Agnostic Front

Πέρασαν έξι χρόνια από τον τελευταίο δίσκο των Agnostic Front. To "Get Loud!" ήταν ένα άλμπουμ που είχε βρεί το θρυλικό σχήμα να ισορροπεί ανάμεσα σε όλες τις πτυχές του ήχου του και να ικανοποιεί το πιστό του κοινό. Στο νέο τους άλμπουμ, "Echoes In Eternity", οι Agnostic Front ξεκαθαρίζουν μονομιάς πως δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα. Πράγματι, το πέρας των ετών και η όποια φθορά φέρνει αυτό, δεν κυριαρχούν επί των συνθέσεων. Αντιθέτως, το Νευοϋορκέζικο σχήμα, στα 28 λεπτά του δίσκου, μας προσφέρει όσα περιμέναμε.

Οι ακροάσεις του "Echoes In Eternity" ηχούν αναμενόμενα καταιγιστικές. Η παραγωγή και τα ρυθμικά μέρη συνθλίβουν τα πάντα. Κομμάτια όπως το "Turn Up The Volume", όσο και αν φαντάζουν πως γράφτηκαν στον αυτόματο, δεδομένης της μακροχρόνιας δισκογραφικής πορείας των Αμερικανών, τόσο διαθέτουν μια ανανεωτική αύρα που σου επιτρέπει να συνδεθείς μαζί τους. Σε πιο thrash στιγμές, όπως το "Art Of Silence" ή το "Evolution Of Madness", φαίνεται πως οι crossover απόπειρες των Agnostic Front βέβαια, δεν ισορροπεί τόσο καλά με τις πιο ευθέως πανκ τους, με αποτέλεσμα να χάνονται στο πλήθος, παρά τις εκρήξεις ενέργειάς τους.

Το συγκρότημα, είναι εμφανές πως πλέον νιώθει καλύτερα με κομμάτια όπως το "Sunday Matinee". Ορθά τοποθετημένες γκρούβες, ρεφραίν με συναυλιακή δυναμική, gang δεύτερα φωνητικά, όπως στο "Matter Of Life And Death" με τη συμμετοχή του θρυλικού Darryl ‘DMC’ Daniels, που υπενθυμίζει την εγγύτητα αυτών των δύο υποκουλτουρών, ή έξυπνες γέφυρες κάτω από δίκαση όπως στο "Hell To Pay", που κερνάει και μια μπασογραμμή - προάγγελο πόγκο. Βέβαια, είναι λογικό σε ένα δίσκο δεκαπέντε κομματιών από τους βετεράνους, να μην στέκονται όλα ισότιμα. Το εναρκτήριο "Way Of War" ηχεί φανταστικό, κερδίζοντας προσωρινά τη μάχη με τον χρόνο. Το "Obey", προς το τέλος, με τον στίχο "use your voice to weaponize" και το μετρημένο του κιθαριστικό σόλο, δημιουργεί χαμόγελα. Μιλάμε για New York Hardcore στα καλύτερά του.

Οι Agnostic Front, ομολογουμένως, με κάθε επανάληψη του "Echoes In Eternity", μοιάζουν παγιδευμένοι στην κληρονομιά τους, κινούμενοι προς ένα ανηφορικό μονόδρομο. Τα φωνητικά του Mirret και το αποτύπωμα του Stigma παραμένουν στην εμπροσθοφυλακή και τα κομμάτια ηχούν αντάξια του ονόματος που φέρουν. Δύσκολα βέβαια, θα βρουν αρκετά εξ’ αυτών την θέση τους στα setlist της μπάντας, πέραν φυσικά της όποιας επιτακτικότητας που ορίζει η προώθηση ενός νέου δίσκου με περιοδείες. Όσο οι Agnostic Front δισκογραφούν, θα επιλέγουν να αναμειγνύουν τα επιμέρους στοιχεία του ήχου τους, και να κυκλοφορούν δίσκους παρόμοιας ποιότητας.

Θεματικά, το "Echoes In Eternity" αναμενόμενα επηρεάζεται από τον κοινωνικό αναβρασμό των τελευταίων ετών στην αμερικανική κοινωνία. Σε αυτό τον τομέα, ίσως είναι ένα από τα πιο αιχμηρά άλμπουμ των Agnostic Front τα τελευταία αρκετά χρόνια. Παράλληλα, το έτερο «κέρδος» του δίσκου, είναι πως διαγράφει πανεύκολα το κενό που μεσολάβησε και τις συνέπειές του μαζί, από τον προκάτοχό του. Το "Echoes In Eternity" είναι μια νίκη υπερηφάνειας και πείσματος για τους νονούς του hardcore, και μια γιορτή για τους φανατικούς του ιδιώματος. Διαθέτει και αρκετές αβίαστες στιγμές που κοιτούν στα ίσια τα riffs και τα breakdowns νεότερων, αξιόλογων crossover hardcore σχημάτων. Κοινώς, γνωρίζει καλά τα όριά του, και ας επιθυμεί να αντηχήσει στην αιωνιότητα. Αυτό έχει ήδη συμβεί δεκαετίες πριν.