Void Droid
Mythic
Οι Void Droid επέστρεψαν δυναμικά και απαιτούν την προσοχή μας
Πέντε χρόνια μετά το "Bipolar", οι Droids επέστρεψαν από ένα άτυπο hiatus για να μας ταξιδέψουν, σαν άλλος Ευτύχης Μπλέτσας, μέσα από τις συνθέσεις τους σε οκτώ διαφορετικές περιοχές, καθεμία αφιερωμένη σε έναν ιδιαίτερο μύθο που την αφορά. Από τη λίμνη Μαρακαΐμπο στη Βενεζουέλα ως τη Χαβάη και από το Τουρκμενιστάν μέχρι τα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού, η απόσταση διαρκεί περίπου πέντε λεπτά.
Οι Void Droid του 2025 είναι ξεκάθαρα ένα progressive σχήμα. Όχι ότι το "Bipolar" δεν μας είχε δείξει την κατεύθυνση, αλλά το μονοπάτι που διάλεξαν απέχει ακόμα περισσότερο από το heavy rock / stoner του "Terrestrial". Κι αν το πρώτο single ("Relampago Del Catatumbo") ήταν αρκετά straight forward, το "In Darvaza" που ακολούθησε έφερε ίσως περισσότερα στοιχεία από το παρελθόν τους από οποιοδήποτε άλλο κομμάτι. Πιο πρόσφατα, τόλμησαν να κυκλοφορήσουν ως τρίτο single ένα οκτάλεπτο έπος: το πανέμορφο "Whisper Of Stars", ένα prog παραμύθι που μπλέκει στοιχεία από Queen μέχρι Blind Guardian! Έχω πραγματικά απορία πώς θα το αποδώσουν live.
Μία από τις προσωπικά αγαπημένες μου στιγμές, μόλις από τις πρώτες ακροάσεις, ήταν το "Natron Red", λόγω των έντονων ethnic χαρακτηριστικών του - που ενισχύονται από τη χρήση bongos. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που εμπλουτίζουν τον δίσκο, δίνοντάς του και έναν, ας πούμε, folk χαρακτήρα. Ξεχώρισα επίσης, το "Mariana Trench" ως ένα πιο ιδιαίτερο άκουσμα, το οποίο απογειώνεται - όπως έκανε και το "Puer Blue" - στο κλείσιμο του με το jazzy πιάνο του.
Το "Mythic" αποτελεί την πιο ώριμη (μας-τάπαν-και-άλλοι) δουλειά των Droids - αλλά όχι επειδή η μπάντα έγινε δεκατριών (παραλίγο δεκατέσσερα μέχρι να γραφτεί η κριτική). Οι συνθέσεις, που χρονολογούνται από χρόνια πριν, είναι εμφανές ότι δουλεύτηκαν με υπομονή (ιδρώτα και «καντήλια», ενδεχομένως), ώστε να πάρουν την τελική τους μορφή. Τα metal στοιχεία δεν εκλείπουν - βλέπε αναφορές σε "Ride The Lightning" και "Blackened" στην εισαγωγή, αλλά και στο θέμα του "Relampago Del Catatumbo" ή το άκρως συναυλιακό "Hum Of Taos". Ωστόσο, ο πυρήνας των νέων συνθέσεων είναι εμφανώς πιο περίπλοκος από ό,τι στο παρελθόν.
Στο τρίτο τους άλμπουμ, οι Void Droid συνεχίζουν να εξελίσσονται, πατώντας πάνω σε riff και δαιδαλώδεις μελωδίες, ενώ η εκφραστικότητα των φωνητικών, που έχουν μαλακώσει σημαντικά, πλαισιώνει εξαιρετικά τα κομμάτια. Στο "Mythic" υπάρχουν «εύκολες» στιγμές, αλλά κατά κύριο λόγο το σύνολο είναι απαιτητικό. Τα επίπεδα του αποκαλύπτονται ακρόαση με την ακρόαση.
