Πόση αλήθεια κρύβουν οι κριτικές των Iron Maiden;

Το σωστό μέγεθος καλαθιού που πρέπει να έχεις για να πέσει μέσα του το Βιβλίο των Ψυχών

Από τον Μάνο Πατεράκη, 28/08/2015 @ 10:49
Τελευταίο Footnotes για το καλοκαίρι, την τελευταία αυτή Παρασκευή ενός Αυγούστου που πέρασε με κεκτημένη ταχύτητα, ως το ενδιάμεσο δύο καλπών. Καταρχάς, να ευχαριστήσω για την ανταπόκριση που είχε το τελευταίο ειδικό άρθρο με τα 22 αγαπημένα μου τραγούδια από το 2015 so far και για τα μηνύματα που μετέτρεψαν την εμμονή μου με τις λίστες σε διαδραστική απόλαυση. Έκλεισαν, έτσι, δύο δεκάδες άρθρων και επιστρέφουμε σήμερα με την κανονική μορφή της στήλης για ακόμη μια φορά.

Iron Maiden - Maiden Hell

«Αυτό το συναίσθημα του δίσκου που δεν πρόλαβες ποτέ να ακούσεις συγκρίνεται μόνο με αυτό της κοπελιάς στα Μ.Μ.Μ. στην οποία ποτέ δεν μίλησες»

Δεκάδες κυκλοφορίες αναμένεται να σκάσουν μύτη Σεπτέμβρη/Οκτώβρη, όπως κάθε χρονιά. Αρκετές εξ αυτών φτάνουν ήδη στα αυτιά μας και οι μουσικόφιλοι τρέχουμε και δεν φτάνουμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Αυτό το συναίσθημα του δίσκου που δεν πρόλαβες ποτέ να ακούσεις ή να του δώσεις τον χρόνο που ήθελες και υποψιάζεσαι ότι μπορεί να σε ενθουσίαζε όσο ελάχιστοι συγκρίνεται μόνο με αυτό της κοπελιάς στα Μ.Μ.Μ. στην οποία ποτέ δεν μίλησες. Μόνο ένας αληθινός nerd καταλαβαίνει.

Το πρόβλημα εντείνεται σε ακροατές σαν και την πάρτη μου που ακολουθούν πολλά διαφορετικά μουσικά ρεύματα και δεν εξειδικεύονται σε δυο-τρία υποείδη. Είναι τόσα πολλά αυτά που αφήνεις να σε προσπεράσουν! Και δεν υπάρχει και μπούσουλας. Δεν υπάρχουν must have. Από την άλλη, ανοίγονται τόσες πολλές δυνατότητες μπροστά σου, τόσες πολλές πέτρες για να αναποδογυρίσεις και να δεις τι κρύβεται από κάτω… Είναι μαθηματικά αδύνατο να χάσεις!

Iron Maiden

«Όσους δίσκους και να έχεις αφήσει να σε προσπεράσουν, το νέο Iron Maiden θα το ακούσεις. Τόσο μεγάλο μουσικό κεφάλαιο είναι»

Όπως και να 'χει, λοιπόν, το θέμα που απασχολεί εδώ και κάμποσο καιρό σύσσωμη την κοινότητα του σκληρού ήχου, είτε τους ακούει είτε τους άκουγε κάποτε, είναι η κυκλοφορία του νέου δίσκου των Iron Maiden. Όσους δίσκους και να έχεις αφήσει να σε προσπεράσουν, ακόμη και αν δεν εκτιμάς την ύστερη περίοδο της μπάντας, το νέο Iron Maiden θα το ακούσεις. Τόσο μεγάλο μουσικό κεφάλαιο είναι.

Έχουν αρχίσει να ξεπετάγονται στο παγκόσμιο διαδίκτυο οι πρώτες κριτικές από επιλεγμένα μέσα και ο κόσμος έχει ήδη αρχίσει να παραληρεί. Δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω πως δεν θα είναι πολύ καλός ο δίσκος. Βασικά, αν έπρεπε να ποντάρω κάπου, θα έλεγα ότι θα είναι ικανοποιητικότατος. Απλά, επειδή ο μέσος ακροατής τα έχει κάπως συγκεχυμένα στο μυαλό του, να εξηγήσουμε ότι αυτά τα πρώτα promo δίνονται σε πολύ-πολύ περιορισμένα μέσα / άτομα, είτε λόγω σημασίας, είτε λόγω δημοσίων σχέσεων (ναι, λειτουργούν και στο εξωτερικό οι γνωριμίες, δεν είναι απλά γνώρισμα του Ελληνάρα).

Iron Maiden - El Dorado

«Πολλοί έδωσαν αγώνα μεγάλο για να μπορέσουν να ακούσουν το Iron Maiden νωρίτερα και ως φανμπόηδες είναι λογικό να το θεωρούν τεράστια χαρά και τιμή»

Πολλοί έδωσαν αγώνα μεγάλο για να μπορέσουν να ακούσουν το Iron Maiden νωρίτερα και ως φανμπόηδες είναι λογικό να θεωρούν τεράστια χαρά και τιμή να μπορούν να το ακούσουν τρεις-τέσσερις φορές πριν από τους υπόλοιπους. Είναι σημαντικό γι' αυτούς. Αν βρεθούμε, λοιπόν, στην ιδιοσυγκρασία ενός τέτοιου ατόμου, καταλαβαίνουμε ότι αυτό που θα βγει προς τα έξω όταν θα κάτσει να γράψει τη γνώμη του θα είναι κατάτι πιο ενθουσιώδες από την αντικειμενική αλήθεια - αν υπάρχει τέτοια. Θα εξωραΐσει ή θα αποφύγει να αναφέρει τυχόν ψεγάδια. Είναι σχεδόν σίγουρο δε, ότι δεν θα σκαλίσει επί τούτου για να τα εντοπίσει.

