Blackbraid @ Eightball Club, Θεσσαλονίκη, 30/04/25

Δυστυχώς το μεσημέρι της πρώτης μέρας του Hellfest 2023, περνώντας έξω από τη Temple σκηνή κανείς δε μας είχε προετοιμάσει για το τελετουργικό των Blackbraid. Ίσως μείναμε με το στόμα ανοιχτό επειδή το project του Sgah’gahsowáh δεν είναι απλώς ένα μουσικό σχήμα, αλλά κάτι πιο αρχέγονο, μια φωνή από τα δάση των Adirondack, γεμάτη οργή, πόνο και πνευματικότητα.

Αυτό μας έκανε να μη σκεφτούμε δεύτερη φορά την παρουσία μας στο Eightball μαζί με ακόμα 200-300 άτομα. Τη βραδιά άνοιξαν οι Melinoë, τους οποίους δυστυχώς δεν πρόλαβα. Ωστόσο, οι Dekadent από τη Σλοβενία κατάφεραν να ζεστάνουν για τα καλά τον κόσμο με ατμοσφαιρικές μελωδίες, πότε εκρηκτικές και πότε εκλεπτυσμένες και συναισθηματικές.

Λίγο μετά τις 22:30, με το εξώφυλλο του πολυαναμενόμενου τρίτου άλμπουμ τους να δεσπόζει στο παρασκήνιο, ήχησε ένα ινδιάνικο τελετουργικό intro, και οι Blackbraid ανέβηκαν στη σκηνή, άκρως επιθετικά, με το "The Spirit Returns". Δε χρειαζόταν τίποτα παραπάνω ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια. Το εξαιρετικά δεμένο/δουλεμένο σύνολο πρόσφερε έναν χορταστικό, ευρύ ήχο, που σε περιπτώσεις όπως το "Moss Covered Bones on the Altar of the Moon" έμοιαζε με μυσταγωγία.

Ο Sgah’gahsowáh βίωνε έντονα κάθε σύνθεση, ενώ σε τρεις περιπτώσεις έβγαλε τη φλογέρα του, συνοδεύοντας τα υπόλοιπα μέλη ή παίζοντας μόνος του ένα απόσπασμα. Το κοινό ενεργό, και μετά τη μέση του σετ είχε αρχίσει να επιδίδεται σε ασταμάτητο moshing και να κραγαύζει σε κάθε νέα ή τελευταία νότα.

Σε κάθε κομμάτι υπήρχε ενθουσιασμός, και βεβαιότητα για το μέλλον και το επίπεδο του project. Διαβάσαμε και ακούσαμε πως "πήραν πολύ γρήγορα hype χωρίς λόγο", "αν δεν είχαν τη συγκεκριμένη θεματική δε θα τους ήξερε κανείς" κτλ. Διαφωνώ. Και μόνο που γίνεται αυτός ο ντόρος, κάτι κάνουν καλά. Μετράνε μόλις δύο και κάτι χρόνια, έχουν 6ψήφιες ακροάσεις στις πλατφόρμες, και κάνουν παγκόσμιες περιοδείες. Τους χρειάζεται η black, τους χρειάζεται η γηραιά μέταλ σκηνή γενικότερα.

Το συνολικής διάρκειας περίπου 70 λεπτών set δεν άργησε να τελειώσει και μόλις έπεσαν οι τελευταίες νότες "του Barefoot Ghost Dance on Blood Soaked Soil" έκλεισαν την μοναδική βραδιά. Ήρθαν χωρίς χαιρετισμούς, χωρίς χαμένα δευτερόλεπτα, μας έδειξαν πως παίζεται το black metal σήμερα και έφυγαν από τη σκηνή. Μέχρι την επόμενη φορά, τα σέβη μας.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας