Sixx: A.M.

Τα τελευταία χρόνια, τα εγχειρήματα των διπλών άλμπουμ (σε δυο δόσεις) φαίνεται να λειτουργούν καλά για τις νέες μπάντες. Έτσι, μετά από τους Stone Sour, τους Five Finger Death Punch και τους Coheed And Cambria (μεταξύ άλλων) οι Sixx A.M. ολοκληρώνουν τη δική τους διλογία, με επιτυχία.

Έξι μήνες μετά το αρκετά δυνατό "Prayers For The Damned" έρχεται το "Prayers For The Blessed" να επιβεβαιώσει ότι η παρέα των Nikki Sixx, DJ Ashba και James Michael βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, συνθετικά.

Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις. Οι συνθέσεις είναι καλοδουλεμένες, τα ρεφρέν πιασάρικα, η παραγωγή άψογη και οι ερμηνείες του Michael δυνατές ως συνήθως. Τα τραγούδια των δυο άλμπουμ είχαν ηχογραφηθεί μαζί, οπότε η συνάφεια στον ήχο και την προσέγγιση ήταν μάλλον αναμενόμενη.

Το πρώτο μισό του άλμπουμ περιλαμβάνει κατά βάση πιο up-tempo συνθέσεις, εκ των οποίων ξεχωρίζουν τα "Barbarians (Prayers For The Blessed)", "We Will Not Go Quietly" και "That's Gonna Leave A Scar", αν και προσωπικά προτιμώ την πιο mid-tempo, χαλαρή, ίσως και διαφοροποιημένη πλευρά τους.

Από αυτού του τύπου τα τραγούδια, μπορεί το "Maybe It’s Time" να αποτελεί μια άνευρη εκδοχή του ομώνυμου τραγουδιού από το προηγούμενο άλμπουμ, αλλά το "Suffocate" είναι πραγματικά όμορφο, το "Riot In My Head" εισάγει κάποια ευπρόσδεκτα Meat Loaf/Queen στοιχεία, ενώ εξαιρετική είναι κι η διασκευή στο πασίγνωστο "Without You" των Badfinger (το οποίο μάθαμε όλοι από την Mariah Carey).

Συνήθως, το δεύτερο μέρος της κάθε διλογίας υστερεί (έστω και λίγο) του πρώτου, αλλά εδώ έχουμε δυο κατά βάση ισάξια άλμπουμ και μια συνολική δουλειά που προσθέτει πόντους στους Sixx A.M., πιστοποιώντας ότι έχουν βρει πλέον έναν ήχο που τους ταιριάζει και χτίζουν πάνω σε αυτόν.