Oranssi Pazuzu

Όταν ανακοινώθηκε ο νέος δίσκος των σπουδαίων Φινλανδών, ένας ενθουσιασμός ξεδιπλώθηκε στις τάξεις των οπαδών της μπάντας. Βέβαια, υπήρχαν τύποι σαν και του λόγου μου που δεν μπορούσαν να εκδηλώσουν τη χαρά τους. Βλέπετε, ο προ τετρατίας εκπληκτικός τους δίσκος, είχε φτάσει κατά την ταπεινή μου άποψη, μια κορύφωση στο καθιερωμένο τους στυλ. Ταυτόχρονα, η περσινή εκπληκτική τους σύμπραξη με τους Dark Buddha Rising, ως Waste Of Space Orchestra, έδειξε πως η μπάντα μπορεί να επιδιώξει και μια πιο drone και ογκώδη προσέγγιση. Συνεπώς, το "Mestarin Kynsi" ήταν εν πολλοίς ένα στοίχημα.

Το psych black metal των Oranssi Pazuzu, είναι προκλητικά ενδιαφέρον. Ο τρόπος, που, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, δημιουργούν αυτό το fusion ειδών, τους επιτρέπει να ξεχωρίζουν με χαρακτηριστική άνεση, να δημιουργούν κάτι ειλικρινές και καινοτόμο, αφήνοντας μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Η τελευταία, δρα αρκετά ύπουλα, αφού σε κάνει να περιμένεις την εξέλιξη, ενώ δεν έχεις ιδέα τι ύφος θα έχει αυτή. Συνεπώς, οι προσδοκίες, ενώ ήταν υψηλές, ταυτόχρονα δεν διέθεταν κάποια σχηματοποιημένη εικόνα στο φαντασιακό των οπαδών. Προσωπικά, ευελπιστούσα η εμπειρία της μπάντας ως Waste Of Space Orchestra, να τους επηρεάσει κατά τη σύνθεση του νέου δίσκου. Το πώς, όπως προείπα, ούτε εγώ θα μπορούσα να το φανταστώ.

Τα kraut στοιχεία εντείνονται, σε τέτοιο σημείο όπου πλέον καθίστανται η ραχοκοκκαλιά του νέου τους πονήματος

Το πρώτο δεδομένο λοιπόν, όσον αφορά το "Mestarin Kynsi", είναι πως διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με τους προκατόχους του. Όχι, οι Oranssi Pazuzu δεν βυθίζονται πλήρως στο wall of sound που δημιούργησαν με την προαναφερθείσα σύμπραξη, αντιθέτως, επιχειρούν να το προσπεράσουν, ενσωματώνοντας το παράλληλα, με κάποιες ιδιοφυείς συνθετικές τεχνικές. Την ίδια στιγμή, τα kraut στοιχεία εντείνονται, σε τέτοιο σημείο όπου πλέον καθίστανται η ραχοκοκκαλιά του νέου τους πονήματος. Για την ακρίβεια, ηχούν ως αυτή η ανατριχίλα που μετατρέπεται σε κρύο ιδρώτα, ωσάν κάποιος να έχει ανακτήσει τον έλεγχο του νου σου και να εξουσιάζει τον μυελό και το νευρικό σου σύστημα.

Το νέο προσωπείο των Oranssi Pazuzu, είναι κλινικά σκοτεινό, μεθοδικά απάνθρωπο, και ίσως, ψυχολογικά, πιο black metal από ποτέ

Αυτό, είναι το δεύτερο δεδομένο του δίσκου. Η απώλεια ελέγχου, η υπόκωφη και εξαιρετικά κρυμμένη τοποθέτηση κομβικών επαναλήψεων, αλλοιωμένων beats, η παραδοχή πως η αστρική ψυχεδέλεια έδωσε τη θέση της σε μια γκρίζα, βιοτεχνολογική προβολή. Το τελευταίο, μια προσωπική, υπέρ του δέοντος παραλλαγή της «αστρικής προβολής». Εξηγώντας το, σκεφτείτε απλά πως ο θόρυβος, οι διαφορετικές συχνότητες και τα samples, δημιουργούν industrial ηχοτοπία, όπου πλέον, η ανθρώπινη υπόσταση ξεμακραίνει. Το νέο προσωπείο των Oranssi Pazuzu, είναι κλινικά σκοτεινό, μεθοδικά απάνθρωπο, και ίσως, ψυχολογικά, πιο black metal από ποτέ.

Συνεπώς, μόνο ταιριαστό θα μπορούσε να θεωρήσει κάποιος το γεγονός πως, το concept του "Mestarin Kynsi", είναι δυστοπικό. Υπάρχει μια περσόνα, ικανή να προκαλεί ψευδαισθήσεις, που επιτυγχάνει να εξουσιάσει τον κόσμο. Αυτός ο "Illusionist", δημιουργεί μια θρησκευτική απολυταρχία, όπου οι άνθρωποι, ανήμποροι να αντιδράσουν, παραδίδονται στις ορέξεις και τα ηνία του. Το πλαίσιο, αυστηρά αστικό, σε σημεία φουτουριστικό, λες και έχει ξεπροβάλλει από τις εντονότερες φαντασιώσεις ενός στυγνού και ματαιόδοξου απολυταρχικού ηγέτη. Η industrial αισθητική, λειτουργεί εκπληκτικά λοιπόν, αφού, πέραν του να ασκεί ψυχολογική πίεση στον ακροατή, μεταδίδοντας τις αλλοιώσεις συνείδησης τις οποίες πραγματεύεται ο δίσκος, ταυτόχρονα διορθώνει ένα στοιχείο όπου υπολείπονταν στο παρελθόν οι Φινλανδοί.

