Flying Colors: «Σημασία έχει η αγάπη για την τέχνη, όχι η φήμη ή τα λεφτά»

Οι Flying Colors, στα δικά μου βιβλία, είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα supergroup, όπου το σύνολο είναι πάνω από τα ηχηρά ονόματα που το απαρτίζουν. Έχοντας τρεις καταπληκτικούς δίσκους ήδη στη φαρέτρα τους, τηρούν την παράδοση που έχουν δημιουργήσει κυκλοφορώντας ένα ζωντανό άλμπουμ/DVD μετά από κάθε περιοδεία που ακολουθεί κάθε άλμπουμ. Έτσι, με αφορμή το "Third Stage: Live In London" είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον τραγουδιστή της μπάντας, Casey McPherson, ο οποίος απεδείχθη για μια ακόμα φορά σπουδαίος συνομιλητής, αλλά κυρίως σπουδαίος μουσικός και άνθρωπος, με ταπεινότητα και σεβασμό. Διαβάστε παρακάτω τα όσα είχε να μας πει για το πώς τον άλλαξε η prog μουσική ως καλλιτέχνη, για το ποια θεωρεί ότι είναι η ουσία της μουσικής, πώς προσπαθεί να παραμείνει δημιουργικός σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο, τα μελλοντικά του σχέδια και πολλά-πολλά ακόμα ενδιαφέροντα θέματα.

Γεια σου Casey! Είμαι πολύ χαρούμενος που έχουμε ξανά την ευκαιρία να τα πούμε. Ελπίζω να είσαι καλά στην υγεία σου… (σ.σ.: η αρχική ημερομηνία της συνέντευξης είχε αλλάξει γιατί ο Casey είχε υψηλό πυρετό)

Ω ναι, είμαι covid-free. Ήταν ένας από τους υπόλοιπους εκατοντάδες χιλιάδες ιούς που κυκλοφορούν εκεί έξω, οπότε όλα καλά.

Γενικά, επικρατεί μια τρέλα και ελπίζω να είναι όλα καλά αυτήν τη δύσκολη περίοδο.

Ναι, είναι όλα καλά και είναι όντως τρελά τα πράγματα. Βρίσκουμε νέους τρόπους να παίζουμε μουσική και να είμαστε δημιουργικοί και απλά να εργαζόμαστε. Ως τώρα, όλα είναι καλά.

Πολλοί prog οπαδοί είναι πολύ ταλαντούχοι μουσικοί που ποτέ δεν ακολούθησαν μουσική καριέρα

Θα έλεγα πως αυτή είναι μια από τις πιο αισιόδοξες απαντήσεις που έχω πάρει στην εν λόγω ερώτηση. Συνήθως, οι καλλιτέχνες όταν τους ρωτάω για την κατάσταση ξεφυσάνε και δεν ξέρουν τι να πουν…

Ξέρεις, ξεκίνησα να δίνω μια σειρά μαθημάτων σχετικά με τη σύνθεση τραγουδιών (σ.σ.: songwriting). Κι αυτό διότι πολλοί prog οπαδοί είναι και οι ίδιοι μουσικοί. Ήταν κάτι πολύ διασκεδαστικό για μένα, καθώς καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας έκανα μάθημα σε πολύ ταλαντούχους prog μουσικούς που ποτέ τους δεν ακολούθησαν μουσική καριέρα. Άλλοι φτιάχνουν εφαρμογές για το διαδίκτυο, άλλοι διδάσκουν σε σχολεία, άλλοι δουλεύουν σε εταιρείες κι άλλοι διοικούν εταιρείες και δουλεύουμε πάνω στο κομμάτι της σύνθεσης, της ηχογράφησης στο σπίτι και στο πώς μπορείς να βγάλεις τη μουσική σου εκεί έξω. Δεν θα μπορούσα ποτέ να βρω τον χρόνο να είμαι στο σπίτι να κάνω κάτι τέτοιο υπό άλλες συνθήκες και πραγματικά ήταν πολύ ωραίο.

Ακούγεται σίγουρα δημιουργικό και ενδιαφέρον...

Η αλήθεια είναι ότι με έσωσε από μπελάδες...

Τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πριν έξι χρόνια, με την κυκλοφορία του "Second Nature". Δεν ξέρω αν τη θυμάσαι, αλλά να είμαι ειλικρινής δεν έχω δει και κάποια άλλη συνέντευξή σου σε ελληνικό μέσο...

