Rockwave Festival 2005: Μια σύντομη ανασκόπηση

15/07/2005 @ 09:05
Μία ακριβώς βδομάδα μετά τη λήξη και του φετινού Rockwave Festival και έχοντας συλλέξει έναν σημαντικό αριθμό απόψεων, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια σχετικά συνοπτική ανασκόπηση του τι είδαμε, ακούσαμε και ζήσαμε, δίνοντας βαρύτητα στις παραλείψεις της φετινής διοργάνωσης, μιας και τα θετικά έχουν παρουσιαστεί ήδη και μάλιστα αρκετές φορές στα έως τώρα κείμενα μας. Τονίζουμε ότι το παρόν κείμενο δεν έχει σκοπό το κλασικό αράδιασμα παραπόνων. Ελλείψεις που παρατηρήθηκαν στις καθημερινές ανταποκρίσεις μας (οι οποίες σημειωτέον: συντάσσονταν λίγες μόλις ώρες μετά το πέρας της κάθε ημέρας και δημοσιεύονταν την επομένη το πρωί) θα διατυπωθούν, έστω και με λίγη καθυστέρηση, τώρα, ελπίζοντας στην αποδοχή της -κοινής ως επί των πλείστων- άποψης ότι το φετινό Rockwave αποτέλεσε μια αξιόλογη προσπάθεια ένταξης της Ελλάδας στον φεστιβαλικό χάρτη, παρουσίασε σαφείς βελτιώσεις σε σχέση με την περσινή διοργάνωση, και έχει τα "φόντα", με τις ανάλογες πάντα διορθωτικές και βελτιωτικές κινήσεις, να πάει ακόμα παραπέρα.

Λόγω του ότι έχουν μεσολαβήσει 3 χρόνια μεταξύ της Terra Vibe εποχής και των προηγούμενων διοργανώσεων, οι όποιες συγκρίσεις θα γίνουν με βάση το περσινό Rockwave, έτσι ώστε να είμαστε και σε θέση να κατανοήσουμε καλύτερα τις αλλαγές που έχουν γίνει.


Ξεκινώντας, ας σταθούμε στον χώρο, που αποτελεί ούτως ή άλλως το βασικότερο συστατικό ενός μεγάλου event. Σαφώς διευρυμένος και με σωστότερη διάταξη ούτως ώστε τα περίπτερα και τα διάφορα καταστήματα να βρίσκονται σχετικά απομονωμένα από τη σκηνή. Πολύ πράσινο, μεγάλη άπλα και γενικά ένα τοπίο που σε προϊδεάζει θετικά. Αν και το καταπράσινο τοπίο, λοιπόν, σε βοηθάει να χαλαρώσεις, με το που φτάνεις μπροστά στη σκηνή αρχίζουν τα δύσκολα. Η κλίση του εδάφους είναι τέτοια που δεν επιτρέπει, ακόμα σε ψηλά άτομα, να έχουν πλήρη ορατότητα στα τεκταινόμενα επί σκηνής. Για τους μη προικισμένους με μπόι, δε, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σκούρα, μιας και η μόνη λύση για καθαρότερη οπτική επαφή είναι ο χώρος δεξιά από την κεντρική κονσόλα.


Πρακτικότατη η ιδέα της τοποθέτησης δύο γιγαντοοθονών αριστερά και δεξιά της σκηνής. Οι εν λόγω οθόνες βοήθησαν όχι μόνο στην καλύτερη παρακολούθηση των εμφανίσεων αλλά και στην ενημέρωση του κόσμου για επερχόμενες συναυλίες της Didi Music (όπως αυτή των Cure τον Σεπτέμβριο), αλλά και τα συγκροτήματα που συμμετέχουν στο φετινό festival. Δυστυχώς οι γιγαντοοθόνες αυτές απουσίαζαν τις δύο τελευταίες μέρες του festival, για λόγους που ποτέ δεν έγιναν γνωστοί και ενδεχομένως να μην ενδιέφεραν και πολλούς, οφείλουμε όμως να τονίσουμε ότι η παράλειψη αυτή, εσκεμμένη ή όχι, αφαιρεί πόντους.


