Editors, Deadletter @ National Palace Of Culture, Σόφια, 29/08/24

Οι αγαπημένοι στο ελληνικό κοινό Editors έχουν επισκεφτεί πολλάκις τη χώρα μας. Δυστυχώς το φετινό καλοκαίρι δεν περιείχε ούτε κάποια εμφάνισή τους στα εγχώρια φεστιβάλ ούτε μεμονωμένες δικές τους συναυλίες όπως μας έχουν συνηθίσει στο παρελθόν. Έτσι, εμείς βρήκαμε αφορμή για ένα ταξίδι-αστραπή στην γειτονική Σόφια. Λίγες μέρες νωρίτερα η συναυλία μεταφέρθηκε από το Velodrome και έτσι εμείς φτάσαμε σχετικά νωρίς στον πολύ όμορφο πολυχώρο National Palace Of Culture. Ένας χώρος με πολλές αίθουσες που καλύπτουν διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, περιβάλλεται από έναν ακόμα πιο όμορφο και μεγάλο εξωτερικό χώρο, που κάνει τους Θεσσαλονικείς (αν όχι τους Έλληνες γενικότερα) να σκάνε από την ζήλια τους.

Τη στιγμή που φτάσαμε στον έκτο όροφο και στην αίθουσα 3, στην σκηνή βρίσκονταν ήδη οι Deadletter. Η post-punk revival μπάντα από το Λονδίνο κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι πολύ γνωστή στο ελληνικό κοινό αλλά η εμφάνισή τους επί σκηνής δείχνει ξεκάθαρα ότι στο κοντινό μέλλον θα ασχοληθούμε εκτενέστερα μαζί τους. Με συνθέσεις από τα E.P.s και singles τους και ενώ προετοιμάζονται για το ντεμπούτο τους, μας παρουσίασαν ένα χορταστικό set. «Γεμάτος» ήχος από όλα τα μέλη της μπάντας και με το σαξόφωνο να χρωματίζει ιδιαίτερα τα κομμάτια οι Deadletter δείχνουν την ποιότητα τους από τα πρώτα τους βήματα. Σε αυτό προσθέστε και έναν έξαλλο ημίγυμνο frontman της «μεγάλης του Ian Curtis σχολής» και έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έχουμε τους Fontaines D.C και τους Idles, έχουμε τους Shame και τους Viagra Boys. Προετοιμαστείτε σιγά σιγά για τους Deadletter.

Δεν γνωρίζουμε πόσους οπαδούς έχουν οι Editors στην Βουλγαρία αλλά για να είμαι ειλικρινής περίμενα περισσότερο κόσμο. Επίσης η ηλικία των παρευρισκομένων (σχεδόν όλοι άνω των 30) θα έπρεπε να προβληματίσει την μπάντα αφού αποδεικνύεται ότι οι πρόσφατοι πειραματισμοί δεν «έπιασαν» στην γειτονική χώρα και δεν τους πρόσφεραν νέους οπαδούς. Όπως και να ‘χει, εμείς πιάσαμε θέση κοντά στην σκηνή και αφήσαμε το εναρκτήριο "Strawberry Lemonade" να περάσει σχεδόν αδιάφορα. Η συνέχεια όμως ήρθε να επιβραβεύσει το κάθε χιλιόμετρο που διανύσαμε με απανωτά χτυπήματα του παρελθόντος. Διαδοχικά τα "An End Has A Start", "Sugar" και "Bones" γκρέμιζαν όλες μας τις άμυνες και οι Βρετανοί ήταν και πάλι η μπάντα που αγαπήσαμε. Η συνεργασία των Editors με τον Blanck Mass, ο οποίος σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του στον πρόσφατο ήχο της μπάντας, από ότι φαίνεται έληξε και το στήσιμό τους επί σκηνής θυμίζει τις rock καταβολές του παρελθόντος.

Συνολικά το setlist μοιράστηκε με ένα περίεργο αλλά σχεδόν ιδανικό, για τα γούστα μας, τρόπο. Πέντε συνθέσεις από το "An End Has A Start" που κρίθηκε ώς ο νικητής της βραδιάς. Τέσσερα από το πρόσφατο "EBM" εκ των οποίων τα "Karma Climb" και "Heart Attack" να είναι κατά πάσα πιθανότητα και οι καλύτερες στιγμές του δίσκου. Πέντε ακόμα συνθέσεις συνολικά από το ντεμπούτο και το "In This Light And On This Evening" και η ζυγαριά έγειρε δικαιωματικά προς το, εξαιρετικό, παρελθόν της μπάντας. Το "Violence", όσο και αν μας αρέσει, αγνοήθηκε παντελώς ενώ τα "The Weight Of Your Love" και "In Dream" τιμήθηκαν με δύο και μια σύνθεση αντιστοίχως.

Ο Tom Smith στο κέντρο της σκηνής φυσικά και κέρδιζε όλα τα βλέμματα. Η φωνή του βρίσκεται ακόμα στα γνωστά εξωπραγματικά επίπεδα ενώ ταυτόχρονα συντηρεί την θεατρικότητα μέσω κινήσεων όλου του σώματός του. Παρόλα αυτά, κάτι στο βλέμμα του έδειχνε διαφορετικό. Αν και το κοινό ήταν αρκετά θερμό και ο frontman ανταποκρινόταν στο κάλεσμα του, κάτι αδιευκρίνιστο υπήρχε στο γενικότερο κλίμα, κάτι που μέχρι και το τέλος της βραδιάς δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε. Ίσως να είχε περισσότερες προσδοκίες, ίσως να ήταν απλά κουρασμένος, ίσως να ήταν απλά η ιδέα μας. Πέρα από αυτό όμως, τίποτα στην απόδοσή του δεν πρόδιδε κάτι. Μοναδική διαφορά, η προσπάθεια των υπολοίπων να συμμετέχουν στο «παιχνίδι» με το κοινό.

Συμπερασματικά παρακολουθήσαμε, για ακόμα μια φορά, τους Editors οι οποίοι παρουσίασαν μια απολαυστική εμφάνιση γεμάτη με επιτυχίες του παρελθόντος. Οι Βρετανοί δείχνουν να βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο και εμείς θα τολμήσουμε να προφητεύσουμε μια επιστροφή στις ρίζες της μπάντας. Ευσεβείς πόθοι; Ίσως.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας