Notowns

Δύο χρόνια μετά το "Joyride", ένα ντεμπούτο που τους εδραίωσε ως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εγχώρια σχήματα της εποχής μας, οι Notowns επιστρέφουν με το "Vicious Little World". Σε αυτό, οι Αθηναίοι βγαίνουν από το αστικό υπόγειο και, χωρίς να αλλάζουν πορεία, εντρυφούν στον ήχο τους, διευρύνοντάς, παράλληλα, την παλέτα των επιρροών τους, διατηρώντας βέβαια το αίσθημα αποξένωσης και το post-punk πνεύμα του ντεμπούτου τους. Όμως, εδώ, το περνάνε μέσα από ένα πολύχρωμο καλειδοσκόπιο, φωτίζοντας τις σκοτεινές τους πλευρές και κάνοντας τον νεκροζώντανο χορό τους να φαίνεται πολύ πιο cool.

Από τις πρώτες νότες του "A Better Day", είναι σαφές πως κάτι έχει αλλάξει. Η μίξη του Διογένη Κηρατζόγλου αφήνει τα πάντα να αναπνέουν, δίνοντας περισσότερο χώρο στη μουσική, με τις επιρροές των New Order να καραδοκούν, ενώ στο "Party Dogs", φλερτάρουν με τους πρώιμους A Certain Ratio καθώς μια dub αύρα αιωρείται πάνω από το συνολικό αποτέλεσμα. Στο ομώνυμο "Vicious Little World" όμως, γίνεται σαφές το ηχητικό τους όραμα καθώς το συγκρότημα παίρνει την αγωνία του εναλλακτικού rock της δεκαετίας του ‘80 και αποπειράται πετυχημένα να την μεταφέρει στο σήμερα.

Από εκεί και πέρα, στο "Exiles" το σκοτάδι επιστρέφει, προτού το "Lies" τους βάλει σε πιο χορευτικά μονοπάτια ενώ το "Big White Shark" που ακολουθεί μοιάζει βγαλμένο από τις πιο ένδοξες μέρες του βρετανικού post-punk καθώς η πειραγμένη αισθητική των The Fall συναντά την μελωδικότητα των The Stranglers. Στο "Treason" οι κοφτές κιθάρες και το groove των Gang of Four δένει τέλεια με την αισθητική του Madchester την εποχή που το Haçienda αποτελούσε την Μέκκα του σύγχρονου ήχου, στο "Death Of You" χτίζουν ένα ρεφρέν ικανό να σου καρφωθεί στο μυαλό για μέρες, ενώ, για επίλογο, κρατάνε το "Sunday Boy", το οποίο αποτελεί και το πιο "παράξενο" κομμάτι του δίσκου αλλά και αυτό στο οποίο οι Notowns αγγίζουν ενορχηστρωτικά την τελειότητα.

Αυτό που καταφέρνουν οι Notowns με την νέα τους δουλειά είναι πραγματικά αξιοσημείωτο: αντί να προσπαθήσουν να ξεφύγουν από το ηχητικό τους παρελθόν, το παίρνουν μαζί τους και το πάνε ένα βήμα μπροστά. Και αυτή η εξέλιξη είναι εμφανής όχι μόνο στο μουσικό κομμάτι, αλλά και στη συνολική τους προσέγγιση καθώς κάθε κομμάτι κρύβει μέσα του μια σπίθα που σε αναγκάζει να πας και να πατήσεις το repeat.

Έτσι, εκεί που το "Joyride" έμοιαζε με μια αναμέτρηση με τις επιρροές τους, στο "Vicious Little World" επιχειρούν ένα άλμα προς τα εμπρός συνθέτοντας έναν κόσμο που μας καλούν να ανακαλύψουμε. Και αυτό δεν αφορά αποκλειστικά όσους παρακολουθούν την εγχώρια σκηνή, αλλά το ευρύτερο κοινό που αγαπά τον ποιοτικό post-punk και, γενικότερα, τον εναλλακτικό ήχο.

Bandcamp