Therion

Ίσως να είναι καλύτερα να μην αντιλαμβανόμαστε το "Beloved Antichrist" ως τον νέο δίσκο των Therion. Εξάλλου και ο ίδιος ο Christopher Johnsson έχει πολύ διαφορετικά και φιλόδοξα σχέδια για αυτό το νέο του μουσικό πόνημα.

Ομολογώ ότι αποδείχθηκε πολύ δύσκολο να «λιώσω» το συγκεκριμένο άλμπουμ, διότι λόγω της τεράστιας χρονικής του διάρκειας, μιας και διαρκεί πάνω από τρεις ώρες, δεν είναι ένα εύκολο άκουσμα και χρειάστηκα δυο μεροκάματα για να αποκτήσω μια ελάχιστη σφαιρική εικόνα μέσα από 2-3 πλήρεις ακροάσεις.

Το "Beloved Antichrist" είναι ένα metal musical με απώτερο σκοπό να ανέβει στο σανίδι ως μια θεατρική παράσταση και να σταθεί στον αντίποδα του Jesus Christ Superstar. Επομένως μέσα από τα 46 τραγούδια -αν και ο Johnsson δεν τα θεωρεί τραγούδια, αλλά σκηνές- ξετυλίγεται η ιστορία του Αντίχριστου βασισμένη στο έργο του Ρώσου Solovyov, στην οποία όμως ο Johnsson της έχει αλλάξει τον αδόξαστο, αφού δεν του άρεσε ούτε η αρχή, ούτε το τέλος του βιβλίου και έβαλε τις δικιές πινελιές, δημιουργώντας κάτι τελείως καινούριο.

Το εντυπωσιακό και φιλόδοξο εγχείρημα -μόνο και λόγω του μεγέθους- δεν σημαίνει πως είναι και το πολυπόθητο mangum opus των Therion. Πατώντας στην συμφωνική και κλασικότροπη metal προσέγγιση που μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, τα 46 «τραγούδια» δεν λειτουργούν εύκολα σαν αυτόνομες οντότητες. Η συνοχή του δίσκου ξεπερνά τα εσκαμμένα και πλέον πατά στα όρια της μονοτονίας και της επανάληψης, αφού ακόμα και τα tempo των «τραγουδιών» είναι εξαιρετικά παρόμοια. Μετά από ένα σημείο (μια-δυο ώρες δηλαδή στο μέσο της ακρόασης) πραγματικά αισθανόμουν ότι ακούω το ίδιο τραγούδι ξανά και ξανά και -ω,ναι- ξανά. Βέβαια, με την συνοδεία των στίχων, το πράγμα αποκτά μια διαφορετική διάσταση, αλλά και πάλι δύσκολα σε κράτα κολλημένο στην καρέκλα σου για να φτάσεις μέχρι το τέλος.

Αυτό βέβαια συνηθίζεται στην κλασική μουσική και στην προκειμένη περίπτωση πραγματικά δεν θα ήταν πρόβλημα αν το υλικό στήριζε με κάποια συνθετική έμπνευση αυτή την θεματική επανεμφάνιση. Μέσα από την εξαντλητική του διάρκεια, ο απόηχος του "Beloved Antichrist" μάλλον δεν αφήνει τίποτα αξιομνημόνευτο, ούτε από τις μελωδίες, ούτε από το ξελαρύγγιασμα των 30 τραγουδιστών που επιστράτευσε ο Johnsson.

Τελικά το "Beloved Antichrist" πλεονάζει μουσικά και ίσως να βαλτώνει και μάλιστα γρήγορα, αλλά μιας και δεν θα έπρεπε να το υποδεχθούμε απλά ως τον 16o δίσκο των Therion, αλλά ως το soundtrack μιας metal όπερας, ως ακροατές ας μην αποπέμψουμε ψυχρά και αμαχητί  αυτό το τιτάνιο εγχείρημα του Christopher Johnsson.

Πάω να ακούσω Ayreon.