Spylacopa

O John LaMacchia, αρκετά χρόνια μετά το ντεμπούτο EP του 2008  του project που είχε ξεκινήσει με τον Greg Pucciato (The Dillinger Escape Plan) και τον Troy Young, συνεχίζει με τον Jeff Caxide (Isis, Palms) και αυτή τη φορά τον Michael Macivor στο μπάσο, από την άλλη μπάντα του, Candiria, και φτιάχνουν έναν δίσκο ο οποίος κυκλοφορεί σε εκπληκτικές εκδόσεις βινυλίου. Η Julie Christmas (Made Out Of Babies, Battle Of Mice) βοηθάει ξανά, όπως και στο EP, στα φωνητικά και η φανταστική χροιά της κάνει την διαφορά όπου ακούγεται. Ο δίσκος είναι άτυπα αφιερωμένος στην μνήμη του drummer τους, Troy Young, o οποίος δολοφονήθηκε το 2009 και είχε παίξει τα τύμπανα σε πολλά από τα κομμάτια του δίσκου κατά την σύλληψη / δημιουργία τους.

Οι μουσικές είναι ιδιαίτερα εναλλακτικές και κάθε κομμάτι κρύβει κάτι διαφορετικό. Παρότι τα riff στον δίσκο είναι απλά, η φωνή του LaMacchia κατέχει κάτι πιασάρικο και σε γαντζώνει αμέσως. Θυμίζει το διαφορετικό του Patton. Στο "The Bad Wife", δίσκο που είχε επιμεληθεί ο John, για την Julie, το 2010, είχαν δείξει τι μπορούν να καταφέρουν μαζί. Τώρα, που σε κάποιες συνθέσεις συμβάλει και ο Jeff το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Το "Hexes" ανοίγει την κυκλοφορία και σε πιάνει από τα μούτρα. Γρήγορο, μοντέρνο, τεχνικό και εκρηκτικό, δείχνει τον προοδευτικό χαρακτήρα τους metal τους. Το "Handmade Flaws" δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση. Η κυρία Christmas δείχνει ότι είναι μια ολοκληρωμένη και εκπληκτική τραγουδίστρια. Μπορεί με τον ήχο της φωνής της, το ταλέντο της και τις τρομερές αλλαγές της να κάνει ένα κομμάτι φοβερό. Στο "Betrayer" φαίνεται η πένα του Caxide. Σκοτεινό και παλιομοδίτικο κομμάτι που μαζί με το "BTB" βγάζουν ένα μελαγχολικό ύφος και διακατέχονται από μια ρεαλιστική απελπισία που προκαλεί. Στο "Insolent" η Julie θυμίζει στιγμές από τις παλιές της μπάντες. Δυνατό και ατμοσφαιρικό metal με δόσεις hardcore, δένουν με την τεράστια γκάμα της φωνής της και βγάζουν ένα κομμάτι διαμάντι για τους οπαδούς της. To "Troy" με δόσεις από παλιότερες δεκαετίες groov-άρει όμορφα και πάει με την ίδια μελωδία, αλλά υπνωτικά πλέον, σαν άλλο κομμάτι ("Reprise") προς το αδιάφορο κλείσιμο της κυκλοφορίας.

Ο δίσκος κρύβει μέσα του μερικά πανέμορφα κομμάτια. Δεν είναι ολοκληρωμένος στ' αυτιά μου μιας και ενώ τρεις τέσσερις συνθέσεις φαντάζουν όμορφες, οι υπόλοιπες απλά υπάρχουν για να γεμίσουν τα κενά και να συμπληρώσουν το χρόνο. Κρατήστε τις φωνές της θεάς Julie και γευτείτε μερικά υπέροχα περάσματα στα κομμάτια που κατέγραψα παραπάνω και δεν θα χάσετε.

Spylacopa.bandcamp.com