Fuzzy: Ένα μικρό αφιέρωμα στους Grant Lee Buffalo

Οι Grant Lee Buffalo δημιουργήθηκαν από τις στάχτες μιας από τις πλέον θρυλικές μπάντες του Los Angeles, τους Shiva Burlesque, στις τάξεις των οποίων ανήκαν τα δύο τρίτα της μπάντας: ο Grant-Lee Philips και ο Joey Peters. Οι Shiva Burlesque στη σύντομη καριέρα τους κατάφεραν να βγάλουν δύο δίσκους, "Shiva Burlesque" και "Mercury Blues", οι οποίοι θεωρούνται ορόσημο στη σκοτεινή νεοψυχεδελική σκηνή του L.Α στα τέλη της δεκαετίας του '80.

Αφετηρία για τη δημιουργία των Grant Lee Buffalo ήταν η συνάντηση των Grant-Lee Philips (κιθάρα, πιάνο, όργανο, τσελέστα, φυσαρμόνικα) και Joey Peters (drums, τάμπλα, μαρίμπα) με τον Paul Kimble (μπάσο, όργανο, mellotron, βιμπράφωνο, πιάνο). Ταλαντούχοι μουσικοί και οι τρείς παίζοντας πολλά όργανα ο καθένας τους αποφασίζουν να στήσουν μια μπάντα με την οποία να εμβανθύνουν στην αμερικανική παράδοση χωρίς να αποχωρίζονται τελείως τα ψυχεδελικά στοιχεία του παρελθόντος.

Μέσα σε λίγο καιρό η μπάντα, πότε ως Rex Mundi και πότε ως Machine Elves, αρχίζει να παρουσιάζει το υλικό της στο κοινό. Το όνομα της μπάντας άλλαζε από συναλία σε συναυλία λόγω της ανωνυμίας που επιθυμούσε ο Grant-Lee Philips μέχρι να συμβιβαστεί με την ίδεα ότι ήταν ο τραγούδιστης της μπάντας, άλλωστε στους Shiva Burlesque εκτελούσε χρέη κιθαρίστα.

Τα πράγματα θα αλλάξουν όταν θα τους ανακαλύψει o πρώην κιθαρίστας και τραγουδιστής των Husker Du Bob Mould και ιδιοκτήτης της εταιρίας Singles Only η οποία κυκλοφορούσε αποκλειστικά singles. Έτσι το καλοκαίρι του 1992 θα κυκλοφορήσει το πρώτο single των Grant Lee Buffalo το οποίο ήταν μία demo version του "Fuzzy", μιας σπαραχτικής μπαλάντας η οποία στο μέλλον θα τους έκανε γνωστούς ανά την υφήλιο. Με τη συνεχή παρουσίαση του "Fuzzy" στους ραδιοφωνικούς σταθμούς το συγκρότημα αρχίζει να γίνεται γνωστό και καταφέρνει να κερδίσει το ενδιαφέρον της Slash Records με την οποία κλείνει συμβόλαιο τον Οκτώβριο του 1992.

Το συγκρότημα μπαίνει στο studio για την ηχογράφηση του ντεμπούτου album του με τίτλο "Fuzzy", του οποίου την παραγωγή έκανε ο ιδιος ο Paul Kimble. Το album κυκλοφορεί το 1993 και ξεδιπλώνει το ταλέντο των Grant Lee Buffalo με κομμάτια που στέκονται ανάμεσα στην αμερικανική παράδοση του rock και στον ήχο του σήμερα, ενώ η υπέροχη φώνη του Phillips σε συνδυασμό με την ευαίσθητη στιχουργική του κάνει το αποτέλεσμα να είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικό. Το "Fuzzy" επανακυκλοφορεί ως single και το MTV παίζει συνεχώς το video-clip του κομματιού με αποτέλεσμα το συγκρότημα να αρχίσει να έχει μια επιτυχία η οποία ήταν πραγματικά ανέλπιστη.


Το 1994 κυκλοφορεί η δεύτερη δουλειά του συγκροτήματος με τίτλο "Mighty Joe Moon", πάλι σε παραγωγή του Paul Kimble. O ήχος του κινείται στα ίδια πλαίσια με την προηγούμενη δουλειά του σχήματος, μόνο που αυτή τη φορά οι πωλήσεις και η γενικότερη προώθηση του album από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς έχει σαν αποτέλεσμα να ανοίξει στο group το δρόμο για τα μεγάλα festival, είτε ως headliners είτε δίπλα σε μεγάλα ονόματα όπως οι R.E.M. Το "Mighty Joe Moon" περιέχει δύο από τις κορυφαίες στιγμές των Grant Lee Buffalo. Το ονειρικό "Mockingbirds" το οποίο συνοδευόταν και από ένα εξίσου ονειρίκο video-clip και το πιο ροκάδικό "Lone Star Song" το οποίο ακουμπάει ελαφρά τις ηλεκτρισμένες στιγμές του Neil Young.

