Chinawoman, Tim Isherwood @ Fuzz Club, 29/11/14

Η αλήθεια είναι ότι ανυπομονούσα κάπως για το live του Σαββάτου. Ανυπομονούσα να ακούσω την καλλιτέχνιδα που είχα ανακαλύψει τυχαία, πριν από πέντε χρόνια και την είχα προωθήσει στους φίλους μου, ως κάτι «ψαγμένο» που πρέπει ν' ακούσουν. Κι όμως, η συναυλία ήταν απ' τις πιο βαρετές της ζωής μου.

Η συναυλία ξεκίνησε με την παρουσία του άσημου Tim Isherwood στην σκηνή, παρέα με τον κιθαρίστα, Diego Ferri. Και οι δυο, είναι μέλη της live μπάντας της Chinawoman, που θα την πλαισίωνε στη συνέχεια.



Το ντελικάτο άκουσμα της piano electro-pop τους και τα καταπραϋντικά φωνητικά, μάχονταν με τους ψιθύρους του κοινού, για το «ποιός θα υπερτερήσει». Ο Isherwood, δεν πτοήθηκε. Αντιθέτως, έκλεισε τα μάτια και αφέθηκε στη synthetic ambient μουσική του. Η προσπάθειά του να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού δεν ήταν εντελώς μάταιη, καθώς στο τελευταίο κομμάτι το κοινό ξεσηκώθηκε. «Άραγε τους φάνηκε ενδιαφέρον το κομμάτι ή να χάρηκαν που τελείωσε;», αναρωτήθηκα.

Γύρω στις 22.30, η Michelle Gurevich κατέκτησε την σκηνή. Το "To Be With Others" σήμανε την έναρξη μιας ατμοσφαιρικής performance. Ο χαμηλός φωτισμός, με σκοτεινά χρώματα και οι καπνοί, «μαρτύρησαν» το παρελθόν της Chinawoman και την ενασχόλησή της με την Έβδομη Τέχνη. Με επιβλητική παρουσία και χωρίς το προσωπείο που περίμενα να έχει, ερμήνευσε άψογα το "Lovers Are Strangers" και πλησίασε το κοινό. Ρώτησε άλλες λέξεις εκτός των «ευχαριστώ» και «σ' αγαπώ» που ήδη ήξερε, αλλά η απάντηση που έλαβε ήταν ότι κι εμείς την αγαπάμε. Αργότερα, έμαθε το «γεια μας» και εκμεταλλεύτηκε όλες τις ευκαιρίες που της δίνονταν για να το χρησιμοποιήσει.



Συνέχισε, εναλλάσσοντας τη θέση πλήκτρων με της κιθάρας και ερμηνεύοντας με το σήμα κατατεθέν της. Η τραχιά βαρύτονη αυτή φωνή της, με υπολείμματα ρωσικής προφοράς και ένα μακρόσυρτο «s» έκαναν την εξιστόρηση πολύ ενδιαφέρουσα. Μια εξιστόρηση, βιωμάτων και άκρως φορτισμένη συναισθηματικά, που μπορεί άμεσα να συγκριθεί με την εμφάνιση της Cat Power στον ίδιο χώρο, κάποιες εβδομάδες πριν.



Οι μελωδίες της «σαουντρακικές» και αισθησιακές. Το σεξουαλικό στοιχείο διάχυτο μες τους στίχους. Το μισό Fuzz αποτελούμενο από ζευγάρια. Έτσι, μετά το "I'll Be Your Woman", μοιράστηκε μια σκέψη της μαζί μας «Τα ζευγάρια έρχονται πάντα στις συναυλίες μου για να χαμουρευτούν. Αναρωτιέμαι πόσα μωρά να έχουν συλληφθεί άραγε χάρη σε μένα;».



Η κλιμακούμενη performance της πήρε τα πάνω της στο τέλος, με το ροκ ύφος στο "Russian Balarina" να ταρακουνάει το κοινό και να καταχειροκροτείται στην επιτυχία "Party Girl". Η εμφάνιση της Καναδής περισσότερο καθήλωσε παρά ξεσήκωσε το κοινό. Το κοινό παρέμεινε βουβό και χωρίς ενέργεια καθ' όλη τη διάρκεια. Και το γεγονός ότι η βραδιά εγκλωβίστηκε στην μονοτονία, ευθύνεται αποκλειστικά στο κοινό. Διότι, απ' την μεριά της, η Chinawoman έκανε ό,τι μπορούσε να κάνει. Ακόμα και η ίδια αναρωτήθηκε «αν είναι πάντα τόσο ήσυχο το κοινό της Αθήνας».

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com