Φυσικά και θυμάμαι!

Νιώθω με βεβαιότητα πλέον πως το prog είναι η κοινότητά μου

Πλέον έχω την αίσθηση πως συνομιλώ με έναν πραγματικό prog μουσικό ενώ έξι χρόνια πριν μίλαγα με έναν μουσικό που ακόμα έμπαινε στον prog κόσμο...

Όντως, ισχύει αρκετά αυτό. Νιώθω με βεβαιότητα πλέον πως αυτή είναι η κοινότητά μου. Σε αντίθεση με όταν έμπαινα σε αυτόν τον χώρο και τον ανακάλυπτα και ήλπιζα ότι δεν θα με πετάξουν έξω...

Παραήσουν καλός για να σε πετάξουν έξω!

Ω, σε ευχαριστώ!

Πλέον δεν θέλω ποτέ ξανά να κοιτάξω πίσω, γνωρίζοντας πόση δημιουργικότητα και ελευθερία έχω για να δουλέψω ως καλλιτέχνης

Θα επανέλθουμε στο prog λίγο πιο μετά. Τώρα, μετά από οκτώ χρόνια, τρεις στούντιο δίσκους και τρεις ζωντανά ηχογραφημένες κυκλοφορίες θα πρέπει να είναι μια ενδιαφέρουσα ως τώρα πορεία με μια τόσο μοναδική μπάντα όπως οι Flying Colors. Τι θα ξεχώριζες ως το πιο όμορφο και τι ως πιο το απαιτητικό στοιχείο της ως τώρα πορείας;

Το καλύτερο μέρος για μένα είναι η σχέση με αυτούς τους απίθανα δημιουργικούς τύπους, με τους οποίους έχω τη χαρά να παίζουμε μουσική μαζί. Και όλα όσα είχα τη δυνατότητα να μάθω από αυτούς τόσο ως συνθέτες όσο κι ως μουσικούς. Όπως και το ότι απλά έδωσα στον εαυτό μου την ελευθερία να είμαι πιο δημιουργικός από ότι ας πούμε σε μια pop προσέγγιση. Και πλέον δεν θέλω ποτέ ξανά να κοιτάξω πίσω, γνωρίζοντας πόση δημιουργικότητα και ελευθερία έχω για να δουλέψω ως καλλιτέχνης. Αυτό είναι κάτι που με γεμίζει.

Ξέρεις, σκεφτόμουν τον παραλληλισμό - ή την αντίθεση αν θες - με την πορεία του Neal που προσπάθησε αποτυχημένα να μπει στον pop κόσμο, ενώ εσύ κατάφερες να κάνεις επιτυχία σε αυτόν και οι δυο σας όμως βρήκατε το λιμάνι σας στο prog...

Ωραία λέξη το «λιμάνι»!

Το πήρα από ένα τραγούδι που λέγεται "Peaceful Harbor". Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις...

(γέλια) Ναι! Ωραίος τίτλος για τη συνέντευξη! Μου αρέσει!

Όταν παίζεις ζωντανά μπορείς να παίξεις και να τραγουδήσεις όλες τις σωστές νότες, αλλά αν δεν καταφέρνεις να επικοινωνείς με το κοινό, τότε ενδεχομένως το show να είναι αδιάφορο για πολύ κόσμο

Ήσουν εξαιρετικός από την πρώτη στιγμή, αλλά είναι προφανές - για μένα τουλάχιστον - πως νιώθεις όλο και πιο άνετα πάνω στη σκηνή, βλέποντας το νέο σας DVD, το "Third Stage". Το αισθάνεσαι κι εσύ αυτό; Θεωρείς ότι είναι απλά φυσιολογική εξέλιξη;

Ναι, έτσι είναι. Υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Mike που είναι τρομερός live performer, μια πολύ ισχυρή παρουσία πάνω στη σκηνή. Από την άλλη, εγώ είχα πάντα μια κιθάρα στα χέρια μου και δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου ως frontman, μάλλον γιατί δεν έχω την τυπική προσωπικότητα που θέλει τον frontman να πηδάει γύρω-γύρω και να ανεβάζει το κοινό.

