Extra Life

Την σφαλιάρα που μου έριξαν το καλοκαίρι του 2022 οι Extra Life θα την θυμάμαι σε όλη μου την ζωή. Ήταν η στιγμή που ένα σούπερ άγνωστο (σε μένα) γκρουπ εμφανίστηκε ξανά μετά από χρόνια απραξίας και κατάφερε να με αφυπνίσει: όση μουσική κι αν έχεις ακούσει, ποτέ μην πιστέψεις πως τα έχεις ακούσει όλα. Αυτό το ασύμμετρο avant-prog-math rock με τις αλλοπρόσαλλες βυζαντινές μελωδίες στην φωνή ήταν ότι πιο απροσδόκητο και παράξενο άκουσα εδώ και δεκαετίες. Και το λάτρεψα. Σχεδόν ως την κορυφή.

Κι ενώ το σοκ από το "Secular Works Vol. 2" είναι ακόμα νωπό, το σχήμα του Charlie Looker επιστρέφει άμεσα. Διαπίστωση πρώτη: προς πάρα πολύ μεγάλη μου χαρά, φαίνεται πως οι Extra Life σκοπεύουν να είναι πιο ενεργοί. Διαπίστωση δεύτερη: η μπάντα δίπλα στον Looker (ο οποίος τραγουδάει, παίζει κιθάρα και πλήκτρα) είναι ξανά εξαιρετική, με τον αγαπημένο Toby Driver (των Kayo Dot) στο μπάσο, τον υπέροχο Timba Harris (Secret Chiefs 3) στο βιολί και τον πολύ αξιόλογο David Bodie στα τύμπανα. Ένα πραγματικό σούπερ γκρουπ, αν όχι στο όνομα, σίγουρα στην χάρη.

Διαπίστωση τρίτη και πιο ουσιαστική: οι Extra Life είναι στιλιστικά αεικίνητοι και αλλάζουν ξανά. Ακριβώς όπως το εκπληκτικό τους ντεμπούτο "Secular Works" το 2008 διαδέχτηκαν δύο άλμπουμ που κινήθηκαν σε πιο indie και λιγότερο progressive περιοχές, το "The Sacred Vowel" δείχνει μια αντίστοιχη διάθεση, σε σχέση με τον προκάτοχο του. Με την εξαίρεση του 12λεπτου ομώνυμου που κλείνει το άλμπουμ, τα math rock στοιχεία απουσιάζουν ολοκληρωτικά. Το ίδιο και η μεσαιωνική αύρα. Ήδη το νέο άλμπουμ ακούγεται πιο σύγχρονο, πιο παιχνιδιάρικο, πιο ακουστικό και ίσως πιο πλουραλιστικό. Μοιάζει δε να επενδύει πολλά πράγματα στην κινηματογραφικότητα ή τις folk χροιές του μαγικού βιολιού του Harris.

Φυσικά, οι Extra Life δεν έγιναν ακριβώς προσιτοί. Ο κόσμος τους παραμένει ποιητικός, παράξενος, έως και μη-φυσιολογικός. Το υπέροχο "Corrupt, Corrupt" ανοίγει το άλμπουμ με ουράνιες ακουστικές μελωδίες και κρυπτικούς στίχους που κινούνται ανάμεσα στον σουρεαλισμό και την πορνογραφία. Αινιγματική και μυστηριώδης, η τέχνη τους χαράζει παράξενες γραμμές, ενώ η σύνθεση πετάει πινελιές ενός δυσοίωνου sound design. Το "I’m Normal" που ακολουθεί - πέραν του ότι ο τίτλος του δεν θα μπορούσε να είναι πιο αυτοσαρκαστικός - εισάγει τα πρώτα distortion, αν και το tempo είναι αργό και το βιολί ο πρωταγωνιστής.

Σε σχέση με τις φωνητικές του γραμμές ο Charlie Looker είναι μια πραγματική ιδιοφυία. Παρόλα αυτά, στα "Feet First" και "Haven’t Learned A Thing" - δύο ιδιαιτέρως στρωτά folk rock τραγούδια - ο δημιουργός δεν εκμεταλλεύεται καθόλου την διάνοια ή τις διαστροφές του, παρά παραδίδεται σε μάλλον εύκολες πρακτικές. Δεν είναι καθόλου άσχημες συνθέσεις. Απλώς οι Extra Life είναι φτιαγμένοι για άλλα πράγματα, για άλλα ηχοτοπία, για άλλα αισθητικά ύψη…

…όπως αυτά του αριστουργηματικού "Three Worms"! Υπέροχες μελωδίες, ύπουλα αναπτυσσόμενοι ρυθμοί και μια σχεδόν αυτοσχεδιαστική δομή συνθέτουν ένα έξοχο 8λεπτο τραγούδι, που ντύνει μια αντίστοιχα πολυεπίπεδη στιχουργική αλληγορία. Το ομώνυμο, όπως προανεφέρθηκε, επαναφέρει τις math rock παράνοιες κι είναι ένα εντυπωσιακό track, αν κι η διάρκεια του δεν χρειαζόταν να είναι τόσο μεγάλη.

Αν δεν είχε προηγηθεί το συγκλονιστικό προηγούμενο τους άλμπουμ, δεν θα δίσταζα να πάρω ξανά τους Extra Life μαζί μου ως στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Όμως ο πήχης μπήκε τρομερά ψηλά κι είναι δίκαιο να πω ότι το "The Sacred Vowel", αν και θαυμάσιο, δεν φτάνει στα ίδια ύψη. Είναι σίγουρα πιο εξωστρεφές και πιο κοινωνικό, είναι όμως και λιγότερο concept-ικά συγκροτημένο και λιγότερο «επικίνδυνο» σαν άλμπουμ. Ταυτόχρονα όμως ίσως αποτελεί πιο ομαλή είσοδο στο ανείπωτο σύμπαν των Extra Life.

Εν κατακλείδι, η σκέψη που γεννήθηκε το 2022 παραμένει ακόμα: οι Extra Life είναι ένα από τα πιο μοναδικά (και υποτιμημένα) συγκροτήματα που μπορεί κανείς να βρει, όπως κι αν θες να ονομάσεις το genre που τους χαρακτηρίζει. Πρόκειται για αμίμητη, ολοκληρωτικά προοδευτική rock μουσική, ανοιχτή σαν τα ιερά φωνήεντα και το απειλητικό χάσμα του εξωφύλλου. Το πέμπτο τους άλμπουμ δεν σοκάρει, σμιλεύει όμως περαιτέρω τα παραπάνω ως αλήθειες πάνω σε μάρμαρο.

Bandcamp