Anna B Savage: «Το θέμα των περισσότερων τραγουδιών είναι η ανθρώπινη σύνδεση και οι σχέσεις, σε μυριάδες μορφές»

Καθώς ολοκληρώνονται οι ανασκοπήσεις για το 2023, η Anna B Savage αναδεικνύεται, τόσο σε προσωπικό όσο και σε γενικό επίπεδο, μία από τις πιο όμορφες στιγμές της χρονιάς που μας πέρασε. Στο τελευταίο της άλμπουμ, "in|Flux", γνωρίσαμε μία καλλιτέχνιδα που, πέρα απ’ το ότι έχει μία γοητευτική φωνή που σε διαπερνά τόσο με τη χροιά της, όσο και με το βάθος της, είναι επίσης μία μουσικοσυνθέτρια με ιδιαίτερο εύρος και στιχουργική εφευρετικότητα. Μιλώντας για τη μουσική της, η Anna B Savage μας αποκαλύπτει ότι κάθε τραγούδι που γράφεται για τους άλλους, είναι και ένα τραγούδι που αναφέρεται σε εμάς. Ο λόγος της νηφάλιος, μετρημένος, και οξυδερκής, δείχνει την ποιότητα μίας καλλιτέχνιδας που επιδιώκει από τη μία να είναι ειλικρινής με την τέχνη της, αλλά παράλληλα δεν αιθεροβατεί - αντιθέτως κρατά το βλέμμα και το μυαλό της ανοιχτό στο τι συμβαίνει στην κοινωνία γύρω της. Το Σάββατο 13 Ιανουαρίου, η Anna B Savage θα πραγματοποιήσει την παρθενική της εμφάνιση στη χώρα μας, κι έτσι βρήκαμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε μαζί της μερικές κουβέντες.

Γεια σου Anna! Είμαι ο Μάνος και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω εκ μέρους του Rocking.gr που βρήκες το χρόνο να κάνεις αυτή τη συζήτηση μαζί μου. Πριν ξεκινήσουμε, μήπως θα ήθελες να συστηθείς στους αναγνώστες μας;

Βέβαια - γεια σας! Είμαι η Anna, μια τραγουδίστρια και τραγουδοποιός από το Λονδίνο της Αγγλίας. Έχω κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ και το "in|Flux" είναι το νεότερο.

Ήταν ίσως το άλμπουμ που άκουσα πιο πολύ τη χρονιά που πέρασε! Συγχαρητήρια για μια πραγματικά υπέροχη δουλειά. Ωστόσο, δεν θα ξεκινήσω λογύδριο για τα πράγματα που μου άρεσαν σε αυτό, θα προτιμούσα να ακούσω εσένα να μιλάς γι' αυτό. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τη δημιουργία του;

Λοιπόν, αυτό είναι πολύ ωραίο - σε ευχαριστώ για την ακρόαση. Η ιστορία πίσω από το "in|Flux" έχει, αναμενόμενα, διπλή σημασία. Από τη μία, ήθελα να δημιουργήσω ένα άλμπουμ που να είναι ανοιχτό στην πολυπλοκότητα, που να είναι ανοιχτό στη διαφοροποίηση και στις προσποιήσεις. Αισθανόμουν ιδιαίτερα κολλημένη στον καιρό των social media, όπου δεν επιτρέπεται να έχεις ιδιαιτερότητες ή πολλαπλότητες, και αναμένεται από σένα να δημιουργείς το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και ξανά, και ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει αυτό. Από την άλλη, ήθελα να κάνω ένα άλμπουμ που να είναι πιο αντιπροσωπευτικό του εαυτού μου όταν έγραφα τον δίσκο. Είχα ηχογραφήσει το "A Common Turn" πολύ καιρό προτού κυκλοφορήσει, οπότε ένιωσα καλά να γράψω κάτι πιο επικαιροποιημένο.

Όπως είπες, έχεις κυκλοφορήσει δύο LP μέχρι στιγμής, το "A Common Turn" και το "in|Flux", τα οποία μοιράζονται ένα παρόμοιο θέμα, προσωπικές εμπειρίες από ρομαντικές σχέσεις. Τι κάνει τις προσωπικές υποθέσεις τόσο ελκυστικές ως θέμα για να γράψεις μουσική;

Υποθέτω ότι αυτό είναι το θέμα των περισσότερων τραγουδιών εκεί έξω, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έτσι δεν είναι; Την ανθρώπινη σύνδεση και τις σχέσεις, σε μυριάδες μορφές. Ή τουλάχιστον, αυτό μου λέει ο εγκέφαλός μου, ότι τα περισσότερα πράγματα έχουν να κάνουν με αυτό. Να προσπαθείς, να αποτυγχάνεις να συνδεθείς με τους άλλους ή με τον εαυτό σου. Τούτων λεχθέντων, είναι επίσης το μόνο πράγμα για το οποίο αισθάνομαι πραγματικά ικανή να γράψω. Ο εαυτός μου.

