Convulsing

Πέρασαν έξι χρόνια από το τελευταίο άλμπουμ των Αυστραλών Convulsing. To one-man extreme metal project του Brendan Sloan, με το "Grievous" είχε παρουσιάσει ένα ογκώδες και δαιδαλώδες σύγχρονο black/death/doom metal έπος στο "Grievous". Σποραδικά post και κάποιες επανεκδόσεις μετέπειτα, όπως και συμμετοχές σε δίσκους των Altars, Cosmic Putrefaction και Nightmarer, δεν προϊδέαζαν στην πολυαναμενόμενη δισκογραφική επιστροφή. Το "Perdurance" όμως εμφανίστηκε ξαφνικά στο διαδίκτυο, και πλέον, το τρίτο άλμπουμ των Convulsing είναι γεγονός.

Το "Perdurance" συνεχίζει στο τεχνικό, πολύμορφο, απαιτητικό και δύσβατο ύφος που έχει καθιερώσει το σχήμα. Στα σχεδόν 50 λεπτά που διαρκεί, σιγοκαίγοντας σε mid-tempo ηχοτοπία, εδραιώνει μια ψυχοφθόρα ατμόσφαιρα, που μέσα από doom περάσματα με δυσαρμονίες, κοψίματα, στροφές, εναλλαγές, παύσεις και εκκινήσεις, παρέχει πολλή πληροφορία η οποία δεν είναι και εύκολο να αποκωδικοποιηθεί άμεσα. Οι Convulsing με τη μουσική τους, για ακόμη μια φορά καλύπτουν μεγάλο φάσμα του σύγχρονου extreme metal ήχου. Έχοντας κοινές αναφορές με μπάντες όπως οι Abyssal, Ulcerate, Mitochondrion, Altarage, Suffering Hour, Imperial Triumphant, Portal, και φυσικά παλαιότερες όπως Gorguts, Immolation, Deathspell Omega, Opeth, και πάει λέγοντας, εξακολουθούν να μην θυμίζουν εντόνως καμία.

Οι επτά* συνθέσεις του "Perdurance" εξερευνούν μελαγχολικές, απαισιόδοξες και γενικά δύσπεπτες ατμόσφαιρες. Το σκοτάδι των Convulsing δεν είναι μεταφυσικό, ή βλάσφημο αλλά απολύτως γήινο. Παράλληλα, παρά το τεχνικό χάος και την απαιτητική φύση των κομματιών του δίσκου, το "Perdurance" δεν πέφτει σε κάποια τεχνοκρατική ή φυσιοκρατική παγίδα. Παραμένει γήινο, απτό, και με μια διάθεση να εξωθήσει τα συναισθήματα στα άκρα. Το εντυπωσιακό εναρκτήριο "Pentarch" καλωσορίζει με νιχιλιστικές διαθέσεις αλλά και μια κινηματογραφική θεατρικότητα που αναβλύζει από τα εξαιρετικά του κιθαριστικά σόλο. Το οκτάλεπτο "Inner Oceans" με την πειραματική του δομή και τα riff - παλινωδίες, τις αλλαγές ρυθμών και τις σκόρπιες δυσαρμονίες, εντείνει το ασφυκτικό κλίμα και συνοψίζει ιδανικά γιατί η άποψη των Convlusing δεν επαναλαμβάνεται, δεν μιμείται, καθώς και γιατί κυρίως καλλιτεχνικά αποτελεί μια τόσο σημαντική οπτική στη σημερινή σκηνή.

Το εντυπωσιακό με το δύσβατο "Perdurance" είναι το ότι στην καρδιά του παραμένει ένα σχετικά μετρημένο και απλό metal άλμπουμ. Πίσω από τον όγκο της πληροφορίας, τα εντυπωσιακά μουσικά μέρη και τον τρόπο που αυτά συνενώνονται και εξελίσσονται, κρύβεται ένας δίσκος που εκτιμά και θέλει να αναδείξει την αξία της στιγμής, του συναισθήματος ενός riff, ενός μελωδικού lead, την επίδραση μιας αλλαγής ρυθμού. Το κολοσσιαίο "Gossamer Pall", μπορεί να θυμήσει κάτι γείτονες Νεοζηλανδούς, αλλά η ικανότητά του να μεταβαίνει στο φώς περί τα μέσα του, δίχως να χάνει σπιθαμή οργής ή πάθους, επαναφέρει τη συζήτηση στο συνδυασμό προσωπικότητας και αποτελεσματικότητας των Convulsing.

Το δωδεκάλεπτο ομότιτλο τραγούδι του δίσκου θα τον ολοκληρώσει μέσα σε αποθέωση. Το "Perdurance" στις απολήξεις, τις λεπτομέρειες και τα οριακά του σημεία διαθέτει μια ποιητική γοητεία. Αντλώντας από την προοδευτική νοοτροπία δημιουργού και επιρροών, αποτελεί πρώτιστα μια πλούσια ακροαματική εμπειρία και σε δεύτερο βαθμό ένα άλμπουμ που σε προ(σ)καλεί να το εξερευνήσεις γιατί σου προσφέρει διαρκώς στιγμές για να εντυπωσιαστείς, αβίαστα. Ο ηχητικός τυφώνας των επιθετικών του riffs, και το blackened death metal που ανά στιγμές ξεσηκώνει την άβυσσο, συμπλέουν με σχεδόν ονειρικές στιγμές, μετατρέποντας τα σκληρά συναισθήματα σε απαραίτητα στάδια για μια τελική λύτρωση.

Το "Perdurance" συνεχίζει το μοναχικό δρόμο ενός δημιουργού που επιλέγει να συνθέτει μουσική με τους όρους του. Διαμορφώνει ένα μέσο επικοινωνίας, το οποίο δύναται να αξιοποιηθεί από κάθε άτομο που θα εκτιμήσει την απαιτητική του πρώτη όψη και θα επιμείνει για να του αποκαλυφθεί ειλικρινές και απογυμνωμένο. Η δισκογραφική επιστροφή των Convulsing είναι τιτάνια, και δίχως περιστροφές αποτελεί ένα από τα καλύτερα extreme metal άλμπουμ που μπορείς να ακούσεις. Αν δε πιστεύεις πως ξέρεις τι να περιμένεις, πιθανώς να απογοητευτείς, αλλά θα είναι για καλό.

*Κατεβάζοντας ψηφιακά το δίσκο από το Bandcamp των Convulsing, που διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά, θα βρεις πως περιέχει και ένα όγδοο κομμάτι. Πρόκειται για μια ανατριχιαστική, σπαραξικάρδια διασκευή στο "A Smart Kid" των Porcupine Tree, μέσα από το πέμπτο τους άλμπουμ "Stupid Dream" του 1999. Ο συνδυασμός μουσικής και στίχων, το προσαρμόζει ιδανικά για το κρυφό, ανείπωτο φινάλε, σε μια εντυπωσιακή απόδοση που διασφαλίζει πως δεν θα ξεμπερδέψεις τόσο εύκολα με το "Perdurance".