Mystras

Στο "Kingdom Of Heaven" υπάρχει μια σκηνή, στην οποία εμφανίζεται σταδιακά το μέγεθος του στρατού των Σταυροφόρων καθώς προελαύνει εναντίον των Μουσουλμάνων του Saladin. Με τον τεράστιο χρυσό σταυρό και τις χιλιάδες ιππότες πίσω του, ανεμίζοντας τα λάβαρά τους. Η μάχη του Hattin (1187 AD). Παραπλήσια εικόνα βλέπουμε και στο εξώφυλλο του "The Course Of Empire" των Atlantean Kodex. Πώς συνδέονται αυτά τα δύο με τον δεύτερο δίσκο των Mystras; Είναι οι πόλεμοι εκείνων των καιρών σε νότες.

Κοιτάζοντας τα δύο υπέροχα εξώφυλλα των δίσκων (περσινού και φετινού), δημιουργίες του Λουκά Καλλιαντάση, εξετάζοντας τους τίτλους τους και την ηχητική τους αρμονία, ο νους αντιλαμβάνεται τα εξής: Μιλάμε για μια φυσική συνέχεια του ντεμπούτου, όπου η κλίμακα μεγενθύνεται και γιγαντώνεται. Από τα κάστρα και τους «παράνομους» των παλαιών καιρών, οδηγούς εξεγέρσεων και υπερασπιστές των φτωχών και σχεδόν υπόδουλων, περνάμε σε αυτοκρατορίες. Με στρατούς, θρησκείες και ιδεολογίες στο κατόπι τους. Τα απαραίτητα υλικά για πολέμους δηλαδή, ατέρμονες αιματηρές μάχες, καταστροφές και αφανισμό.

Γίνεται το βήμα παραπάνω, και πιο ειδικά στο θέμα της παραγωγής. Εκεί όπου κατά τη γνώμη μου έπασχε το ντεμπούτο, πάσχισα κι εγώ μαζί του. Ίσως και να παραήταν «ωμό» για τα αυτιά μου. Η συνύπαρξη του black metal και των παραδοσιακών/μεσαιωνικών/αραβικών στοιχείων, κυριαρχεί στον δίσκο. Η ωμότητα και η τραχύτητα από τη μια μεριά, η μουσική παράδοση λαών από την άλλη. Ορμητικά, βίαια φωνητικά απέναντι ή δίπλα σε νέι, βιολί και σαντούρι. Μαζί πάντως όχι, ο Ayloss επέλεξε να μην πολυμπλέξει τις συνθέσεις, καθώς το φολκ πρόσωπο της μπάντας λειτουργεί κυρίως ως προοίμιο της μαύρης επίθεσης που θα ακολουθήσει.

Τα ιστορικά γεγονότα παίρνουν τη μουσική διάσταση που τους ταιριάζει, η βία, το αίμα και οι συγκρούσεις τραβάνε το μαυρομέταλλο όπως τα σάπια κουφάρια τραβάνε τα όρνεα. Και οι ιστορίες του δίσκου περιέχουν αρκετά τέτοια. Παρόν και το επικό στοιχείο, η ελληνική εκδοχή του black metal ανά διαστήματα και μια γερμανόφωνη οπερατική σύνθεση που εν τέλει δεν καταφέρνει να χαλάσει τη συνολική εικόνα ενός εξαιρετικού δίσκου. Έχει τόσα καλούδια και ένα από τα πιο δυναμικά τραγούδια της χρονιάς και σε αυτά θα εστιάσουμε. Για κάποιο λόγο βρήκα το "Empires Vanquished And Dismantled" συγγενικό με αυτό. Το αναζήτησα και το άκουσα αμέσως μετά.

Bandcamp