Dimmu Borgir

Συχνά κράζω τα metal στερεότυπα, και η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να ψάξει πολύ κανείς να βρει πράγματα για να κράξει. Οι Dimmu Borgir είναι συνηθισμένοι στο κράξιμο, τόσο από trve-μεταλλάδες που τους θεωρούν ξεπουλημένους κλπ κλπ, όσο και από τους υπόλοιπους που τους κράζουν (δικαίως κατ' εμέ) για τις στυλιστικές επιλογές τους που πάνε από το κακό στο χειρότερο, με γουνάκια και κάθε λογής κιτσαριό που εντάσσεται στην γκαρνταρόμπα τους. Σε μια φάση που ομολογώ ότι σχεδόν τους είχα ξεχάσει μετά από χρόνια δισκογραφικής απουσίας και αποχωρήσεις μελών, εν αναμονή της νέας τους δουλειάς, κυκλοφορούν το "Forces Of The Northern Night", μια live εμφάνισή τους με τη συμμετοχή της Norwegian Radio Orchestra καθώς και μιας χορωδίας. Να αναφέρω ότι η Nuclear Blast μας διέθεσε μόνο το audio κομμάτι της κυκλοφορίας οπότε και η κριτική αναφέρεται σε αυτό.

Είπα, λοιπόν, για το κράξιμο, το όλο ψιλογελοίο tough-guy meets Satanism concept των Dimmu Borgir, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Όπως πάντα, για μένα η ουσία είναι η μουσική, και σε αυτό το κομμάτι γουστάρω την μπάντα, γιατί είναι επική και κινηματογραφική, ειδικά σε αυτήν την κυκλοφορία. Θα τολμούσα να πω πως αντί για guest η ορχήστρα κλέβει την παράσταση και φέρνει στη ζωή τις εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις και μελωδίες της μπάντας. Υπάρχουν κομμάτια όπως το "Eradication Instincts Defined" ή το "Perfection Or Vanity" που αποδίδονται αποκλειστικά από την ορχήστρα, και το αποτέλεσμα είναι φοβερό, σαν soundtrack μιας μυστηριώδους ταινίας.

Το setlist σε γενικές γραμμές είναι μέτριο, υπάρχουν τα χτυπητά κομμάτια που δεν είναι δυνατό να λείπουν από μια εμφάνιση της μπάντας αλλά υπάρχει μια προσήλωση στα τελευταία άλμπουμ που ίσως να απογοητεύσει αρκετούς. Ωστόσο η απόδοση όλων είναι εξαιρετική, και η μίξη βοηθάει πολύ στο να αναδειχθούν όλα τα όργανα, κάτι που δεν είναι ούτε σύνηθες ούτε κι εύκολο να επιτευχθεί. Επίσης, υπάρχει μια υποψία προηχογραφημένων φωνητικών σε σημεία, πέρα από τα πολλά εφέ που χρησιμοποιεί ο Shagrath αλλά μέσα σε αυτόν τον πανικό μεταξύ μπάντας, χορωδίας και ορχήστρας μπορεί να είναι απλά η εντύπωσή μου. Βέβαια, η απουσία του ICS Vortex εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα αισθητή, και ούτε μια ολόκληρη χορωδία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ιδιαίτερη φωνή του.

Ομολογώ, πάντως, πως παρά το λίγο άνισο setlist, το "Forces Of The Northern Night" είναι μια αξιόλογη κυκλοφορία, που με ξαναέβαλε σε Dimmu Borgir mood και πετυχαίνει τον σκοπό της που είναι να αναζωογονήσει το ενδιαφέρον για την μπάντα και την επικείμενη και κατά τα φαινόμενα φετινή νέα δισκογραφική δουλειά της.