Όμως, ανακάλυψα κάτι όταν κατά τη διάρκεια μιας εμφάνισής μας στις Η.Π.Α., στην πρώτη ή δεύτερη περιοδεία μας, ο ενισχυτής μου χάλασε και αναγκάστηκα να παίξω τα τρία τέταρτα του show χωρίς την κιθάρα μου. Ήταν η πρώτη φορά που γινόταν αυτό επί σκηνής και με κάποιο τρόπο μου επέτρεψε να ξεκινήσω να εστιάσω στο κοινό και να εστιάσω στο πώς τραγουδάω και στο συναίσθημα του τραγουδιού, με έναν τρόπο που δεν είχα κάνει ποτέ ξανά. Διότι, πάντα έπαιζα κιθάρα και τραγουδούσα ταυτόχρονα, κάτι που είναι τρομερά δύσκολο όταν πρέπει να θυμάσαι όλα τα μέρη, να αλλάζεις τονικότητες, να αλλάζεις τέμπο, να αλλάζεις μέτρα και να θυμάσαι τους στίχους, όλα μαζί την ίδια στιγμή! (γελάει). Α, και να θυμάσαι σε ποια τονικότητα τραγουδάς…

Στον τελευταίο δίσκο (σ.σ.: το "Third Degree") υπήρχαν μερικά τραγούδια που περιλάμβαναν κάποια πολύ δύσκολα μέρη, αλλά σκέφτηκα πως θα τα τραγουδήσω όπως και να έχει. Θέλοντας να έχω μια καλύτερη φωνητική απόδοση από αυτή που μπορούσα να βγάλω, προσπαθούσα μέχρι να κάνω τα πάντα σωστά. Όμως, υπάρχει ένα διαφορετικό στοιχείο όταν παίζεις ζωντανά που λέει ότι μπορείς να κάτσεις εκεί που είσαι και να παίξεις όλες τις σωστές νότες και να τραγουδήσεις όλες τις σωστές νότες, αλλά αν δεν καταφέρνεις να επικοινωνείς με το κοινό, τότε ενδεχομένως το show να είναι αδιάφορο για πολύ κόσμο. Εγώ, προσωπικά, προσπαθώ να διοχετεύω το συναίσθημα της μουσικής, πιστεύοντας όσα τραγουδάω. Κι όλο αυτό υπήρξε μια πολύ διασκεδαστική, φυσική και οργανική διεργασία για μένα.

Μια μεγάλη απάντηση για μια σύντομη ερώτηση!

Ωραία και ενδιαφέρουσα θα τη χαρακτήριζα!

Σε ευχαριστώ!

Οι πωλήσεις των DVD μας είναι ιδιαίτερα υψηλές, σχεδόν ίδιες με αυτές των δίσκων μας. Κι αυτό δείχνει ότι πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να δει και το live show μας

Το "Third Stage" είναι ένα ακόμα εξαιρετικό DVD που κυκλοφορείτε και μάλιστα σε μια περίοδο που ο κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να πάει σε συναυλίες, και ποιος ξέρει για πόσο καιρό ακόμα δεν θα μπορεί. Μοιάζει το αμέσως επόμενο καλύτερο πράγμα που θα μπορούσαμε να έχουμε, οπότε δεν είναι ωραίο να δίνεται η δυνατότητα στον κόσμο να δει μια συναυλία έστω και μέσα από την τηλεόρασή του;

Μα το σχεδιάσαμε όλο αυτό! (γέλια)

Η αλήθεια είναι ότι δεν δίνουμε και πολλά show όπως και να έχει, οπότε βρίσκω ενδιαφέρον το ότι οι πωλήσεις των DVD μας είναι ιδιαίτερα υψηλές, σχεδόν ίδια ποσότητα με αυτή των δίσκων που πουλάμε. Κι αυτό δείχνει ότι πολύς κόσμος ενδιαφέρεται να δει και το live show μας. Οπότε, είναι ωραίο να το προσφέρουμε τόσο σε αυτούς που δεν μπόρεσαν να έρθουν σε κάποιο show, όσο και σε αυτούς που δεν μπορούν να δουν ζωντανή μουσική αυτή την περίοδο. Η όλη κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη για όσους αγαπούν τη ζωντανή μουσική και να πηγαίνουν σε συναυλίες.