Στα της εξυπηρέτησης τώρα, έκπληξη μας προκάλεσε η ευγαίνεια των securitάδων, κάτι που δε συναντούμε συχνά στη χώρα μας, αλλά και η προθυμία του μεγαλύτερου μέρους του προσωπικού για βοήθεια κάθε μορφής. Οι τιμές στις καντίνες εσωτερικά του χώρου ήταν λογικότατες, για να μην πούμε και χαμηλότερες των συνηθισμένων, ενώ το σύστημα με τις μάρκες φάνηκε να ξενίζει αρχικά πολλούς, αν και πιθανότατα να βοήθησε αρκετά στο θέμα των ουρών. Από τη στιγμή βέβαια που κανείς μπορούσε να αγοράσει τις μάρκες με την είσοδο του στον χώρο και να τις εξαργυρώσει στο τέλος της κάθε ημέρας, το σύστημα μάλλον έφερε αποτέλεσμα. Τώρα για ποιο λόγο μετά το πέρας της εμφάνισης των Black Sabbath (κάτι που ενδεχομένως να παρουσιάστηκε και τις υπόλοιπες ημέρες), στο κυριότερο ουσιαστικά σημείο που μπορούσαν να χρησιμεύσουν, οι καντίνες ήταν κλειστές, παραμένει ακόμα άγνωστο.


Το θέμα της μουσικής αυτής καθέ αυτής είναι μεγάλο και πιθανόν τα όποια σχόλια περί αυτού να μην έχουν και πολύ νόημα, τα περισσότερα τα έχουμε γράψει σε προηγούμενα κείμενα, αξίζει όμως να σταθούμε στα εξής (λίγα) σημεία: Πρώτον, εκτός από εμένα, φαντάζομαι πολύς θα είναι και ο κόσμος που απορεί με την επιλογή των συγκροτημάτων που άνοιγαν την κάθε ημέρα. Και εντάξει οι Wastefall, αν και ομολογουμένως αταίριαστοι με το κλίμα της 25ης Ιουνίου, γιατί έπρεπε να υποστούμε τους Ολέθριο Ρήγμα και τα παιδικά μηνύματα που θέλησαν να μας πασάρουν; Τόσες και τόσες αξιόλογες μπάντες υπάρχουν, το 9 και το 10 στις κριτικές είναι τελικά το μοναδικό κριτήριο για την ένταξη τους ή μη στο line-up; Ποιος ασχολείται θα μου πείτε... Πάμε παρακάτω: ο ήχος. Κρίνοντας από την πρώτη κυρίως ημέρα του festival, ο ήχος όπως αποδείχτηκε ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα (τόσο σε θέμα έντασης όσο και ποιότητας). Για τους Black Sabbath βεβαίως τα σχόλια είναι περιττά - όποιος βρέθηκε εκεί, κατάλαβε τι πάει να πει "ήχος κρύσταλλο". Αυτό τουλάχιστον και μόνο πιστοποιεί ότι, από τεχνικής άποψης, ήχος καλός μπορούσε να βγει, από εκεί και πέρα ήταν θέμα του εκάστοτε ηχολήπτη για τη ρύθμιση του.


