Grand Magus

Μη μασάς, ο τίτλος είναι προβοκατόρικος. Σαν άλλος Σόιμπλε κι εγώ, δεν βρίζω εσένα που θα ακούσεις τον καινούριο δίσκο και θα δυσανασχετήσεις, απλά προσπαθώ να σε κάνω να καταλάβεις την αλήθεια του. Τουλάχιστον όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι. Για αλάθητο ψάξτε κατά Βατικανό μεριά, εδώ πέρα θα μιλήσουμε για μουσική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Βασικά ο «ηλίθιος» που αναφέρεται στον υπότιτλο, είναι υπαρκτό άτομο, έτερος συντάκτης, πολύ καλός φίλος και καθόλου μα καθόλου ηλίθιος. Δεν θα τον κατονομάσω για να μην ξεσπάσει η οργή του Odin πάνω του. Θα κριθεί και αυτός, όμως, όταν έρθει η ώρα του, αν και δεν νομίζω οι πόρτες της Βαλχάλα(ς) να του ανοιχτούν διάπλατα μετά και τις δηλώσεις του περί μέτριου καινούριο δίσκου των Grand Magus.

Η αναφορά στον Χρήστο (ουπς!) δεν είναι τυχαία, αλλά θα με βοηθήσει να επιχειρηματολογήσω σχετικά με το γιατί το "Sword Songs" είναι ένας αρκετά καλός δίσκος. Καταρχάς, θα ξεκινήσω λέγοντας πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αριστούργημα. Δεν ξέρω άλλωστε αν έχουν καν κυκλοφορήσει τέτοιο οι Σουηδοί. Φοβερό το "Iron Will", όπως επίσης και το προπέρσινο "Triumph And Power", αλλά αριστουργήματα δεν τα λες. Αλλά η ουσία δεν βρίσκεται εκεί, εξού και ο υπότιτλος. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι πως ακούγοντας τα τραγούδια του δίσκου γουστάρεις. Γουστάρεις τη φωνάρα του JB Christoffersson, το μονολιθικό rhythm section των Fox και Witt, την πόρωση και την τιμιότητα που σου βγάζουν τα τραγούδια. Περί αυτού επρόκειτο πάντα άλλωστε...

Δηλαδή πως αλλιώς θα νιώσεις ακούγοντας το "Forged In Iron - Crowned In Steel"; Τα αρπίσματα στην αρχή, που αποτελούν τον ορισμό του «η νηνεμία πριν την καταιγίδα», το riff, το δίκασο και το καταπληκτικό επικό πέρασμα όπου όλοι σηκώνουμε τα ποτήρια μας κάνοντας σπονδές στον αντίστοιχο Δία της σκανδιναβικής μυθολογίας; "Odin grand me gold and glory, key to victory, sword of power".

Το "Freja’s Choice" που ανοίγει τον δίσκο είναι και η απόδειξη στα όσα δηλώνει ο JB περί μιας πιο τραχιάς και επιθετικής αναπροσαρμογής του ήχου τους. Σκληρό, μαγκιώρικο up-tempo heavy metal, με το επικό στοιχείο να έχει υποχωρήσει κάπως, κυρίως σε επίπεδο ατμόσφαιρας. Το "Varangian" είναι ένα τυπικό τραγούδι των Magus, κολλητικό για κάποιο λόγο, χωρίς να έχει κάτι το φοβερό να επιδείξει δηλαδή. Το "Born For Battle" θα αποτελέσει μια από τις πιο δυνατές στιγμές και το οποίο κινείται σε απλές heavy metal-ικες φόρμες, με έντονο το επικό στοιχείο στο ρεφρέν.

Τα "Master Of The Land", "Last One To Fall" και "Frost And Fire" είναι μάλλον τα «οκ» τραγούδια του άλμπουμ, τα οποία όμως κυλούν μια χαρά στη ροή του δίσκου, χωρίς να τα χαρακτηρίζω ως filler σε καμία των περιπτώσεων, αν και η αλήθεια είναι πως τα δύο πρώτα φλερτάρουν έντονα με αυτόν τον χαρακτηρισμό. Το παραδοσιακό και ορχηστρικό "Hugr" θα είναι για ακόμα μια φορά το τραγούδι που θα σε κάνει να αισθανθείς πως βρίσκεσαι στον Βορρά παρέα με τους υπόλοιπους Βίκινγκς και θα αποτελέσει την ιδανική εισαγωγή για το "Every Day There’s A Battle To Fight" και που πρόκειται για την πιο επική στιγμή του δίσκου. Η αργή αυτή σύνθεση θυμίζει πολύ (σύγχρονους) Manowar, και έχω την εντύπωση πως αν έβγαζε λίγη περισσότερη ένταση θα μιλούσαμε για ένα καταπληκτικό τραγούδι.

Η αλήθεια, λοιπόν, του εν λόγω δίσκου (Χρήστο και κάθε Χρήστο) είναι πως δεν χρειάζεται να σε εντυπωσιάσει για να τον χαρακτηρίσεις καλό. Αρκεί τα τραγούδια του να σου δώσουν το συναίσθημα που θες και που έχεις αγαπήσει από αυτήν την μπάντα, κάτι το οποίο κάνουν με χαρακτηριστική άνεση. Μπορεί να θεωρήσει κάποιος πως υπάρχει μια στασιμότητα και ένα βόλεμα στον ήχο τους, αλλά από την άλλη, αφού δεν δείχνουν μια διάθεση εξέλιξης ή εμβάθυνσης, προτιμώ το μονόχνοτο επικό τους metal από άκυρους πειραματισμούς.

Θεωρούσα τους Grand Magus μια από τις πιο τίμιες και συνεπέστατες μπάντες των τελευταίων τουλάχιστον δέκα ετών και το "Sword Songs" θα αποτελέσει ακόμα ένα επιχείρημα που θα ενισχύσει αυτή μου την άποψη. Η ετυμηγορία, λοιπόν, είναι πως πρόκειται για ακόμα μια ποιοτική δουλειά από τους Σουηδούς που θα ικανοποιήσει χωρίς να εντυπωσιάσει, όχι τουλάχιστον στον βαθμό που μας εντυπωσίασαν παλιότερες δουλειές τους.