Στην Αμερική ο κόσμος έχει μάθει πως πρέπει να είναι κάποιος διάσημος για να ενθουσιαστεί. Η ίδια η μουσική τον ενθουσιάζει πολύ λιγότερο

Τρίτο DVD κι αυτό, όπως και τα προηγούμενα, γυρισμένο στην Ευρώπη. Ολλανδία, Ελβετία και τώρα Αγγλία. Είναι ασφαλές να συμπεράνω πως τα πράγματα είναι καλύτερα για τους Flying Colors στην Ευρώπη από ότι στις Η.Π.Α.; Ποιες διαφορές διακρίνεις μεταξύ των δυο αγορών για μια μπάντα σαν κι εσάς;

Θα έλεγα πως σε επίπεδο κουλτούρας, τα τελευταία - κι εγώ δεν ξέρω πόσα - χρόνια που η rock και η pop μουσική είναι στο προσκήνιο, η Αμερική ακόμα παλεύει με την «εγκατάλειψη» (σ.σ.: χρησιμοποίησε τη λέξη abandonment) της ίδιας της μουσικής. Είναι τυπικό το να βλέπεις πολλή «εγκατάλειψη» κατά τη διάρκεια των show. Κι όταν λέω εγκατάλειψη αναφέρομαι στην ενέργεια που έρχεται από τους οπαδούς. Κατά τη γνώμη μου, ψυχολογικά στην Αμερική ο κόσμος έχει μάθει πως πρέπει να είναι κάποιος διάσημος. Κι αυτό είναι που μπορεί να ενθουσιάσει τον κόσμο. Η ίδια η μουσική τον ενθουσιάζει πολύ λιγότερο.

Κάτι που ανακάλυψα στην Ευρώπη είναι πως μπορεί κάθε χώρα και κάθε διαφορετική κουλτούρα να έχει διαφορετικό τρόπο να εκφράσει τον ενθουσιασμό της, αλλά σε κάθε περίπτωση υπάρχει ένας ασύγκριτα μεγαλύτερος ενθουσιασμός στις ευρωπαϊκές χώρες για το prog. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το ποιος είσαι, όπως κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για το ποιος ήμουν εγώ. Μπορεί να μην είχα prog επαίνους να με συνοδεύουν, αλλά ο κόσμος παρέμενε ενθουσιασμένος γιατί αγαπούσε τη μουσική. Αυτή ήταν σημαντική για αυτούς, οπότε ερχόμενοι στο show ήθελαν να τραγουδήσουν τα τραγούδια και να συμμετάσχουν σε μια γιορτή. Αυτή είναι καλύτερη ενέργεια για εμάς που παίζουμε ζωντανά.

Κι οι prog οπαδοί που έρχονται στα show στην Αμερική είναι εξαιρετικοί. Αλλά μιλώντας για ένα μουσικό niche όπως αυτό, είναι αισθητά μικρότερο το κοινό στις Η.Π.Α.. Στη Νότια Αμερική και στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερο το κοινό για αυτού του είδους τη μουσική, οπότε κι εμείς πάμε εκεί που έχει περισσότερους οπαδούς.

Πάντως, ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι το ότι παίζατε μπροστά σε καθήμενο κοινό. Μπαίνω σύντομα στα σαράντα κι έχω αρχίσει να εκτιμώ τα καθίσματα στις συναυλίες, αλλά…

(γέλια)

... αλλά, ακόμα το βρίσκω κάπως περίεργο για να είμαι ειλικρινής. Αλήθεια, ποια η διαφορά του να παίζετε μπροστά σε ένα καθήμενο κοινό σε σχέση με το να παίζετε σε όρθιο κοινό; Είναι διαφορετική η ενέργεια που λαμβάνετε;

Ναι, παίρνεις υψηλότερα επίπεδα ενέργειας από το κοινό όταν τα εισιτήρια γενικής εισόδου είναι όλα για όρθιους. Αλλά, οι επαίτες δεν επιλέγουν... καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Όσον αφορά στα venues αυτό έχει να κάνει με το ποια ήταν διαθέσιμα για εμάς. Θεωρώ πως αν μπορούσαμε, θα επιλέγαμε ένα venue που έχει γενική είσοδο για όρθιους και ενδεχομένως ένα δεύτερο και τρίτο επίπεδο με καθίσματα ή κάτι τέτοιο. Οπότε να μπορούσε ο κόσμος να επιλέξει. Αλλά αυτό θα ήταν το τέλειο venue. Όχι πως είναι κακή η ενέργεια όταν ο κόσμος είναι καθιστός, απλά είναι διαφορετική ενέργεια. Κάπως πιο χαμηλή...

