Hammers Of Misfortune: «Η αλαζονεία της Silicon Valley είναι εμετική»

Ο John Cobbett μιλάει στο Rocking.gr με αφορμή τον εξαιρετικό δίσκο που έβγαλε (για ακόμη μια φορά)

Από τον Μάνο Πατεράκη, 16/09/2016 @ 13:15

Λίγους μουσικούς στο metal στερέωμα εκτιμώ τόσο όσο τον John Cobbett. Με αφορμή ακόμα έναν εξαιρετικό δίσκο, τον έκτο της καριέρας των Hammers Of Misfortune, "Dead Revolution", μας μίλησε για την ψεύτικη επανάσταση της βιομηχανίας της τεχνολογίας, για την ιστορική πορεία των Hammers, το ταξίδι του με τους Vhol, τη νέα του ζωή στο βουνό, ενώ μας αποκάλυψε και την αγάπη του για τους «δικούς μας» Sacral Rage!

Καλησπέρα. Καταρχάς, θέλω να σου πω ότι μ’ αρέσει πάρα πολύ το "Dead Revolution", αν και δεν υπήρχε περίπτωση κάτι που βγάζουν οι Hammers Of Misfortune να μη μου αρέσει εδώ που τα λέμε... Θέλω να σε ευχαριστήσω προσωπικά για όλη αυτή τη σπουδαία μουσική.

Σε ευχαριστώ που το άκουσες και χαίρομαι πάρα πολύ που το απολαμβάνεις!

Λοιπόν, νέο άλμπουμ πέντε χρόνια μετά το "17th Street". Έχω την αίσθηση ότι το "17th Street" ήταν μια προσπάθεια για μικρή αλλαγή πορείας και το "Dead Revolution" είναι περισσότερο μια επιστροφή στις ρίζες. Θα έλεγα ότι είναι πιο κοντά στο μεγαλύτερο δημιούργημά σου, το "The Locust Years"... Έχουν βάση αυτά που λέω;

Σίγουρα. Το "Fields/Church Of Broken Glass" ήταν μια μικρή ανωμαλία στη δισκογραφία μας, θα μπορούσε να πει κανείς... Έχουμε διαφορετικό line-up σε κάθε δίσκο και εκείνο ήταν αρκετά περίεργο. Νομίζω ότι εκείνος ήταν ο πιο prog δίσκος μας. Από τότε γινόμαστε πιο heavy. Το νέο άλμπουμ είναι πιο κοντά στο "The August Engine" ή στο "The Locust Years", όπως λέει ο περισσότερος κόσμος. Εγώ το βρίσκω δύσκολο να κρίνω την ίδια τη δουλειά μου. Σχετικά με τη γενικότερη κατεύθυνση, δεν ξέρω πόσο έλεγχο έχω στην πραγματικότητα. Θα πίστευες πως έχω πολύ, αλλά η μουσική μοιάζει να έχει δική της βούληση υπό μία έννοια. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω.

Πριν εμβαθύνουμε στο "Dead Revolution", ας μιλήσουμε για την περιπέτειά σου με τους Vhol. Τώρα που έκλεισε, προσωρινά, αυτό το κεφάλαιο με δύο δίσκους, πες μας όλη την ιστορία.

Οι Vhol είναι το συγκρότημα που ίδρυσα μαζί με τον Aesop Dekker όταν η προηγούμενη μπάντα μας, οι Ludicra, διαλύθηκαν. Θέλαμε να παίξουμε γρήγορα, thrashy, σαν Venom και Discharge. Είχε πολλή πλάκα και ανυπομονώ να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε πάνω στην επόμενη δουλειά των Vhol. Αυτό το στυλ μουσικής είναι στο αίμα μου και είμαι πολύ χαρούμενος που έχω μια τέτοια διέξοδο. Απ’ όσο μπορώ να πω, στον κόσμο άρεσε πάρα πολύ ο τελευταίος δίσκος των Vhol και σίγουρα έχουμε στο μυαλό μας να κυκλοφορήσουμε περισσότερους.

Πίσω στο "Dead Revolution". Ξέρω ότι δεν σου αρέσει να μιλάς για τους στίχους που γράφεις, οι οποίοι συνήθως είναι πανέμορφοι... Ωστόσο θα ήθελα να μας πεις για τι μιλάει σε γενικές γραμμές το "Dead Revolution".

