Tuxedomoon

Avant garde πρωτομάστορες, ψυχεδελικοί πειραματιστές, ηλεκτρονικοί πρωτοπόροι, new wave ηγέτες, ό,τι και να πεις για τους Tuxedomoon θα είναι λίγο. Σε όλη τους την πορεία υπήρξαν ένα εκ φύσεως underground συγκρότημα που κάποια στιγμή φλέρταρε με το mainstream, μάλλον εν αγνοία του, για να επιστρέψει ξανά στη φυσική του θέση. Δε γνωρίζω πόση απήχηση έχουν πλέον στο εξωτερικό, αλλά εδώ έχουν την τύχη να έχουν πολλούς φίλους που τους στηρίζουν. Αυτό φυσικά δεν οφείλεται μόνο στην αγάπη που έδειξε ο Blaine Reininger προς την Ελλάδα, επιλέγοντάς την εδώ και πολλά χρόνια για τη μόνιμη διαμονή του, αλλά έχει μάλλον να κάνει με την δεδομένη αγάπη του ελληνικού κοινού για κάθε τι ατμοσφαιρικό, ενίοτε μελαγχολικό και σίγουρα «καταραμένο».

Το "Unearthed" κυκλοφόρησε αρχικά το 2007 ως μέρος της επετειακής έκδοσης του πιο πρόσφατου στούντιο άλμπουμ τους, "Vapour Trails", με τον τίτλο "77ο7 Tm (The 30th Anniversary Box)". Πλέον, όμως, κυκλοφορεί και αυτόνομα, όπως εξάλλου του αξίζει. Τυπικά μιλώντας, αποτελείται από ένα CD με διάφορες σπάνιες ή ακυκλοφόρητες μέχρι τώρα ηχογραφήσεις της περιόδου '78-'86 (και μία από το '97), είτε από demo, είτε από συναυλίες του συγκροτήματος, και από ένα DVD με επίσης μη διαθέσιμο μέχρι τώρα οπτικό υλικό. Ουσιαστικά, όμως, μιλάμε για το χορταστικότερο πακέτο που μπορεί κανείς να αποκτήσει σχετικά με τους Tuxedomoon, είτε είναι πρωτάρης, είτε φανατικός οπαδός.

Και εξηγούμαι. Οι μεν ηχογραφήσεις είναι εξίσου ιστορικά σημαντικές όσο και χαρακτηριστικές της προσωπικότητας του συγκροτήματος. Δεν έχουμε δηλαδή να κάνουμε με υποδεέστερες ιδέες που δεν έπρεπε ποτέ να δουν το φως της δημοσιότητας, αλλά με συνθέσεις ή αυτοσχεδιασμούς που άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο μπορούν να στέκονται στο ίδιο επίπεδο με την «κανονική» δισκογραφία τους. Σε αυτές επίσης εμφανίζονται και οι περισσότερες πτυχές της μουσικής τους, από το μινιμαλισμό των Kraftwerk και τους ηλεκτρονικούς ήχους του new wave, μέχρι το χάσιμο των πρώιμων Pink Floyd και τη μουσική δωματίου, έτσι ώστε ακόμα και μόνο αυτές να άκουγε κανείς να είχε μία πολύ καλή ιδέα του τι είναι τελικά οι Tuxedomoon.

Αντίστοιχα, το οπτικό υλικό είναι κάτι παραπάνω από περιεκτικό. Καταρχήν, και σημαντικότερα, περιλαμβάνει εξ ολοκληρίας το εξαιρετικό, ούτως ή άλλως, άλμπουμ "The Ghost Sonata", οπτικοποιημένο σε μία αφηρημένη θεατρική μορφή, της οποίας ο αρχικός της σκοπός ήταν να προβάλλεται σε οθόνες κατά τις συναυλιακές εκτελέσεις του. Επιπλέον, υπάρχει μία ενότητα video clip, προορισμένων για να παιχτούν στο MTV, από την περίοδο 1982 μέχρι το 1986. Φυσικά η κίνηση αποδείχθηκε αφελέστατη, αφού ούτε η μουσική τους ήταν αρκετά συμβατική ώστε να παιχτεί σε έναν εμπορικό σταθμό, ούτε και η σκηνοθετική αισθητική τους διευκόλυνε την κατάσταση. Συνεχίζοντας την οπτική μας περιήγηση στον κόσμο των Tuxedomoon θα βρούμε μία ντοκιμαντερίστικη συρραφή από τη ζωή τους στο δρόμο, καθώς και αρκετές ζωντανές εκτελέσεις συνθέσεών τους. Θα πρέπει να τονισθεί ότι οι εικόνες φέρουν εμφανή τα σημάδια της ηλικίας τους, τόσο σε επίπεδο πιστότητας, όσο και σε επίπεδο τεχνικής. Η αξία τους όμως δεν αλλοιώνεται.

Είναι σπάνιες οι φορές που δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει κανείς με μία μόνο κυκλοφορία τόσο καλά ένα συγκρότημα (χωρίς μάλιστα να είναι best of) και ταυτόχρονα να αποτελεί δέλεαρ ακόμα (ή κυρίως) και για τους πιο ψαγμένους φίλους του. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τρία, ίσως, πιο γνωστά κομμάτια τους ("No Tears", "In A Matter Of Speaking", "Music No2") βρίσκονται σε κάποια μορφή τους στο "Unearthed" και παρ' όλα αυτά δεν αποτελούν επουδενί τo κέντρο αυτής της κυκλοφορίας. Αν δεν έγινε κατανοητό μέχρι τώρα, ορίστε και ορθά κοφτά: Απαραίτητη κυκλοφορία για όσους έχουν ή θέλουν να εντρυφήσουν στους Tuxedomoon.