Υπάρχουν διάφορα σημεία που ξεχωρίζω μέσα από το DVD αλλά το γεγονός ότι αποφασίσατε να παίξετε σερί τέσσερα επικά σε διάρκεια τραγούδια είναι το απόλυτο highlight για μένα: "Peaceful Harbor", "Crawl", "Infinite Fire" και "Cosmic Symphony" συντελούν μαζί 45 λεπτά ονειρικής μουσικής. Ήταν σκόπιμη κίνηση; Ήταν ιδέα του Mike;

Ναι! Και ναι! Είναι ο master των setlist! (γέλια)

Το φαντάστηκα! Πώς ήταν για σένα να αποδίδεις αυτά τα τραγούδια σερί;

Ήταν υπέροχα! Ήταν σαν μαραθώνιος! Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο έπρεπε να προσέξω σε αυτήν την περιοδεία το γεγονός πως όταν γράφαμε τα τραγούδια, τραγούδαγα πολύ falsetto στο στούντιο και δεν είχα και πολύ στο νου μου το εύρος της φωνής μου. Έτσι όταν ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε και φτάσαμε στο σημείο της ηχογράφησης των φωνητικών συνειδητοποίησα πως πολλά από αυτά τα τραγούδια ήταν τελείως στο όριο ή ακόμα και εκτός του εύρους της φωνής μου. Έτσι, μου πήρε πάρα πολύ χρόνο για να ηχογραφήσω αυτά τα φωνητικά. Οπότε, για να τα αποδώσω ζωντανά έπρεπε να κάτσουμε με τον Mike και να βάλουμε σε μια απόσταση μεταξύ τους κάποια τραγούδια που δυνητικά θα μου ζόριζαν τη φωνή και να βάλουμε ενδιάμεσα ένα-δυο για να επανέλθω και μετά ξανά ένα από αυτά που θα ζόριζαν στο μέγιστο τις φωνητικές μου χορδές. Ως εκ τούτου, έπρεπε να δουλέψω κι εγώ λίγο πάνω στο setlist, ώστε να διασφαλίσω πως θα βγάλω ολόκληρο το show.

Ξέρεις, χρειάστηκε να κάνω ένεση κορτιζόνης, διότι έχασα τη φωνή μου κάπου στα μέσα της περιοδείας, αλλά ευτυχώς χρειάστηκε να την κάνω κάνα δυο show πριν από αυτό (σ.σ.: στο Λονδίνο). Ήταν νομίζω στην Ολλανδία που έκανα την ένεση κορτιζόνης σε αυτή την περιοδεία και ευτυχώς λειτούργησε και επανήλθε η φωνή μου. Αλλά πήγε να χαθεί τελείως και δεν θα ήθελα να κάνουμε το DVD και να ακούγομαι σαν άλογο.

Λογικό! Πάντως, ανάμεσα σε κάμποσα φανταστικά τραγούδια που έχετε γράψει, θεωρώ το "Cosmic Symphony" ως το απόλυτο έπος τόσο των Flying Colors, όσο και το προσωπικό δικό σου...

(συμφωνεί)

Και είναι πολύ ξεχωριστό τραγούδι και για μένα... Η ερμηνεία στο DVD είναι απλά υπέροχη και το γεγονός πως κατεβαίνεις να τραγουδήσεις το "Pound For Pound" μέρος στο κοινό το κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό. Είναι πάντα ένα highlight στις συναυλίες σας;

Όντως, πρόκειται για μια πολύ ξεχωριστή, μοναδική στιγμή. Η όλη ιδέα του να είσαι εντάξει με όλο το μυστήριο που περιβάλλει τις ζωές μας, να είσαι εντάξει με την απόγνωση και την ελπίδα, με τις καλές στιγμές και τις κακές στιγμές και όλα αυτά να τα αναγνωρίζεις μέσα από το πρίσμα ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό προσδίδει μια αίσθηση ότι ανήκεις κάπου και μιας κοινότητας στο συγκεκριμένο τραγούδι. Έτσι, μου φάνηκε λογικό να κατέβω από τη σκηνή και να το τραγουδήσω μαζί με όσο περισσότερο κόσμο από το κοινό μπορούσα. Δεν είναι ένα εσωστρεφές τραγούδι, αντιθέτως είναι κάτι που τραγουδάμε ο ένας στον άλλο κι ο ένας για τον άλλο.

