι παντού, χωρίς εγωισμούς και τέτοιες βλακείες και εξαιρετικό κοινό όπου κι αν έχουμε πάει πρέπει να πω. Δεν θα μπορέσω όμως να συμμετάσχω σε όλες τις συναυλίες του καλοκαιριού, λόγω των υποχρεώσεών μου με τους Pretty Maids.

Ποιά είναι τα σχέδια σας για το μέλλον; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες μας;
Θα είμαστε σε κάποια μεγάλα φεστιβάλ αυτό το καλοκαίρι, για τα οποία είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Όταν έρθει ο Σεπτέμβριος θα ξεκινήσουμε την Motherland Tour, κατά τη διάρκεια της οποίας ελπίζουμε να κάνουμε πολλές συναυλίες σε όλο τον κόσμο για ένα χρόνο περίπου.

Κλείνοντας, θα ήθελες να πεις κάτι στους οπαδούς σας στην Ελλάδα;
Ναι, εύχομαι να μπορέσουμε να βρεθούμε πάλι στην Ελλάδα και να κάνουμε μερικές εμφανίσεις, γιατί έχουμε φοβερές αναμνήσεις από την τελευταία μας επίσκεψη. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω όλους εκεί που μας υποστηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Το εκτιμούμε αφάνταστα.

Κι εμείς ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα. Σε ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα.
Το ελπίζουμε κι εμείς. Σε ευχαριστώ κι εγώ πολύ.