Night Viper: «Παίζουμε μια διασταύρωση μεταξύ Judas Priest και Metallica»

Καλησπέρα Tom, μιας και μιλάμε πρώτη φορά μαζί σου, σύστησέ μας το συγκρότημα και δώσε μας την ιστορία πίσω από την δημιουργία του.
Λοιπόν, η μπάντα λίγο πολύ δημιουργήθηκε κατά λάθος. Η τραγουδίστριά μας, Sofie Lee, προσπαθούσε να ξεκινήσει κάτι με κάποιον τύπο που τον λέγανε Martin και ψάχνανε για άτομα να παίξουν μαζί τους και κάποιος είπε «γιατί δεν λέτε στον Tom;». Μόλις είχα μετακομίσει στην Σουηδία εκείνη την εποχή και έλεγα ναι σε όλες τις προτάσεις, προσπαθώντας να δω σε τι θα κολλήσω. Δεν ήταν απόλυτα κατανοητό το τι θέλανε να κάνουν, αλλά υποθέτω πως θέλανε να είναι κάτι σε στυλ πιασάρικο hard rock. Κάτι σαν το "Baracuda" των Heart φαντάσου.

Προσπάθησα να γράψω σε αυτό το στυλ, αλλά τελικά τα τραγούδια κατέληξαν να ακούγονται όπως ακούγονται τώρα οι Night Viper. Ο Martin τελικά δεν έμεινε μαζί μας, οπότε εγώ με την Sofie Lee πήγαμε προς την κατεύθυνση που μας φαινόταν πιο φυσικό και δεν ήταν άλλο από το σκληρό, αλλά πιασάρικο NWOBHM / speed metal. Ο πρώτος μας ντράμερ ήταν ο Sven από τους Antichrist, αλλά μετακόμισε στην Στοκχόλμη και δεν μπορούσε να συνεχίσει μαζί μας. Ο Pontus από τους Horisont μας ενημέρωσε πως η Jonna έψαχνε για μπάντα και έτσι επικοινωνήσαμε μαζί της. Βασικά άνοιξε μια τρύπα στο δέρμα της μπότας του σετ των τυμπάνων της στην πρώτη μας πρόβα! (γέλια) Μόλις βρήκαμε τον Ruben στο μπάσο και τον Emil στη δεύτερη κιθάρα, ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε πραγματικά.

Μας ανέφερες πώς προέκυψαν τα γυναικεία φωνητικά, οπότε τι είναι αυτό που πιστεύεις πως φέρνει η Sofie Lee στο συγκρότημα;
Όπως σου είπα, εκείνη και ο Martin με κάλεσαν στο συγκρότημα, οπότε το φύλο της δεν μας απασχόλησε και δεν έπαιξε ρόλο στην συμμετοχή της. Σε διαβεβαιώνω πως κανείς δεν επιλέχθηκε να παίζει στη μπάντα βάση των γεννητικών του οργάνων. Απλά έτυχε να βρούμε αυτή τη χημεία που όλοι ψάχνουνε. Η Sofie Lee είναι μια φοβερή τραγουδίστρια και καταπληκτική στο να γράφει μελωδίες. Ο Rubben είναι βασικά ένας τέλειος μπασίστας και έχει μια καταπληκτική αίσθηση στην ενορχήστρωση, η Jonna έχει αυτόν τον ρυθμό που δύσκολα βρίσκεις πλέον στο metal και το επηρεασμένο από το folk στυλ του Emil στην κιθάρα είναι μοναδικό. Παράλληλα περνάμε πάρα πολύ καλά μαζί. Είμαστε πάρα μα πάρα πολύ τυχεροί.

Και πώς και καταλήξατε στο όνομα Night Viper; Ποιανού ιδέα ήταν;
Θα πρέπει να ρίξεις το φταίξιμο σε εμένα! (γέλια) Φαντάζομαι πως θέλαμε κάτι σκληρό, αλλά ταυτόχρονα και αλήτικο. Ακούγεται σαν το όνομα από ένα κλασικό heavy metal συγκρότημα και έχει πλάκα να το φωνάζεις. Φαίνεται επίσης γαμάτο και στα t-shirts!