Ο άνθρωπος, αν υφίσταται ως ύπαρξη σε αυτόν τον δίσκο, δεν διαθέτει όραμα, δυναμική, ούτε αξιοπρέπεια

Χωρίς, αυτήν τη φορά, να ξεπερνάει κάποιο τραγούδι τα δέκα λεπτά σε διάρκεια, η αξιοποίηση των υπερφορτωμένων electro και industrial στοιχειών, επιτυγχάνει να προσφέρει τις πολυπόθητες εξάρσεις που αιχμαλωτίζονταν από τα kraut rock δεσμά. Θα αναρωτηθείτε, πως γίνεται αυτό, μιας και τα δεσμά αυτά είναι φαινομενικά ισχυρότερα. Η απάντηση, βρίσκεται στο λυτρωτικό, αποθεωτικό, θεολογικό κλείσιμο του φινάλε. Ο άνθρωπος, αν υφίσταται ως ύπαρξη σε αυτόν τον δίσκο, δεν διαθέτει όραμα, δυναμική, ούτε αξιοπρέπεια. Η ταυτότητα του, αλλοιώνεται, θυμίζει όλο και περισσότερο, μια μαριονέτα-ανδροειδές.

Οπότε, κάθε φορά που θα ακούτε το, εύπεπτο για τα δεδομένα τους, "Uusi Teknokratia", δώστε βάση λίγο πριν το τρίτο λεπτό. Αφήστε αυτό το χτικιό που ξεπροβάλλει μέσα από harsh noise κιθαριστικές εξάρσεις, να γίνει σκιά σας, και τότε, ίσως αφήσετε τον Αφέντη να σας γραπώσει. Οι παραισθήσεις που προκαλεί ο δίσκος, δεν είναι στιγμή λυτρωτικές, όσο και αν η μελαγχολική έναρξη του "Oikeamielisten Sali" ηχεί ανάλογα. Αν είστε παρατηρητικοί, θα δείτε την ορχήστρα να ξεθωριάζει, δίνοντας τη θέση της στο ανερχόμενο αυτό, νέο, beat. Εδώ, υφίσταται και το εκσυγχρονισμένο black metal προσωπείο της μπάντας. Η παρέμβαση του Shiva, με τη μορφή ενός κύκνου, γέρνει βαριά πάνω σε στιγμές όπως το "Kuulen ääniä Maan Alta" ή το καθαρό κιθαριστικό riff στο έκτο λεπτό του "Tyhjyyden Sakramenti".

Το "Mestarin Kynsi", ξανοίγει διάπλατα, έναν θαυμαστό νέο κόσμο για τους Oranssi Pazuzu. Υπό προϋποθέσεις, αποτελεί μια εκπληκτική ηχητική διαφοροποίηση, προσπερνώντας, το όποιο τέλμα, υπήρχε, αν υπήρχε, στην οπτική τους. Ακόμη όμως, και αν αποτελεί, ένα σημείο των καιρών, αν είναι απλά ένα υποσυνείδητο παράγωγο της παρούσας έμπνευσης που εξουσιάζει τους Φινλανδούς, δεν παύει να είναι τρομακτικά αποτελεσματικό. Μάλιστα, η εκσυγχρονισμένη προσήλωση στην ανάπτυξη μιας δυστοπίας, που δεν παραβλέπει τις μεταφυσικές της προεκτάσεις, δείχνει πως είκοσι χρόνια μετά, οι σπόροι που φυτεύτηκαν σε μια γειτονική χώρα, βρήκαν έναν νέο ξενιστή.

Ριζωμένο, για ακόμη μια φορά στο παντελώς δικό τους "Kosmische-metal", το νέο τους πόνημα, κοτσάρει εντέχνως και το "anti-" μπροστά

Η ηχητική επίθεση των Oranssi Pazuzu, με το "Mestarin Kynsi", προσφέρει ένα από τα πιο ακραία και προοδευτικά ακούσματα που θα συναντήσετε φέτος. Ριζωμένο, για ακόμη μια φορά στο παντελώς δικό τους "Kosmische-metal", το νέο τους πόνημα, κοτσάρει εντέχνως και το "anti-" μπροστά στην ηχητική τους ταυτότητα. Μια σπουδή πάνω στην κατήχηση και την προπαγάνδα, μια απαισιόδοξη οπτική για τον αδύναμο αγελαίο άνθρωπο, ένα σχόλιο πάνω στη δύναμη της μάζας, ένα κρυφό παράπονο για τις ανεκμετάλλευτες δυνατότητες της φύσης μας. Αυτήν τη φορά, το παράλληλο σύμπαν που μας αποκαλύπτουν οι Oranssi Pazuzu, είναι εξίσου μακρινό με τα προηγούμενα τους, απλώς, μπορεί να έρθει απότομα καταπάνω σου απλά γυρίζοντας το κεφάλι προς τον τοίχο σου. Άγνωστες, οι βουλές του ανθρώπου.