Onségen Ensemble

«Μεξικάνικο αεράκι με φυσάει πάνω στα Μετέωρα/και της Αφρικής ο Λίβας λέει μαντινάδες για τον έρωτα», έλεγε σ’ εκείνο το ωραίο τραγουδάκι του παλιά ο Ορφέας Περίδης, αναφερόμενος στον τρόπο που η μουσική ταξιδεύει πάνω στην τρελή μας σφαίρα. Πάνω σε τέτοιες γεωγραφικές-στιλιστικές υπερεκτάσεις έχουν χτιστεί μερικά από τα καλύτερα μουσικά ανέκδοτα κι είναι σπάνιο μια μπάντα να πετύχει μια πραγματικά υπερβατική καλλιτεχνική ένωση ανάμεσα σε διαφορετικά γεωγραφικά μήκη και πλάτη, με τρόπο ευφάνταστο. Με αφορμή το δεύτερο άλμπουμ τους "Duel" προ διετίας, ο Πατεράκης μας είχε προειδοποιήσει για το τις δυνατότητες αυτού του γκρουπ. Σειρά μου τώρα να το φωνάξω: οι Onségen Ensemble είναι μια μεγάλη εξαίρεση με τερατώδες ταλέντο.

Δεν είναι απλώς το ότι ενώνουν πολλά και ετερόκλητα είδη μουσικής. Αυτό το κάνουν πολλοί και στην τελική, είναι ένα αξίωμα της σύγχρονης μουσικής. Οι Onségen Ensemble κάνουν κάτι άλλο, πολύ πιο αλχημιστικό. Παντρεύουν ταυτόχρονα στυλ, τόπους κι εποχές σε ένα αδιαπέραστο αποτέλεσμα που δεν είναι όμως υπερρεαλιστικό. Μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρα, σε πετάνε από τις ερήμους της California ως στα δάση της Βόρειας Φινλανδίας, από τα spaghetti western των 60s ως στο σύγχρονο ψυχεδελικό stoner, κι από το prog ως τις μελαγχολικές τρομπέτες. Και αλίμονο, όλα αυτά ακούγονται συμπαγή και λογικά.

Όταν ξεκινήσει το άλμπουμ με το κλασικό stoner riff του "Non-Returner" τίποτα δεν μοιάζει αφύσικο, πριν τα tribal κρουστά, τα γυναικεία χορωδιακά φωνητικά και τα κινηματογραφικά πνευστά στείλουν το κομμάτι να πετάξει αλλού. Τα ίδια και στο "Stellar": το βασικό riff θαυμάζει τα μετρήματα των Tool, 70s prog αέρας, ανδρικές τελετουργικές ιαχές, ένα θλιμμένο φλάουτο, το φάντασμα των Giardini Di Miro… Άσε καρδιά μου τις σημειώσεις, άστο να σε πάει μόνο του!

Το rollercoaster δεν θα σταματήσει ούτε δευτερόλεπτο. Το αγαπημένο μου "Eartlhess" θα ενώσει τους King Crimson με τον Morricone, κάτω από μαγεμένα φωνητικά που προφέρουν ένα βόρειο ξόρκι. Το ομώνυμο θα σκοτεινιάσει την ατμόσφαιρα με ευθείες post rock κιθάρες και θα τις αφήσει να «διαφωνήσουν» με λαμπρά πνευστά. Το επικό "Sparrow' s Song" θα σε κυκλώσει με αισθήματα ανάτασης, εισάγοντας ένα τεράστιο μοτίβο που θα κορυφωθεί στο αμέσως επόμενο "Lament Of Man". Και το άλμπουμ θα κορυφωθεί με τη βαριά ψυχεδέλεια του "Satyagrahi" που θα τολμήσει να φέρει πίσω παλιές αναμνήσεις από In The Woods…Και να αναμετρηθεί μαζί τους!

Έχω αναφέρει και άλλες φορές ότι αποφεύγω το namedropping στα κείμενα μου, προς τι λοιπόν οι παραπάνω (ενδεικτικές) αναφορές; Το "Fear" είναι ένα άλμπουμ που γεννάει περισσότερη αγάπη για τη μουσική. Προσπαθώντας να λύσεις το μυστήριο του πως στο καλό το καταφέρνουν, το μυαλό τρέχει συνέχεια σε μουσικές που αγάπησες παλιά και μουσικές που κυνηγάς σήμερα. Δεν είναι ότι οι Onségen Ensemble θυμίζουν κάτι ή κάποιον, απλώς σε αναγκάζουν να αναμοχλεύεις το μέσα σου. Σε στρέφουν σε παλιές ακροάσεις, σε παλιά βράδια, σε μουσικές που κάποτε σε έκαναν να αναπτυχθείς.

Κι όταν κάποτε παραδοθείς εντελώς κι αποδεχτείς το μυστήριο του ήχου, η κουρτίνα θα τραβηχτεί ολόκληρη. Από πίσω έχει τοπία και αναμνήσεις ξεχασμένες. Έχει τα αρώματα πολλών rock ονείρων, έχει φλεγόμενα απογεύματα σε μέρη με ανοιχτούς ορίζοντες, έχει μελαγχολία, ανάταση και κινηματογραφικά ταξίδια. Πριν κλείσει ο δίσκος, χτυπάει ένα τηλέφωνο. Είναι ο κανονικός κόσμος που σε καλεί. Μην το σηκώσεις! Άσε τον να σβήσει πίσω, ενώ εσύ ανεβαίνεις με τα έξι τελευταία υμνικά χτυπήματα του τελικού θέματος πάνω σε κάποιο σύννεφο. Ο κόσμος μπορεί να περιμένει για επτά τραγούδια και για 49 λεπτά.

Οι Onségen Ensemble είναι ένα μικρό γκρουπ από τη Βόρεια Φινλανδία. Είναι ένα γκρουπ με μικρή φήμη και ταπεινές καταβολές, μια κολεκτίβα εννέα μουσικών (στην "2020 εκδοχή" τους, που όταν παίζουν μουσική, ο μεγάλος κόσμος της βιομηχανίας δεν δίνει και καμιά μεγάλη σημασία. Και όμως, έχουν το εξωφρενικό, τερατώδες ταλέντο να γεννάνε ομορφιά και να υπερβαίνουν κάθε είδος συνόρου, ηχητικού ή χωροχρονικού. Με τις ακατάτακτες μουσικές τους ψυχές γεννήσανε το "Fear", ένα από τα πιο συναρπαστικά και παραμυθένια rock άλμπουμ που άκουσα μέσα σε αυτή την τόσο παράξενη χρονιά. Για τον γράφοντα, οι Onségen Ensemble είναι λοιπόν ένα τεράστιο γκρουπ, από κάθε άποψη. Τεράστιοι σαν το μεγάλο τους παραμύθι.

Spotify