Θα ήθελες να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με την δημιουργία του δίσκου, αναφορικά με τον παραγωγό, τις ηχογραφήσεις, τους συνθέτες κλπ;
Όλη την μουσική την έγραψα εγώ εκτός από ένα τραγούδι που είναι του Ruben. Η Sofie Lee έγραψε όλες τις μελωδίες και τους περισσότερους στίχους. Έγραψα και εγώ κάποιους σε ενάμισι τραγούδι. Ηχογραφήσαμε δίπλα από το μέρος που κάνουμε πρόβες εδώ στο Γκέτεμποργκ στα Element Studio υπό την επίβλεψη του Oscar Karlsson. Ο Ruben ήταν ο σύνδεσμός μας μαζί του καθώς είχε ξαναδουλέψει μαζί του με την προηγούμενη μπάντα του, τους Sword Wielder. Ηχογραφήσαμε live τον βασικό κορμό των τραγουδιών και έτσι ο δίσκος έχει ωραίο οργανικό ήχο και ακούγεται ενθουσιώδης. Περάσαμε καταπληκτικά φτιάχνοντάς τον βασικά. Ήταν η πρώτη συμμετοχή της Sofie Lee σε full length δίσκο, οπότε ήταν καταπληκτικό να την βλέπεις να κάνει τα μαγικά της. Είναι πραγματικά πολύ ταλαντούχα. Αν ακούσεις προσεκτικά θα διαπιστώσεις πως ο Emil παίζει μεταλλόφωνο και βιολί σε κάποια σημεία.

Οι Night Viper είναι προφανώς μια heavy metal μπάντα, αλλά θα έλεγα πως δύσκολα θα μπορούσα να κατηγοριοποιήσω το στυλ σας... κάτι που θεωρώ καλό. Οπότε αυτό που θα ήθελα να μάθω είναι για το ποιό ήταν το όραμά σας φτιάχνοντας το συγκρότημα. Τι μουσική θέλατε να παίξετε;
Όταν η Sofie Lee και ο Martin πρωτοξεκίνησαν, δεν ήταν σίγουροι σχετικά που θέλανε να πάνε. Τείνω να είμαι λίγο υπερ-παραγωγικός, οπότε τα πάντα κατέληξαν στον τρόπο που γράφω. Είναι βασικά μια διασταύρωση μεταξύ Judas Priest και Metallica θα έλεγα. Υπάρχουν αρκετά riff στο στυλ των Entombed, αλλά και κάποια που θυμίζουν ευθύ rock 'n' roll επίσης. Υποθέτω πως ήθελα να γράψω πιασάρικα, αλλά σκληρά τραγούδια. Δεν ήμουν σίγουρος αν μπορούσαμε να υποστηρίξουμε πιο heavy μουσικές, αλλά οι υπόλοιποι λάτρεψαν το "Run For Cover" όταν τους το έδειξα, οπότε έχουμε τελικά και κάποια πιο παλιά thrash στοιχεία στον δίσκο. Τραγούδια όπως τα "Faces In The Mirror" και "The Hammer" έχουν μια ιστορία δώδεκα χρόνων, οπότε με αυτά το θέμα ήταν να βρω τα σωστά άτομα για να τα ηχογραφήσουμε παρέα.

Έχω ξεχωρίσει κάποια τραγούδια στον δίσκο. Τα "Warrior Woman", "Faces In The Mirror" και "Night Viper" είναι τρία από αυτά και η πλάκα είναι πως πρόκειται για διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια. Εσύ ξεχωρίζεις κάποια;
Ναι, ελπίζω το κάθε τραγούδι να έχει την δική του προσωπικότητα. Δεν ήθελα ο δίσκος να κυλάει το ίδιο και στο τέλος να μην μένει τίποτα στον ακροατή. Αν έχω αγαπημένα; Μου αρέσουν τα πάντα στον δίσκο, αλλά όντως έχω κάποια που μου αρέσουν περισσότερο. Υποθέτω πως αυτά είναι τα "The Hammer", "Dagger In Hand" και "The Wolverine".

Θα ήθελες να μας δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες για το ύφος και τους στίχους του κάθε τραγουδιού;
Φυσικά!

"Night Viper": Είναι ωραίο να έχεις ένα ομώνυμο τραγούδι, σωστά; Το βασικό riff είναι ένα από εκείνα που αν παιχτεί σε χαμηλότερο τόνο θα μπορούσε να προέρχεται από την μεσαία περίοδο των Entombed. Το είχαμε ηχογραφήσει για το πρώτο μας επτάιντσο και στον δίσκο χρησιμοποιήσαμε μια καινούργια έκδοση με περισσότερες κιθαριστικές αρμονίες.

