Abyssus

Το εγχώριο death metal σχήμα των Abyssus κυκλοφορεί έπειτα από επτά χρόνια το δεύτερο άλμπουμ του. Το ντεμπούτο τους, "Into The Abyss", το εμπεδώσαμε, το λιώσαμε, το ακούσαμε στις αμέτρητες ζωντανές εμφανίσεις, αλλά το επόμενο βήμα επιτέλους κατεύθασε. Έπειτα από τα ενδιαφέροντα (τόσο λόγω πρωτότυπων συνθέσεων, όσο και διασκευών) "Unleash The Storm" και "Relics Of The Past" Eps, και μέλη πλέον της, λατρεμένης μας εδώ στο Rocking, Transcending Obscurity Records, οι Αθηναίοι επιστρέφουν με το "Death Revival".

Με τέτοιο τίτλο, λαμβάνοντας υπόψη και τα χρώματα του εξωφύλλου (δια χειρός του σπουδαίου Andreas Marshall), τα συμπεράσματα είναι άμεσα. Για 33 λεπτά, οι επτά συνθέσεις του δίσκου ξετυλίγουν το τίγκα old school death metal κουβάρι που είναι ο ήχος των Abyssus. Με σαφείς ηχητικές αναφορές στο death metal τελών '80s με μέσα '90s, με γενναίες δόσεις thrash metal, τα κομμάτια βασίζονται κυρίως στην εναλλαγή των riffs όσο και στο συμπαγές groove. Πράγματι, η δουλειά πίσω από τις συνθέσεις, που εικάζω πως οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα), δίνει στον δίσκο μια αίσθηση συλλογής, αφού, και εξαιτίας της σύντομης διάρκειας, κάθε κομμάτι πετυχαίνει άμεσα και αβίαστα τον στόχο του.

Οι αναφορές στις επιρροές δεν κρύβονται, αλλά ποτέ δεν ήταν αυτό το ζητούμενο σε αυτό τον ήχο. Με κίνδυνο να καταντήσω κουραστικός, οφείλω να επαναφέρω στη συζήτηση το γεγονός πως ένας δίσκος που εδράζει ηχητικά σε ένα revival, οφείλει πρώτιστα να παραδίδει ολοκληρωμένα τραγούδια, αντί απλώς να υπενθυμίζει μια άλλη εποχή. Εδώ, όπως καθίσταται άμεσα σαφές και από το ισοπεδωτικό εναρκτήριο "Metal Of Death", που δίνει και το στίγμα τιμώντας τον τίτλο του, οι Abyssus έδωσαν βάση στη σύνθεση ολιστικά και όχι σε φθηνά τεχνάσματα εντυπωσιασμού όπως μια εκφορά στίχων, το κούρδισμα, ένα μουσικό θέμα και η ατμόσφαιρά του. Δανειζόμενο στοιχεία από Celtic Frost, Possessed, Malevolent Creation (υπάρχει κομμάτι ονόματι "The Ten Commandments"), Asphyx, Obituary, Bolt Thrower, καθώς και μπόλικο ευρωπαϊκό death/thrash, το συγκρότημα εξαπολύει μια εθιστική αλληλουχία κομματιών.

Με την κιθαριστική δουλειά να κλέβει τις εντυπώσεις εξαιτίας του χαρακτήρα της, ο τρόπος με τον οποίο τα leads εκρήγνυνται προσδίδει στο τελικό αποτέλεσμα. Παρά το γεγονός πως πολλά ρυθμικά μέρη, εν μέρει αναμενόμενα, επαναλαμβάνονται, οι λεπτομέρειες όπως η υποβόσκουσα Slayer σφραγίδα του "Uncertain Future", το σαρωτικό mid-tempo του "The Beast Within" ή η ποντιακή εισαγωγή του, σχετικά θεματικού "Genocide", είναι αρκετές ώστε το αταβιστικό death metal των Abyssus να κερδίζει κάθε σπιθαμή με την αξία του. Η ισορροπία δυναμικών και ρυθμών, καθώς και η σταθερά ογκώδης παραγωγή και επιθετικότητα των riffs επιτρέπει στις εσωτερικές διαφοροποιήσεις του "Death Revival" να ηχούν ανανεωτικές χωρίς να αποπροσανατολίζουν.

Το κλείσιμο δε, με τα «αντίθετα» "The Witch" και "When Wolves Are Out To Hunt" είναι αυτό που κερδίζει την παρτίδα κατά την ταπεινή μου άποψη. Ενώ το πρώτο, σε λιγότερο από τρία λεπτά είναι ένα αχαλίνωτο, πρώιμου '80s extreme metal βλάσφημο όργιο, το δεύτερο είναι το «απαραίτητο» αργόσυρτο έπος για να κλείσει ένας δίσκος εδρασμένος σε αυτό το ηχόχρωμα. Το "Death Revival" μέσα από τη νεκρική του ατμόσφαιρα και την εντελώς απόκοσμη και αρκούντως «υπόγεια» προσέγγισή του, κερδίζει κάθε ακρόαση εξαιτίας της αφοσίωσής του. Αυτό το άλμπουμ, είναι ταγμένο στο παλαιομοδίτικο death metal και κυρίως στα μουσικά χαρακτηριστικά που κάνουν το ιδίωμα επίκαιρο και πρόσφορο σε ορδές νέων μιμητών. Ο δεύτερος δίσκος των Abyssus επιτυγχάνει τον στόχο που ο ίδιος έθεσε, και δικαιώνει την υπομονή και, φυσικά, την επιμονή των δημιουργών του. Απολαυστικό, με την ορθή έννοια του όρου.

Bandcamp
YouTube