Ο λόγος που το κάνουμε όλο αυτό έχει να κάνει με την ιδέα ότι όλοι μπορούμε να συνδεθούμε ο ένας με τον άλλο και πως η μουσική είναι μια συμπαντική γλώσσα αγάπης και επικοινωνίας

Αντιλαμβάνομαι το όλο συναίσθημα, οπότε νομίζω καταλαβαίνω πώς​ το θέτεις. Εξίσου συναισθηματικά φορτισμένη είναι η στιγμή που επανέρχεσαι στη σκηνή και πας στο πίσω μέρος, αγκαλιάζεις τον Neal και τραγουδάτε μαζί το υπόλοιπο μέρος. Μου έδωσε αυτή την αίσθηση ότι δεν έχει να κάνει μόνο με το να παίζεις σωστά και να τραγουδάς σωστά, αλλά έχει να κάνει με ΑΥΤΟ το συναίσθημα ακριβώς εκεί. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...

Ακριβώς! Ναι! Σίγουρα! Είναι αυτό που είπα σχετικά με το να είσαι μέλος αυτής της κοινότητας. Είναι ο λόγος που το κάνουμε όλο αυτό. Αναζητούμε το να συνδεθούμε ο ένας με τον άλλο και γιορτάζουμε αυτήν τη σύνδεση. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα λεφτά, δεν έχει να κάνει μόνο με τη φήμη, δεν έχει να κάνει με το να αποδείξεις κάτι στον εαυτό σου, δεν έχει να κάνει μόνο με το να αποδράσεις, είτε ακούς τη μουσική είτε την αποδίδεις. Έχει να κάνει με την ιδέα ότι όλοι μπορούμε να συνδεθούμε ο ένας με τον άλλο και πως η μουσική είναι μια συμπαντική γλώσσα αγάπης και επικοινωνίας. Οπότε, κάθε στιγμή η οποία μου το υπενθυμίζει αυτό, είναι μια σπουδαία στιγμή.

Στο DVD υπάρχει ως έξτρα ένα μέρος της εμφάνισής σας στο MorseFest. Πώς ήταν για σένα να συμμετάσχεις σε αυτό το ξεχωριστό φεστιβάλ;

Ήταν πολύ ωραία. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν που δουλέψαμε μαζί με τα βιολιά και τη χορωδία, κάτι που έκανε τους Flying Colors να φαίνονται μια μεγαλύτερη μπάντα, εκείνη τη στιγμή. Ήταν πραγματικά ξεχωριστό…

Φαίνεται πως η χημεία μεταξύ εσένα και του Neal εξελίσσεται εξαιρετικά, τόσο όσον αφορά στις φωνητικές αρμονίες, όσο και στους στίχους. Πώς είναι να δουλεύεις μαζί του σε αυτά τα δυο επίπεδα;

Είναι υπέροχα. Είναι τρομερά επαγγελματίας ως συνθέτης και πραγματικά καλός στις αρμονίες που δημιουργεί. Όταν δουλεύουν δυο άνθρωποι που βρίσκονται σε τόσο υψηλό επίπεδο μαζί τότε στην πραγματικότητα είναι… εύκολο. Ακόμα κι όταν διαφωνούμε γύρω από ιδέες και πάλι είναι εύκολο. Τρέφουμε μεγάλο σεβασμό και έχουμε μεγάλη αγάπη ο ένας για τον άλλο, οπότε είναι πολύ ευχάριστο το να δουλεύουμε μαζί.

Ο Steve Morse κι ο Dave LaRue είναι οι δυο είναι οι αγαπημένοι μου άνθρωποι στον κόσμο. Δεν τους ενδιαφέρει να φανούν, δεν τους ενδιαφέρει να είναι στο επίκεντρο των πραγμάτων. Το μόνο που θέλουν είναι να δημιουργούν όμορφη μουσική. Κατ’ εμέ, δεν υπάρχει τίποτα πιο αγνό από αυτού του είδους την ταπεινότητα

Είναι ο Steve κι ο Dave τόσο ταπεινοί άνθρωποι όσο φαίνονται στη σκηνή; Για μένα είναι μεγάλο μάθημα το να βλέπω τόσο σπουδαίους και καταξιωμένους μουσικούς να μοιάζουν τόσο ταπεινοί…

ΕΙΝΑΙ τόσο ταπεινοί όσο φαίνεται να είναι επί σκηνής. Έχουν τεράστια αξιοπρέπεια, τρομερή ταπεινότητα, πάντα προβάρουν πριν από κάθε εμφάνιση και είναι απίστευτα αφοσιωμένοι στην τέχνη τους. Αυτοί οι δυο είναι οι αγαπημένοι μου άνθρωποι στον κόσμο. Δεν τους ενδιαφέρει να φανούν, δεν τους ενδιαφέρει να είναι στο επίκεντρο των πραγμάτων. Το μόνο που θέλουν είναι να δημιουργούν όμορφη μουσική. Κατ’ εμέ, δεν υπάρχει τίποτα πιο αγνό από αυτού του είδους την ταπεινότητα. Αμφότεροι είναι μεγάλοι μέντορες για μένα, σε αυτόν το τομέα.