Συνεπώς, στην ερώτηση «τι καλάθι να κρατάμε με όλα αυτά που ακούγονται», η απάντηση είναι «σαφώς και λίγο μικρότερο». Εκτός αν είσαι φανμπόης. Τότε ενθουσιάσου από τώρα, θα περάσεις με το νέο Iron Maiden καλύτερα απ' όσο θα περάσει κανείς άλλος και αυτή είναι η ουσία στην τελική.

Footnotes

♠ Σήμερα γενεθλιάζει ο τεράστιος Aleksandar Zivojinovic. Πιθανότατα να τον γνωρίζετε υπό το όνομα Alex Lifeson. Ο κιθαρίστας των Rush που δημιούργησε σχολές επί σχολών κλείνει τα 62 έτη και είναι γεμάτος υποσχέσεις για το μέλλον παρά τα όποια προβλήματα υγείας. Δεν ξέρω τι ακριβώς μπορεί να κάνει στα 62, αλλά στα 59 έβγαζε ακόμα δισκάρες. Δεν υπάρχει άλλος rock θρύλος των '70s που να κρατιέται καλύτερα από τους Rush, αγαπητοί.

♠ Δεν προλάβαμε να μιλήσουμε για την καλύτερη μπάντα της τελευταίας δεκαετίας, έτσι δεν είναι; Οκέη, ιιισως είμαι υπερβολικός, αλλά αν ο νέος δίσκος τους είναι στα επίπεδα των δύο πρώτων, αυτός ο τίτλος θα τους ανήκει και θα τους τον ταχυδρομήσω με όση αξία μπορεί να έχει η κρίση μου. Μιλάω για τους Protomen φυσικά. Ετοιμάζω στα κρυφά ένα μίνι αφιερωματάκι, θα το δημοσιεύσω όταν θα είναι έτοιμο. Μέχρι τότε, λιώνουμε τα δύο κομμάτια του "Act III" που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Μόνο αυτοί μπορούν πια να γράψουν τέτοιες μουσικές. Έχουν, εκτός των άλλων, και Iron Maiden επιρροές, οπότε όσοι βρεθήκατε εδώ λόγω τίτλου, ρίξτε την αυτιά σας.

♠ Ξεκίνησα, που λέτε, το "Peep Show". Σειρά του 2003, συνεχίζεται μέχρι σήμερα, εικοσάλεπτη κωμωδία με βρετανική προφορά που σε κάνει να νιώθεις σαν να έφαγες τρία πιάτα εγγλέζικο πανκ σε παμπ με χούλιγκανς για βραδινό. Δύο συγκάτοικοι με όλα τα κακά συνεπακόλουθα των ανθρωπίνων ανασφαλειών πάνω τους, τα οποία ξεχύνονται με κάθε ευκαιρία στην ατμόσφαιρα και διαλύουν το σύμπαν. Κυρίως, όμως, είναι ο απίστευτος κωμικός ονόματι David Mitchell που κάνει τη διαφορά. Δηλώνω ενθουσιασμένος, δείτε το.

♠ Περιττό να σας πω πόσο χάρηκα όταν έμαθα ότι υπάρχει μπάντα με κεντρικό θέμα τον Ned Flanders των Simpsons. Ντύνονται σαν αυτόν στις φωτογραφίσεις και ονομάζονται Okilly Dokilly! Μπορείτε να ακούσετε τα "Okilly Demos" εδώ. Με λίγη προσπάθεια, μπορεί και να βρεις κάποια καλά στοιχεία στο πρωτόλειο sludge τους, αλλά ούτως ή άλλως they had us at Ned Flanders.

♠ Μου αρέσει να παρατηρώ τις νέες λέξεις που εισέρχονται εν μία νυκτί στην καθημερινότητα του Έλληνα. Πριν κάμποσα χρόνια, με την κατακόρυφη άνοδο της Χ.Α. και την ξαφνική εμφάνιση των ελληνικών σημαιών για profile pic στο Facebook διαβάζαμε σε κάθε δεύτερο σχόλιο στο διαδίκτυο τη λέξη 'ανθέλληνας’. Εδώ και έναν χρόνο, διαβάζουμε σε κάθε δεύτερο σχόλιο στο διαδίκτυο τη λέξη 'νεοφιλελές’. Όταν βλέπεις τέτοια απότομα σύσσωμα ρεύματα ως εξωτερικός παρατηρητής, σου μοιάζει αρκούντως γελοίο. Δεν λέω ότι δεν είναι αναμενόμενο, απλά θυμάμαι ένα παλιότερο Footnotes όπου ισχυριζόμουν ότι ο μέσος άνθρωπος δυσκολεύεται να πιστέψει κάτι αν δεν αισθανθεί κατατρεγμένος και δεν συγκεκριμενοποιήσει τον εχθρό του... Αυτό ισχύει σε όλες τις μεριές βέβαια.

♠ Ο Mark Lanegan κυκλοφόρησε κάτι εξαιρετικά παλιά demo του φέτος. Θα γράψω εκτενώς γι' αυτά σε μελλοντική κριτική, αλλά μέχρι τότε θα σας προτείνω να τα λιώσετε τώρα, τα βράδια, όσο ακόμα μπορείτε και αράζετε στη βεράντα με κοντομάνικο και ποτάρα.
  • SHARE
  • TWEET