To Enter Pagan #7: Η Σελήνη, ο Ήλιος, το αναπόφευκτο

Down the trail through this forest, through thicket we ride
The unseen is watching from behind each stone and pine

Στους στίχους του Quorthon καταφύγαμε, προσπαθώντας να εξηγήσουμε στους εαυτούς μας τι θέλαμε να πετύχουμε με την παρούσα στήλη. Η μουσική, ως τέχνη, είναι δυσθεώρητα πλούσια. Στη σημερινή εποχή, οι οικολογικές ανησυχίες, επανέρχονται διαρκώς, όλο και πιο επίκαιρες. Σε όλο το μουσικό φάσμα, από καταγωγής πιθανώς της ανθρωπότητας, ο άνθρωπος επιχειρούσε να υμνήσει αλλά και να κατανοήσει τον κόσμο γύρω του. Εμείς, δημιουργήσαμε μια μουσική στήλη, δανειζόμενοι το όνομα από αυτή τη σύνθεση των Primordial και αποφασίσαμε να δούμε κάποιες κυκλοφορίες με ένα άλλο πρίσμα. Η σχέση του ατόμου με τη φύση, διαχρονική, έχει αλλάξει πολλές μορφές, άρα και η επίδραση της στην τέχνη.

Μπορεί ο πρώτιστος στόχος, όταν μιλάει κάποιος για μουσική να είναι οι συνθέσεις καθαυτές, εμείς όμως αφήσαμε τον Quorthon να μας καθοδηγήσει, αναζητώντας το αθέατο. Σε κάθε εκδοχή του "To Enter Pagan" λοιπόν, θα φέρνουμε σε διάλογο δυο δίσκους, από διαφορετικά ιδιώματα, με διαφορετική στιχουργική προσέγγιση πάνω στις προεκτάσεις της φύσης στον άνθρωπο. Εμβαθύνοντας στους στίχους και την αισθητική, αποκαλύπτουμε τα μυστικά τους και επιχειρούμε να αναδείξουμε μοναδικές οπτικές πάνω σε κοινές αξίες.

Η έβδομη μετενσάρκωση της στήλης, είναι αφιερωμένη στο θερινό ηλιοστάσιο. Η στιγμή όπου ο Ήλιος βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του ουρανού στο βόρειο ημισφαίριο, προσφέρει τη μεγαλύτερη μέρα και την έναρξη του καλοκαιριού, ή τη μεγαλύτερη νύχτα και την έναρξη του χειμώνα, ανάλογα τη γεωγραφική θέση του καθενός. Ο Ήλιος αντιπαραβάλλεται της Σελήνης, το φως του σκοταδιού, η θέρμη της ψύχρας, το "Sol" των Mare Cognitum και Spectral Lore με το "Aether" των The Moon And The Nightspirit.

Mare Cognitum / Spectral Lore - Sol
(I, Voidhanger, 2013)

Arise
Son of Sol
Nigh is your dawn
As the night is cold

Η πρώτη σύμπραξη των δυο σπουδαίων καλλιτεχνών, φαντάζει ιδανική στην ερασιτεχνική απόπειρα να ασχοληθούμε με τον ρόλο του Ήλιου και του φωτός, πέρα από ένα αυστηρά μυστικιστικό πλαίσιο. Πράγματι, ειδικά στο black metal ιδίωμα που κινούνται οι Spectral Lore οι Mare Cognitum, οι μεταφυσικές προεκτάσεις του φωτός διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο. Μαζί με τις παγανιστικές και λατρευτικές προσεγγίσεις, είναι οι πιο διαδεδομένες. Ο Ήλιος, όπως και η φωτιά, έχουν μια σύνθετη σχέση με τον άνθρωπο, που η περιορισμένη έκταση της στήλης μας δεν μας επιτρέπει να εμβαθύνουμε.

Awareness paints a mirage of self-singularity
From it, a volition of immortality.
The vessel of intellect
Thrusts the sight, light years away
An acceleration bending the fabric of spacetime
Leading into the Heart of the Cosmos

Το "Sol", επικεντρώνεται στιχουργικά, με ένα μακροσκελές τραγούδι από κάθε μπάντα, και ένα τρίτο ορχηστρικό όμως, κοινής δημιουργίας, γύρω από το αστρονομικό, και αστρολογικό υπόβαθρο του Ήλιου. Η διάθεση των δύο καλλιτεχνών, είναι να επεξεργαστούν υπό ένα αλληγορικό πρίσμα τα επιστημονικά στοιχεία γύρω από την ύπαρξη του ουράνιου σώματος, αναζητώντας απαντήσεις σε ανθρώπινα ερωτήματα. Η εκκίνηση, με το υπέροχο ταξίδι του "Sol Ouroboros" από τους Mare Cognitum, επεξεργάζεται αυτό το υπόβαθρο για να αναδείξει κάποιες αλληγορίες.

