Postures

Τα ονειρικά φωνητικά της Paulina Nystroem στο εναρκτήριο "Circles" ίσως μπερδέψουν κάποιους και θεωρήσουν ότι εδώ έχουμε κάποια μορφή νεοψυχεδέλειας ή ατμοσφαιρικού prog rock. Η αλήθεια όμως έρχεται με το τέλος του εισαγωγικού αυτού τραγουδιού αφού το επόμενο, "Heavy Tremor" μας δείχνει περί τίνος πρόκειται το νέο αυτό συγκρότημα από τη «ροκομάνα» Σουηδία και μπορεί να συνοψισθεί στην εξής φράση: Σας αρέσουν οι Mars Volta, πιθανότατα θα σας αρέσουν και οι Postures.

Σύμφωνοι, το δελτίο Τύπου που συνοδεύει την κυκλοφορία αυτή περιλαμβάνει αναφορές και σε άλλα συγκροτήματα ως επιρροές των Postures. Και η αλήθεια είναι ότι καλλιτέχνες από τα prog και ψυχεδελικά 60s και 70s όντως αποτελούν φανερές επιρροές των Postures. Επίσης νεότερα συγκροτήματα όπως οι Portishead και οι Gathering πιθανόν να έχουν ασκήσει κάποια επιρροή κυρίως στην ερμηνεία της τραγουδίστριας. Το αποτέλεσμα όμως είτε ηθελημένα, είτε από την ίδια επεξεργασία των ίδιων υλικών, τελικά καταλήγει στον ήχο της προαναφερθείσας παρέας των Omar Rodríguez-López και Cedric Bixler-Zavala η επιρροή της οποίας γενικότερα στο progressive rock του μέλλοντος ίσως δεν έχει ακόμα εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε.

Ξεκινώντας λοιπόν από τις κοφτερές κιθάρες των Watts και Anderson και συνεχίζοντας στο συνδυασμό punk και jazz της ρυθμικής βάσης οι Postures «βαράνε καλά» κατά το κοινώς λεγόμενο. Στα μεγάλης διάρκειας τραγούδια "Solipse" και "Quakes" τους δίνεται η ευκαιρία να αναδείξουν και τον πιο ατμοσφαιρικό εαυτό τους αλλά μην πάει και εδώ το μυαλό σας σε κάτι διαφορετικό από δουλεμένο ηλεκτρικό θόρυβο και ένα κυρίαρχο hammond από πάνω. Η Nystroem στη φωνή είναι ένα από τα ατού του συγκροτήματος αφού μπορεί να συνεισφέρει σε πιο μελωδικές καταστάσεις (π.χ. "Falling Into Place"), σε δυναμικά τραγούδια όπου με τη μελωδία της δρα ως απαραίτητο αντίβαρο (πχ "Undertow") και στις περιπτώσει όπου η τσιρίδα της προσθέτει στη δυναμική του τραγουδιού (πχ "Clouded Sight"). Για να μπορέσουν φυσικά να τα βγάλουν πέρα με όλα αυτά οι Postures είναι εννοείται τεχνικά άρτιοι, αλλά πιο εντυπωσιακό είναι ότι παρά την τεχνοκρατική τους προσέγγιση στη μουσική, δε στερούνται φαντασίας αλλά και συναισθημάτων.

Κι ας γίνομαι κουραστικός θα επανέλθω στην ομοιότητα με τους Mars Volta λέγοντας ότι τώρα που, από ότι φαίνεται, ακούσαμε ό,τι είχαμε να ακούσουμε από αυτούς, οι Postures έρχονται την καλύτερη στιγμή να καλύψουν το κενό τους. Και μην τους υποτιμήσετε ως φτηνό υποκατάστατο, είναι στην πρώτη τους αυτή προσπάθεια καλύτεροι από τις (όποιες) μέτριες στιγμές των Τεξανών.