Ειρήνη Τάτση: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2023

Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς

Από την Ειρήνη Τάτση, 11/12/2023 @ 23:39

Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2023, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.

(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)

1
Το πιο φρέσκο συγκρότημα της νέας δεκαετίας επιστρέφει μετά το συγκλονιστικό του ντεμπούτο για να δώσει νέα πνοή σε alternative και noise rock ήχους, με θράσος και αυταπάρνηση να γράφει μόνο σοκαριστικά κομμάτια.
2
Οι Svalbard με τον τέταρτο δίσκο τους βγαίνουν από τα υπόγεια χωρίς να χάνουν γραμμάτιο σε αξία. Η επίθεση τους προς το τέρας της κατάθλιψης είναι γλυκιά, φαντάζει μια αγκαλιά και συνοδεύει τις δύσκολες νύχτες με ένα metallic hardcore μελωδικό, μια αγκαλιά έτοιμη να σε σώσει από τις δύσκολες ώρες.
3
Protomartyr - Formal Growth In The Desert
Μετά την αποκαλυπτική εμπειρία του να βιώνεις τους Protomartyr ζωντανά, το "Formal Growth In The Dessert" αποδεικνύει την αξία του σε μία από τις ασταμάτητα καλές κυκλοφορίες μίας από τις ίσως, πιο σημαντικές μπάντες της γενιάς μας.
4
"I've waited long enough!" Περιμέναμε καιρό για ένα τόσο σαρωτικό ντεμπούτο στο χώρο του και το alternative rock / hardcore punk μείγμα των Militarie Gun δεν απογοητεύει. Ένας δίσκος δυναμίτης που θα συζητιέται για καιρό, θα σου φτιάξει εγγυημένα τη διάθεση για μία ολόκληρη εβδομάδα.
5
Sleep Token - Take Me Back To Eden
Σε ειδυλιακά τοπία, οι Sleep Token έρχονται σαν μασκοφόροι εκδικητές να κάνουν ό,τι στο καλό θέλουν. Όλοι θυμόμαστε την τελευταία φορά που έγινε κάτι παρόμοιο. Το "Take Me Back To Eden" είναι ποικιλόμορφο, σπαρακτικό, συγκλονιστικό σε στιγμές, γεμάτο όμορφες συνθέσεις, παρουσιάζοντας πτυχές του progressive metal μα και του metalcore δωσμένα με μία νέα ματιά. Δεν είναι τυχαίο πως ήταν το εισιτήριο τους για να γίνουν με αυτή την κυκλοφορία μέσα σε λίγους μήνες, τεράστιοι.
6
KEN Mode - Void
Η μπάντα που δεν απογοητεύει, έρχεται να ολοκληρώσει τη δουλειά που ξεκίνησε πέρισυ με το "Null". Το "Void", ως συμπληρωματικό μα εν τέλει ανώτερο, δίδυμο αδερφάκι του, έρχεται για να κλείσει ένα κεφάλαιο στην παρανοϊκή δισκογραφία των KEN Mode, στρώνοντας το χαλί με το λαμπρότερο πορφυρό χρώμα για το μέλλον.
7
Spanish Love Songs - No Joy
Θα είμαστε παιδιά της αιώνιας κλάψας. Οι Spanish Love Songs ξέρουν πως είναι η παραπονιάρικη πλευρά της ζωής και δεν κρατούν τίποτα πίσω και μέσα στη νέα κυκλοφορία τους, "No Joy". Δεν υπάρχει χαρά. Μόνο μίρλα και καταπληκτικά κομμάτια με στίχους που ξέρουν μόνο να μαχαιρώνουν την καρδιά σου, την κατάλληλη στιγμή.
8
Zulu - A New Tomorrow
Το hardcore οφείλει να γίνεται μέσο για ανησυχίες. Οι Zulu με τον πρώτο τους δίσκο, δεν ντρέπονται να τις εξερευνήσουν στο μέγεθος. Φορούν την ταυτότητα και τη φυλετική τους καταγωγή ως παράσημο και βλέπουν ένα μέλλον καθαρό από τη σαπίλα της κοινωνίας. Παίζουν μουσική που το προτάσσει. Και μας έχουν πάρει τα μυαλά.
9
Boygenius - The Record