Unbearable crushing tension
In turbulent discord
Bleeding out the newborn
And reforming the flesh
The heat of this withdrawal becomes the beating heart
A host to feed on the gushing wounds

Ο Θεός Ήλιος, κατέχει κεντρική θέση σε όσα πάνθεα συναντάται. Συχνά μάλιστα, πέρα από τις ζωτικές και υλικές του ιδιότητες, κατέχει και πνευματικές, μια αντανάκλαση της καλλιτεχνικής φύσης του ανθρώπου. Στην τελική, το σύμβολο του Ήλιου, διαφέρει αισθητά από το ουράνιο σώμα. Ο τίτλος του εν λόγω κομματιού, βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο, αφού χαρακτηρίζει τον Ήλιο ως Ουροβόρο, προφανώς τονίζοντας την απτή φύση του σώματος, όπου το τέλος του θα έρθει από τον ίδιο, όταν παύσουν οι διαρκείς καύσεις και αντιδράσεις που συμβαίνουν στον πυρήνα του. Το φίδι, θα φάει την ουρά του, και έπειτα το τέλος θα τον μετατρέψει σε αστρική σκόνη. Στο πολύ μακρινό μέλλον, ίσως ένα νέο άστρο ξεπροβάλλει από τα διαστημικά αυτά υλικά. Η φύση είναι αμείλικτη και σε ευρεία κλίμακα η κάθε ύπαρξη φαντάζει άλλο ένα γρανάζι στο χάος.

And thus, the flesh is complete, relieved by the placid storm
Calmed by the forlorn embrace of its dwindling home
Rising to rear its young in the warmth of its light
From the birth, an exhalation, the first breath of a star

Η δημιουργία αυτή, μέχρι το αναπόφευκτο τέλος, είναι και η ιδέα πίσω από την οποία δομούνται οι στίχοι του τραγουδιού. Ένας ύμνος, στην, υπό μια θεώρηση, τραγική φύση ενός ουράνιου σώματος, που επιτρέπει τη ζωή, αποτελώντας όμως και τον οριστικό της δήμιο. Την ίδια στιγμή, η ενσωμάτωση επιστημονικής ορολογίας, που υφίσταται σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, επιτυγχάνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργείται μια ιδιαίτερη ισορροπία. Οι επικλήσεις, έτσι, προς τον νεογέννητο ήλιο, προσδίδουν μια φιλοσοφική διάσταση στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Το τέλος, θα επέλθει, το σκοτάδι θα κυριαρχήσει, η διαφθορά είναι εγγενής, οι παραλληλισμοί με τον άνθρωπο, δικαίως, διαρκείς.

A cannibalistic being
Failure of eternity
Have you not foreseen the cost of this corruption?
In it, Ouroboros is complete.
Devour thyself. Devour thyself.
If you wish that your end
Gift thyself to the sanguine sphere

Η σκυτάλη παραδίνεται στους Spectral Lore, όπου ο Ayloss προσδίδει με το "Sol Medius", μια διαφορετική οπτική. Ο Ήλιος, λειτουργεί ως ενδιάμεσο, όπου μέσω ανθρωπομορφισμών, οι κοσμολογικές αναφορές στην πορεία του, είναι ικανές να δώσουν μια ενδοσκοπική απόχρωση στη φύση του άστρου. Όπως είχα σχολιάσει και στον «διάδοχο» αυτού του έργου, τη φετινή σύμπραξη με θέμα το ηλιακό μας σύστημα, έκρυβε, υπερβολικά επιδέξια, τον πυρήνα του occult τρόπου σκέψης. «Όπως είναι πάνω, έτσι είναι και κάτω». Αυτή τη φορά, παρατηρώ πως η αποκάλυψη αυτής της τόσο αινιγματικής αλλά εθιστικά ενδιαφέρουσας φράσης, βρίσκεται στην «απόδοση τιμών» που επιχειρεί η μπάντα.