Ένα μεγάλο μέρος του πραγματεύεται την καταστροφή του πραγματικού κόσμου, που προκαλείται από την τεχνολογία, τα κινητά τηλέφωνα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης... Είναι μια βιομηχανία που ισχυρίζεται πως κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Αν τους ακούσει κανείς να μιλάνε, θα πιστέψουν πως είναι θεοί, σωτήρες ή κάτι τέτοιο. Η αλαζονεία της Silicon Valley είναι εμετική. Είχε πολλές τρομαχτικές επιπτώσεις στο έδαφος στην πρώην γειτονιά μου στο San Francisco. Η πόλη άλλαξε μια για πάντα από τη βιομηχανία της τεχνολογίας και δεν είναι πια καλό μέρος για κανενός είδους καλλιτέχνη να ζει εκεί. Μόνο οι πλούσιοι έχουν τα λεφτά να μένουν εκεί πλέον. Είναι στενάχωρο. Ας μην παρασυρθούμε από την καταστροφή του μυαλού που φέρνουν μαζί τους αυτές οι τεχνολογίες.

Νομίζω ότι το "Here Comes The Sky" είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς. Είναι επίσης και το πιο διαφορετικό στον δίσκο.

Το συγκεκριμένο κομμάτι ξεκίνησε σαν ένα πολύ μεγάλο metal τραγούδι. Έπειτα το κόβαμε, το κάναμε μικρότερο, αφαιρούσαμε βαριά riff και κιθαριστικά solo. Αυτό που ακούς είναι αυτό που έμεινε στο τέλος. Νομίζω ότι είναι μια χαρά, αρέσει στον κόσμο. Το τραγούδι αυτό μιλάει για τον καιρό.

Ποιο μέρος της μουσικής των Hammers είναι ομαδική δουλειά και ποιο αποκλειστικά δικό σου δημιούργημα;

Η σύνθεση λαμβάνει χώρα κατά κύριο λόγο όταν είμαι μόνος μου. Δεν έχουμε αρκετό χρόνο προβών για να συνθέσουμε σαν συγκρότημα, γιατί όλοι μας είμαστε τόσο απασχολημένοι συνέχεια. Οπότε, καταλήγω να παίρνω τις περισσότερες αποφάσεις μόνος μου. Όταν μας δίνεται η ευκαιρία να δουλέψουμε σαν σύνολο, εναρμονιζόμαστε μεταξύ μας. Αν κάποιος έχει μια ιδέα κατά την πρόβα, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να την δοκιμάσουμε.

Hammers Of Misfortune

Ο Joe Hutton, σαν χαμαιλέοντας, έχει προσαρμόσει τη φωνή του στο ιδιαίτερο στυλ σας. Πιστεύεις πως έχεις βρει επιτέλους τη φωνή των Hammers Of Misfortune; Επίσης, υπάρχει πιθανότητα να γυρίσει ποτέ ο Mike Scalzi για ακόμα έναν δίσκο;

Αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος μας με τον Joe και είναι, σίγουρα, η φωνή των Hammers Of Misfortune, αν ρωτάς εμένα. Μπορείς να διαπιστώσεις ότι έχει περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του από την εποχή του "17th Street". Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε τον Mike να τραγουδάει στους δίσκους μας, τώρα που έχουμε τον Joe, έτσι δεν είναι; Αν υπήρχε ποτέ η ανάγκη να μας βοηθήσει ο Mike στη θέση του Joe, τότε ενδεχομένως να το έκανε, αλλά δεν είναι πιθανό...

Ο Chewy Marzolo δεν είναι πια μέλος της μπάντας. Νομίζω ότι η δουλειά του στους προηγούμενους δίσκους ήταν εξαιρετική. Γιατί δεν δουλεύεις πια μαζί του;

Ναι, ο Chewy είναι εξαιρετικός ντράμερ. Έκανε δεύτερο παιδί πριν πέντε χρόνια και απλά δεν μπορούσε να τα συνδυάσει όλα. Δεν μπορούσε να παίζει συναυλίες εκτός πόλης, πόσο μάλλον περιοδείες. Ένα παιδί είναι αρκετά δύσκολο πράγμα, αλλά με δύο παιδιά είναι αδύνατον να είσαι σε σοβαρό συγκρότημα. Εννοώ, αν θες να είσαι καλός γονιός και να είσαι κοντά στα παιδιά σου.