Και ερχόμαστε τώρα στο πραγματικά "δύσκολο" μέρος της υπόθεσης: αυτό του parking. Αν και η προτροπή της διοργανώτριας αρχής ήταν να αποφύγουμε τις μετακινήσεις με αυτοκίνητα και να προτιμήσουμε τα ειδικά ναυλωμένα λεωφορεία προς και από το χώρο του festival, πολλοί ήταν αυτοί που, δικαιολογημένα, μετεβήκαν στο Terra Vibe με IX, ελπίζοντας να βρουν κάποια θέση parking. Στην ουσία, δεν υπήρχε parking. Ο καθένας πάρκαρε στον παράδρομο (ο οποίος μάλιστα έως ενός σημείου δεν είχε και φωτισμό) της εθνικής οδού, ή ακόμα και μέσα στη Μαλακάσα την ημέρα της 25ης Ιουνίου, και από εκεί το πήγαινε "ποδαράτο" μέχρι το συναυλιακό χώρο. Πέραν από την όποια κούραση, δεν είναι και σωστό η κίνηση της εθνικής οδού να καθορίζει πολλές φορές το πόσο κοντά θα παρκάρεις. Το ότι είναι δύσκολο να δημιουργηθεί χώρος parking είναι απολύτως κατανοητό και το δεχόμαστε, απαιτούμε όμως να γνωρίζουμε και ότι το "parking" που αναφέρεται στο επίσημο site του Rockwave Festival δεν υφίσταται. Και μιας και έγινε λόγος για τα λεωφορεία, δεν πρέπει να παραλείψουμε το πιο μελανό σημείο της φετινής διοργάνωσης. Το βράδυ της 25ης Ιουνίου, έπειτα από την θρυλική εμφάνιση των Black Sabbath, πολλοί ήταν αυτοί που αναγκάστηκαν να περιμένουν μέχρι τις 7 το πρωί για να μεταβούν στην Αθήνα. Που ήταν τα Rockwave Buses τότε; Η ανακοίνωση περί "αργοπορίας λόγω εξωφεστιβαλικών παραγόντων" αρκεί; Όχι βέβαια. Σαφώς και έπρεπε να είχε προβλεφθεί το ενδεχόμενο κίνησης στην εθνική οδό. Σαφώς και τα άτομα που ξόδεψαν ένα ολόκληρο βράδυ στη Μαλακάσα έχουν κάθε δικαίωμα να απαιτούν εξηγήσεις και να διαμαρτύρονται. Σαφώς και η μυϊκή δύναμη δε θα 'πρεπε να είναι αυτή που θα αναδείξει το ποιος θα μπει πρώτος σε κάθε λεωφορείο. Είναι κρίμα μια τόσο ωραία βραδιά (ποιος θα ξεχάσει τις φανταστικές εμφανίσεις των Black Sabbath και Velvet Revolver) να αμαυρώνεται από τέτοια γεγονότα.


Τέλος, εκτός από ένα ατυχές συμβάν που λέγεται ότι έλαβε χώρα λίγο πριν την εμφάνιση των Black Sabbath, τραυματισμοί, τουλάχιστον σοβαροί, δε φάνηκε να υπήρξαν. Τίθεται όμως το ερώτημα: Εάν, κακή ώρα, συμβεί κάτι απρόοπτο και αποφασιστεί η άμεση εκκένωση του χώρου, ποιος θα πρωτοβγεί από τις 2 μικρές εισόδους;


Μπορεί, διαβάζοντας κανείς τα παραπάνω, να θεωρήσει ότι το γενικό κλίμα που δημιούργησε το Rockwave Festival 2005 ήταν αρνητικό, ρίχνοτας όμως μια ματιά στις καθημερινές ανταποκρίσεις που δημοσιεύαμε κατά τη διάρκεια του, αλλά και στο κείμενο με τις πρώτες μας εντυπώσεις, θα καταλάβει ότι η φετινή διοργάνωση αποτέλεσε ένα μεγάλο βήμα μπροστά για τη συναυλιακή πορεία της χώρας. Μπορούμε επιτέλους να ελπίζουμε σε κάτι όντως μεγάλο για τα επόμενα χρόνια. Θέληση από πλευράς διοργανωτών απ' ότι φαίνεται υπάρχει. Μένει να το απαιτήσουμε και, κυρίως, να το επικροτήσουμε σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί. Γιατί δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε, τουλάχιστον στο βαθμό που έπρεπε, και φέτος.

Καλή αντάμωση (και) του χρόνου.

  • SHARE
  • TWEET