Άλλο ένα ντεμπούτο, μα δεν μιλάμε για ένα τυχαίο συγκρότημα. Η αφρόκρεμα του indie folk rock τα τελευταία χρόνια, συγκεντρώνεται για να αναβιώσει ένα συγκρότημα που σχηματίστηκε το 2018 μα έμεινε στον πάγο. Οι Phoebe Bridgers, Julien Baker και Lucy Dakus ενώνουν τις δυνάμεις τους και παραδίδουν τον πιο συνεκτικό, φεμινιστικό και έξυπνο δίσκο της χρονιάς για το indie/ folk rock.
10
Creeper - Sanguivore
Δεν είναι πως οι Creeper δεν ξεκίνησαν καλά. Με δύο πάρα πολύ καλούς δίσκους στο ενεργητικό τους, είχαν ήδη όλα τα προαπαιτούμενα για να μας σοκάρουν κάποια στιγμή. Η στιγμή αυτή ήταν τελικά φέτος. Στον απόηχο της χρονιάς, λίγο μετά το Helloween, η horror αισθητική των Creeper ξυπνά στο "Sanguivore", έναν δίσκο που δεν επιδέχεται κατηγοριοποίησης, μπλέκοντας μέσα heavy metal, rock opera, alternative rock και όλης της γης τα καλά - και τα έχουν ταιριάξει μοναδικά.
11
Μπορεί τα νούμερα να μην λένε πολλά συνήθως, αλλά το "93696" θα μας μείνει ως (άλλη) μία από τις αριστουργηματικές δουλειές των Liturgy. Ένα ταξίδι προς την αυτοολοκλήρωση, ένα ταξίδι μεταμόρφωσης, ένας δίσκος πολύ σκληρός στο άκουσμα μα πέρα για πέρα καλαίσθητος και μαγευτικός. Ο κόσμος του "93696" είναι δυστοπικά όμορφος. Έχει μέσα πολλή καταστροφή μα και ελπίδα - και χρειάζομαι τέτοιους δίσκους πιο συχνά.
12
Riverside - ID.Entity
Από τις πολύ αρχές της χρονιάς, οι πολυαγαπημένοι Riverside επέστρεψαν με έναν δίσκο που νοίκασε ανεπιστρεπτί τη θέση του στις τελικές λίστες της χρονιάς και την επισφράγησε με άλλο ένα εξαιρετικό συναυλιακό δρώμενο από μεριάς τους. Με το "ID.Entity", οι Riverside βρίσκουν ολοκληρωτικά τους εαυτούς τους και γράφουν μνημειώδη κομμάτια, αντάξια και ίσως ανώτερα της λατρεμμένης μουσικής τους ιστορίας.
13
Pure Adult - II
Είναι αυτά τα διαμάντια που βρίσκεις στα πιο απρόσμενα σημεία η περίπτωση των Pure Adult. Σε κάποια μουχλιασμένα σοκάκια, δύο τύπου συναντιούνται μετά από περίπλοκες ιστορίες ζωής και δημιουργούν ένα συγκρότημα βουτηγμένο στην υπαρξιακή κρίση. Ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Pure Adult, "II", έχει να σου χαρίσει το πιο μανιασμένο noise rock της χρονιάς.
14
Sprain - The Lamb As Effigy
Κάποιες φορές τα πράγματα δεν προορίζονται να κρατήσουν για πολύ, μα ίσως η σύντομη διάρκειά τους να είναι αυτή που θα τα αφήσει στην ιστορία. Οι Sprain, από το πουθενά, εμφανίστηκαν για να μας χαρίσουν τον πιο πολυσυζητημένο experimental rock δίσκο της χρονιάς, ένα ντεμπούτο που παρά τη μεγάλη του διάρκεια μας άφησε να παραμιλάμε και να ακούμε ξανά και ξανά. Το ίδιο ξαφνικά, διαλύθηκαν και μας άφησαν να αναρωτιόμαστε τι ήρθε και μας βρήκε. Το 2023 τους ανήκει.
15
Poison Ruin - Harvest
Δεν γνωρίζω τι μπορεί να συνέβαινε στα μυαλά των Poison Ruin όταν βγήκαν από τα μπουντρούμια τους και είπαν πως θα παίξουν punk για μεταλλάδες και θα φέρουν όλη την αισθητική του μεσαίωνα σε μία εκδοχή μεταφρασμένη έτσι ώστε να προτάσσει την κοινωνική επανάσταση. Το θέμα είναι πως δούλεψε το πείραμα, αφήνοντας πολύ κόσμο να μην ξέρει αν αυτό που ακούει πρέπει να του αρέσει. Προσωπικά, το λατρεύω.
  • SHARE
  • TWEET