Η σπουδαία μουσική γράφεται όταν υπάρχει ένα συνεργατικό πλαίσιο που απορρέει από αμφίδρομο σεβασμό, όχι όταν αναγκάζεις κάποιον να κάνει αυτό που θες

Όπως είπαμε και πιο πριν, πλέον δεν μπορείς να υποστηρίζεις ότι είσαι νεοφερμένος στον prog κόσμο. Αυτό που θα ήθελα να ξέρω πόσο άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεις το να γράφεις και να παίζεις μουσική από όταν εντάχθηκες σε αυτό τον κόσμο.

Ο τρόπος με τον οποίο άλλαξε την προσέγγισή μου έχει να κάνει με το ότι πλέον έχω λιγότερα εμπόδια, με το ότι δεν νιώθω πως υπάρχει μόνο μια λωρίδα στην οποία πρέπει να οδηγώ για να είμαι δημιουργικός. Κατάλαβα πως όταν παίζεις με σπουδαίους μουσικούς μπορείς να τους αφήσεις να είναι καλοί σε αυτό που κάνουν και πως δεν χρειάζεται να τους ελέγχεις. Η σπουδαία μουσική γράφεται όταν υπάρχει ένα συνεργατικό πλαίσιο που απορρέει από αμφίδρομο σεβασμό, όχι όταν αναγκάζεις κάποιον να κάνει αυτό που θες.

Δεν έχει καμία σημασία αν αυτό που θα γράψεις είναι το καλύτερο τραγούδι στον κόσμο ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι εσύ το δημιούργησες, πως το αγαπάς, πως το ολοκλήρωσες και πως μετά το αφήνεις να φύγει, το κυκλοφορείς. Η ολοκλήρωση αυτού που κάνεις είναι πολύ σημαντική στη δημιουργικότητα, αλλιώς ποτέ δεν βλέπεις τους πραγματικούς καρπούς της δουλειάς σου. Και δεν έχει καμία σημασία αν θα αρέσει σε ένα άτομο ή σε ένα εκατομμύριο. Το να επικεντρώνεσαι στην αγάπη για την τέχνη είναι αυτό που γίνεται το πιο σημαντικό στοιχείο.

Θα έλεγα πως κατά τους παραπάνω τρόπους μου άλλαξε την προοπτική, βοηθώντας με να εστιάσω σε αυτό που με γεμίζει και να εντοπίσω τι πραγματικά θεωρώ ως επιτυχία. Κι αυτό είναι το να είμαι περήφανος για ό,τι δημιουργώ και να συνεχίσω να δημιουργώ ακόμα περισσότερα.

Ο Roine Stolt με τον οποίο συνεργάστηκες στους The Sea Within πρόσφατα ανακοίνωσε την κυκλοφορία ενός διπλού άλμπουμ με τους The Flower Kings υποστηρίζοντας πως η όλη κατάσταση με την καραντίνα και την απομόνωση ενίσχυσε τη δημιουργικότητά του και του προσέφερε περισσότερο χρόνο να επικεντρωθεί στη μουσική του. Από την άλλη, πολλοί μουσικοί υποστηρίζουν πως τους είναι πολύ δύσκολο να είναι δημιουργικοί με όσα συμβαίνουν. Σε τι φάση είσαι εσύ και σε τι φάση οι Flying Colors; Συζητήσατε καθόλου το ενδεχόμενο του να γράψετε νέα μουσική;

Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε μιλήσει καθόλου για κάτι τέτοιο. Ο καθένας είχε τα δικά του να κάνει. Κάναμε ένα Flying Colors masterclass, όπου μαζέψαμε οπαδούς και καλλιτέχνες και δείξαμε με ποιο τρόπο συνθέτουμε τραγούδια. Ήταν πολύ διασκεδαστικό. Επίσης, όπως ανέφερα και νωρίτερα, έχω το caseysmasterclass.com για prog μουσικούς που είναι οπαδοί των Flying Colors και μέσα από το οποίο προσεγγίζουμε θέματα σύνθεσης, ηχογράφησης και κυκλοφορίας μουσικής. Αυτός είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο παραμένω δημιουργικός.

