HIPPOTRAKTOR

Η πρώτη μου επαφή με τους HIPPOTRAKTOR στο ArcTangent Festival στο Bristol ήταν εξαιρετική. Το ίδιο μπορώ να γράψω και για την εν γένη παρουσία τους σε ένα καταξιωμένο label ΄όπως είναι η Pelagic Records. Στην δεύτερη τους κυκλοφορία εμπνεύστηκαν ως τίτλο την ελληνικότατη λέξη «στάση», που σημαίνει ακινησία. Όμως το "Stasis" είναι ένα καθόλα αεικίνητο όχημα. Προϊόν του χρόνου και της δίψας για εδραίωση, οι φιλόδοξοι progressive metallers καταθέτουν ένα ακόμα δείγμα βέλγικου κονστρουκτιβισμού, με ακραία και προοδευτική αρχιτεκτονική εν μέσω djent εκρήξεων.

Η συνολική επιμέλεια του Chiaran Verheyden στην παραγωγή είναι σχεδόν αψεγάδιαστη με ευχάριστη έκπληξη την ολοκληρωτική ενσωμάτωση στον πυρήνα του αειθαλή Stefan De Graef των εκ Mechelen ορμόμενων Psychonaut. Τα εντυπωσιακά "Silver Tongue" και "Renegade" αποκρυσταλλώνουν την φιλοσοφία του "Stasis" που διακηρύσσει μνημειώδη αρμονία εν καιρό πολέμου!

Όμως η ψυχολογική γεύση που αφήνει στο τέλος της ακρόασης ο νέος δίσκος είναι τρόπον τινά λιγουλάκι αμήχανη. Και εξηγούμαι. Δεν είναι ότι αποτυγχάνουν να επικοινωνήσουν το βασικό τους μήνυμα. Μια χαρά το καταφέρνουν και το αποτέλεσμα όσο αφορά το τεχνικό κομμάτι είναι άρτιο. Όμως διάολε είναι το μήνυμα το ίδιο που πάσχει από την πρωτόλια μέθη που πηγάζει από τον ενθουσιασμό. Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου είναι: Αλλάζει έτσι επίπεδο η μπάντα; Απάντηση: Και ναι και όχι. Αυτό γιατί η τακτική του αιφνιδιασμού δεν υφίσταται πλέον, και δυστυχώς ή ευτυχώς ο ανταγωνισμός στο συγκεκριμένο είδος είναι αδυσώπητος. Tο προ ετών "Meridian" λόγο φρεσκάδας είχε υπερπηδήσει την συγκεκριμένη παγίδα, αν και από άποψη παραγωγής σαφέστατα υστερεί σε σχέση με τον διάδοχο του.

Αυτά συμβαίνουν και στα καλύτερα τα σπίτια, σωστά; Γνωρίζοντας πως το ταβάνι αυτών των τύπων είναι υψηλότατο, οι απαιτήσεις μας δίκαια είναι μεγαλύτερες. Το ξεδίπλωμα της μέχρι ένα σημείο αναμενόμενης Βελγικής μανιέρας, άσχετα αν αυτή είναι ελκυστική ή όχι, δεν αρκεί για να τους ψηλώσει άλλο. Πρέπει να βρουν νέο πεδίο για να οργιάσουν. Ρόλο στην δημιουργική ακινησία του "Stasis" σίγουρα έπαιξε ο συγκεντρωτισμός του αδιαμφισβήτητου ηγέτη της μπάντας, του κιθαρίστα, συνθέτη και παραγωγού Chiaran Verheyden. Ενδεχομένως να πιστώνεται μεγάλο μέρος των καλλιτεχνικών αποφάσεων σωστών ή λάθος. Ή μπορεί απλά η καθολική αποδοχή του νέου status quo (sic) της κολεκτίβας, να είναι γραφτό να έρθει μέσα από μια προσωρινή, ίσως και διδακτική, εθελούσια στάση. Μέχρι τότε θα ακούμε με αυτογνωσία τους HIPPOKTATOR σε μεγάλες αίθουσες να κάνουν αυτό που γνωρίζουν καλά, ελπίζοντας ότι ο πόλεμος δεν θα μας φτάσει ποτέ και ξεχνώντας ότι είναι ήδη εδώ.

Spotify | Bandcamp