Thus, the God-Kings are born
The ever-burning forges of the cosmos
Bearers of the strength to meld the core of matter together
Condensing into weight, forcing into substance
From the remnants, their children arise
Hearth-givers and messengers to them alike

Η ουράνια και μεταφυσική αποθέωση του Ήλιου από τον Mare Cognitum, αντιπαραβάλλεται της πιο επιστημονικής, υλικής και ανθρώπινης του Spectral Lore. Την ίδια στιγμή, ο συνδετικός κρίκος της αλλοτρίωσης του εαυτού, αποκαλύπτεται ισόποσα από τη διαφορετική οπτική των δύο καλλιτεχνών. Το "Sol Medius", καταλήγει να δίνει στον Ήλιο μια αίσθηση πως δεν διαφέρει ως ύπαρξη από την ανθρώπινη ματαιότητα. Μια έκρηξη του αναπόφευκτου, θα οδηγήσει τον Ήλιο να θεωρείται ένας νέος Αβραάμ. Η θεία λειτουργία του σύμπαντος, θα τον αναγκάσει να υποκύψει στο μοιραίο και να εξολοθρεύσει τους απογόνους που αυτός συνέβαλλε στη γέννηση τους. Αυτή η εξέλιξη, οφείλει να αναλυθεί από τον άνθρωπο υμνητή, ο οποίος, θα αξιοποιήσει την παγανιστική φύση που ενέχει η επιστημονική παρατήρηση, για να διδαχθεί πως θα ξεπεράσει κάθε λογής τελεολογίες. Το σκοτάδι, κάθε μορφής, είναι καταδικασμένο να διαδέχεται και να αντιμάχεται το φως. [Α.Ζ.]

Impermanence and transformation
Complexity and bonding
Progression of Logos,
Extra-conscious transcendence

A spiral path we must walk
Towards an ever-dark horizon

The Moon And The Nightspirit - Aether
(Prophecy, 2020)

From the deluge of stars
A billowing ray of light
Shines through the mirrors of our eyes
Casting a spell amaranthine

Ο ήρωας δεν ξέρει ότι είναι ήρωας, θα έλεγε κανείς ότι αγνοεί αυτήν του την ιδιότητα. Είτε ηλιακός, είτε σεληνιακός, ο ήρωας βηματίζει προς το πεπρωμένο του με την πικρή παραδοχή ότι, σχεδόν, δεν έχει επιλογή. Ο άνθρωπος ως αντι-ήρωας όμως, το τυπικό ανθρώπινο ον για το οποίο τραγουδάει το ουγγρικό ντουέτο των The Moon And The Nightspirit εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, ακολουθεί μια ζωή πλήρη νοήματος. Απώτερος, ίσως και μόνος στόχος, είναι η ένωση του με το Όλον, σε μια θεώρηση που ξεπερνάει τον παγανισμό και αγγίζει τον πανθεϊσμό. Στο ολοκαίνουριο άλμπουμ τους με τίτλο "Aether", η επιστήμη δεν έχει θέση στο οπλοστάσιο του ανώνυμου αντι-ήρωα: Μόνο οι αισθήσεις του. Το φεγγάρι δείχνει πάντα τον δρόμο, ως η αιώνια πυξίδα του Ονειρευτή.

Flow into Infinitude
Dissolve into the Absolute
Reborn into Infinitude
Awaken to the Absolute

Ρόλο αγωγού και μέσου για το μεγάλο ταξίδι της συμπαντικής ένωσης, παίζει ο αινιγματικός Αιθέρας. Σαφώς, εδώ υπάρχει μια επιστημονική χροιά πίσω από την έννοια του αιθέρα, της πέμπτης ουσίας του κόσμου που αναζήτησαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι. Η κυρίαρχη άποψη του Αριστοτέλη ξεκινούσε από την άρνηση της ύπαρξης του κενού χώρου στο διάστημα, κυριολεκτικά αλλά και φιλοσοφικά. Ο Αιθέρας ήταν η μυστική ουσία που διαπερνά όλα τα ουράνια υλικά σώματα, το πανταχού παρόν στοιχείο, η κόλλα που δένει τα πάντα. Το αίμα του σύμπαντος, ένα διάφανο και αόρατο στοιχείο που αντανακλά το Φως και την Ύπαρξη. Η επιστήμη έχει ήδη πάει περίπατο στο ομώνυμο track: ο Άνθρωπος διυλίζεται, ρέει, πεθαίνει και ξαναγεννιέται ατέρμονα μέσα στον αιθέρα. Μέσω του, θα συναντήσει την απεραντοσύνη κι από εκεί, το τελικό σύνορο: το Απόλυτο.