Εγώ και πολλοί ακόμα πιστεύουμε πως δεν υπάρχει άλλο heavy metal συγκρότημα που να ακούγεται τόσο φρέσκο και με τόσο προσωπικό ήχο ενώ χρησιμοποιεί μουσικές που έχουν παιχτεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν. Ποιο είναι το μυστικό σου;

Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό που να γνωρίζω. Είναι απλά αυτό που μου αρέσει, αυτό που θέλω να ακούω. Προσπαθώ κάποιες φορές να αποφεύγω τα κλισέ, άλλες φορές προσπαθώ να τα εκμεταλλευτώ με τρόπους κατά τους οποίους προκύπτουν ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Αν ακούσεις την εξέλιξη της μπάντας από τους Unholy Cadaver και έπειτα, θα ακούσεις ότι ο ήχος μας εξελίσσεται κατά τη διαδρομή αυτή. Ποτέ δεν ξεκινήσαμε ούτως ώστε να ακουγόμαστε σαν κάποια άλλη μπάντα ή να ταιριάζουμε σε ένα είδος μουσικής - κάτι που κάνουν πολλά συγκροτήματα σήμερα. Ίσως είναι ότι δεν προσπαθούμε να ταιριάζουμε, αλλά ταυτόχρονα ούτε να ξεχωρίζουμε.

Υποθέτω πως το να ακούς άπειρη μουσική είναι απαραίτητο για να είσαι ένας πραγματικά δημιουργικός μουσικός...

Α ναι, βέβαια. Είμαι nerd με τη μουσική μέχρι τα μπούνια! Αλλά δεν μπορείς να αφήσεις τον εαυτό σου να επηρεαστεί πάρα πολύ. Όταν έρχεται η ώρα να γράψεις πρέπει να κλείσεις το στερεοφωνικό και απλά να σκεφτείς, να ονειρευτείς μουσική που δεν υπάρχει πια.

Μια λέξη που μας έρχεται στο μυαλό όποτε μιλάμε για Hammers Of Misfortune είναι «υποτιμημένοι». Είναι εμφανές ότι αξίζετε περισσότερη προσοχή. Το βλέπεις κι εσύ; Αναρωτιέσαι ποτέ πώς θα ήταν τα πράγματα αν είχατε εμπορική επιτυχία;

Λοιπόν, το καταλαβαίνω. Δεν είμαστε μπάντα καριέρας και ποτέ δεν είχαμε στόχο να «γίνουμε μεγάλοι». Αν θέλαμε να το κάνουμε αυτό, θα έπρεπε να κάνουμε στην άκρη τις ζωές μας και να τρώμε όλη τη χρονιά στον δρόμο. Ακόμα και τότε, πιθανότατα δεν θα τα καταφέρναμε, διότι δεν ταιριάζουμε αρκετά στις τωρινές μόδες ούτως ώστε να γεμίζουμε μεγάλους συναυλιακούς χώρους.

Hammers Of Misfortune

Υπάρχει μέλλον στο κλασικό heavy metal; Τα περισσότερα συγκροτήματα, ακόμα και τα πολύ καλά, προτιμούν να κοπιάρουν τα μεγάλα ονόματα του παρελθόντος...

Σίγουρα. Το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής εξαρτάται από τις μόδες και τους ανθρώπους που έρχονται και προσπαθούν να τις εκμεταλλευτούν για να την πουλήσουν στους εφήβους, αλλά ακόμα και έτσι... Το metal έχει φοβερά θεμέλια, μεγάλη ιστορία και παράδοση. Θα υπάρχουν πάντα αυτοί που κρατούν τη σημαία ψηλά. Ειδικά στο underground.

Ποια είναι η άποψή σου για τις δεκάδες μπάντες που βγήκαν στα '00s και τα '10s με σκοπό να αναβιώσουν τον κλασικό '80s heavy metal ήχο -ειδικά το NWOBHM; Ήταν μεγάλη μόδα μέχρι πολύ πρόσφατα...

Δεν ξέρω για το NWOBHM, αλλά ξέρω για το thrash. Υπάρχει πολύ καλό thrash που κυκλοφορεί τη σήμερον ημέρα και λατρεύω το thrash!