Η επιτυχία και οι συνεχείς περιοδείες για την προώθηση του "Mighty Joe Moon" είχαν ως αποτέλεσμα το να αναπτυχθούν τριβές μεταξύ των μελών του συγκροτήματος και ιδιαίτερα μεταξύ των Grant-Lee Phillips και Paul Kimble των οποίων η σχέση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Είναι το τίμημα της επιτυχίας το οποίο η μπάντα δε μπορεί να αντέξει.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι Grant Lee Buffalo μπαίνουν στο studio για την ηχογράφηση του τρίτου album με τίτλο "Copperopolis". Το album κυκλοφορεί το 1996 και είναι πάλι σε παραγωγή του Paul Kimble. Ο ήχος του album κινείται σε πιo folk-rock ύφος σε σχέση με τα δύο προηγούμενα, φλερτάροντας λίγο και με τον ήχο των R.E.M., ενώ σε κάποια σημεία έχει και μια ελαφρά soul διάθεση όπως π.χ. στο "Bethlehem Steel". Το "Copperopolis" δεν είναι ένας κακός δίσκoς, σίγουρα όμως δε φτάνει με τίποτα το επίπεδο των προκατόχων του. Φαίνετα πως η κούραση από τις συνεχείς περιοδείες και τα εσωτερικά προβλήματα εμπόδισαν τους Grant Lee Buffalo από το να βγάλουν άλλον ένα αριστουργηματικό δίσκο.

Αμέσως μετά την κυκλοφορία του "Copperopolis" οι Grant Lee Buffalo βγαίνουν ξανά σε περιοδεία για την προώθηση του album. Η σχέση μεταξύ των Grant-Lee Phillips και Paul Kimble έχει φτάσει στο απροχώρητο αλλά παρόλ' αυτά πάνω στη σκηνή παραμένουν εκρηκτικοί. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι αυτό που αναφέρει ο Phillips στο ένθετο της συλλογής "Storm Hymnal": Όταν κάποιος δημοσιογράφος ρώτησε ειρωνικά το συγκρότημα για το πόσο νομίζει ότι θα αντέξουν οι Grant Lee Buffalo, o Paul Kimble απάντησε "Εφτά χρόνια... πάνω-κάτω, καιγόμαστε αρκετά γρήγορα". Τελικά το 1997 ο Paul Kimble έπειτα από έξι χρόνια στους Grant Lee Buffalo αποχαιρετά το συγκρότημα. "Ο Paul ήταν ανεκτίμητος τόσο ως μουσικός όσο και ως παραγωγός των "Fuzzy", "Mighty Joe Moon" και "Copperopolis" αλλά το τίμημα της επιτυχίας κόστισε τη σχέση μας" ανεφέρει ο Grant-Lee Phillips.

Με τον Kimble εκτός συγκροτήματος η μπάντα μπαίνει στο studio για την ηχογράφηση του "Jubilee", δίσκου που έμελλε να είναι και ο τελευταίος της. Την παραγωγή έχει κάνει ο Paul Fox ενώ τη θέση του μπασίστα κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων έρχεται να καλύψει ο Dan Rothchild με τον οποίο ο Phillips έπαιζε εκείνη την εποχή στο club Largo του Los Angeles. Στο album συμμετέχουν επίσης ο Robyn Hitchcock και ο Michael Stipe από τους R.E.M. Ο δίσκος κυκλοφορεί το 1998 και οι Grant Lee Buffalo με την προσχώρηση των Bill Bonk και Phil Parlapiano ξεκινούν για την τελευταία τους περιοδεία.

Το "Jubilee" δεν έκανε τις αναμενόμενες πωλήσεις με αποτέλεσμα να διαταραχθεί η σχέση του συγκροτήματος με την Slash Records. Εκείνη την περίοδο ο Grant-Lee Phillips συνειδητοποιεί ότι πλέον οι μουσικές του αναζητήσεις είναι τελείως διαφορετικές από αυτές του συγκροτήματος και αποφασίζει τη διάλυση των Grant Lee Buffalo για να ακολουθήσει solo καριέρα.


Οι Grant Lee Buffalo είναι η κλασσική περίπτωση συγκροτήματος όπου η ανέλπιστη επιτυχία έφερε την γκρίνια και τα προβλήματα στις σχέσεις των μέλων με τελικό αποτέλεσμα τη διάλυση. Στα έφτα όμως χρόνια της ύπαρξης τους κατάφεραν να μας χαρίσουν υπέροχα τραγούδια και δύο δίσκους ορόσημο σε αυτό που ονομάζεται Americana. Άλλωστε ο πάντα ανήσυχος Grant-Lee Philips συνεχίζει να μας χαρίζει καταπληκτικά τραγούδια μέσα από τις προσωπικές του δουλειές και απ' ότι φαίνεται θα το κάνει για πολλά χρόνια ακόμη.

Δισκογραφία: Mighty Joe Moon (1994)
Copperopolis (1996)
Jubilee (1998)
Storm Hymnal - Gems From The Vaults Of Grant Lee Buffalo (2001)

Γεράσιμος Ασπρομάλλης