Sugar For The Pill

Luv

Shelflife Records/Make Me Happy Records (2025)
Η ελληνική shoegaze/dream pop αναγέννηση βρίσκει την αγάπη της
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Από τα αποκαΐδια των πάλαι ποτέ Skinner Box αναδύθηκαν οι Sugar for the Pill, κι αν το νέο σχήμα είχε κερδίσει τις εντυπώσεις ήδη απ’ το προ τριετίας ντεμπούτο του "Wanderlust", τώρα φαίνεται να κερδίζουν και το στοίχημα του χρόνου, καθώς επιστρέφουν κραταιοί με το "Luv". Το αέρινο shoegaze και dream pop τους, που χωνεύει επίσης post-punk και alternative σκαρώματα, τους εδραίωσε στις συναυλίες με μεγάλα ονόματα του εναλλακτικού ήχου (από τους επανασυνδεδεμένους Ride, τους Archive, μέχρι τον Nick Cave στο Release Athens*), και τώρα επαναλαμβάνεται με αρκετή επιτυχία στο δύσκολο δεύτερο άλμπουμ.

Το "Luv" είναι όνομα-εξώφυλλο και πράγμα. Μία ροζ αιθάλη από ανοιχτά ακόρντα και χορευτικά groove, κουδουνιστά leads, και την φωνή της Vana Rose, η οποία και στέκεται πρώτη ανάμεσα σε ίσους, ως προνομιακή μπροστάρισσα του ήχου τους. Όχι πως κουβαλάει όλες τις συνθέσεις στην πλάτη της, αφού ήδη απ’ το μπάσιμο του "Anelia" νομίζω οι μουσικές ιδέες στέκονται αυτόφωτες και ολοκληρωμένες, σαν να έχουν ωριμάσει καλά πριν περάσουν απ’ το μικρόφωνο στο δίσκο. Αυτό που θα παρατηρήσεις εύκολα ακούγοντας το άλμπουμ είναι ότι υπάρχει μία γενικότερη συμπάγεια, ιδεών, παιξιμάτων, παραγωγής (την οποία ανέλαβε το συγκρότημα, συνεργατικά με τον πανταχού παρόντα Αλέξη Μπόλπαση, αλλά και τον Jordan Lawlor των Μ83). Χωρίς να στοχεύει σε ξεχωριστά μεταξύ τους hits και διαφοροποιήσεις, το "Luv" περιλαμβάνει κομμάτια τα οποία όχι μόνο χτίζονται πάνω σε ορθωμένους τοίχους από reverb, αλλά διαμορφώνουν και τα ίδια έναν τοίχο, αδιαπέραστο αρχικά, που προσφέρουν το άλμπουμ λίγο πολύ ως ενιαία εμπειρία.

Το ρυθμικό σκέλος του Στέφανου Μανούση (μπάσο) και Κώστα Αθανασόπουλου (ντραμς), ξεμυτίζει από νωρίς στο "Cherry Blossom", και έκτοτε δεν θέλεις να το χάσεις απ’ τα μάτια σου, καθώς θα προσφέρει την αναγκαία γείωση μέσα σ’ αυτό το λουτρό από τις κιθάρες των Ηλία Κ. και Σπύρου Μητροκότσα, τα πλήκτρα και τα φωνητικά. Όταν τα κομμάτια υπερβαίνουν την ραστώνη του να κοιτάς τα παπούτσια σου, και αποκτούν περισσότερο νεύρο και αιχμή, τότε το συγκρότημα πετάει. Χαρακτηριστικό είναι το προαναφερθέν εναρκτήριο "Anelia", αλλά και το "Colors" ή το "Gold". Οι συνειρμοί με πιο βαριά shoegaze συγκροτήματα, απ’ την άλλη μεριά του κιθαριστικού ήχου, έρχονται κατευθείαν στο ανάγνωσμα του τίτλου "Komorebi", το οποίο κι αποτελεί μία προσωπική συμπάθεια.

Φτάνοντας, όμως, στο "Rigel", αισθάνομαι πως μένει ένα τελευταίο σχόλιο. Το "Luv" αφηγείται ιστορίες αγάπης, όχι πάντα με αίσιο τέλος, σίγουρα με το μπαχάρι δυσάρεστων και σύνθετων συναισθημάτων που δίνουν μία άλλη γεύση, και εντείνουν τις αισθήσεις. Αυτό, όμως, που υπάρχει μέσα σε κάθε τραγούδι, ενδεχομένως να λείπει απ’ τον δίσκο τον ίδιο, καθώς από πολύ νωρίς βρίσκει μία ταυτότητα, και ελάχιστα παρεκκλίνει απ’ αυτή. Περισσότερο από ένα φιξ εμπειρίας και ζεστού εναγκαλισμού νοσταλγίας (τα άστρα των Slowdive [ε ναι], Lush, Bullet for My Valentine, και Interpolνα συναπαρτίζουν έναν ξεκάθαρο ‘90s αστερισμό), θα ήθελα να υπάρχει μία εξιστόρηση, μία διαφοροποίηση από σύνθεση σε σύνθεση, που να κάνει το "Luv" να μοιάζει πολυσχιδές και ευρύ, να δίνει την εντύπωση μίας μετακίνησης απ’ το πρώτο κομμάτι ως το τελευταίο, και το κλείσιμο ενός κύκλου να βγάζει νόημα ως τέτοιο. Ως έχουν, τα κομμάτια είναι παραπάνω από καλά, κάποια είναι η επιτομή αυτού που λέμε «τέλειο», όμως το στενό πλαίσιο τόνου και διάθεσης δεν αφήνει την κάθε ιδέα να αναδειχθεί, οπότε σε σπρώχνει να αντιμετωπίσεις όλο το δίσκο ως ενιαίο background.

Ακόμη και με την παραπάνω στίξη, όμως, το "Luv" συμβάλλει στην αναβίωση του shoegaze ήχου και την τόνωση της dream pop, και καταδεικνύει τους Sugar for the Pill ως success story της εγχώριας σκηνής, αποτελώντας μία ακόμη αρτιότατη κυκλοφορία. Με το σκόπελο της δεύτερης κυκλοφορίας να έχει ξεπεραστεί, οι Αθηναίοι ξανοίγονται σε νέα λιμάνια, παίρνοντας κι εμάς μαζί σαν επιβάτες.

*Από εκείνη τη μέρα του Nick Cave στο Release, ο ένας είναι αυτός που είναι, οι Fonatines D.C. κυριαρχούν στο σύμπαν, και οι Sugar for the Pill και Royal Arch κυκλοφορούν φέτος πολύ καλές δουλειές. Το λες και διάνα.

Bandcamp | Spotify

  • SHARE
  • TWEET