Καμιά καινούργια μπάντα που έχεις ξεχωρίσει;

Οι Vektor και οι Sacral Rage, μεταξύ άλλων, κάνουν φοβερά πράγματα.

Έχεις βάλει όλα σου τα άλμπουμ στο BandCamp. Αυτό δεν είναι μέρος της τεχνολογίας που τα κάνει όλα υπερβολικά εύκολα, μουσική με ένα κλικ και τόση πολλή πληροφορία που είναι αδύνατον να προλάβεις να την εμπεδώσεις;

Το BandCamp είναι η μόνη online μουσική υπηρεσία που είναι καλή για τον καλλιτέχνη. Είναι η μόνη που επιτρέπει επιλογή για ήχο υψηλής ποιότητας και είναι η μόνη που πληρώνει με δίκαιο τρόπο. Ελπίζω να μην ξεπουληθεί ποτέ. Αφήνουμε το URL μας να λήξει και τώρα πουλάμε το merch μας και τα πάντα στο BandCamp. Είναι πάρα πολύ καλή υπηρεσία. Τέλοσπάντων, μου αρέσει να ψάχνω άγνωστα συγκροτήματα στο διαδίκτυο, αλλά δεν νομίζω ότι η εμπειρία είναι τόσο έντονη όσο όταν έπρεπε να δουλέψεις για να ανακαλύψεις τη μουσική: να διαβάζεις fanzines, να ανταλλάσσεις κασέτες και όλα αυτά. Σπαταλούσες περισσότερο χρόνο για να κάτσεις να μάθεις τον δίσκο, πραγματικά μαθαίνοντας κάθε λέξη του. Ο κόσμος δεν είναι τόσο κοντά στη μουσική όσο παλιότερα. Ακούνε με περισπασμούς. Η σπανιότητα έχει χαθεί.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ρίο σιγά-σιγά τελειώνουν. Τους παρακολούθησες; Ποια είναι η άποψή σου γι' αυτό το γεγονός;

Δεν ξέρω, καθότι ήμουν στον δρόμο όλο τον καιρό, χωρίς τηλεόραση ή ίντερνετ. Μου αρέσει να βλέπω αθλητικά ορισμένες φορές, αλλά δεν έχω τηλεοπτικό σήμα εδώ που μένουμε τώρα.

Δώσε μας με μια ματιά τον John Cobbett, περά από τη μουσική πτυχή του.

Πρώτον και κυριότερον, φροντίζω τον γιο μου. Τη μέρα είμαι full-time γονιός. Δουλεύω τα βράδια. Μόλις μετακομίσαμε σε ένα μέρος στα βουνά, όπου θα ασχοληθούμε πολύ σοβαρά με την κηπουρική και ελπίζω να παράγω μεγάλο μέρος της τροφής μας. Επίσης, λατρεύω να μαζεύω βινύλια, όταν έχω αρκετά λεφτά. Κάνω ποδήλατο όσο περισσότερο μπορώ και μου αρέσει να παίζω βιντεοπαιχνίδια (ειδικά το Dark Souls!).

Ποια είναι τα πλάνα σου για το μέλλον όσον αφορά τη μουσική;

Τα νέα είναι ότι θα δουλέψω στη γη μου, εδώ, μέχρι να έρθει ο χειμώνας. Έπειτα, θα μπω σε διαδικασία σύνθεσης, γράφοντας μουσική για τους Hammers Of Misfortune και τους Vhol κατά τους κρύους μήνες. Ανυπομονώ για την έμπνευση που θα μου φέρει το καινούργιο μου σπιτικό.

Ποια ήταν η χειρότερη στιγμή της καριέρας των Hammers Of Misfortune;

Υπήρχαν πολλές στιγμές που έμοιαζε ότι η μπάντα ήταν εντελώς νεκρή, αλλά πάντα κατάφερνα να κάνω το καράβι να σαλπάρει ξανά...

Τα τελευταία λόγια προς όσους σας ακούν στην Ελλάδα σου ανήκουν...

Hail Greece!  Ελπίζουμε να παίξουμε εκεί κάποτε! Μακάρι όποιος διαβάζει αυτό να είναι καλά στη ζωή του!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Dead Revolution" από τον Μάνο Πατεράκη.

  • SHARE
  • TWEET