Κομπιούτερς, αριθμοί και μουσικές. Προτιμά το ροκ του σκοτεινό και έξυπνο. (Συνήθως.) Εκτιμά εξίσου ιδιότροπες και πιασάρικες μελωδίες. Πιστεύει ότι η ιδανική ακρόαση δίσκου γίνεται συνοδεία booklet....
Faetooth
Labyrinthine
Μεγαλύτερες σκιές, μικρότερες μέρες, με το βλέμμα στον ουρανό
Ξεκινώντας ανάποδα αυτή την παρουσίαση, αν αγαπάς εκείνο το παρακλάδι του σύγχρονου σκληρού ατμοσφαιρικού ήχου που καθιερώθηκε σταδιακά την περασμένη δεκαετία από ηρωικές φιγούρες σαν εκείνες των Amenra και της Chelsea Wolfe, ή/και τη χρονιά της κορώνας βρήκες μουσικό καταφύγιο στο "May Our Chambers Be Full", παρακαλείσαι να δώσεις τη δέουσα προσοχή στο παρόν άλμπουμ. Μην ψάξεις για γνωστά ονόματα ή κραυγαλέες παρουσίες, παρότι η επιφανειακή ανάγνωση ίσως προδιαθέτει για το αντίθετο. Μη δώσεις βάρος στον 'fairy doom' αυτοπροσδιορισμό.
Η πρόταση της τριάδας πρακτικά δεν σπάει κανέναν κανόνα και δεν αλλάζει το παιχνίδι, όπως κι αν το κοιτάξει κανείς. Την ίδια στιγμή, χρειάζονται πραγματικά γενναίες δόσεις παραξενιάς για να υποστηριχθεί πειστικά ότι το αποτέλεσμα υπολείπεται ποιότητας ή φρεσκάδας. Από τα γυρίσματα στα φωνητικά μέχρι τη φυσικότητα στον τρόπο που ξεδιπλώνονται οι ιδέες, κι από τους σταθερά χαμηλωμένους ρυθμούς μέχρι τη σκονισμένη αίσθηση που κυριαρχεί καθ' όλη τη διάρκεια, αφενός η ψυχή είναι παρούσα και αφετέρου τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη.
Στην άτυπη σύγκριση με το ντεμπούτο, τα πάντα εδώ μοιάζουν να στέκονται ένα σκαλί ψηλότερα. Τα παιξίματα σφίγγουν. Το συνθετικό σκέλος ακολουθεί από κοντά. Οι ερμηνείες αποκτούν αυτοπεποίθηση. Η παραγωγή δεν χάνει ούτε λίγο τον στόχο. Αυτό το τελευταίο, έχοντας δει τη μπάντα στη σκηνή του φετινού Roadburn, στα μάτια μου είναι η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά και δίνει το κάτι παραπάνω ώστε να κερδίσει το σύνολο. Ανάμεσα στο άνοιγμα της "Iron Gate" και τις αιθέριες αποχρώσεις του "October", οι στροφές του "Hole" αστράφτουν με ένα λασπωμένο τρόπο.
Οι υποσχέσεις που είχαν δοθεί από τις Faetooth στη μέχρι τώρα πορεία τους, πλέον αρχίζουν να εκπληρώνονται με κάθε επισημότητα. Αυστηρά μιλώντας, το παρόν βήμα δεν δείχνει αρκετά μεγάλο για να φέρει το όνομά τους στις μπροστινές γραμμές του contemporary atmospheric ιδιώματος, σε τελική ανάλυση όμως αυτό μικρή σημασία έχει. Αν ψάχνεις για σκοτάδι, χωρίς απαίτηση για καινοτομίες, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να βρεις ένα ωραιότατο φιξ στο "Labyrinthine". Υπό συνθήκες, κάτι ακόμα περισσότερο. Χαμήλωσε τα φώτα, νιώσε τη σκόνη στον αέρα κι αφέσου.
