Neil Young

Living With War

Reprise / Warner (2006)
Από τον Αντώνη Μουστάκα, 19/06/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο Neil Young μας εξέπληξε για άλλη μια φορά. Λίγους μήνες μετά το πολύ όμορφο folk / country "Prairie Wind" και την ταινία "Heart Of Gold", o "μοναδικός πραγματικός ροκ καλλιτέχνης" (Nick Cave) παίρνει ξανά στα χέρια του την Gibson και επιστρέφει θριαμβευτικά στον ηλεκτρικό ήχο μετά από αρκετό καιρό.

Οδηγούμενος από την αποστροφή του για τον πόλεμο και την κυβέρνηση του George Bush Jr. καταφέρνει να περάσει το μήνυμα του μέσα από 10 τραγούδια δυναμίτες που θα αγαπήσουν σίγουρα όσοι λάτρεψαν άλμπουμς όπως τα "Rust Never Sleeps" και "Ragged Glory" και τραγούδια σαν το "Rockin' In The Free World" και "Be The Rain". H μουσική του "LWW" κινείται σε ηλεκτρισμένα μονοπάτια στα οποία περπατούν οργισμένοι χίπηδες φωνάζοντας αντιπολεμικά συνθήματα. Η γενιά του Βιετνάμ φωνάζει ξανά μέσω του μοναδικού ανθρώπου της γενιάς του που στέκεται ακόμα στο ύψος των περιστάσεων και που αντί να μαζεύει κάθε μήνα επιταγές από δικαιώματα τραγουδιών του που παίζονται σε κάθε λογής διαφημίσεις (από καλσόν μέχρι αναψυκτικά κύριοι Dylan & Jagger) ορθώνει ανάστημα και μιλά στα ίσια για την κατάσταση στις ΗΠΑ και κατ' επέκταση στο κόσμο όλο.

Στιχουργικά τα βέλη του Neil Young στρέφονται κυρίως στην κυβέρνηση ψευτών (όπως την αποκαλει) των ΗΠΑ και στα εσωτερικά προβλήματα της χώρας για τα οποία δε νοιάζεται κανείς από τους κρατούντες αφού όλη τους η προσοχή έχει στραφεί στον πόλεμο κατά των τρομοκρατών. "How do you pay for war / And leave us dying? / When you could do so much more / You're not even tryin'" λένε οι στίχοι του "Restless Consumer" και φυσικά δεν υπάρχουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, ειδικά όταν στη Νέα Ορλεάνη ακόμα μετρούν τις πληγές τους.

Στο τραγούδι που συζητήθηκε περισσότερο από τα υπόλοιπα, το "Let's Impeach The President", ο Neil Young γίνεται πιο καυστικός από ποτέ, κατηγορώντας τον Bush για παραποίηση στοιχείων, παρακολουθήσεις τηλεφώνων και υπολογιστών, πειρατεία (!) στη θρησκεία και παραγκώνιση των εγχρώμων. Φυσικά έπεσε γραμμή στα μέσα τα οποία ελέγχει η κυβέρνηση να μην ακουστεί το τραγούδι αυτό αλλά πολλοί σταθμοί όχι μόνο δεν υπάκουσαν αλλά αρκετοί έπαιξαν χωρίς διακοπή όλο το άλμπουμ, ενώ η πρωτοποριακή κίνηση του Νeil Young να προσφέρει στον κόσμο το άλμπουμ δωρεάν σε μορφή streaming μέσω internet (πολλοί το ακούσατε και μέσω του rocking.gr) έστειλε σε 250.000 σπίτια το μήνυμα πριν καν φτάσει το "LWW" στα καταστήματα δίσκων.

Το άλμπουμ όπως ήταν φυσικό ενθουσίασε πολλούς αλλά εξόργισε άλλους τόσους. Μπαίνοντας στο επίσημο site του Νeil Υoung υπάρχει ειδική σελίδα με το όνομα The Great Debate στην οποία υπάρχουν όλες οι κριτικές του Τύπου για το άλμπουμ, χωρισμένες σε αρνητικές και θετικές, ενώ ο ίδιος ο Young επισημαίνει ότι το άλμπουμ σκοπό έχει να ξεκινήσει τη συζήτηση μήπως και βρεθεί κάποια λύση.

Ο μέγας στιχουργός και συνθέτης είναι και πάλι παρών όχι μόνο μέσα πια από την καθημερινή παρέλαση ονομάτων που προσπαθούν να μιμηθούν τον ήχο και τη γραφή του αλλά και με ένα άλμπουμ που θα γεννήσει καινούργιες στρατιές αντιγραφέων, οπαδών, πνευματικών παιδιών και κάθε λογής "Ι wanna be like Νeil" μουσικών.

Πιο πολύ από κάθε άλλη εποχή o Neil Young αποτελεί σήμερα το απόλυτο rock icon, ο μοναδικός εν ζωή καλλιτέχνης που εκφράζεται ελεύθερα, κρατά ψηλά τη σημαία της αντίστασης στο παράλογο, χωρίς σε καμία στιγμή να δείχνει γραφικός, και η επιρροή του στη ροκ σκηνή δείχνει ισχυρότερη από ποτέ (ακόμη και από τα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν το ρεύμα του grunge τον ανακήρυξε νονό του). Ο κοινωνικός του προβληματισμός, η οικολογική του συνείδηση, η ευαισθησία του για αγρότες, παιδιά με προβλήματα στην επικοινωνία και η ουσιαστική ροκ στάση ζωής του (μακριά από σκάνδαλα, ναρκωτικά και λοιπά στερεότυπα) αποτελούν λίγα από τα κομμάτια του παζλ της προσωπικότητας του Neil Young, ενός ανθρώπου που προσπαθεί να ξεχάσει πως για κάποιους, χωρίς να το θέλει, θα είναι πάντα ο "σατανάς" ("Don't Feel Like Satan But I Am To Them / So I Try To Forget It Any Way I Can" όπως εξομολογείται στο "Rockin' In The Free World").

Κλείνω με τους στίχους από το νέο ροκ ύμνο "Shock And Awe" που είναι και το απόσταγμα όλου του άλμπουμ: "We had a chance to change our mind / But somehow wisdom was hard to find / We went with what we knew and now we can't go back / But we had a chance to change our mind".

  • SHARE
  • TWEET