Yearning

MMXXII

No Funeral Records (2022)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 06/04/2022
Γρήγορες κιθάρες, τσίτα στους ενισχυτές, ξεσκισμένα φωνητικά, emo καφρίλα, ασύλληπτη μεγαλοπρέπεια
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Βορράς. Τσίτα. Καναδάς. Ουρλιαχτά. Μόντρεαλ. Καφρίλες. Alexandre, κιθάρα. Jérémie, τύμπανα. Nicolas, ουρλιαχτά. Samuel, μπάσο. Δεν θα πω ψέμματα. Άκουσα τον δίσκο και έγραψα την άποψη μου μέσα σε μία μέρα. Η πιο γρήγορη πιθανότατα μουσική εμπειρία που έχω ζήσει ποτέ!

Περιέχει επτά κομμάτια και η συνολική του διάρκεια είναι εννέα λεπτά. Tο "MMXXII" (δηλαδή το 2022 με λατινικούς αριθμούς) ηχογραφήθηκε από τον Jérémie Loisel-Payette και η μίξη και το mastering έγινε στη Γερμανία. Τα περισσότερα κομμάτια διαρκούν ένα λεπτάκι και κάτι ψιλά. Εντυπωσιακό, έντονο και ουσιαστικό screamo γεμάτο ομορφιά και post-rock γυρίσματα. Αυτός ο δίσκος είναι υπερβολικά μικρός, αλλά δεν ξέρω πως κατάφερε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να με πείσει ότι είναι φανταστικός. Σε κοιτάει κατάματα και σε κάνει να χαμηλώσεις το βλέμμα σου με την υπεροχή του.

Όταν hardcore δίσκοι είναι μεγάλοι χρονικά. Έχουν δηλαδή μεγάλη διάρκεια και πάρα πολλά κομμάτια, συνήθως γκρινιάζουμε. Ειδικά αν είναι ιδιαίτερα έντονοι και δεν αντέχεις για πάρα πολύ ώρα το σφυροκόπημα κάπου εξαντλείσαι και λες φτάνει. Εδώ όμως έχουμε το ακριβώς αντίθετο. Είναι μικρό ρε. Είναι πάρα πολύ λίγο. Όπως και να το κάνουμε είναι ελάχιστο το ούτε καν δεκάλεπτο μουσικής που σου πετάνε στα μούτρα. Αν το πούμε μειονέκτημα, ναι είναι το μοναδικό. Είναι άσχημο και κακό γιατί καμία αίσθηση σου και πολύ περισσότερο η ψυχή σου δεν θέλει να σταματήσει αυτή η μουσική. Που να ορκιστώ ρε. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Αν είσαι λάτρης οποιουδήποτε hardcore παρακλαδιού. Γουστάρεις emo, crust, post-hardcore και τσίτες δεν χρειάζεσαι πολύ χρόνο, σε δέκα λεπτάκια μπορείς πολύ όμορφα και πολύ άνετα να συμφωνήσεις μαζί μου.

Με τόσο σύντομες συνθέσεις όλα συνοψίζονται σε μικρές στιγμές που απλά ξερνάνε και σου κόβουν την ανάσα. Οι εκρήξεις εδώ σκοτώνουν. Πρόκειται για μια βάναυση επίθεση από σφοδρά riff και βόμβες χάους. Τιμή στους Orchid., στο screamo, στο ακραίο, στο grindcore. Τιμή στην φασαρία, στο hardcore και στο θόρυβο. Οσο λίγο και να σου φανεί, καταφέρνει και επιτυγχάνει μια ασύλληπτη μεγαλοπρέπεια που διαψεύδει και πάει κόντρα στην συντομία του.

Bandcamp
Spotify

  • SHARE
  • TWEET