Αυτό που βρήκα ιδιαίτερα όμορφο στο "in|Flux" ήταν η αφηγηματική του δομή. Όχι μόνο στους στίχους, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο η μουσική εξελίσσεται από κομμάτι σε κομμάτι, σε ταξιδεύει πραγματικά, περνώντας από διάφορες φάσεις, διαθέσεις και κορυφώσεις. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να το δομήσεις με αυτόν τον τρόπο; Πρώτα απ' όλα, ήταν σκόπιμο;

Ω, σε ευχαριστώ πολύ! Είναι αστείο γιατί όλα τα τραγούδια γράφτηκαν κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης χρονικής περιόδου, αν και μερικά προέκυψαν σε μια σύντομη έκρηξη περίπου δύο εβδομάδων, αλλά πραγματικά ένιωσα ότι, παρ’ όλο που γράφτηκαν μερικές φορές με διαφορά ενός έτους, το αφηγηματικό τόξο που θέλαμε να κατασκευάσουμε είχε μία πολύ φυσική αίσθηση, και ένιωσα ότι δεν ήταν καθόλου δύσκολο να συναρμολογηθεί το παζλ. Λατρεύω την ιδέα ενός άλμπουμ ως ένα ταξίδι - πραγματικά το έμαθα αυτό κάνοντας το πρώτο μου άλμπουμ, όπου ο παραγωγός μου, ο William Doyle, κι εγώ καθίσαμε κάτω και συζητήσαμε όλα τα διαφορετικά ταξίδια στα οποία θα μπορούσαμε να πάρουμε τους ανθρώπους με το track list, δοκιμάζοντας πολλές πολλές διαφορετικές σειρές. Σε αυτόν τον δίσκο, με τον Mike Lindsay (ενν. τον παραγωγό στο δεύτερο δίσκο της) διαπιστώσαμε ότι συνέβη αρκετά φυσικά - το να βρούμε τη σειρά των κομματιών ήταν αρκετά απλό.

Οι στίχοι σου, αν και πολύ προσωπικοί και ευάλωτοι, είναι επίσης πολύ ποιητικοί, γεμάτοι εικόνες και συμβολισμούς ή ενδιαφέρουσες αναφορές στη φύση. Θα ήθελες να μας κάνεις ένα πέρασμα από τη διαδικασία συγγραφής των τραγουδιών σου; Ξεκινάς με μια μεταφορά, ή χρειάζεται να ψάξεις για να βρεις την τέλεια;

Σε ευχαριστώ και πάλι - είσαι πολύ ευγενικός. Είχα την τύχη να κάνω ένα μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής όπου έγραφα ποίηση για έναν ολόκληρο χρόνο. Αυτό με επηρέασε πλήρως στη συγγραφή μου. Σημειώνω διαρκώς μικρές στιγμές, πράγματα που βλέπω ή ακούω και ξέρω ότι, εφόσον τα έχω κάπου κρατημένα όταν γράφω αργότερα, μπορώ να ανατρέξω σε αυτή τη σημείωση και να βρω κάτι που μπορεί να ταιριάζει. Γενικά, εμπνέομαι πολύ από τον φυσικό κόσμο, όλο και περισσότερο, καθώς μεγαλώνω και συνειδητοποιώ πόσο μεγάλη επίδραση έχει στην ψυχική μου υγεία. Όσον αφορά στην εύρεση της τέλειας μεταφοράς, και πάλι αυτές μερικές φορές ήταν πράγματα για τα οποία άκουσα πριν από πολλά χρόνια, ή τα έγραψα, ή τα παρατήρησα, και αργότερα τα συνέθεσα όλα μαζί, ενώ έψαχνα τις σημειώσεις μου. Πραγματικά για μένα το να γράφω στίχους είναι ένα παζλ, ή μια ανασκαφή, παρά το γέμισμα μιας κενής σελίδας. Το κάνω με αυτόν τον τρόπο επειδή το να ξεκινάω να γράφω από το τίποτα μου φαίνεται πάρα πολύ απαιτητικό.