"The Hammer": Και αυτό έχει επηρεαστεί από την "Uprising" / "Morning Star" περίοδο των Entombed επίσης. Δεν περίμενα να σου πω την αλήθεια πως θα ταίριαζε στους Night Viper, αλλά τελικά εξελίχθηκε πάρα πολύ καλά. Η Sofie Lee πραγματικά δούλεψε φοβερά με τις μελωδίες εδώ και αγαπώ τον τρόπο που παίζει η Jonna. Φοβερά γεμίσματα και παύσεις. Και για να γίνω λίγο καυχησιάρης, μου αρέσει πάρα πολύ και το σόλο που παίζω. (γέλια)

"Curse Of A Thousand Deaths": Θέλαμε κάτι τρομακτικό και αυτό μας βγήκε πολύ γρήγορα. Το πρώτο μισό είναι μίξη μεταξύ Pentagram και Pentangle. Τα δύο Pentas! Μπορείς να καταλάβεις το στυλ του Emil στο πρώτο μισό. Στη συνέχεια εκρήγνυται σε έναν heavy metal Αρμαγεδδών από riff, τα οποία ακούγονται σχεδόν αιγυπτιακά. Είναι η ιστορία ενός βασιλιά που αιχμαλωτίζει και βασανίζει μια μάγισσα και στη συνέχεια δέχεται τις συνέπειες των πράξεών του. Η κόρη του καταριέται αυτόν και κάθε αρσενικό διάδοχο του θρόνου με αποτέλεσμα όλοι να πεθαίνουν νέοι.

"Run For Cover": Προφανώς και πρόκειται για μια ωδή στο λατρεμένο μας "Kill 'Em All"! Γουστάρω πολύ αυτή τη φάση και το τραγούδι έχει αυτές τις επιρροές. Γουστάρω τα πρώτα άλμπουμ των Metallica και των Slayer γιατί έχουν αυτό το γαμάτο rock 'n' roll συναίσθημα. Ακούγονταν τόσο φρέσκοι και σχεδόν κεφάτοι. Αυτή την περίπτωση έχουμε εδώ λοιπόν. Οι στίχοι μιλάνε για έναν «ενδιαφέροντα» πρώην της Sofie Lee.

"Warrior Woman": Η Sofie Lee έγραψε τους στίχους σε ένα Σαββατοκύριακο, ξεσπώντας μετά από μια δύσκολη εβδομάδα που αντιμετώπισε προβλήματα της αληθινής ζωής. Μουσικά υπάρχουν διάφορα στοιχεία. Έχουμε τους Trouble, τους Black Breath, τους AC/DC. Ανοίγαμε τις συναυλίες μας με αυτό μέχρι πρόσφατα και υπάρχουν κρυμμένα μέσα σατανικά μηνύματα αν ακούσεις με προσοχή. (γέλια)

"Faces In The Mirror": Σίγουρα πρόκειται για το παλιότερο τραγούδι του δίσκου και το πρώτο που έδωσα στην Sofie Lee για να δει τι μπορούσε να κάνει μαζί του. Απλά, γρήγορο και αιρετικό. Οι στίχοι διηγούνται την ιστορία κάποιων στρατιωτών που σφάγιασαν ιθαγενείς και το πώς τα πνεύματά των ιθαγενών κατέλαβαν τον στρατηγό των στρατιωτών και τον ανάγκασαν να σκοτώσει όλους τους στρατιώτες του σε ένα βράδυ.

"Never Be Enslaved": Αυτό το έχει γράψει ο Ruben. Μου αρέσει το δραματικό του στοιχείο. Ξανά η Sofie Lee το ανεβάζει επίπεδο με τις μελωδίες της και τους στίχους. Πρόκειται για ένα Maiden-ικό τραγούδι, το οποίο το κάνει ιδιαίτερο η παθιασμένη ερμηνεία της Sofie Lee.

"Dagger In Hand": Ακόμα ένα τραγούδι το οποίο είχα γράψει πολύ πριν ξεκινήσω να παίζω με τους Night Viper. Έχει ένα αρκετά απλό riff αλλά είναι αυτή η απλότητά του που σου δημιουργεί την ανάγκη για head-banging και που το κάνει φοβερό.

"The Wolverine": Το λατρεύω αυτό το τραγούδι. Το βασικό του riff μου ήρθε σε μια εποχή που άκουγα πολύ Ted Nugent. Είναι επίσης αρκετά επηρεασμένο από την "1916" εποχή των Motorhead. Το τραγούδι έχει να κάνει με την ελευθερία. Ο βασικός χαρακτήρας είναι ένας λυκάνθρωπος ο οποίος βρίσκει διαφυγή από την καθημερινή ζωή του, που την περνάει ουρλιάζοντας στα δάση και τρώγοντας αθώους. Βασικά μόλις γυρίσαμε ένα βίντεο για το εν λόγω τραγούδι οπότε να έχεις το νου σου για να το δεις.



