P.Thomas

Souvenirs Of A Past Life

Inner Ear (2024)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 07/05/2024
Ηλεκτρονική μουσική από τα μέρη μας που δεν κρύβει τις rock καταβολές
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Θα μπορούσα να αναλύσω σε πολλές γραμμές γιατί πιστεύω ότι οι Victim Of Society, ειδικά με το "Freaktown", είναι μέσα στα 2-3 (το πολύ) καλύτερα συγκροτήματα που προέκυψαν από την έκρηξη της ελληνικής εναλλακτικής σκηνής τα προηγούμενα χρόνια. Της «φάσης» ντε, που όσο περνάει ο καιρός οι αναμνήσεις ξεφουσκώνουν για να μείνουν ως πραγματικά σημαντικά τα λίγα και καλά. Θα μπορούσα λοιπόν, αλλά δε θα το κάνω γιατί πιθανότατα υπάρχει λόγος που ο Βαγγέλης Μακρής, ο άνθρωπος πίσω (ή καλύτερα μέσα) στον P. Thomas, παρουσιάζεται εδώ με ψευδώνυμο δημιουργώντας απόσταση μεταξύ του παλιού του συγκροτήματος και της τωρινής του δουλειάς. Και ο λόγος αυτός είναι φυσικά το διαφορετικό είδος που υπηρετεί πλέον. Μπορεί οι rock καταβολές στη σύνθεση και την προσέγγιση να είναι παρούσες, μπορεί να υπάρχει μία punk επιθετικότητα σε πολλές στιγμές του δίσκου, αλλά σε γενικές γραμμές το "Souvenirs Of A Past Life" είναι ένας ηλεκτρονικός δίσκος.

Punk και ηλεκτρονική μουσική είπα και η αναφορά στον Martin Rev στο βιογραφικό κρίνεται εξαιρετικά επιτυχημένη (η αντίστοιχη πάλι στον Tom Waits μοιάζει μουσικά εκτός τόπου και χρόνου αν και το καλλιτεχνικό του εκτόπισμα ξεπερνάει μουσικά είδη) αφού οι Suicide πολλές φορές αναδεικνύονται ως το καλούπι πάνω στο οποίο πατάει ο P. Thomas. Πατάει, αλλά και διαφοροποιείται, αφού για παράδειγμα απουσιάζει (καλώς ή κακώς - τείνω προς το δεύτερο) η τραχιά DIY αισθητική των Suicide για έναν πιο γυαλισμένο και σύγχρονο ήχο ενώ και η βάση δεν είναι τόσο rock 'n' roll όσο των Αμερικάνων πρωτοπόρων.

Είναι όμως αρκετές φορές rock. Ρυθμικά και μελωδικά. Τραγούδια όπως τα "Fantasmata", "Blame Me" και "A Strange Happerstance" θα μπορούσαν με άλλη ενορχήστρωση να είναι τυπικά alternative rock τραγούδια. Άλλα πάλι όπως το "A Reminder" ή το "Education (Is A Multi Billion Industry)" φεύγουν περισσότερο σε σκοτεινά electro/dark wave μονοπάτια με ολίγη από Thom Yorke άντε ίσως και Eno/Bowie (το "I'm Derranged" θα μας στοιχειώνει πάντα). Συνολικά όμως ο δίσκος είναι ομοιογενής και οι όποιες μικροδιαφορές εντάσσονται στο πλαίσιο της εναλλαγής ενδιαφέροντων στοιχείων.

Η τελική εντύπωση είναι λοιπόν θετική, μία ολοκληρωμένη μουσική πρόταση, καλοδουλεμένη και συγκροτημένη. Επιβεβαιώνει δε μία στροφή προς τον ηλεκτρονικό ήχο που έχω την αίσθηση ότι είναι διάχυτη πλέον στην ελληνική εναλλακτική pop και rock μουσική. Παραμένει αμφίβολο όμως το κατά πόσο το "Souvenirs Of A Past Life" θα αποτελέσει έναν δίσκο στον οποίο θα επιστρέφουμε και μελλοντικά, αν έχει τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά που να το ανεβάσουν σε ένα υψηλότερο επίπεδο. Για την ώρα θα πω πως είναι ελκυστικό (ακόμα και με την πιο σκοτεινή έννοια) άκουσμα, όχι όμως απαραίτητο παρά μόνο για τους βαθιά βυθισμένους στην ελληνική σκηνή.

  • SHARE
  • TWEET