Villagers Of Ioannina City, 1000mods, Breath After Coma @ Ionio Multistage, 17/06/16

Ένα χρόνο παρά μια βδομάδα πριν, στο ίδιο ακριβώς μέρος, αλλά με διαφορετικό όνομα τότε και εντελώς διαφορετική διαρρύθμιση, είχαμε υποδεχθεί και πάλι τους Ηπειρώτες. Και αν στο ενδιάμεσο δεν είχε μεσολαβήσει η συμμετοχή τους στη συλλογή διασκευών στους Rotting Christ, θα έλεγε κανείς πως τους βρήκαμε εκεί ακριβώς που τους είχαμε αφήσει. Και όμως ο κόσμος τους τίμησε με το παραπάνω, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και αν τους έχει δει ήδη τέσσερεις φορές μέσα σε δύο χρόνια, θα διασκεδάσει εξίσου και την πέμπτη. Και το καλύτερο το φυλάω για το τέλος. Μαζί τους ήταν και μια από τις πιο γνωστές στο εξωτερικό και απίστευτα δημοφιλείς μπάντες στην Ελλάδα, οι 1000mods. Δύσκολο να ξαναπετύχεις δυο τόσο μεγάλα ονόματα στην επαρχία, και σαφώς ήταν μια win-win κίνηση για όλους.

Μια ευχάριστη έκπληξη θα περίμενε όσους ήταν ήδη στο Ionio Mulistage από τις 21:00. Στο παραθαλάσσιο venue είχαν ήδη βγει στη σκηνή οι Αθηναίοι Breath After Coma. Προσωπικά δεν είχα προλάβει (δυστυχώς) να έρθω σε επαφή μαζί τους πριν από αυτό το live, αλλά αυτή η εμφάνισή τους θα είναι η αφορμή για να το κάνω. Με αθλητική αμφίεση, το κουαρτέτο από την πρωτεύουσα ανταποκρίθηκε άψογα στο ρόλο του ως opening σχήμα σε δυο τεράστια ονόματα της σύγχρονης ελληνικής rock σκηνής.

Με πιο αμερικάνικο alternative metal/grunge ήχο, κάπου ανάμεσα σε Deftones, Seether και Alice In Chains, οι Breath After Coma έπαιξαν περίπου 35 λεπτά και μόνο κέρδισαν από αυτή τους την εμφάνιση. Αρκετά δεμένοι και με δυναμική σκηνική παρουσία απέδωσαν κομμάτια τόσο από την πρώτη τους κυκλοφορία όσο και καινούρια.

Γύρω στις 22:20 ήταν η ώρα να καταλάβουν το σανίδι οι Χιλιομοδαίοι. Αν και έχουν έρθει αρκετές φορές στην Πάτρα τα τελευταία χρόνια, η μόνη φορά που είχα καταφέρει να τους δω ήταν στο Rockwave του 2015, όπου και είχαν κλέψει την παράσταση με την ενέργειά τους. Η φήμη που τους ακολουθεί, είναι ότι κάθε live τους είναι και μια μοναδική παράσταση που συνεπαίρνει και τον πιο αδιάφορο. Σίγουρα κάποιοι ανάμεσα στους 500-600 που βρέθηκαν στο venue, δεν είχαν ακούσει νότα από τους mods αλλά ακόμα πιο σίγουρα πολλοί από αυτούς σαγηνεύτηκαν από την αλητεία της μουσικής τους και το groove.

Στα περίπου εβδομήντα λεπτά που είχαν στη διάθεσή τους, τα έσπασαν κανονικά, ξεσήκωσαν τον κόσμο και παρά τον γενικά μέτριο ήχο, έδειξαν γιατί θεωρούνται από τους κορυφαίους εκπρoσώπους της desert rock/stoner ελληνικής σκηνής μαζί με τους Planet Of Zeus. Ο πανικός που προκλήθηκε στο άκουσμα των «ύμνων» "Vidage", "Claws" και "Low" είναι κάτι που συναντάς μόνο σε live των Κορινθίων.

Το σετ τους αρκετά πλήρες, κάλυψε δισκογραφικά όλες τους τις δουλειές, αν και θα χώραγαν ένα-δυο κομμάτια ακόμα. Αναμένουμε τον επόμενο δίσκο και φυσικά την επόμενη επίσκεψή τους στην Πάτρα.