Προσπαθώντας να βρω τα credits για το τελευταίο σου άλμπουμ, βλέπω ότι δεν είσαι μόνο η κύρια συνθέτης/στιχουργός, και φυσικά η - λαμπρή - τραγουδίστρια, αλλά παίζεις επίσης πολλά όργανα σε αυτό. Πόσα από τα πράγματα που ακούμε στο άλμπουμ τα παίζεις εσύ η ίδια;

Πράγματι, παίζω πολλά! Θα έλεγα ότι έπαιξα βασικά τα πάντα εκτός από τα ντραμς και το μπάσο - αν και ο Mike ίσως χρειαστεί να με διορθώσει σε αυτό. Ίσως ο Mike να έγραψε μερικά μέρη από συνθεσάιζερ. Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς. Ήταν όλα απλά πολύ διασκεδαστικά και ο Mike και εγώ τρέχαμε τριγύρω και δοκιμάζαμε διάφορα πράγματα παίζοντας διαφορετικά όργανα. Αλλά εκτός από τον Ben (σ.σ. Woods) που ήρθε να παίξει ντραμς για μερικές μέρες, ήμασταν μόνο εμείς.

Το single σου "The Ghost" έχει συμπεριληφθεί στη συλλογή "Music Against Misogyny". Πώς έχει επηρεάσει αυτή η αντιπατριαρχική στάση τη δουλειά σου ως μουσικός;

Ω, ως μουσικός! Αυτό είναι δύσκολο. Έχει επηρεάσει τη ζωή μου σε τεράστιο βαθμό, αν και θα επισημάνω ότι ως λευκή, αρτιμελής, μεσοαστή, cis γυναίκα έχω συνειδητοποιήσει τα τελευταία χρόνια ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω ως γυναίκα στην κοινωνία - αν και βάσιμες - δεν είναι τα μεγαλύτερα θέματα που πρέπει να θίξουμε, πολιτισμικά ή κοινωνικά. Ως μουσικός όμως, στο είδος του indie/alternative κόσμου που κατοικώ, η αναλογία ανδρών προς γυναίκες είναι εκπληκτικά κακή. Αλλά θέλω να επισημάνω ότι είναι σημαντικά χειρότερη όσον αφορά την εκπροσώπηση των έγχρωμων ανθρώπων ή των ατόμων που δεν συμμορφώνονται με τα έμφυλα πρότυπα (σ.σ.: "gender non-conforming" στα αγγλικά) ή των ατόμων με αναπηρία. Νομίζω ότι ειδικά με την περιοδεία, είναι ένας τόσο συγκεκριμένος τρόπος ζωής, κι έχει βασικά στηθεί έτσι ώστε να εξυπηρετεί πάντα και μόνο τους λευκούς, cis στρέιτ άνδρες, που μπορεί να είναι ένας χώρος που υπερβαίνει αρκετά τις αντοχές οποιουδήποτε άλλου.

Έχεις περιοδεύσει με δύο άλλους καταπληκτικούς καλλιτέχνες, την Jehnny Hval και τον Father John Misty, ενώ έχεις επίσης συνεργαστεί με τους Orbital για το single "Home", καθώς και με τον Tony Njoku και τoυς Son Lux - μεταξύ άλλων, υποθέτω. Τι σου άφησαν όλες αυτές οι συνεργασίες;

Μια βαθιά αγάπη για τους ανθρώπους, τη συνεργασία και τη συντροφικότητα, και έναν βαθύ σεβασμό για τις τέχνες των άλλων ανθρώπων.

Έρχεσαι στην Αθήνα για μια συναυλία και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που θα σε δούμε ζωντανά! Τι πρέπει να περιμένουμε από μια "συναυλία Anna B Savage";

Να συγκινηθείτε - έστω και λίγο. Eλπίζω.

Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά και συγχαρητήρια για το τελευταίο σου άλμπουμ! Μπορείς να κλείσεις αυτή τη συνέντευξη με όποιον τρόπο θέλεις!

Σε ευχαριστώ! Τα λέμε σύντομα!

[Έκλεισε πραγματικά με τον τρόπο που ήθελε τη συνέντευξη, καθώς μας έστειλε και αυτό το βίντεο: https://www.instagram.com/p/C0zoHScP_04/]