Αν και το ανέφερες για κάποιο τραγούδι, έχω την αίσθηση πως υπάρχει μια γενικότερη περιρρέουσα παλιών Metallica αύρα στον δίσκο. Ακόμα και τα σόλο -λόγω και της χρήσης του wah-wah προφανώς- μου θυμίζουν τον Hammet. Ισχύει κάτι τέτοιο ή μήπως είναι απλά η ιδέα μου;
Προφανέστατα! Οι Metallica ήταν η πρώτη πραγματική heavy metal μπάντα που άκουσα και έχω εμμονή μαζί τους ακόμα και σήμερα. Γουστάρω πολύ τα πειθαρχημένα και σούπερ ευκολομνημόνευτα riff συνδυασμένα με αυτήν την πάνκικη rock 'n' roll στάση ζωής. Ένας αληθινός γάμος του τζιν με το δερμάτινο! Και ναι, προφανώς και το ακούς αυτό στους Night Viper, αν και η Sofie Lee δεν τους αντέχει. (γέλια)

Παίζεις σε άλλες δύο μπάντες, στους αγαπημένους μου Horisont και στους The Order Of Israfel. Πόσο δύσκολο (ή εύκολο) είναι να παίζεις ταυτόχρονα σε τρία συγκροτήματα;
Βασικά δεν είναι εύκολο. Ίσως αν ένα ή δύο ήταν απλά side-project να μην ήταν τόσο δύσκολο, αλλά και οι τρεις μπάντες έχουν κίνητρο και θέλουν να παίξουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Τις αγαπώ και τις τρεις πάντως. Είναι πραγματική χαρά να μπορώ να εξερευνώ όλες αυτές τις διαφορετικές πλευρές στο παίξιμό μου. Και να σου πω την αλήθεια, το να παίζω μουσική είναι το μοναδικό πράγμα που μου αρέσει να κάνω, οπότε είμαι ok αν δεν έχω χρόνο να κάνω πολλά άλλα πράγματα πέρα από αυτό.

Αφήνεις στοιχεία από τις άλλες μπάντες να παρεισφρέουν στις συνθέσεις σου όταν γράφεις μουσική;
Ναι, βασικά δουλεύαμε σήμερα με τους The Order Of Israfel πάνω σε καινούργια τραγούδια και ο μπασίστας μας ο Patrik μου είπε πως κάποιο σημείο ακουγόταν σαν τους Horisont. Αλλά με τους Night Viper και τους The Order Of Israfel δεν υπάρχει σύγχυση σε ποια μπάντα θα πάει το κάθε τραγούδι που γράφω. Μόνο μια φορά συνέβη να μην είμαι σίγουρος για κάποιο τραγούδι. Έγραψα ένα πρόσφατα με την Sofie Lee και πραγματικά κατέληξε να βγει τραγούδι για τους The Order Of Israfel. Βασικά δεν ξέρω ακόμη τι να κάνω μαζί του. Είναι ένα πολύ όμορφο τραγούδι πάντως.



Οπότε από τα παραπάνω συμπεραίνω πως οι Night Viper είναι μια full-time μπάντα...
Εννοείται πως πρόκειται για μια full-time μπάντα! Προφανώς με τρία μέλη να παίζουν και σε άλλα συγκροτήματα θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως δεν θα μας βγαίνει πάντα το πρόγραμμα που θα έχουμε σχεδιάσει, αλλά είμαστε ερωτευμένοι με τους Night Viper και αρκετά φιλόδοξοι. Θέλουμε να παίξουμε όσο γίνεται περισσότερο.

Υπάρχουν πιθανώς κάποια σχέδια για περιοδεία;
Βασικά μόλις τελειώσαμε από μια 12-ήμερη περιοδεία με τους Demon Head από την Δανία και η οποία έλαβε κυρίως χώρα στην Γερμανία. Τον Δεκέμβρη έχουμε πέντε ακόμα ημερομηνίες για να γιορτάσουμε την κυκλοφορία του δίσκου και μάλιστα οι δύο από αυτές είναι με μια από τις αγαπημένες μας μπάντες, τους Indian Nightmare. Έχουμε ήδη ανακοινωθεί για το Roadburn, οπότε κοιτάμε να κανονίσουμε και κάποια σόου εκεί τριγύρω.

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου Tom. Κλείσε αυτή την κουβέντα όπως θες...
!!NIGHT VIPER IN THE NIGHT!!