Στο διάλειμμα μέχρι τις δώδεκα παρά που βγήκαν οι «χωριάτες», προλάβαινες να πιεις μια και δυο μπίρες, ή να κάνεις μια δροσιστική βουτιά (για τους πιο τολμηρούς και πιο πιωμένους). Οι Γιαννιώτες ήρθαν στην Πάτρα για πέμπτη φορά από την κυκλοφορία του "Riza" - έκτη για όσους ήταν στο Συνεργείο όταν είχαν εμφανιστεί ως V.I.C. Royal σε μια άλλη φάση της καριέρας τους, αρκετά πρώιμη και πιο metal. Θα έλεγε κανείς πως πέντε φορές μέσα σε τρία χρόνια είναι ίσως ελαφρώς υπερβολικό νούμερο για μια μπάντα με έναν δίσκο και ένα EP, όσο πρωτότυπο και να είναι αυτό που κάνουνε. Έλα όμως που ο κόσμος - όπως απέδειξε - διψάει για διασκέδαση, και αυτό είναι που προσφέρουν σε κάθε τους εμφάνιση απλόχερα οι V.I.C.

Χωρίς να έχουν και αυτοί σύμμαχο τον ήχο στο μεγαλύτερο μέρος του σετ τους, αυτήν τη φορά οι Γιαννιώτες περιορίστηκαν στο υλικό που τους έκανε να χτίσουν το όνομά τους, παραμερίζοντας τα νέα, πιο ψυχεδελικά, ακυκλοφόρητα κομμάτια που έπαιζαν στις προηγούμενες εμφανίσεις τους. Μεγάλη έκπληξη αποτέλεσε η εκτέλεση του "Lex Talionis" των Rotting Christ, ένα κομμάτι που εύκολα έμπαινε στο "Riza", αφού είχε «κουμπώσει» άψογα στο ύφος της μπάντας.

Ως εξάδα πλέον επί σκηνής, πιο άνετοι από κάθε άλλη εμφάνισή τους - πώς θα μπορούσε άλλωστε όταν έχουν παίξει μπροστά σε σχεδόν 6000 άτομα στην Τεχνόπολις πριν κανά εννιάμηνο, έδιναν το έναυσμα με κάθε riff της κιθάρας, με κάθε νότα από το κλαρίνο ή την τσαμπούνα για ένα τρελό πανηγύρι κάτω από τη σκηνή. Ειδικά από τη μέση και πέρα της εμφάνισής τους τα κομμάτια δεν σε άφηναν ούτε λεπτό να ξαποστάσεις. "Ζvara", "Τi Κako", "Κrasi", "Karakolia", και κερασάκι στην τούρτα, encore με το medley ηπειρώτικων σκοπών, "St. Triad". Κορυφαίες στιγμές, όπως σε κάθε live τους, τα επαναστατικά "Zvara" και "Karakolia", όπου ο κόσμος έδωσε το δικό του στίγμα τραγουδώντας τους στίχους, με τον Αλέξη (τραγουδιστή, κιθαρίστα) να επιβραβεύει αυτήν την κίνηση.

Με το πέρας ογδόντα λεπτών εκεί κοντά στη 01:10 οι Villagers Of Ioannina City μας αποχαιρέτησαν με μερικές νότες από το "Testify" των Rage Against The Machine - αν δεν κάνω λάθος - μετά από ακόμα μια άκρως επιτυχημένη παρουσία τους επί πατρινού εδάφους. Η επόμενη αντάμωση ευελπιστώ πως θα βρει την μπάντα στο νέο της κεφάλαιο, με νέο υλικό, προτού τους προλάβει η αναμενόμενη φθορά που ακολουθεί μια τεράστια επιτυχία, που δεν έχει συνέχεια. Καλό θα ήταν να μην επαναπαυτούν σε αυτό που έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής και να επιχειρήσουν κάτι καινούριο - είτε το ξεπεράσουν είτε όχι.

Στο σύνολό της ήταν μια εξαιρετική καλοκαιρινή «φεστιβαλική» βραδιά με τρία ελληνικά σχήματα, σοφά επιλεγμένα για σίγουρη επιτυχία. Ο ανανεωμένος χώρος του Ionio Multistage ήταν κατάλληλα διαμορφωμένος για να υποδεχθεί ένα τέτοιο live, ενώ και η τοποθεσία του (σε απόσταση 500 μέτρων από τη θάλασσα) το καθιστά το μοναδικό επαγγελματικό venue για καλοκαιρινές συναυλίες της Πάτρας. Υπό αυτές τις συνθήκες η δυναμική προσέλευση του κόσμου, μόνο έκπληξη δεν ήταν.