Celestial distances
Surging Powers
Shining Order in the Night
Boundless fields of Cosmos

Για να ξεκινήσει ο ανθρώπινος Νους το ταξίδι του προς την ένωση του με τον Κοσμικό, πρέπει καταρχήν η ψευδαίσθηση της υλικής Ύπαρξης να είναι πλήρως αντιληπτή. Οι The Moon And The Nightspirit ζητούν ξεκάθαρα από τον Αιώνιο Εαυτό να υψωθεί από τα όνειρα της εφήμερης μορφής, να περάσει τις "Πύλες που δεν έχουν Πύλες" ("Kaputlan Kapukon At") και να διανύσει τις αχανείς Ουράνιες Αποστάσεις ("Égi Messzeségek"). Εκεί είναι που κοιμούνται όλες οι δυνάμεις, εκεί που η νύχτα κυριαρχεί και τα αστέρια ρίχνουν το φως τους βαθιά στα ανθρώπινα μάτια σαν αμαράντινο ξόρκι. Τα ανθρώπινα μάτια ως καθρέφτες παίρνουν μια νέα σημασία. Η όραση μας είναι ταυτόχρονα και αντανάκλαση του ουράνιου πλοηγού.

Power, begotten in my archaic depths,
Great dreamer of the worlds
Lead me when the horrid dusk is upon us
You, who chuckles with the stars

Μένει να απαντηθεί ποια θα είναι η κινητήριος δύναμη που θα κάνει το ταξίδι εφικτό, τα ανθρώπινα Φτερά ("A Szárny"). Το φτερό του είναι η αρχαϊκή του δύναμη: η άχρονη επίγνωση του Ονειρευτή ότι ο κόσμος των αισθήσεων δεν είναι παρά μια αισθητηριακή φυλακή, ότι ο πραγματικός εαυτός, άχρονος και άτρωτος, πρέπει να βρει τον δρόμο του μέσα από το τρομερό σούρουπο προς την πραγματική του πατρίδα: τις συμβολικές χρυσές πεδιάδες και ασημένιους ουρανούς. Δύναμη του είναι επίσης και ο Λόγος ("Logos"), η δυνατότητα να μετασχηματίζει τα Κοσμικά Σύμβολα σε βασικές ανθρώπινες λειτουργίες. Ο Λόγος είναι η αιτία που το γέλιο μπορεί να εξομοιωθεί με την Ανατολή και ο αναστεναγμός με το μωβ λυκόφως.

On threads light-woven
Through silvery skies
From the Great Chasms
Our souls ascend

Η ιεροτελεστία έχει σχεδόν τελειώσει. Το μόνο που απομένει είναι το κάλεσμα προς το Άπειρο ("A Mindenség Hivása") το οποίο αποτελεί ουσιαστικά μια Επίκληση προς τον ίδιο τον Εαυτό. Μια υπενθύμιση ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε το φως, η δύναμη, η δημιουργία και ο Κόσμος. Έχοντας ολοκληρώσει μια στροφή 180 μοιρών, το ταξίδι τελειώνει με μια σφυρηλατημένη, καινούρια Ελπίδα. Η λέξη Asha που τιτλοφορεί το τελευταίο track έχει ρίζες και σημασίες σε πολλές γλώσσες, συμβολίζει δε με τον πιο περίτρανο τρόπο την κοινή μας πατρίδα και τον κοινό μας προορισμό. Μέσα από τους αιθέριους δρόμους που απλώνονται πίσω από τη Σελήνη, είμαστε καταδικασμένοι να πορευτούμε προς τη μία και μοναδική μας Πηγή. Οι The Moon and the Spirit δεν την κατονομάζουν. Καθώς όμως οι ψυχές ανεβαίνουν από τα μεγάλα χάσματα, περπατούν στον κήπο της αιωνιότητας.

Σε μια ακόμα παραλλαγή του διάσημου Per Aspera Ad Astra του Σενέκα, το "Aether" είναι ένα ακόμα ταξίδι μέσα από το Σκοτάδι, προς το Φως. Αρνείται επί της ουσίας τη γλώσσα της επιστήμης και στοχεύει στον εσώτερο φλοιό, στον Ανώτερο Νου. Ο άνθρωπος ως αντί-ήρωας, ο άνθρωπος ως ονειρευτής, ο άνθρωπος ως αιθέρας, αποτελούν αρχέτυπα, απόδειξη κι εργαλεία της θεωρίας της πανσπερμίας. Κι αν όλα ήταν κάποτε κομμάτια της ίδιας μάζας, είναι αναπόδραστη μοίρα μας να ενωθούμε ξανά, κάτω από το αιώνιο ασημένιο φως του φεγγαριού. [Α.Κ.]

Let my eye be the silver Moon
My embers the flame-coloured Sun
Let my heart be the eternal source
My blood the soothing stream of Life