TV On The Radio, Maruja @ Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, 08/06/25

Συναυλιακή εβδομάδα στον Λυκαβηττό μας επεφύλασσε το Plisskën Festival καθώς, χωρίς να φοβηθεί την μεγάλη έξοδο των Αθηναίων λόγω τριημέρου, τις προηγούμενες μέρες μας χάρισε τη μία μεγάλη συναυλία μετά την άλλη. Με νωπές ακόμη τις μνήμες από το τριήμερο πανηγύρι των King Gizzard and The Lizard Wizard και το ηλεκτρονικό party των Caribou, την Κυριακή το βράδυ, στον λόφο ανέβηκαν δύο σπουδαία σχήματα. Από τη μία, οι Maruja, που, χωρίς να έχουν βγάλει καν δίσκο, μας επισκέφτηκαν για τρίτη φορά, και, από την άλλη, οι θρυλικοί TV On The Radio, με μια εμφάνιση σχήματος υψηλής κλάσης.

Πιστοί στο πρόγραμμα, και με τον ήλιο να φέγγει ακόμη πάνω από τα κεφάλια μας, οι Maruja ανέβηκαν στη σκηνή στις 20:15 με τον αέρα μπάντας που βιώνει στο έπακρο κάθε της ζωντανή της εμφάνιση, δίνοντας σε αυτή το 100% της. Ομολογώ πως, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, είχα αντισταθεί σθεναρά στο hype τους, ίσως και γιατί στουντιακά τόσο καιρό δεν έχω ενθουσιαστεί στο βαθμό που έχουν ενθουσιαστεί οι πάντες γύρω μου. Από την άλλη βέβαια, συνήθως όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά, και, εν προκειμένω, μιλάμε για ολόκληρη πυρκαγιά αφού το σχήμα από το Manchester μας χάρισε μια πραγματικά εκρηκτική εμφάνιση.

Συνδυάζοντας post-rock, jazz, post-punk, noise, hip-hop και μοντέρνες εκδοχές του εναλλακτικού ήχου, οι Βρετανοί, στην περίπου μία ώρα που διήρκησε το set τους, δεν σταμάτησαν να μας ξαφνιάζουν με τις δυναμικές τους ενορχηστρώσεις αλλά και με το πάθος τους πάνω στη σκηνή. «Αυτό είναι με διαφορά το πιο όμορφο μέρος που έχουμε παίξει ποτέ» ομολόγησε κάποια στιγμή ο Harry Wilkinson, frontman του σχήματος, και η σκέψη μας δεν ήταν άλλη από το «κι εμάς αυτή είναι μια από τις πιο όμορφες συναυλίες που έχουμε δει ποτέ σε αυτό το μέρος», καθώς το συγκρότημα μας παρέδωσε ένα πλήρες και ολοκληρωμένο performance, με πολιτικές αναφορές, και υψηλή απόδοση, κερδίζοντας, με βεβαιότητα, αρκετούς νέους οπαδούς. Το ντεμπούτο τους θα κυκλοφορήσει τελικά τον Σεπτέμβρη και, απ’ ό,τι φαίνεται από τα πρώτα δείγματα, μάλλον θα ξεχωρίσει ως μία από τις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς. Αναμένουμε.

Στις 21:45 όμως είχε έρθει η στιγμή για τους μεγάλους headliners της βραδιάς. Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε πως οι TV On The Radio αποτέλεσαν ένα από τα πιο "φρέσκα" σχήματα των ‘00s. Συνεπώς, η επαναδραστηριοποίησή τους, μετά από σχεδόν 10 χρόνια, αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς ενώ, το ότι η περιοδεία τους πέρασε και από την Ελλάδα, μας έδωσε την ευκαιρία να ακούσουμε, ζωντανά, τραγούδια, που, πολλούς από εμάς, μας συντροφεύουν εδώ και καμιά 20ετία.

Το συγκρότημα ξεκίνησε με το "Young Liars" και το "Golden Age" που έθεσαν και τον τόνο της βραδιάς. Άψογος ήχος, επιβλητικό light show, ένα συγκρότημα δεμένο στην εντέλεια, και ο Tunde Adebimpe, όντας ένας πραγματικά αψεγάδιαστος performer, να σηκώνει μεγάλο μέρος της εμφάνισης πάνω του. Το "Lazerray" που ακολούθησε ανάγκασε αρκετούς να αφήσουν τα καθίσματά τους και να κινηθούν προς το κέντρο της σκηνής, ενώ το "Province" μας θύμισε όλους τους λόγους για τους οποίους το "Return to Cookie Mountain" αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της δεκαετίας του 2000.

Κάπου εκεί όμως, είχε έρθει η ώρα το συγκρότημα να μας χαρίσει μερικά από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια της πορείας του, πρώτα με το πανέμορφο "Dreams" και, στη συνέχεια, με το "Wolf Like Me", ξεσηκώνοντας το κοινό που τους ευχαρίστησε με χειροκροτήματα και λυκηθμούς. Από εκείνο το σημείο και πέρα, ό,τι και να μας έπαιζε το σχήμα, είχε κερδίσει. Όμως, οι TV On The Radio δεν επαναπαύτηκαν χαρίζοντας μας συγκλονιστικές εκτελέσεις των "Love Dog", "Halfway Home", και "Could You", προτού το "Satellite" να κλείσει με πάταγο την μία ώρα της εμφάνισής τους.

«Δεν χρειάζεται να φωνάζετε, δεν υπάρχει άλλο μέρος στον πλανήτη στο οποίο θα ήθελα να είμαι αυτή τη στιγμή» μας είπε ο Adebimpe καθώς το συγκρότημα επέστρεψε στη σκηνή με ένα τραγούδι «τόσο παλιό που θα μπορούσε να είναι καινούργιο». Το "Ambulance" αποτέλεσε μια απρόσμενη, μα άκρως καλοδεχούμενη, προσθήκη στο set του σχήματος, ενώ τα "Trouble" και "Staring at the Sun", έκλεισαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια εμφάνιση που, προσωπικά, ήταν όλα όσα περίμενα και κάτι παραπάνω.

Και αυτό γιατί οι Αμερικανοί κατάφεραν να μας παρασύρουν από τα πρώτα δευτερόλεπτα και να μας χαρίσουν μια βραδιά υψηλής αισθητικής όπου η Τέχνη, η πολιτική, η pop, και οι πειραματισμοί ενώθηκαν υπό από το πρίσμα ενός πραγματικά εκπληκτικούς συγκροτήματος. Ναι, φυσικά και μας έλειψε το "DLZ" αλλά, φεύγοντας συνειδητοποίησα πως ακόμη και αν μας έπαιζαν αποκλειστικά και μόνο ακυκλοφόρητα b-sides τους, πάλι τέλεια θα είχα περάσει. Γι’ αυτό και η συναυλία των TV On The Radio, κατά τη γνώμη μου, ανέβασε τον πήχη για το πως αντιλαμβανόμαστε την έννοια της άψογης εμφάνισης και μας χάρισε μια πραγματικά αξέχαστη συναυλιακή εμπειρία.

Φωτογραφίες: Ρωμανός Λιούτας