Κι ο Mike όπως μπορείς να δεις κάνει πολλά mashups και διάφορα πράγματα με άλλους καλλιτέχνες στο Instragram και στο Facebook. Πρέπει να κρατάς την επαφή με τη μουσική σου με κάποιο τρόπο…

Η αλήθεια είναι πως αν πει κάποιος τους συμπαίκτες σου υπέρ-παραγωγικούς τους υποτιμά... Ο Steve έβγαλε νέο άλμπουμ με τους Deep Purple, ο Mike κι ο Dave παίζουν στο νέο άλμπουμ του John Petrucci κι ο Neal κυκλοφόρησε νέο προσωπικό άλμπουμ; Τι πρόβλημα έχουν αυτοί οι τύποι;

(γέλια) Δεν μπορείς να τους σταματήσεις από το να δημιουργούν διαρκώς...

Αλήθεια, κρατάς κάποια επαφή με όσα κυκλοφορούν; Έχεις ακούσει κάποια από τις νέες τους δουλειές;

Δεν κρατάω πάντα επαφή με όλα όσα κάνουν, η αλήθεια είναι. Όμως, πάντα μου αρέσουν τα άλμπουμ που βγάζει ο Neal Morse. Λατρεύω αυτό το επικό στοιχείο που έχουν και αγαπώ όλα τα παιδιά που παίζουν στη μπάντα τους, οπότε πάντα φροντίζω να ακούω και απολαμβάνω τους δίσκους του!

Αλήθεια, πώς​ νιώθεις για το "Third Degree" ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του;

Ευχαριστήθηκα πολύ τη διαδικασία της δημιουργίας αυτού του δίσκου. Ήταν σούπερ αποδοτικός ο τρόπος με τον οποίο το κάναμε, αλλά πραγματικά μου αρέσουν πολύ κάποια τραγούδια. Θα έλεγα πως μου μοιάζει κάπως πιο μοντέρνο. Ήταν κάτι που προέκυψε φυσιολογικά και οργανικά και είμαι πολύ υπερήφανος για αυτό.

Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε το internet και μπορούμε να επικοινωνούμε ο ένας με τον άλλο, οπότε οφείλουμε να γίνουμε πιο καινοτόμοι και πιο δημιουργικοί μέσω αυτού

Πώς βλέπεις τη μουσική βιομηχανία στη μετά Covid εποχή;

Τη δεδομένη χρονική στιγμή οι όποιες ζωντανές εμφανίσεις είναι πολύ σημαντικές, με όποιο τρόπο μπορούν να γίνουν και να πληρώσουν οι οπαδοί. Είναι το μόνο που θα φέρει ψωμί στο πιάτο των καλλιτεχνών. Οπότε θα πρέπει να λειτουργήσουν οι συναυλίες με κοινωνική απόσταση, θα πρέπει να δουλέψουν οι drive-in συναυλίες κοκ. Η αλήθεια είναι πως θα πρέπει να βρούμε ποια είναι η νέα πραγματικότητα αυτή τη στιγμή. Όχι να σταματήσουμε τα πάντα, αλλά να βρούμε πώς μπορούμε να τα κάνουμε με ασφάλεια και να γίνουμε πιο δημιουργικοί. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε το internet και μπορούμε να επικοινωνήσουμε ο ένας με τον άλλο με τις άκρες των δαχτύλων μας, οπότε οφείλουμε να γίνουμε πιο καινοτόμοι και πιο δημιουργικοί μέσω αυτού.

Και πριν κλείσουμε πες μας τα μελλοντικά σου σχέδια...

Είπαμε για τον σόλο prog δίσκο και το ότι υπέγραψα για αυτόν σε μια σπουδαία prog εταιρεία για την οποία θα μάθετε εν καιρώ, αλλά ακόμα δεν μπορώ να πω τίποτα. Ανυπομονώ να κυκλοφορήσει του χρόνου. Και μετά έχω τα μαθήματα μουσικής σύνθεσης που κάνω online, και τα οποία προσδοκώ με πολύ ενδιαφέρον σε δημιουργικό επίπεδο.